Rain's POV
Bakit ang late nito magising ngayon? Usually naman pag ganitong time mag-cocoffee na siya. Tawagan ko na lang nga.
Kanina pa kasi ako dito sa labas ng apartment ni Nicole. Ang alam ko hindi pa naman siya lumalabas.
"Hello" sabi niya sa kabilang line. Kakagising lang nga niya.
"Sa wakas! Andito ako sa labas. Buksan mo na yung door. Bakit ba ang late mo nagising ngayon?"
Hindi siya sumagot. Narinig kong may nag-oopen na ng door.
"Kanina pa ako dito. Himala, nauna akong nagising sayo"
Dumirecho na ako sa kitchen niya.
"Napasarap lang ako ng tulog"
"Sus! Siguro ang ganda ng panaginip mo"
Paglingon ko sa kanya. Namumula siya.
"Maganda nga. Nagbblush ka na agad eh"
"Hindi noh. Aga mo na naman mang-asar Rain ah. Pahingi na lang nga ako ng coffee" sabi niya sa akin.
Ginawan ko siya ng coffee at saka kami umupo sa dining area.
"Anong araw ka pala uuwi sa inyo next week?" tanong niya.
"Wednesday. Pero start na ng leave ko sa Monday"
"Eh bakit hindi ka sa Monday umuwi?"
"Coz I'm giving you time para magbago pa isip mo. Baka pwede ka pang sumama sa akin"
Lakas na talaga ng loob mo Rain ah.
"Ilang araw ba yun?"
"Aalis ng 27. Tapos hanggang 3"
"Titignan ko. Eksakto kasing andito sila mommy. Lagi siyang pumupunta sa resto. Nakwento ko naman sayo kung paano mommy ko diba?"
"Oh come on Niks. Give yourself a break. Nakikita ko kung paano mo imanage yung resto niyo. I'm sure makikita yun ng mommy mo" sabi ko sa kanya.
"You don't know my mom Rain. Mahirap siyang iplease"
Nakalimutan kong may coffee pala ako.
Nakita kong uminom si Nicole ng coffee. Nagsalubong yung kilay niya.
"Gumagana ba yang coffee maker mo?" tanong ko.
"Oo naman. Bakit?"
"Malamig na naman eh"
------------------
Nicole's POV
Andito ako ngayon sa resto. Ang daming tao kaya kanina pa ako nagsusupervise.
"Max I'm super tired na"
Parang ngayon pa lang ako uupo ngayong araw na to. Kanina pa ako paikot ikot sa resto.
"Take a rest. And kumain ka na rin. Ako na muna bahala sa labas" sabi ni Max.
"Thanks Max"
Buti na lang andito siya ngayon sa resto. May tutulong sa akin.
Bigla kong naisip si Rain. Ngayon pala siya uuwi sa kanila. Hindi na talaga ako makakasama. Ang busy busy pa dito. Nalulungkot tuloy ako. Gusto ko din naman na andun ako sa birthday niya. Bigla ko na naman naalala yung panaginip ko. Ilang araw na nakalipas pero lagi ko pa rin naiisip. I mean bakit ganun yung panaginip ko? Wala naman sigurong ibig sabihin yun. Lagi ko kasi siyang nakakasama. Yun lang talaga yun. Wala ng iba.
Naisipan kong itext si Rain. Sasabihin ko lang na hindi ako makakasama sa kanya.
What time ka alis? Sorry hindi ako makakasama - Nicole Elizalde
:( - Rain Delgado
Wag kang nangongonsensiya dyan. Babawi na lang ako pagbalik mo - Nicole Elizalde
Wala na akong natanggap na reply ni Rain. Siguro masama loob niya sa akin. Yumuko ako sa table. Hiniga ko yung ulo ko. Nalulungkot talaga akong hind masasamahan si Rain.
"Wag ka ng umiyak. Okay lang sa akin"
Pagtingin ko nasa office ko na si Rain.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Iiwan ko lang tong susi ng apartment ko sayo"
"Huh? Bakit naman?" tanong ko.
"Eh habang wala ako, ikaw muna bahala sa apartment ko. Check mo na lang paminsan minsan. Mga 1 week din ako mawawala eh"
1 week? Ang tagal ko rin pala siya hindi makikita.
"So ginawa mo pa akong caretaker ganun?"
"Wala ka na nga sa birthday ko diba?"
Nangongonsensya pa eh.
Biglang pumasok sa office si Max.
"Oh hi Rain. Ginagawa mo dito?" tanong niya kay Rain.
"Iniiwan ko lang tong susi ko kay Niks. Aalis kasi ako eh"
"Oh talaga? Saan ka pupunta?" tanong ulit ni Max.
"Uuwi ako sa amin. Dun ako magcecelebrate ng birthday ko"
"Ah so hindi kami invited ng sister ko?"
"I invited Nicole. Pero hindi daw siya pwede" sagot ni Rain.
"I can't leave the resto, kita mo naman ang daming tao ngayon" sabi ko sa kanya.
Biglang kinuha ni Max yung susi kay Rain.
"Give me your key" sabi ni Max sa akin.
"What?"
"Akin na yung susi ng apartment mo" sabi niya ulit.
Inabot ko naman yung susi ko.
"Sumama ka na kay Rain"
Nagulat kami pareho ni Rain sa sinabi ni Max.
"Max I can't. Alam mong hindi papayag si mommy na iwan ko tong resto for a week"
"1 week kayo dun?" tanong ni Max. Nagulat ata siya na ganun katagal yung stay ni Rain dun.
"Oo. Kaya nga hindi pwede. Sinong maiiwan dito?"
"Ako" sabi lang ni Max.
"Max paano si mommy?"
"Ako ng bahala kay mommy ok? Sumama ka na kay Rain. You need a break. Alam kong sobrang nappressure ka na. Especially now na andito si mommy. I can handle her"
Napapaisip tuloy ako. Ayaw ko lang kasing malaman ni mommy na iniwan ko tong resto. For sure magagalit yun.
"Nicole just for now, stop worrying about mommy. Ako na bahala sa kanya. You deserve a break. Rain isama mo na to" sabi ni Max.
"Paano ba yan? Binebenta ka na ng kapatid mo sa akin" siraulo talaga tong taong to.
"Che! Samahan mo na muna ako sa apartment. Kukuha pa akong mga damit ko"
"Oh Rain ikaw na bahala sa kapatid ko. Ibalik mong buo yan"
"Yes maam!" sabi ni Rain kay Max.
"And Nicole"
Lumingon ako kay Max.
"Yeah?"
Niyakap niya ako.
"Enjoy okay? It's not wrong to sometimes forget about everything and just have fun"
Hindi ko alam kung bakit niya sinasabi sa akin to ngayon. Pero sobrang naapreciate ko si Max. Alam niya kung gaano ako nappressure ngayon dahil kay mommy. Kaya naiintindihan niyang kailangan ko to ngayon. Buti na lang talaga andito rin si Rain. Kahit paano nakakalimutan ko yung mga responsibilities ko. Sobrang napapagaan lang talaga niya yung loob ko pag kasama ko siya.
"Thanks Max"