Heartstrings
© Copyright 2013 All Rights Reserved
Kathryn’s POV:
Hay, naku! Nakakaninis talaga yung lalaking yon! Ang aga-aga nangbwibwisit! Ang dami naman dyang pwedeng pagtripan bakit ako pa?Mas guston ko pa nga yata na wala siya iba talaga kapag absent siya mas peaceful pa buhay ko pero ngayon.
Ang gulo!
Pumasok na ako sa loob ng classroom at naupo sa upuan ko. Ilang minutes na lang din kasi magtitime na. Nilabas ko na yung notebook ko para ituloy yung pagsasagot na naundlot kanina.
Maya-maya nagmamadaling pumasok yung mga classmate ko nandyan na siguro yung teacher namin.
“…good morning class…” si Mr. Chen pala yung pumasok kaya pala ganun na lang kung makapag-react yung mga classmate ko.
Ano kayang topic namin ngayon?
Bihira lang kasing pumunta dito si Mr. Chen unless importante talaga yon.
Gaya ng mga classmates ko tumayo din ako para batiin siya.
“…good morning Mr. Chen…”
“…ok, take your sit…”laglakad siya at pumunta don sa may flatform.
“…I have a good news for you…”sabi niya na para bang tuwang-tuwa sa ipapamalita samin.
Ano kaya yon?
“…we have a transferee…” nagbulungan yung mga classmate ko agad lahat excited makita kung sino ba siya.
“…Quiet please…”
“…I know all of you were excited to see her…”nagnod kaming lahat.
Her.
So babae ang transferee
“…We never expect na pipiliin niyang mag-enroll dito sa school natin…” proud niyang sabi. “…I was hoping you will be good to her and make her feel welcome…” Nacu-curious na ako kung sino ba yung transferee na to at kung bakit para yatang napakaimportanteng tao niya.
Lumabas muna ng classroom si Mr. Chen katulad kanina maingay na naman.
Sigh.
Mga classmate ko nga naman…
Pumasok na ulit si Mr. Chen.
“…you already know her but it’s better if she will introduce herself…”tinignan niya yung nasa may pinto.
“…come in…” lahat naging slow-mo.
Yung parabang nasa t.v na kapag may dadating na yung artista kailangan merong main entrance yung ganun.
“…hi, everyone… I’m Julia…. Julia Montes…”
Si… si Julia… Si Julia Montes yung bagong transferee.
Yung sikat na teen star ngayon.
Siya nga yung nakita ko sa poster don sa mall.
Hindi makapaniwala na nasa harap ko na siya at halos lahat kami na startrsuck.
“...my, gosh!!...” biglang nagsitayuan ang lahat at pumunta don sa unahan para malapitan siya.
“…Julia ang ganda ganda mo…” ang sabi nila habang niyayakap siya.
Nakangiti lang si Julia habang tuwang-tuwa ang mga classmate ko.
“…ok, class take your sit!!...” sabi ni Mr.Chen.
“…it’s ok…” sabi ni Julia kay Mr.Chen.
“…masaya lang siguro sila na nakita ako…” ngumiti siya samin.
“…if you need anything just go to the office…” nagnod siya kay Mr.Chen.
“…thank you…” may binigay napaper si Mr.Chen kay Julia schedule siguro.
“…you can take a sit besides….Danica…” then she raises her right hand para makita ni Julia agad.
Naglakad na siya papunta sa desk niya at naupo.
“…good bye, class…” tumayo kaming lahat.
“…good bye and thank you Mr.Chen…” lumabas na siya ng classroom. Biglang umingay na naman dahil pinagkaguluhan ulit si Julia ng mga classmate ko. Gusto ko din sanang lumapit kaso mas pinili ko na lang na manatili sa kinauupuan ko.
Daniel’s POV:
Lunch break na ngayon hindi ako pumasok kanina. Nawalan ako ng gana simula nung nangyari insidente kaninang umaga. Alam kong hindi ko maiiwasan si Julia ng matagal lalo na’t balita ko na dito na daw siya mag-aaral.
Bakit ba kasi nagpakita pa siya sakin ulit?
Kung kailan ok na ako…
kung kailan nakakalimutan ko na siya pero yung sakit nang nangyari saming dalawa noon nung iniwan niya ako nandito pa din.
“…pare, ano nagkita na ba kayo ni Julia?...” tanong sakin ni Katsumi.
“…oo, kaninang umaga…”sagot ko sa kanya.
“…anong nagyare ha?...” tanong ni Myco.
“…ayon…natameme ako…”I honestly said.
“…wala e… naunahan ako ng kaba… hindi ko alam ang gagawin ko kanina nung nakita ko siya…” sabi ko.
“…hindi mo ba siya kinausap malay mo magkaayos kayo, diba?...” payo sakin ni JC.
“…una sa lahat… hindi naman kami nag-away… at pangalawa …wala na kaming dapat na pagusapan pa…” sabi ko
. “…O, sige sabihin nating ikaw ayaw mo pa siyang kausapin ngayon pero hindi mo naman siya maiiwasan habang buhay…” sabi ni Katsumi.
“…alam ko…ewan ko. Naguguluhan ako ngayon…” sabi ko.
“…kaya nga pare…” hinawakan ako ni JC sa balikat ko.
“…wala namang masama kung kakausapi mo siya diba?...” sabi niya sakin.
“…hindi mo maaayos yang problema mo kung parati mo na lang iniiwasan… “ sabi ni Gothico.
“…bahala ka ikaw din…. Baka sa huli ikaw ang magsisi…” sabi ni Myco.
Kathryn’s POV:
Kinasuap ako kanina ni Mr.Chen tutulungan kong i-tour sa buong campus si Julia. Syempre nakakatuwa dahil sa dinami-dami ng student dito ako ang napili. Excited na akong makausap siya mamaya dahil sa nakita kong pagtrato niya sa mga classmates ko sa tingin ko mabait siya
“…hi… ako nga pala si Kathryn but you can call me Kath for short…” ngumiti siya sakin.
“…I’m Julia…” nagshakehands kaming dalawa.
“…alam ko…”sabi ko.
“…really?...” may kinuha siya sa bag niya.
“…oo kaya…. Sikat ka na sikat ka…” sabi ko natawa lang siya sa kin..
“…thank you…”
“…halika na tour na kita…” sabi ko.
“…sige…” tumayo na kaming dalawa at naglakad papunta sa labas. Hindi pa kami nakakalayo dinumog na naman si Julia ng mga tao. Maraming humingi ng autograph at nagpapicture sa kanya lahat naman yon pinagbigyan niya.
“…masrap sigurong maging artista…” sabi ko sa kanya.
“…may part na oo.. kasi parang naglalaro ka lang lalo na kapag nasa set kayo o di kaya nagtataping…” nagkwekwento siya as akin tungkol sa trabaho niya.
“…at ang part na hindi is… wala ka ng privacy halos lahat ng tao alam ang tungkol sa buhay mo…” malungkot na sabi niya.
Naupo na kaming dalawa lunch break na din kasi.
Nagorder na din kami ng lunch namin.
“…so, matagal ka na ba ditong nag-aaral?...” tanong niya sakin.
“…hindi naman… nung first year high school lang ...” sagot ko sa kanya.
“…scholar kasi ako dito kaya dito na rin ako magtatapos ng highschool…” nagnod siya.
“…ang galing mo naman namamaintain mo yung mga grades mo. Hindi kaba nahihirapan?...” tanong niya sakin.
“…nung una hindi ko pa kasi gamay pero ayon nakasanayan na din… tyagaan lang naman e…” sabi ko.
Sumubo ako ng pagkain ko.
“…magkaibigan ba kayo nung lalaking kasama mo kanina?...” tanong niya sakin.
Napahinto ako at tinignan siya.
“…sino?...” tanong ko.
“…nakita kasi kita kanina… may kasama kang lalaki sa may bench…” sabi niya.
“…ahh… si Daniel ba??...” tanong ko at nagnod siya.
Bago pa ako makasagot biglang may tumunog.
“…excuse me lang ha…” tumayo na siya at naglakad palayo sa table namin.
Maya-maya bumalik na siya.
“…I have to go…” sabi niya sakin.
“…tumawag kasi yung manager ko. Thank you sa tulong mo sakin Kath.. see you tomorrow…” nagmamadali siyang umalis kaya ako na lang ang naiwang mag-isa.
Daniel’s POV:
Siguro nga tama sila Katsumi hindi ko nga malalalaman ang tunay na nangyari kung hindi ko siya kakausapin diba? Matagal ko na ding hinintay na dumating ang araw na to na makita siya ulit. Alam kong gusto niyang magpaliwanag kanina sakin pero ano naman ang ginawa ko umalis at iniwan siya.
Ito na siguro ang tamang oras para magkaharap ulit kami.
Ang kailangan kong gawin ngayon ay pakinggan at unawain ang mga sasabihin niya kasi kahit anong mangyari siya pa din ang prinsesa ko…
-ilovemitchietorres