The door to my father's office opened. Pagkagulat ang rumehistro sa mukha ni Daddy noong makita ako rito na nakaupo.
"You're here," he said calmly.
I watched him removed his coat. Kahit may edad na si Daddy, gwapo pa rin siya. He can still get a young and beautiful girl. Kagaya noong nasa picture. Kung hindi ko lang nalaman na ina iyon ni Kyner, iisipin ko talagang kabit niya iyon.
"I'm done with my shoot. Dumiretso na ako rito dahil gusto ko sumabay sa iyo sa pag-uwi," sabi ko.
Tumayo ako at naglakad patungo sa couch. Siya naman ang umupo sa kanyang swivel chair.
"I have a dinner meeting in City of Dreams. Hindi pa ako makakauwi," he said while he looking at his laptop.
"Can I come with you?"
Kung hindi niya ako isasama ngayon, malamang iyong babaeng iyon ang katagpo niya. City of Dreams, huh?
"You should go home and rest, iha. Baka pagod ka na ngayong araw," sabi niya.
I gritted my teeth and glared at him when he wasn't looking. Katagpo niya nga iyong babae niya! Mabuti na lang pala at pumunta ako ngayon dito!
"I will come with you. Don't worry, I won't disturb your meeting," matigas kong sinabi.
He stared at me. I stared back. He sighed heavily. I smirked. I won. Hindi niya makakatagpo iyon ngayon dahil kasama niya ako!
When he was finished doing whatever he was doing on his table, nagtungo na kami roon.
I stared at Fred who's driving right now. Siya pala dapat ang tinatanong ko since he's my father's personal driver. Alam nito kung saan nagpupunta si Daddy. But he's loyal to him too.
"Did you tell Mommy that we are together?" I asked while looking at the window.
"No. You tell her."
I won't. Not now. Magtataka lang iyon kung bakit ako sumama sa kanya. Baka pa malaman niya kung ano ang balak ko. And I don't want to lie to her. I can hide the truth and not tell her. But I can't lie.
Nagtungo kami sa isang high end restaurant. It's only for the elite people. Kaya naman walang humarang sa akin para humingi ng autograph or magpa-picture.
Nakaabang na sa amin ang isang waiter. Iginiya kami nito sa isang lamesa. There are two men sitting on the table. I don't know any of them. But their faces looked familiar.
They stood up when they saw my Daddy. Then, their eyes shifted on me.
"Gentlemen, this is my daughter, Snorri," pakilala ni Daddy.
So, sila pala ang ka-meeting niya rito? Not that woman? O mamaya niya pa iyon tatagpuin?
"I'm Solomon Velasquez. You're an actress, right?" sabi ng isa at inabot ang isang kamay sa akin.
I smiled and shook his hand. "Yes po."
"Idol ka ng anak ko. Baka pwede makahingi sa iyo ng autograph?" sabi nang isang habang natatawa.
Pumayag ako. Kagaya ng napag-usapan namin, hindi ko na sila inabala. Umupo na lang ako sa isang lamesa malapit sa kanila.
"Sana sa inyo na lang tayo pumunta, Vergel, para mag-usap. Ayos lang naman sa amin," sabi ni Solomon Velasquez.
"Yeah. No need to be this formal," the other man chuckled.
Nag-order sila ng kanilang pagkain. I just ordered chicken avocado caprese salad. Hindi rin naman nagtagal ay dumating na ito. Agad akong kumain since I'm hella hungry.
I scanned the whole restaurant. Searching for her if ever she is here. Natigilan ako noong makita ang isang pamilyar na tao na nakaupo hindi kalayuan sa amin. It's Ramon Kertia. Kyner's father. Tinignan ko kung sino iyong kasama niya. It's Kyner!
Bigla siyang napatingin sa pwesto ko kaya nagtama ang paningin namin. I winked at him, then looked away.
Kapag napatunayan ko na ang ina niya ang may kasalanan kung bakit malungkot si Mommy, I already know what to do with him.
Nagawi ang tingin ko kay Daddy. Nakita kong nakatingin siya kung nasaan sina Kyner. Madilim ang mukha niya habang nakatingin kay Ramon Kertia.
Then, a beautiful middle-aged woman approached the two Kertia. My eyes widened when I realized who she is. It's Trinity Pastrana!
Hindi na siya bata pero nandoon pa rin iyong kagandahan niya! Kagaya noong nakita kong picture niya sa opisina ni Daddy. She's still as beautiful as before.
Bumalik ang tingin ko kay Daddy. Hindi siya nagulat na makita ang babae roon. Alam niya kaya na pupunta ito ngayon dito?
My forehead creased when I realized something. Kaya ba niya pinili ang meeting nila rito dahil pupunta rin si Trinity rito? Para makita niya ito habang kausap ang ex nito?
Trinity glanced at my father briefly. And my father never tear his eyes off her. Hindi man lang naalala na nandito ako kasama niya at nakikita siya.
I gritted my teeth. Is this it? They are seeing each other? He's really cheating on my mother?
Humalukipkip ako at nanahimik kahit napupuno na ng galit ang aking dibdib. Napasulyap ako kay Kyner. Nakatitig siya sa akin ng seryoso. Her mother and his father were talking seriously.
"That's Ramon Kertia and his wife together with their son, right?" sabi ko kay Daddy.
"That's not his wife," malamig niyang sinabi.
"Oh? What is she, then? A mistress?" I smirked.
Daddy glanced at me. "A mother of Kyner Kertia but not Ramon Kertia's wife. Pinag-uusapan lang nila ang pag-graduate ni Kyner. Gusto ni Ramon na magtrabaho ito sa kanyang company."
Ramon Kertia own a shipping lines. They have eighty vessels here in the Philippines. At dahil bata pa ang kapatid nito sa ama na babae, baka siguro gusto ni Ramon Kertia na ipasa kay Kyner ang pagpapatakbo nito.
I bowed a bit so he won't see my face. I'm utterly mad. Alam niya. Nagkakausap talaga sila ni Trinity.
Ramon Kertia stood up. Siguro ay uuwi na ito. Tinapik nito sa balikat si Kyner bago umalis. Naiwan silang mag-ina. Trinity glanced again at my father.
"Snorri, your mother is looking for you. Go home now. Magpahatid ka kay Fred," sabi ni Daddy.
I gritted my teeth. "Sasabay ako sa iyo sa pag-uwi."
"Matatagalan pa kami. Pupunta pa kami sa isang bar dahil nag-aya si Solomon," sabi niya.
What a bullcrap! I'm not dense nor blind! I know what that glances they were giving with each other means! And I won't let them!
"Then, I'll come."
Binalik ni Daddy ang paningin sa akin. "You're still an underage, Snorri."
"Kayang-kaya mo ako ipasok sa isang bar kahit I'm underage. You have that power," I said coldly.
He stared at me intently. "Okay. What's your problem?"
"Gusto ko lang makasabay ka sa pag-uwi! Problema ba iyon?" iritado kong sinabi.
Nagkatitigan kaming dalawa. He knows how stubborn I am. So he should know that he won't win.
At ganoon nga ang nangyari. Umuwi kaming dalawa. Ganoon din ang dalawa niyang kasama. He has no choice. He can't bring me there. Kung totoo man o hindi na pupunta siya roon.
"Vergel, Snorri!" sabi ni Mommy noong pumasok na kami sa bahay.
She's waiting for us. I kissed her cheek. She just pat my head and gave her attention to Daddy.
I frowned and left them there. My mission is complete. Nakauwi siya rito. Hindi sila nakapagkita. At may namamagitan talaga sa kanila.
Noong nakapasok na ako sa aking kwarto ay napatampal ako sa aking noo. I'm so stupid! I should've let them meet each other! That glances with each other is not enough evidence! Dapat pala hinayaan ko sila magtagpo at sinundan na lang!
Hindi bale. Maybe, next time. Pero naging mailap na si Daddy. Lagi na siyang out of town. Hindi ko siya masundan dahil na rin abala ako sa pag-aaral at pagtatrabaho.
"Mommy, bakit hindi ka sumama kay Daddy sa pag-alis niya para sa kumpanya? It's your company too," I said.
"He won't let me. Baka makaabala lang ako dahil wala rin naman akong alam sa pagpapatakbo ng kumpanya," sabi niya.
That's bullshit. She could be there for him! As her wife! Not for the company!
Mommy's not crying anymore. But she's still sad. Her eyes were dead when my father is not around. Maybe, it reflect mine because I've been sad too and dying.
"Hey!" tawag ko noong lumabas si Kyner mula sa DAPI.
I think it's his vacation again since it's holiday. I really don't know how he can have a vacation when he's only a junior cadet. Or he's fourth year now? Nagkamali lang si Candice ng sagap?
Pumunta ako ngayon dito sa DAPI sa pagbabakasali na makita siya at nakalabas ulit siya ng academy. We've been texting each other since then. Well, puro ako lang ang nagte-text dahil bawal ang cellphone sa PMA. Pero nakakapag-reply naman siya minsan. Bilang sa isang daliri.
"Can I ask you out for a lunch?" I remove my sunglasses.
"No," he said.
Nagsimula siyang maglakad. Sumunod naman ako sa kanya. I'm wearing a cap so it's okay if I removed my sunglasses.
"Why?!"
He didn't answer. Sinimangutan ko siya. He's so rude. Kung wala lang akong balak sa kanya, hindi ko na siya kakausapin talaga!
Lalo na noong nalaman ko ang tungkol sa ina niya at kay Daddy! At sa posibleng dahilan ng kanyang ina kung bakit miserable ang Mommy ko!
"Ang arte mo naman. Ikaw na nga itong inaaya riyan. You should be honored that Snorri Kravei is asking you out!" I said irritatedly.
"That's honorable?" he said in a lazy drawl.
"Yes! Marami kaya ang nag-aaya sa akin! Mga halos mag-away na dahil sa pag-uunahan maaya ako! But I turned them down! Kaya swerte ka kasi inaya kita!"
He glanced at me sideways. He looked at me like I'm a ridiculous. Magsasalita pa sana ako noong makita ko ang maraming tao na makakasalubong namin. Napadikit ako kay Kyner at napahawak sa kanyang braso.
I bowed my head a bit when they neared us. Mas lalo akong dumikit kay Kyner noong napaligiran na kami ng mga ito. They were so loud. And stinky!
"Ang gwapo nang lalaki! Nakita niyo?"
Sinilip ko sila noong makalagpas na sila sa amin. Napatingin din ako sa harapan noong nakatingin pa sa amin iyong iba.
"Grabe, nagbilad ba sa araw ang mga iyon?" wala sa sarili kong sinabi.
I looked up at Kyner. I saw him looking at my hand on his arm. Pinadausdos ko ang kamay ko pababa sa kanyang kamay at pinagsalikop ito.
"Your hand is so big! And rough!" tinaas ko ang kamay niya para mas makita ito. "Ang ugat din ng kamay mo."
Binawi niya iyong kamay sa akin. Ngumuso ako at tiningala siya.
"Bakit ka ba nandito? Nasaan ang bodyguard mo?" tanong niya.
"Aayain nga kita kumain!" I said. "I told them to leave me alone. Don't worry. No one can recognize me with this disguise."
Lumiko siya sa isang eskinita. Hindi ko alam kung saan ito papunta pero sumunod lang ako sa kanya. Kalaunan ay huminto siya sa isang karinderya.
"Dito tayo kakain?" tanong ko.
Walang customer ngayon dito kami lang. May isang pahabang bangko at lamesa sa tapat nito. Nasa loob naman ng isang glass ang mga pagkain.
"Sa isang restaurant ka na lang kumain," sabi ni Kyner.
I looked at him. "What? You think hindi ako kumakain sa mga ganito? You're judgemental, Kyner!"
Tinaasan niya lang ako ng isang kilay at tumingin na sa mga ulam. He ordered adobong sitaw. Pumili na lang din ako ng sa akin.
"Can I have this adobo?" sabi ko sa tindera.
Umupo na ako. Pinanood ko si Kyner sa ginagawa niya. Kumuha siya ng kutsara at naglagay ng tubig sa isang baso. Sinulyapan niya ako.
"Kumakain sa ganito, huh?" mahina niyang sinabi.
"What?"
I watched him did the same to me. He gave me a spoon and fork and a glass of water. Kinuha niya rin iyong inabot ng tindera na kanin at ulam na order. Nilapag niya sa harapan ko iyong akin.
I froze when I realized something. How can I eat? If I remove my face mask, the tindera might recognize me. And some people who will eat here.
"How can I eat, Kyner?" I asked worriedly.
"Gamit bibig?"
Sinimangutan ko siya kahit hindi niya iyon nakikita. Ang pilosopo!
He sighed like I'm a big problem. "Yumuko ka lang. Tatakpan kita rito."
Sa kaliwang side ko ay dingding kaya walang makakakita sa akin. Sa kanan ko naman ay nakaupo si Kyner. So, he can really cover me from that side.
"Okay! Dumikit ka sa akin! Usod ka pa!" I said and pulled him closer to me.
"Hindi na kailangan na sobrang lapit," he said.
I bowed my head and pulled down my mask until my chin. Mas ibinaba ko rin ang sumbrero na suot. We eat in silence. Their abodo taste surprisingly well.
Mommy didn't know how to cook. So am I. Kaya kahit gusto ko na ipagluto niya ako, hindi kailanman ito mangyayari.
May mga nagdatingan na maraming tao para bumili. May umupo na rin sa tabi ni Kyner para kumain. Mas lalo akong dumikit sa kanya. Binilisan ko na lang ang pagkain para matapos ako agad.
Binalik ko ang face mask na suot noong matapos. Sakto at tapos na rin si Kyner. I stood up and took my money on the pocket of my pants. I don't bring my wallet when I'm investigating. Only a cash and my phone.
Inabot ko kay Kyner ang five hundred pesos. "Bayad ko."
Sinulyapan niya lang ako saglit. "Ako na."
Men and their ego. Gusto lagi sila ang nagbabayad kapag sa mga ganito!
Naglakad na kami pabalik noong nakapagbayad na siya. Sanay naman na ako maglakad ng malayo kaya ayos lang ito.
"Hey, Kyner. Do you have a girlfriend?" I glanced at him.
Candice said it's Imogen Sanchez. But that's just a rumored. I want to hear it straight from him.
"I want to be your girlfriend," I said when he didn't answer.
"Bata ka pa para maging kasintahan ko. At hindi ba pinagbabawal sa agency mo ang pakikipagrelasyon?" he said.
It's forbidden. But who cares? If they found out, they can fire me! Or sue me! Whatever the hell they want! I can pay!
So, wala siyang girlfriend? Kung meron, sasabihin niya agad iyon. At anong bata pa?!
"I'm already eighteen! We are just only four years apart!"
"Mukha ka lang kinse anyos," he said.
I don't know if I should be offended by that or I'll take it as a compliment.
I have a baby face. Kaya naman pumatok din ako sa mga tao. Lalo na sa mga kabataan. Si Kyner ay matangkad at matipuno. And he's mature. He can get older girls than him.
"So, ano? Ayaw mo?"
"Palagi ka bang nagtatanong ng ganito sa mga lalaking gusto mong maging boyfriend?" he said seriously.
"No! Sa iyo lang! You know, I like you," I smiled.
Most of his features came from the Kertia. But you can't ignore the resemblance between him and his mother.
Kung ganda lang naman ang nagustuhan ni Daddy, my mother is beautiful too! At kung sa bait, my mother is kind too! She did everything for him! So why can't he love her?
Is it true that first love never dies? That other love can't really bury it?
The only constant in this world is changes. Araw-araw, may nagbabago. Hindi na exempted ang nararamdaman ng isang tao.
May mga tao na ngayon mahal ka, kinabukasan hindi na. Bigla na lang nagbabago. Kaya hindi ako naniniwalang hindi mapapalitan ng ibang tao ang una mong pag-ibig.
Or is it only applicable to some person? Is it only applicable when you never really love that person? When your love for him is not that deep? It's only applicable when you found the one but the fate doesn't want you to be together.
Kaya naman kahit ilang taon na ang lumipas, nananatili ang pagmamahal mo para sa kanya.
"Ano?" pangungulit ko.
"No."
"Ang bilis mo naman magdesisyon! Pag-isipan mo muna!" sabi ko.
He looked at me with a little bit of amusement in his eyes. He was about to say something when he was interrupted.
"Kyner!" we both looked at the one who called his name. "Kanina pa kita hinahanap!"
"Imogen."
Oh. That's Imogen Sanchez? Her childhood sweetheart? I looked at her from head to toe. Maikli ang buhok niya at morena siya. She's beautiful. But too plain. She's probably boring.
"Saan ka ba galing? Bakit hindi ka nag-re-reply sa mga text ko?" nagtatampo nitong sinabi.
"Pasensya na, na-lowbatt kasi ako."
Her doe eyes shifted on me. She looked at me with curiosity. Maybe, they're really together. I smirked.
"Uwi na ako, Kyner. Thanks for the date!" I said.
Tumalikod ako mula kay Imogen. I pulled down my mask and tiptoed to kiss Kyner's cheek. Hindi naman siya gumalaw kaya nahalikan ko siya.
Binalik ko ang mask at tumingin kay Imogen. I grinned when I saw her expression. Gulat na gulat at laglag ang panga! I giggled before I left them.
"Snorri!"
Nagmadali ako sa paglalakad at hindi na pinansin iyong pagtawag ni Kyner. Natatawa ako habang naglalakad palayo.
If I will be given a chance to ruin their life, I will take it.
Ilang buwan ang nakalipas at hindi ko na ulit nakita si Kyner. Hindi pa kasi ito lumalabas ulit. He never replied to my texts. Maybe, Imogen banned him from texting me?
Hindi ko pa rin mahuli sa akto si Daddy. Mailap siya at magaling magtago! Talagang sa malalayong lugar siya nagpupunta para walang makasunod! I'm really this close to hire an investigator.
"Good job, Snorri!" nakangiting sinabi sa akin ni Mr. Jackson Kertia, President nitong mall.
I smiled sweetly. "Thank you so much, Sir!"
He turned to Savanna and praised her too. Kinuha kaming dalawa para maging modelo nitong Mystique Mall. A Kertia owns this mall.
"You both did a great job!" patuloy nito.
"It's nothing, Sir, really," Savanna smiled at him.
Yeah. Ilang photoshoot lang naman ang ginawa namin. Hindi naman mahirap iyon.
Savanna scoffed when the President left. I turned to face her. Before I could do or say anything, she cut me off immediately.
"Don't give me a smile especially when it's fake!" agap niya.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Bakit naman kita bibigyan ng pekeng ngiti kung pwede naman kitang simangutan ng bukal sa loob ko?"
"Hindi ko pa rin alam bakit ikaw ang kasama ko rito," naiiling na sinabi niya.
Sasagot pa sana ako noong hinihingal na pumasok si Candice rito sa room. Agad niya akong nilapitan at hinawakan sa palapulsuhan.
"I saw your father with Trinity! Halika, habulin natin!" bulong niya sa akin at hinila ako palabas.
Tumakbo ako at mas nauna pa sa kanya kahit hindi ko alam kung saan niya sila nakita.
"Saan sila?" tanong ko.
Sinuot ko na lang ang face mask ko. Ito lang ang hawak ko dahil bigla na niya akong hinila.
"Nakita ko silang lumabas mula sa isang restaurant. Baka palabas na sila ngayon ng mall!"
Dumiretso kami sa parking lot. Kahit malayo pa ay natanaw ko agad ang sasakyan ni Daddy. Nakita ko ang pagpasok ni Trinity sa kotse ni Daddy bago siya sumunod. We are far from each other. So even if I sprint to the fullest right now, it's too late.
"Fucking shit!" I cursed loudly.
It's true! They're still seeing each other! He's cheating on Mommy! I'm sure now! That's the evidence I am looking for!
Huminto na kami ni Candice sa pagtakbo noong nakalabas na ng parking lot iyong kotse. Hinabol ko ang paghinga. My whole body was trembling and my breathing was ragged. Hindi dahil sa pagtakbo, but because of anger.
"I feel sad for Tita," sabi ni Candice.
"Umuwi na tayo," aya ko.
Patuloy na nagtatagis ang aking bagang habang nasa loob na kami ng van at pauwi.
I can't calm myself. I might even punch someone who will try to talk to ne. I need to talk to my Mommy. Kailangan ko siyang diretsuhin.
"Mommy, I want you to tell me the truth," sabi ko agad noong makauwi ako ng bahay.
Mommy looked up at me with tired eyes. My heart clenched tightly. I sighed heavily.
"Is Daddy cheating on you? With his first love? Trinity Pastrana?" I asked.
Umawang ang labi ni Mommy dahil sa pagkakagulat. Dumaan ang sakit sa kanyang mga mata bago siya yumuko. Mas lalong nanikip ang dibdib ko.
"Kailan mo pa alam?" I asked sadly.
"M-matagal na, iha," her voice trembled.
"And you never did anything," unti-unti na naman namuo ang galit sa akin.
Nanatili siyang nakayuko. Naglakad ako palapit sa kanya at umupo sa tabi niya. I took her hands.
"Mommy, you're married to him. You can put them in jail. Or you can sue the mistress! You have that power! You're the legal wife!"
She looked up at me. She suddenly looked panic-stricken.
"No! Ayokong makulong ang ama mo! Mas lalo siyang mawawalay sa akin kapag nakulong siya! No, Snorri! I won't do that! I won't!"
Kumunot ang noo ko. Is she that crazy for him? I know that she's in love with him. But not to this extent. She's clearly obsessed with him.
"Edi iyong babae na lang ang ipakulong mo!" sabi ko. "Or give her a restraining order! So, she can't approach Daddy! Para hindi na sila makapag-usap!"
She shook her head while crying. Like she's giving up. Like she can't do anything when she can do everything.
"What? You'll just let them?" I asked confused. I don't understand.
Ayaw niyang mawala si Daddy sa kanya pero hahayaan niya lang ito makasama iyon? Natatakot ba siya na kapag may ginawa siyang makakapaghiwalay roon sa dalawa, iiwan na siya ng tuluyan ni Daddy?
Humikbi si Mommy. I pulled her towards me and hugged her. My heart was hurting so bad for her.
How I wish I was enough. How I wish she can love me as much as he loves my father. That she can love herself as much as he loves him. Para hindi na siya nasasaktan ng ganito ngayon.
Napahagulgol na siya ng iyak. My poor mother. Despite her being not a good mother to me, she's a good and kind person. She doesn't deserve this.
Kung hindi niya kayang gumanti, pwes ako, kaya ko! Ako ang gaganti para sa kanya!