Pasensya na po kung matagal akong hindi nakapag-update. Pero now I'm here...
Sensya na po kung may Bad Words. Pero medyo censored naman :)
Sana po magustuhan nyo tong Chapter na to :)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zyra’s POV
“Eto oh!!!!......” sabi ko sabay suntok sa stomach nya nang malakas.
“Sh*t! Ang Sakit!!!” sigaw nya. OhMy. Anong ginawa ko? Masusuka pa nga ata sya eh.
“Buti nga sayo” yan na lang ang nasabi ko. Pero nakita ko sa mga mata nya ang sakit.
Bago ako magsalita.
“A-anong.. gi-ginagawa m-mo dyan? Wa—wala ka bang balak tulungan ako?Ang sakit kaya nang ginawa mo.” Feeling ko nga eh... Naguiguilty na nga ako eh...
“Masakit ba?” tss. Bakit ko pa kasi tinanong yun eh. Wrong move.
“Hindi ba halata?Wala ka bang balak tulungan ako?” Ang sungit!!
“Sorry >.< Doon ka muna sa kwarto ko. Pero please wag mo sasabihin kila Mommy, magagalit kasi sila sa akin.. PLEASE!” pagmamakaawa ko..
“Sige basta lahat nang gusto ko gagawin mo.. at kailangan maging mabait ka” kainis naman!>_<
“Ok, kaya Please lang..”
“Sige tulungan mo na ako..”
Tinulungan ko sya. Buti na lang hindi kami nakita ni Mommy kasi busy sila ni tita na nagchihickahan.
“Dyan ka na lang muna” sabi ko sa kanya. Pumunta ako sa Study table ko para mamaya hindi na ako mag-aaral.
“Anong pangalan mo?” tanong nya.
“Zyra Elizabeth Quinto” sagot ko habang nakatingin pa rin sa book ko.Nacurious din ako sa name nya kaya tinanong ko sya. “Ikaw?”.
“Ako?”
“Ay. Hindi yung pader.. Common Sense.” Hay. Common sense kaya. Sya lang naman kausap ko dito.
“Tss.. John Daniel Reyes.” Mukhang anghel ang pangalan at mukha pero pang demon na monster ang ugali. Akala mo kung sino..
“3rd year?” tanong ko. Para naman malaman ko kung mas matanda sya sa akin o hindi. Mamaya tawagin ko syang Daniel tapos mas matanda pala sya sa akin. Hehehe
“Yup.” Oh, I see. Haha. Di ko sya tatawaging Kuya. Ang baduy kaya..
“Baby, Daniel baba na kayo. Let’s eat na!” sigaw ni Mommy..
“Yes Mommy!” sagot ko..
“Psst. Daniel right?Yung napag-usapan natin ha...” baka kasi nakakalimutan nya yung napag-usapan naming.
“Oo. Basta kailangan lahat ng gusto ko susundin mo..” ano ako utusan? Kainis >.<
“Opo.”
Dining Area
Mommy | Ako | Ate
TABLE
Tita Kris | Daniel | Kuya JC
“Mommy pwede po ba pumunta kila Charina? Namimiss ko na rin po sya eh.”
Flashback
Bulol po ako nung bata ako.. Hehe. Maski po ako natatawa sa sarili ko eh. Tumira po kami dito sa Pilipinas when I was 3 years old at ditto ko nakilala ang my One and Only Bestfriend. She is Charina Gwyneth Santos.
Bumalik kami sa New York nung 4 years old ako. And sinabi ko nga sa inyo ang huling balik kop o ay nung 5 ako.
“Bwes. Kailangan na nwamin umelis dito” maiiyak na sabi ko
“Huh? Pero bakit?” tanong nya nang malungkot
“Kashi dun na kami ulit titira” Alam ni bes na duon talaga kami.
“Bes,*sobs* mamimiss *sobs* kita” tuluyan na syang umiyak
“Ako din naman bwes eh. Mas mamimiss kita. Basta pwamis ko bibigyan kita nang mga chucolets at mga clothes” hindi ako umiyak kasi alam kong mag-aalala sya sakin at alam kong lalo nya akong mamimiss
“Talaga*sobs* bes?” pagkasabi nya hinug ko sya.
“Oo naman bwes. Mag-iingat ka ha”
“Ikaw *sobs* nga dapat *sobs* mag-ingat *sobs* Bes eh.”
“Basta Bes Our Friendship will last Forever”
“Oo naman”
End of Flashback
“Pero alam mo pa ba anak? Matagal na tayong hindi nakakauwi dito. Baka maligaw ka.”
“Ahh, eh-“ hindi ako pinatapos ni tita.
“Magpasama ka na kay John Daniel” What?!!! No way!!
“Pero wa-“ pinutol ulit ni tita.. AYOKO NGA PO EH!
“Okay lang naman kay John Daniel” sa kanya ok? Eh kung mang-agaw nga eh WAGAS!
“Oo nga naman anak. Mas safe ka kapag si John Daniel ang kasama mo at may tiwala naman ako kay Hohn Daniel” Sige Mommy magkampihan pa kayo..
“Sige na nga po.” Tapos tumingin ako kay John Daniel. Binigyan nya ako ng Death Glare. Dahil dun, natakot ako.
“Uhmm. Mommy tapos na po ako kumain” yan na lang ang nasabi ko.
John Daniel’s POV
Grabe pagkatapos nya ako suntukin sa stomach ko magpapasama pa sya. Grabe naman to.
“Sige na nga po” sabi nya at dahil dun binigyan ko sya nang death glare.
“Uhmm. Mommy tapos na po ako kumain” natakot sya sa Death Glare ko. Wahaha...
After 5 Hours. Grabe tagal no.
“Mommy alis na po kami. Magba-bike na lang po kami.” Sabi ko.May nakita kasi akong bike sa kanila at may angkasan. Wala ako sa mood mag sasakyan at magpahatid.
“Oh sige.Pero may bike ba kayo?” sasagot sana ako pero sumagot si tita
“Ah Mare meron kaming bike nasa likod. Buti na lang at may angkasan”
“Oh sige. Mag-ingat kayo”
“Opo.” Sagot ni Zyra
Nagbike na kami. Medyo mabilis ako magpatakbo nang bike kasi namiss ko yung bike.
“Hoy bagalan mo nga!” sabi nya sa akin.
“Ayoko nga. At saka humawak ka nga baka malaglag ka” hindi kaya sya humahawak tapos pagnalaglag sya ako pa ang may kasalanan.
“Ayoko nga.” Ang kulit naman nang babaeng to..
“Ayaw mo ahh” may naisip ako.
Binilisan ko yung pagba-bike ko. Bigla syang napahawak sa bewan ko at
“Ahh!!Bagalan mo nga!!!” sigaw nya.Grabe pambasag nang eardrums tong babaeng to.
Nagpreno ako at bigla syang umuntog sa likod ko. Medyo malakas ang pagkaka-untog nya.
“Buti nga” bulong ko.
“Sa susunod nga humawak ka. Baka malaglag ka pa.” Pagsesermon ko sa kanya.
“Ayoko nga kasi humawak sayo eh.” At bakit naman?
“Hoy FYI wala akong germs!” mamaya yun ung reason. Ang feeler naman nito kung magkakaroon ako ng germs at baka nga dahil sa kanya eh magkagerms pa ako.
“Tss. Tara na nga” pagyayakag nya.
Pagdating namin nagdoorbell kaagad siya. Sabi ko sa kanya bibili lang ako ng inumin at umoo siya. Kaya nagbike ulit ako paalis .
End of POV
Zyra’s POV
Grabe siya magbike ang bilis. Umuntog pa tuloy ako sa kanya. Ang SAKIT.
Pagkadating namin nagdoorbell ako at nagpaalam siya na bibili ng inumin so pumayag ako.
Pagkaalis niya lumabas ung isang girl.
“Zyra?” sabi nya. Medyo namumukhaan ko
“Charina?” tanong ko.
Tumakbo sya sa akin at hinug ako.
“Bes, namiss kita. Musta ka na?”tanong niya
“Namiss din kita! Okay lng ako. Ikaw?”
“Ok lng. Tara pasok ka...” pagyayakag nya
“Hindi na Bes...Ibibigay ko lng naman mga pasalubong ko”
Inabot ko sa kanya yung isang box na kasya lng sa basket namin at isang plastic bag.
“Ano to?” haha.. diba obvious bes?
“Mga Chocolates,Damit,at mga pangkikay mo”haha. Biglang nagliwanag yung mukha nya nung narinig nya yung mga pasalubong ko.
“Thank you,Bes”
“BTW, Bes Pupunta ako dito bukas meron pa akong ibibigay sayo kaso nakalimutan ko eh..” nakalimutan ko pa yung isa kong ibibigay.
“O Sige Bes...”
Biglang nagring yung phone ko.
“Wait lng, Bes”
From: 0927*******
Hoy!! Asan ka na? Pumunta ka na dito sa labas ng village nila.
-Daniel
* save number * Pagkasave ko ng number niya, nireplayan ko agad siya.Panira talaga to kahit kelan.
To: DanielYabang
Excuse me po, may pangalan po AKO!!! Oo na papunta na ko diyan
MESSAGE SENT >>>>>
“ Bes, nagtext na kasi si Mommy.I need to go na sige.”
“Ok , Bes .... Ingat and thank you ulit ....”
“Sige,Bes. You’re Welcome. BYE!!”
Tumakbo ako papunta sa may gate ng village nila. Nakita ko si Daniel nakaupo.
*Inhale ... Exhale hooo.*
“Tara na..”sabi ko habang hinihingal parin.
“Tagal mo.”reklamo niya
“Sorry naman no..”
“tsss...”
Umangkas na ko at humawak na ko sa bewang niya. SH*T
Dug.dug.dug.dug
Yung heartbeat ko. Tsssss. Hingal lang iyan Zyra,hingal lang yan.
Nakauwi na kami sa bahay at umuwi narin sila.Umakyat ako sa kwarto at nagayos na ng gamit ko para bukas.
Pagkatapos ko naligo na ako at natulog. Good Night World!!!!!
^_______________________________________________^
John Daniel’s POV
Bumili ako ng coke sa may mini store sa labas ng village. Tinext ko na rin si Zyra.
To: ZyraNerd
Hoy!! Asan ka na? Pumunta ka na ditto sa labas ng village nila.
-Daniel(baka hindi nya pa ako kilala eh)
Nag-reply din siya kaagad.
From: ZyraNerd
Excuse me po, may pangalan po AKO!!! Oo na papunta na ko diyan
After ilang minutes may narinig ako na papunta sakin at nakita ko si Zyra. Hinihingal pa nga siya eh.
“Tara na.”sabi niya na hinihingal parin
“Tagal mo.”reklamo ko.
“Sorry naman no.”
“Tsss....”
Umangkas na siya sakin at hinawakan niya ung bewang ko. Himala kanina ayaw niya humawak sakin, ngayon nakahawak na siya.
Pagka-dating naming sa bahay nila umuwi na kami. Kainis naman may pasok na bukas. Makatulog na nga lang.