What is it like being the forbidden one? Why are things called forbidden if when we do it, we feel so good? Why does it feel right when in fact – everything about it is plain wrong? Why does it have to be like that?
And why am I writing this? I thought that I have forgotten but here I am dwelling in the past – thinking about those times I have spent with that son of a gun.
Well... I have no choice. I am a writer by calling, by passion and by profession – I have to write this one, kahit man lang sa notes ko.
I met him way back in college – thank God because I don't want this to be another cliché high school story – take note, this isn't a love story, it's just a story of how my love life was ruined by this sonf of a gun.
I was in a very long relationship. Actually, graduating na ako at kamuntikan ko nang isuko ang Bataan ko kay Sergio Jimenez noon. Tanda ko pa iyong araw na iyon. I was in my university – sa freedom park – hinihintay ko si Sergio dahil ika-fift anniversary naming dalawa. I was pretty excited that time. Sa bag ko, nandoon iyong overnight panties ko at bra, sa paper bag nandoon iyong regalo ko sa kanya – fruit salad package – with whipped cream para naman kakainin niya iyon sa mismong katawan ko.
I was sure that I wanna be with him forever. Napag-uusapan rin naman naming dalawa ni Sergio ang kasal. We plan to be with each other's life for a long time at dahil na rink ay Sergio ay naniniwala ako sa forever. Forever is real when it comes to our relationship.
But that belief was ruined that same exact day of our anniversary.
Habang nakaupo ako sa bench ng freedom park ay may isang lalaking naka-itim na t-shirt ang lumapit sa akin. His eyes were the first thing that I noticed. It had a different color – silver – am I just seeing things?
He seemed angry. But was he angry with me? And was he really looking at me?
May dala siyang asul na payong. Mainit naman kasi talaga. Palapit siya nang palapit at habang tumatagal ay lumilinaw sa akin ang hitsura niya.
He was a tall man with curly locks. He had a face of an Olympian. Perfect nose, intense eyes, full lips – na mas pula pa yata sa labi ko. Napaawang ang bibig ko habang titig na titig ako sa kanya.
He stopped when he was just inches away from me.
"Miss Catherine Fe Albarda - Cinco." Tawag niya sa buong pangalan ko. He smiled and his perfectly white teeth was revealed. "Cachi to her family and close friends. Baby girl to your boyfriend Sergio Jimenez. Fourth year Education Student, Major in Biological Science."
Napatayo ako. I feel weird.
"Who are you?" I asked him. "Ang weird mo. Bakit kilala mo ako?"
He grinned at me.
"Sumama ka sa akin."
"Hindi ako sasama sa'yo." Giit ko pa. Ano siya? Hindi ko naman siya kilala! Naisip kon sumigaw ng kidnap or rape dahil baka iyon naman talaga ang gagawn niya, hindi lang ako masyadong sure pero feeling ko ire-rape niya ako!
"Sumama ka sa akin. I will show you something."
"I don't want to!" I hissed. Natigilan siya. Isinara niya ang payong tapos ay humarap sa akin. Tang ina, ang perfect niya! Is he a demigod?
"My name is Kairos Vejar." Pakilala niya. Hindi ko pa rin alam kung anong pakay niya sa akin. "And my girlfriend is cheating on me with your boyfriend – at monthsary nila ngayon."
Natulala ako. Pinaglololoko niya ba ako? Walang ibang girlfriend si Sergio! Ako lang ang girlfriend niya! Kaming dalawa lang ang para sa isa't isa! Nangako kami na sa isa't isa isusuko ang virginity namin!
Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Now will you come with me?"
"Hindi niya magagawa sa akin iyon! He's my forever."
"Walang forever." He made a face. "I hate to break it to you, but that's just the truth." Nagkibit – balikat siya na para bang normal na buhay lang ang pinagsasabi niya. Nakadama ako nang inis kaya naisip kong pumayag na sumama sa kanya para mapatunayan na ang mga sinasabi niya ay pawing kasinungalingan lamang.
Hindi ako lolokohin ni Sergio! Mahal niya ako! Ako ang Maria Del Barrio at Maria Mercedes at Marimar ng buhay niya!
"Now will you come with me?" Kalmado niyang tanong. Nakipagtitigan ako sa kanya. Naiinis ako. Paano niya nakayang sabihin sa akin ang bagay na iyon? Hindi niya ako kilala! Ano ba naman iyong nag-stalk lang siya sa facebook ko or sa kung saang social media tapos nalaman niya ang relasyon namin ni Sergio tapos magpapakita siya dito kasi nagkagusto siya sa akin or nagkagusto siya kay Sergio! Ewan! Basta buo ang loob ko, hindi magagawa iyon sa akin ng boyfriend ko!
"Look, you don't know me and I don't know you personally. Think about it, anong makukuha ko sa'yo kung lolokohin kita, Miss Cinco?"
"Katawan ko." Ingos ko.
"Seriously?" Tumaas ang kilay niya.
"Katawan ni Sergio!"
"Like what the actual fuck?" Napamura na siya. Napailing pa siya tapos ay tumingin muli sa akin. "Just come with me." Mula sa bulsa niya ay inilabas niya ang wallet niya, may kinuha siya sa loob, doon nakita ko iyong ID niya.
Vejar, Kairos Gregor Rouvin – Consunji.
Napatitig ako sa kanya.
"Consunji?"
"I know. The name's famous so why the hell I am here in front of you telling you that my girlfriend is cheating on me with your boyfriend for no apparent reason at all? Consunji – Vejar ako. Dumi ka lang."
Kumunot ang noo ko. Hindi ko siya kilala – lalo na iyong apelyido niya.
"Ano bang pinagsasabi mo?" Inis na tanong ko. "Itatanong ko lang kung anong pronunciation ng surname mo. Con-sun-hee ba o Con-sun-gi?" Nakakalokong nginitian ko siya. He squinted his eyes.
"That's bullshit. Now come with me."
Wala akong nagawa. I bit my lower lip and followed him. Gusto ko rin namang patunayan sa kanya na hindi magagawa ng boyfriend ko iyon sa akin. May celibacy ring si Sergio. Plus mahal niya ako – enough na iyon.
Nag-aalangan akong sumakay sa kotse niya pero gusto ko talagang mapatunayan na hindi iyon magagawa ni Sergio.
Sumakay ako pero sa back seat. Wala akong pakialam kung magmukha siyang driver.
I was feeling uneasy at parang nakikisama pa sa akin iyong traffic Uneasy na nga ako, napaka-traffic pa. Hindi ko alam kung saan kami pupunta kaya pinagtetext ko ag mga kakilala ko tapos ay palihim kong kinuhanan ng picture itong mamang kasama ko at sinned sa chat group ng barkada namin.
Kailangan nilang makita kung sino ang kasama ko.
Halas isa't kalahating oras kaming na-stuck sa Balintawak. May tumirik pa nga na Genesis sa gitna. Napansin kong may bumabang mga pasahero doon kaya lalo ding nag-traffic.
Minutes later, binabaybay na namin ang daan papunta doon sa condo ng mayayaman.
Skyline Vejar Towers.
Napaawang ang labi ko.
"Anong ginagawa natin dito?"n
"Oh? We're gonna have dinner." Sabi niya pa. Napakunot ang noo ko.
"Alas tres nang hapon dinner? Eh kung sa TV nga panalangin palang ng Divine Mercy tapos maghahapunan ka na?! Ibalik mo na ako sa freedom park! This is worthless!"
Inis na inis na ako pero natigil iyon nang mag-ring ang phone ko. Si Sergio ag tumatawag. Para bang napansin na ni Kairos Vejar iyon. Sinagot ko ang phone tapos ay tumitig sa kanya. Sa sobrang yabang ko, I even put the phone on speaker.
"Marimar ko, happy anniversary!" Napangiti agad ako nang marinig ko ang boses ng boyfriend ko.
"Nasaan ka na, Sergio?" Tanong ko pa. Nakatingin ako sa labas ng bintana. Napansin kong may isang taxi ang pumarada roon.
"Nasa bahay ako, Marimar ko. May sakit ako." Sinabayan niya iyon ang ubo. Nakadama naman ako nang awa dahil nagkasakit siya.
"Naku, pupuntahan kita at aalagaan..." I trailed off dahil napansin ko na mula doon sa taxi na nasa aming harapan ay bumaba si Sergio.
Bagong ligo ang loko. Naka-pink na polo shirt at semi tight jeans. Suot niya pa iyong vans na iniregalo ko sa kanya noong birthday niya noong nakaraang buwan. May dala siyang yellow roses at nakaipit sa tainga niya ang phone niya.
I looked at Kairos Vejar. He was eyeing me with triumph in his eyes.
"Naku, Marimar ko h'wag na. Si Mama na lang ang mag-aalaga sa akin. Ibaba ko na iyong phone ha."Sabi niya pa. Ni hindi iya ako sinabihan ng I love you.
Nakaupo ako sa backseat habang pinanonood si Sergio na naghihintay sa kung sino. Hindi naman nagtagal ay lumabas ang isang babaeng naka-pink shirt din at ripped jeans. Hinalikan niya si Sergio tapos ay yumakap siya dito.
Tuluyan nang nabasag ang puso ko.
I didn't realize it at first but I was crying pretty hard while looking at them. Bigla ay bumalik sa akin ang lahat ng pangako ni Sergio, ang mga plano naming balak na gawin pagkatapos ng graduation. I remember every word he said, every light of hope I feel whenever we dream together.
The light in my heart was replaced by darkness. Ang sakit-sakit.
Sergio and the woman entered the building. I looked at Kairos Vejar. He was eyeing me. Pinahid ko ang mga luha ko.
"Who's the girl?" I asked him.
"Mary Jane." He said the name like it is the dirtiest word in the language.
"And she's your girlfriend? Why are you letting her cheat with my boyfriend."
"I'm not letting her. I have given her everything. But I guess it wasn't enough because she wanted some cum bag for an asshole cheat boyfriend." Mayabang na sabi niya sa akin. Napanguso ako. Bumaba siya ng kotse kaya napilitan akong sumunod. We entered the buiding, nauna siya. Ako naman ay hinarang ng guard.
"ID please." Sabi sa akin noong guard. Kairos Vejar stopped and looked back.
"She's with me." The guard let me pass. I realized that he has the same name as the building. Siguro sila ag may – ari nito.
"Saan tayo pupunta?"
"Sa control room. We're going to see what your boyfriend is doing to my girlfriend."
Nangilabot ako. Napapakagat-labi. Pumasok kami sa elevator at pinindot niya iyong U button. Moments later nasa loob na kami ng isang control room. Binati si Kairos Vejar nang mga taong nakakasalubong namin.
"Good afternoon, Mr. Vejar."
He nodded at them. We entered another door and there I saw monitors. Many of them na may image ng lahat ng lugar sa building. I even saw myself, standing beside Kairos Vejar in front of the monitors.
"Welcome to the Vejar Towers Control room, Miss Cinco." Nakangising wika niya. "Now let's see... seventeenth floor, room 17092." He commanded. His voice was full power but there was restraint in it.
Suddenly iyong buong monitor napunta sa isang living room. Sa coffee table ay may wine at cheese. I bit my lower lip again.
"Diba bawal iyan? May cctv kayo sa mismong unit?!" I hissed.
"Nope. Sa unit lang na iyan. You see, I don't appreciate being cheated on. So, I promised myself I will get even with Mary Jane and that asshole."
Aalma sana ako. But then, may ginawa naman talagang masama si Sergio kaya shut up na lang ako.
The place changed. Nasa bedroom na ngayon at ganoon na lang ang pagsinghap ko nang makita kong nasa ibabaw ni Sergio ang babae at umiirit na para bang tinatanggalan ng tingle.
"Oh my god!" Itinakip ko sa aking bibig ang mga kamay ko.
"What's in that asshole that she cheated on me. I have a bigger junk and I am better in bed." He was thinking aloud. Ako naman ay nakanganga lang. Iyak lang ako nang iyak.
"Change it. But keep on recording." Utos niya.
Nagulat ako nang hawakan niya ang kamay ko. Lumabas na kami sa control room. Nakayuko ako dahil hindi ko na kayang pigilan pa ang pag-iyak ko. Lumabas na kami ng building at muling sumakay sa kotse niya. Ibinalik niya ako sa freedom park pero iyak ako nang iyak. He was standing in front of me.
"I plan to get even." He said to me.
"How?" I wiped my tears.
"Ilalabas ko iyong video. But before that happens, you'll have to break it off with the asshole."
"I love him."
"Again, that's bullshit. He's screwing another girl. Why still love him?" Inis na wika niya sa akin.
"Hindi naman pwedeng mawala na lang iyong pagmamahal ko para sa kanya."
"Pwede. Natatakot ka lang aminin because you have invested so much in him, Miss Cinco. Love is like a business venture. Once you have invested in it, tutubuan ka nang panghihinayang. Ayaw mong malugi, labas ka nang labas ng capital – not realizing na palugi na ito at mas maraming lumalabas na capital kaysa pumapasok. Just like in business, love should be and should always be about giving and taking. Lugi ka kapag bigay ka lang nang bigay."
Nakatitig ako sa kanya.
"Mahal ko siya."
"Isipin mo, mahal mo lang siya dahil sa nanghihinayang ka. It shouldn't be like that. Break up with him before the video goes out." He, then, left. I was still on the bench crying.
"Cachi... what are you gonna do?" I asked myself...
(One of Three)