SAM
Nandito kami ngayon nina Dervin, Max, Juice, at kasama na rin ang iba pang Blue Orions sa condo unit ni Nathan. It's his birthday at nandito kami para sa plano niyang sorpresahin si Bhest.
O, 'di ba gumagano'n siya? Siya na nga ang may birthday, siya pa ang may surprise sa girlfriend niya. Siya ang nagluto ng mga handa niya at halos paboritong lahat iyon ni Bhest. Nagpaturo pa siyang magluto niyan. Ume-effort lang ang peg niya.
Sabagay, ilang araw na rin simula nang magbago ang relasyon nilang dalawa. Hindi na sila sabay pumasok at umuwi. Madalang na rin silang mag-usap. Mas madalas pa ngang magkasama sina Bhest at Cloud eh. And we really think that there's something wrong.
Sinabi ni Nathan na stand-by lang daw kami rito at hintayin ang pagbabalik niya dahil siguradong kasama na niya si Bhest para i-celebrate ang birthday niya. Umaasa kaming magiging okay na nga sila ngayong gabi.
Few minutes later, tumunog ang phone ni Juice. "Guys, nag-text na si Captain. Papunta na raw siya rito," he announced after reading the message.
"Si Captain lang ba? Wala siyang kasama?" tanong ni Nic na kahit kami ay iyon din ang ipinagtataka. Wala man lang kasing nabanggit si Nathan na kasama niya si Bhest.
He shrugged. "He didn't mention."
"Well, it's not our problem, right? Just stick to our plan," sabi ni Cyprus.
"That's right. Just do what Captain told us to do," segunda ni Dave.
"Okay," we all agreed before turning off the light.
Ilang sandali pa, kasabay nang pagbukas ng pinto ay ang pagbukas din ng ilaw at paglabas namin sa pinagtataguan. "Happy Birthday, Captain Nathan!" masiglang pagsalubong namin sa kanya with matching confetti. Pero, agad din kaming natigilan at naglaho ang ngiti nang makita ang hitsura niya. Basang-basa at blangko ang mukha niya.
"Thanks for the greeting, guys. I will just change my clothes, then let's start the party," he said coldly before walking to his room. Kasinlamig din ng boses niya ang mga mata niya nang sabihin iyon.
Ang tanging nagawa na lang namin ay sundan siya ng tingin. Walang nagtangkang magsalita kahit gustung-gusto kong magtanong kung nasaan si Bhest. Bakit hindi niya ito kasama? May nangyari bang hindi maganda sa kanilang pagkikita?
Mas lalong nagkaroon ng tensyon paglabas ni Nathan. Nakatingin lang kami sa kanya na wari bang sa pamamagitan niyon ay naipararating namin sa kanya ang mga gusto naming itanong.
"Let's start the celebration. Ilabas niyo na ang mga alak," sabi niya bago naglakad paupo sa sofa. Then, bumakas ang pagkainis sa kanyang mukha nang makitang walang sinuman sa amin ang sumunod sa sinabi niya. "Ano pang itinatayo-tayo niyo diyan? Hindi lalapit dito ang alak. Kunin niyo na at dalhin dito!" mariing utos niya dahilan para kumilos ang mga lalaki.
Agad niyang binuksan ang mga alak at inabutan kaming lahat ng isang bote. Tinanggap na lang namin iyon. Seeing how cold and furious he was right now, no one dared to ask what happened to him. Nakakatakot naman kasi talaga ang aura niya.
"Let's cheers." At inudyukan niya kaming itaas ang mga bote namin. And we did. "Anong klaseng cheers 'yan? Lakasan niyo. We have two occasions to celebrate tonight kaya dapat magsaya tayo."
Two occasions? Bukod sa birthday niya, ano pang ise-celebrate namin? I asked myself before looking at Max's direction. Siguradong iyon din ang tanong nito at ng iba pa.
At bago pa man kami makapagtanong, muli na niyang itinaas ang hawak na bote. "For my birthday and for our breakup! Cheers!" malakas niyang pahayag bago diretsong ininom ang alak.
Nagulat naman kaming lahat at hindi agad nakahuma sa kanyang sinabi. Tama ba ang narinig naming iyon? Break na sila ni Bhest?
"Captain, seryoso ka ba diyan?" tanong ni Dervin.
"Hindi ka nagbibiro?" tanong pa ni Juice.
"Y-you're just kidding, right?" sabi ko naman. Gusto kong sabihin niya na joke lang iyon. Pero base sa hitsura niya ngayon, parang imposibleng biro lang 'yon.
"I'm not kidding. I'm serious. Definitely serious. At iyan din ang eksaktong sinabi niya sa'kin nang sabihin ko rin na baka nagjo-joke lang siya. But, she was damn serious. She damn broke up with me." At pagkasabi no'n, muli siyang tumungga sa boteng hawak niya.
"What happened, Captain?" kunot-noong tanong pa ni Jaiden.
"Oo nga. Bakit biglaan naman yata? Ang saya niyo pa last monthsary niyo, ah?" Nic commented.
"How come, Nathan? I mean, anong reason ni Bhest at nakipagbreak siya sayo?" tanong naman ni Max. At iyon din ang gusto kong malaman.
"Nice question. Her reason? She doesn't love me. As simple as that," he said with full of bitterness in his voice.
"What?" we blurted out in unison.
He smiled bitterly. "She doesn't love, she didn't love me and she will never love me. And you know why? Dahil hanggang ngayon, 'yung first love pa rin daw niya! Ang gagong 'yon pa rin daw ang mahal niya! 'Yung gagong 'yon pa rin daw talaga!" he said furiously. Pain and anger were very visible in his eyes. "Niloko niya 'ko. At ako naman, nagpaloko sa kanya. She made me a fool. Nagmukhang tanga kasi naniwala akong mahal niya rin ako. Nagpakagago dahil lang sa lecheng pagmamahal na 'to. Bull shit!"
"Imposible," mahinang sambit ko. She still loves Cloud? No way! Imposibleng iyon ang maging dahilan ni Bhest.
"No, Nathan. Kilala namin si Bhest. Hindi ka niya magagawang lokohin. At kung niloloko ka lang niya, hindi niya iyon paaabutin ng apat na buwan dahil hindi siya mag-aaksaya ng oras para lang makipaglokohan sa'yo," mariing pahayag ni Max.
Max was right. Knowing Bhest, she will not use him as a rebound. Hindi nito magagawang lokohin at gaguhin si Nathan.
"She loves you. I'm sure about it," I stated.
He looked at us with cold stare. "Yes. She did try her best to love me. But, her best wasn't good enough to replace that jerk and placed me in her heart. It wasn't good enough to love me back."
"Captain, hindi rin ako naniniwalang niloko ka ni Miles," maya-maya ay pahayag ni Cyprus.
"Me, too," segunda ni Aaron.
"Kitang-kita namin ang saya sa mukha niya tuwing magkasama kayo. Pati na rin ang pagmamahal sa mata niya sa tuwing titingin siya sayo. Imposibleng panloloko 'yon," seryosong pahayag ni Kent.
"Akala ko rin totoong saya at pagmamahal ang nakikita ko sa mga mata niya. Akala ko rin sapat na ang lahat ng ginawa ko para mahalin niya 'ko. Akala ko lang pala talaga. Dahil kahit ilang beses kong kumbinsihin ang sarili ko na totoo ang lahat nang pinakita at pinaramdam niya sakin, bumabalik sa utak ko ang mga sinabi niya na puro pagpapanggap lang daw ang lahat ng iyon. Sobrang sakit dito," he said while pointing at his heart. "Paulit-ulit na dinudurog ang puso ko sa tuwing nag-e-echo sa utak ko ang masasakit na sinabi niya sa'kin. Hanggang ngayon, hindi mag-sink in sa utak at puso ko na nakipag-break si Mine sa'kin."
Muli siyang uminom. Nang maubos ang laman ng boteng hawak niya, nagbukas ulit siya ng panibago at agad na tinungga. We just looked at him and didn't say anything. Seeing how hurt he was, I couldn't help myself but pity him. And I'm sure, iyon din ang nararamdaman ng mga kaibigan niya. Ngayon lang namin nakitang nasaktan nang ganito si Nathan.
Ilang sandali pa, huminto siya sa pag-inom. Kapansin-pansin na ang pamumungay ng kanyang mga mata. "Wait. Did I just call her Mine?" salubong ang kilay na tanong niya bago itinaas ang kamay at ikinumpas iyon sa hangin. "Guys, remind me not to call her 'Mine' again, okay? I don't think it's still appropriate to call her 'Mine'. I shouldn't call her by that name. We broke up, right? So reality speaking, she's not 'mine'. Not mine anymore," mapait na pahayag niya bago muling tumungga.
Mukhang tinamaan na talaga si Nathan. Sumandal siya sa sofa at ipinatong ang braso sa mukha niya. "Ang ganda ng gift niya sa'kin, 'no? That was the most wonderful birthday gift I've ever received from my entire life. I should be thankful to her, right? For the limited happiness and unlimited pain that she gave me. And for breaking my heart into tiny pieces. Ang sakit. At sa sobrang sakit, hindi ko alam kung gaano ito katagal mawawala dito sa puso ko." At pagkasabi no'n, narinig namin ang mahinang paghikbi niya.
Ang popular campus heartthrob at mayabang na si Errol Nathaniel Montecaztres ay umiiyak at nasasaktan. At wala kaming magawa para ibsan ang sakit na nararamdaman niya. Wala kaming masabi dahil hindi namin alam ang buong katotohanan sa likod ng break-up nila.
"Captain, naniniwala ka bang mahal pa rin ni Miles ang first love niya?" narinig naming tanong ni Leonne.
"My mind keeps telling me that. Pero, tumututol at sumisigaw ang puso ko na hindi iyon totoo."
"Hindi masamang makinig minsan sa isinisigaw ng puso, Captain," seryosong pahayag ni Dave.
"I don't know. Ayoko na munang mag-isip pa."
Ilang minuto rin kaming tahimik at nakamasid lang kay Nathan bago siya muling nagsalita. "You can go now. I want to be alone."
"Pero, Captain..." magkapanabay na sabi nina Dervin at Juice.
Inalis ni Nathan yung braso sa mukha niya. "Don't worry. It's not as if I would kill myself just because she left me. She's not worth to end my life here. Definitely, she's not worth it." Walang anumang emosyon ang mababakas sa mukha at tinig niya nang sabihin iyon.
Nagkatinginan na lang kaming lahat bago walang salitang tumayo at lumabas ng unit niya. Naiintindihan namin kung gaano siya nasasaktan ngayon kaya kung anu-ano ang sinasabi niya. Siguradong matatauhan din siya oras na mawala ang pagkalasing niya.
Kailangan naming makausap si Bhest. After their fourth monthsary celebration, iniwasan na niya si Nathan. At siguradong may mabigat siyang dahilan. And we're also sure, it was not because of Cloud. Maaaring ginamit lang niyang dahilan iyon para pumayag si Nathan na maghiwalay sila. We really need to talk to her and find out her real reason why did she break up with him.