Dear Mr. WHO,
Lam mo, naiisp ko ng katangahan 'tong ginagawa kong 'to.Umaasa na naman ako sa wala. Haaay... di na 'ko nadala.
***********************************************************************************************************
Simula nung araw na yun, parang mas lalong bumait sa 'kin si Xavier. Hindi ko maiwasang mag-assume. Pero...
Eto na naman ako sa pero ko. Amp. Ganun talaga... kelangang maging guarded. Once na 'kong nag-assume at anong nangyare sa 'kin? WALA! Asa lang...
Pero natutuwa ako sa sarili ko. At the very least... medyo nakakalimutan ko na si Kurt. Medyo lang. Nandun pa rin yung sakit at selos sa tuwing nakikita ko silang magkasama ni Jenny. Pero hindi na sya ang palaging hanap ng mata ko.
Si Xavier na.
"Rae!"
Napangiti na lang ako. Nasasanay na talaga ako sa kanya. Na sa tuwing naririnig ko yung pangalan ko... napapangiti na lang ako.
"Oh?" Patanong pa rin kahit alam ko na ang sasabihin nya.
Good morning.
"Good morning!"
Sabi na eh.
"Morning din."
"Lagyan mo naman ng GOOD yung MORNING mo kahit ngayon lang."
"Bakit?"
"Wala." Saka sya nag-smile.
"Okay." Sabi ko na lang. Buti natatyaga nya 'kong kausapin. Sa boring ko ba namang 'to weh.
"Nga pala. Nuod ka mamaya?"
"Ng?"
"Battle of the bands. Culminating ng Glee club ah?"
Ah... ngayon pala yun. Nag-shrug na lang ako. Parang... wala akong balak. Pero parang nakaka-curious. Iba na ang trip ng glee club. Banda? Toinks. Sabagay, singing naman yun...
"Manuod ka ha?"
"Bakit?"
"Basta." Sabi lang nya. Saka sya nag-wave.
Nung hapon na yun, wala naman talaga akong balak manuod. Kaso... narinig kong kasali si Kurt. Hindi sya magaling kumanta. Banda kase sila. Sya yung gitarista. Hehe... At least musical pa rin noh?
So ayun, nagdecide na rin akong manuod. Half-day lang ang klase. Nagpunta kaming lahat sa may stage. May mga setup na ng mga instruments dun.
Unang tumugtog yung mga second year. Screamo. Takte. Sakit sa tenga. -_-
Kasunod, mga girls naman galing fourth year. Kaboboring naman. Haixt. Pang-ilan ba kase sina Kurt?
Anim daw kaseng bands ang magpeperform. Eh pangalawa pa lang nakakawalang gana na. Parang gusto ko na umuwi. Nagpunta muna akong canteen para bumili ng pagkain.
"Oy Juliet. Bat nandito ka?" Tanong ni Clarion. Ambaet nya promise. Isa lang sya sa mangilan-ngilan na tinatawag ako sa pangalan ko.
"Bumili lang ng merienda." Sagot ko naman.
"Kanina ka pa hinahanap ni Xavier." Sabi naman ni Cana.
"Ha?" Bat naman ako hahanapin nun?
"Magpe-perform na ata sila eh. Tara na?"
"Okay." Sumama na lang ako kase no choice din. Hinila nila 'ko weh.
Sakto naman na nag-re-ready na sa stage sina Kurt. Todo sigaw si Jenny sa unahan. Tapos nag-flying kiss pa si Kurt sa kanya. Okay. -_- Si Xavier naman, lilinga-linga. Sino ba hinahanap nya?
"Kanina ka pa hinahanap ni Xavier."
Toinks. Ako?
Biglang kumaway si Mary Alice. Ayun, ngumiti si Chad saka kinuhit si Xavier. Ngumiti sya ng makita si kami. Napaiwas ako ng tingin.
Drummer nga pala si Chad.
Tapos nagsimula na silang tumugtog. Si Xavier ang vocalist.
18 days
Since I had to look at myself
I don't wanna have to change
If I don't then no one will
Is it my state of mind
Or is it just everything else
I don't wanna have to be here
I don't understand it now
18 days by Saving Abel yung kinakanta niya.
Cause it's been 18 days
Since I first held you
But to me it feels just like
It feels like a lifetime
I'm trying hard to rearrange
Some say it's the hardest thing to do
But that's another 18 days
Without you..
Astig. Ang astig nila tingnan. Lalo na si Xavier. Naka-spike up yung magulo nyang buhok. Tapos naka-plaid na polo na hanggang elbow yung manggas. Nakavest na black na walang botones. Red chucks at black pants. Tapos may black na hikaw. Mabuti nga't pinayagan syang ganun ang ayos nya. Haha...
Sabagay, minsan lang naman...
Time after time
I've been through this
You show me what it means to live
You give me hope when I was hopeless
As my days fade to night
I remember that state of mind
I'm soaring straight into your heart
And I'll fly high
Cause it's been 18 days
Since I first held you
But to me it feels just like
It feels like a lifetime
I'm trying hard to rearrange
Some say it's the hardest thing to do
But that's just too many days
Without you
And I know what they say
About all good things
Will they come to an end
But I'll fight this time
So that we might
Have a chance at this
Cause it's been 18 days
Since I had to look at myself
I don't wanna have to change
If I don't then no one will
Cause it's been too many days
Since I first held you
But to me it feels just like
It feel like a lifetime
I'm trying hard to rearrange
Some say's the hardest thing to do
But that's just too many days without you
And I know what they say
About all good things
Will they come to an end
But I'll fight this time
So that we might
Have a chance at this..
"Wooo!! More! More!" Sigawan ng marami. Sa tatlong naunang mag-perform, sila ang pinakamatino ang tunog.
"Gusto nyo pa?" Nakangiting tanong ni Xavier. SIgaw lang na pa-agree ang sagot nila.
Umakyat yung teacher na may hawak sa Glee club. Tapos nagsalita ito. "Gusto nyo pa talaga?"
*sigawan*
Nilingon ng teaher sina Xavier. "May nakahanda pa ba kayong kanta?"
Nagsi-ilingan sila. Eh pano kase... isa-isa lang kanta ang inihanda ng bawat band. Competition naman kase 'to weh. Nag-shrug lang si Xavier saka may ibinulong sa teacher. Tumango-tango lang yung teacher na yun saka muling nagsalita sa mic.
"Okay guys. Last one na kanta. Pero hindi ito ija-judge ha. Pinagbigyan lang nila yung request nyo."
*sigawan ulet*
Lumapit si Xavier sa mic at hiniram yung gitara kay Kurt. Mukhang mag-a-acoustic sya.
"This song is dedicated to—" Naputol ang sasabihin nya ng biglang magsigawan. Ngumiti sya. "Secret."
It took one look and forever lay out in front of me
*sigawan*
Nagkasalubong kami ng tingin. Dugdug. Hala... bakit ganun?
One smile then I'd died only to be revived by you
Ngumiti sya.
There I was, thought I had eveything figured out
Goes to show just how much I know
'Bout the way life plays out
"Galing talaga ni Xavier noh?"
"Oo nga. I wonder kung para kanino yung kanta nya."
"Obvious? Eh di para dun sa kanina pa nya tinitingnan."
Narinig kong BULONG-BULUNGAN nina Cana. Imposible. O baka naman kase hindi ako ang tinitingnan? Mapag-assume lang ako? Hay naku...
I take one step away and I find myself coming back
To you... may one and only
One and only you... oooh...
Parang narinig din ata ng iba yung pinag-uusapan nila. May ilang lumingon kaya lumipat ako ng pwesto.
Now I know that I know not a thing at all
Except the fact that I am yours
Ayun oh. Hindi nga ako. Sa ibang side ng stage na sya nakatingin.
And that you are mine
Sabi na nga ba..
Ooohh... But they told me that this wouldn't be easy
And no I'm not one to complain
Pero parang nadisappoint ako. Ewan ko kung bakit.
I take one step away but I found myelf coming back
To you... my one and only
One and only...
Sana kase... ako na lang.
I take one step away but I found myelf coming back
To you... my one and only
One and only...
You...
Para kahit papano, maramdaman ko namang may nagpapahalaga rin sa 'kin.