Buraya kitap hakkında soruları yazabülürsünüz:)))
Yine dayanamadim ve bölüm yazıyorum.
Multi: Ece
Lara'dan...
Eve hunharca bir giriş yapıp çantamı bir köşeye attım ve odaya koşmaya başladım.
Telefonla Duygu'yu ararken leptobu yatağa koyup açmıştım.
"Efendim? Kontür nerden buldun lan?" güldüm.
"Duygu, acil durum. Stalk vakti. Ece adında kızıl bir kız arıyoruz. Sen şey yap Aras'ın takip ettiklerinden falan Kerem adında çocuğa ve takipçilerinden Ece'ye bak." derin derin nefes aldım.
Çok konuştum ayol.
Ozan'ın instagram profiline girince hâlâ takip etmediğimi, hesabının da gizli olduğunu gördüm.
"Hasiktir. Kanka kapatıyorum Ozan'ı arıycam. Sen sana dediklerime bak. Bay" kapatıp Ozan'ı aramaya başladım.
Ozan'a takip isteği atıp Ozan'ın telefonu açmasını bekledim.
Kendimi hacker gibi hissediyorum. Acaba niye?
"Güzelim?"
Ay yerim
"Ozan isteğimi kabul et. Instagramdaki." güldü. "Ece'yi araştırcaksın değil mi?" bu sefer ben güldüm ve ikinci sekme olarak facebook'u açtım. "Tabikide! Soyadını da ver."
"Ece Ermiş. Ve kabul ettim." hemen Ozan'ın instagramına girip takipçilerine bakmaya başladım. "Lan! Kızın soyadını benden iyi biliyorsun! Sorsam benim soyadım ne diye bilme..."
"Yeşer. Lara Yeşer. 18 yaşında, lise son, sarışın, abisi Berkay, annesi İdil, babası Kemal, sevgilisi Ben" güldüm aynı zamanda takipçilerine bakıyordum. "Sen şu instagramın şifresini versene. Bu kız takipçileri.... Tamam sakinim." tekrar güldü.
"Hıhı. Buldun mu?"
"Sanane!" güldüm.
Ece Ermiş...
"Buldum. Ben seni sonra ararım. Bay bay!" kapatıp kızın profiline girdim.
Çok! Güzel!
Kızın resimlerine baktıktan sonra karşımdaki aynaya baktım.
O bakımlı ve güzelken ben yanında çok çirkindim gibiydim. Ozan'ın beni seçmesi saçmaydı. Telefonum çalınca gözlerim dolu dolu telefona baktım.
"Efendim Ozan?"
"Şu seni takip eden heri... Ne oldu lan! Niye ağlıyorsun?"
Artık ağlamak istemiyorum!
"Neden ben? O güzel, bakimli , en azindan disi sevimli, ağlayınca çirkin olmuyor. Neden o değil de ben?" derin nefes aldığını hissedince burnumu çektim.
" evet o güzel , evet o bakimli , evet o ağlayınca çirkin olmuyor. Ve evet sen bunların tam tersisin. Ama bu seni sevdiğim gerçeğini değiştirmiyor. Ben senin görünüşüne değil haraketlerine aşığım. Çirkefliğne, köpekten korkmana, kendini ezdirmemene, boynumda ağlamana, ben bunlarla aşığım. Hem güzelsin de. Seni takip eden şu heriflere bir bak. Yada bakma!"
Güldüm. "Teşekkür ederim. Beni bu kadar sevdiğin için teşekkür ederim."
"Rica ederim güzelim. Her zaman."
"Her zaman beni. Her zaman beni sev." güldü. "Tamam. Sadece sen." salak kızılın resimlerine bakmaya başladım. "Ben kapıyorum. Duygu'yu arıycam. Öpüyorum."
"Öpüyosun." sonra kapatıp Duygu'yu aradım. "Buldun mu?"
"O yellozun soyadı Ermiş mi?"
"Evet."
"Kerem'ide onu da Buldum. Olay ne peki?"
Tüm olanları anlattığımda bir kaç saniyeliğine sustu. "Sevgili misiniz?"
Galiba söylemeyi unuttum.
"Evet."
"Niye en son ben öğreniyorum hesabını sonra sorucam. Yarın yılbaşı. Yarından sonraki gün bir yıllık sevgili olucaksınız." iğrençti. İğrençti. IĞRENÇTI!
"Ya Duygu ya of ya." kahkaha atınca dayanamayarak bende güldüm. "Bu kızı bir yerde bulup yolmamız lazım." haince güldüm. Bulduğumuz yerde...
"Tabikide." ikimizde güldük. "Aras arıyor beni. Bay bay." leptobu kapatırken konuştum. "Bay bay!" telefonu kapatıp yanıma, leptobu kapatıp masaya koydum. Kendimi yatağ atıp arkadaşım tavanla bakışmaya başladım. Telefonumun zil sesi ile oflayarak elime aldım.
Ozan'mış. Oflamamı geri alıyorum.
"Yarın yılbaşıymış." güldüm. O da benim gibi yeni öğrenmiş anlaşılan. Tavanım ile bakışmaya devam ettim. "Evet." acaba Duygu'nun bana dediği espiriyi ona söylesem ne tepki verir? "Bir kaç gün sonra bir yıllık sevgili oluyoruz." uzun süre ses gelmedi.
Ay gitti gül gibi çocuk!
"Ozan?"
"Ozaaaan?" cevap gelince verdiği tepkiyi düşünerek güldüm.
"Bir süre bom boş baktım telefona. Ya ne biçim espiriydi bu ya!" beklediğim gibi tepki gelince hunharca güldüm. "Yarın sabahtan seneye kadar bizdesin."
Seneye kadar....
"Ya of ya!" ikimizde güldük. Sonra derin bir nefes aldım. "Tamam. Bay bay! Ece'yi bulduk. Ilk gördüğümüz yerde yolucaz." ikimizde tekrar gülerken telefonu kapattık. Ben yine tavan aşkımı izlemeye başladım.
×××××××××
"Pudi pudii Pudi pudiii gea pudii. Dıtırırım." yılbaşı ağacını süslerken kafam jüpiterdi. "O nasıl şarkı Allah aşkına ya?" güldüm. Dengemi kaybederken son dualarımı etmeye hazırdım ki Ozan beni tuttu.
Ah sipaydirmenim benim!
Gülerek kollarımı boynuna doladım. Eve geleli 2 saat olmuştu ve ben 2 saattir her fırsatta Ozan'a sarılıyordum. O da gayet masumca (!) karşılık veriyordu. Hatta o kadar masumca ki sarılırken fırsat buldukça elleşiyordu.
Ve şuanda o anlardan birindeydik. Elleri kalçama doğru kayarken derin nefes alıp ellerini geri belime çıkardı. Gülünce güldüm. "Rahat dur!" tekrar güldü.
Çam ağacına son bir kaç süsü de ekledikten sonra her şey hazırdı. Elimden tutup yukarı sürükleyince yüzümden silemediğm gülümseme ile peşinden ilerledim. "Nereye gidiyoruz?." cevap vermeden beni bir odaya soktu.
Dikkatimi ilk çeken şey saat oldu. Saat 18:00 dı yeni yıla az kalmıştı. " bak. Biraz küçük olsa da son gün anca bu kadar oldu." iki rafli duvara monte edilmiş kitaplığa gözlerinden kalp fışkıran emoji ile baktım. Sonra da Ozan'a baktım. Duvara yaslanmış beni inceliyordu. Ona gülümseyip küçük kitaplığa ilerledim.
Rafın küçük bir yerinde hoş bir çerçevede resim vardı. (saygı çerçevesinde olan her yorum falan dnxbdjxn) geçen karda çekildiğimiz resimdi. Kitapları ve resmi bırakıp Ozan'a ilerledim.
Yine sarıldım.
"Sarılma bitse de artık öpüşsek ya?" gülerek daha sıkı sarıldım. Kafamı Ozan'ın boynuna gömdüm. "Seni seviyorum!" güldü. " iyiki sürekli bir şey isteyen sevgilim yok. 2 raflı kitaplığa bile razı kız." güldüm. "Bende seni seviyorum güzelim. Sadece seni."
××××××××
Kim bu soğuk havada balkonda kitap okur? Üstelik şortla!
Ozan'ın bir eli kitabı tutarken diğer eli bacağımdaydı. Üşürsem içeri giricektik.
Ama bilmiyordu ki dokunduğu yer alev alıyor.
Yaklaşık 3 saat içerde kitap okurken 3 saatte dışarda kitap okuyorduk birbirimize. Ozan kolundaki saate baktı. "Bir kaç dakika var." kitabın ortasına ayracı koyup bana döndü. Yüzümü elleri arasına aldığında anladığım tek şey yeni yıla öpüşerek gireceğimizdi.
Saçlarımı nazikçe arkaya attı. Yaklaşırken her seferinde olduğu gibi yine heycanlanmıştım. Öpücek iken durdu ve dudakları dudaklarıma değerken fısıldadı.
"Mutlu yıllar Çirkin'im. Seni seviyorum." öpücekken bu sefer konuşarak ben sustum. "Ben sevmiyorum. Sanırım sevmekten de öte. Senin için yanıp tutuşmak gibi bir şey." dudaklarını nazikçe dudaklarıma bastırdı. Arada kendini çekip nefes almama izin veriyordu.
Öpüşmemiz bittiğinde yeni yıla girmiştik. Havai fişekler devam ediyordu. Kafamı kaldırıp havai fişekleri izlemeye başladım gülerek.
Ozan'sa gülerek beni izliyordu. Hissediyordum.
Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.
Bence bu bölümde uzun oldu.
Whatsap grubu için özelden mesaj atmanız yeterli 💙