<VIOLET>
Tumigil naman yung taxi na sinakyan ko sa tapat ng isang malaking bahay at ilang minute muna ang pinalipas ko sa loob ng taxi bago ako tuluyang bumaba. Nandito ako ngayon sa Tagaytay at nasa tapat ako ng bahay namin. After all what happened last night, I really need to breathe a fresh air kaya naman naisipan ko ng umuwi muna dito sa Tagaytay.
Agad naman akong nag door bell at ilang minuto lang ay lumabas ang isang katulong.
“Ano pong kailangan nila?”, tanong naman nito. Mukhang bago lang siyang katulong dahil di niya ako kilala. I can’t blame them, mga 6 months na rin kasi akong di umuuwi dito sa Tagaytay dahil sa trabaho ko. Kaya sobra ang pagtatampo ng baby ko.
“Ahm…”
“Violet?”, napatigil naman ako sa pagsasalita at napatingin naman ako sa tumawag s pangalan ko.
“Yaya Mellie.”, siya ang mayordoma at dati naming yaya ni ate Valerie nung mga bata pa kami.
“Naku, papasukin mo na siya Pia.”, sabi naman niya at agad akong pinapasok nung katulong. Dali-dali naman akong lumapit kay yaya Mellie at yumakap sa kanya. “Na-miss kita yaya.”, nakangiting sabi ko naman. I’ve treated her like a second mom because she treated me like her own daughter.
“Naku, na-miss din kitang bata ka. Akala ko sa Sabado ka pa uuwi dito? Naku, pasok na tayo. Sigurado akong masosorpresa ang mommy at daddy mo. At siyempre, lalo na si Kaylee.” Ngumiti lang naman ako kay yaya Mellie. Dumiretso naman kami sa may garden kung saan naroroon sina mommy at si daddy na nakikipaglaro sa baby girl ko.
“Ma…” tawag ko naman kay mommy. Nakatalikod kasi ito kaya di niya kami nakita. Kitang-kita naman ang pagkagulat sa mata ni mommy nang lingunin niya ako.
“Anak…” Dali-dali naman akong lumapit sa kanya at yumakap.
“Momma?” Napatingin naman ako sa maliit na boses na tumawag sa akin then I smiled at her. MY DAUGHTER. “MOMMA!” Agad ko naman siyang sinalo nang tumakbo siya palapit sa akin at tumalon. Nangingilid naman ang mga luha ko nang yakap yakap ko na ang anak ko. Gosh… I miss her so much.
“Momma…” Napatingin naman ako sa kanya at ngumiti. “Yes baby?” Hinaplos naman ng maliliit pang mga daliri niya ang mukha ko. “Why are you crying momma?” Pinunasan ko naman kaagad ang mga luha ko at umiling-iling na lang ako.
“Wala baby. Momma is just happy that she’s here. Na-miss ka lang kasi ng sobra ni momma.” Mas napaiyak naman ako nang ngumiti ang anak ko sa akin at niyakap ako. “I missed you so much also momma.”
Lumapit naman sa amin si daddy at yumakap sa akin at hinalikan ako sa ulo.
“I’m happy you’re here anak.”, dad
Nginitian ko naman si dad. “Me too dad.”
Me too…
Hinaplos ko naman ang mukha ng baby ko na mahimbing na natutulog ngayon. She looks like an angel, gising o tulog man ito.
Hinagod ko naman ang malambot niyang buhok. Kung titignan, ang natural curly hair niya ang pinaka namana niya mula sa akin. Karamihan kasi ay kay Kyle niya namana ang mga physical features niya katulad na lang ng kulay ng hair niya na brown at ang kulay ng mata niya na blue. May lahi kasi sina Kyle. They’re half American at kitang-kita rin kay Kaylee ang pagiging may lahi.
Iyon rin ang isang rason kung bakit ayaw kong may nakakakita sa kanya na kakilala ako o si Kyle dahil isang tingin pa lang, masasabi mo ng si Kyle ang ama nito.
“Anak…” Napatingin naman ako kay mommy papalapit sa amin ni Kaylee.
“Ma.” Ngumiti siya sa akin saka tumingin sa apo niya at hinaplos ito sa mukha. Then tumingin ulit siya sa akin.
“Napaaga ata ang uwi mo anak? Akala ko ba sabado pa ang uwi mo?”, tanong naman ni mommy
“Why? Don’t you want me here ma?”, pabiro ko namang tanong
“Of course I want you here anak. Pero kilala kita, at alam kong may nangyari kaya napaaga ang pag-uwi mo.”, ma
I sighed. “Wala ma. I just want to wind up a bit. Medyo nasasakal na kasi ako sa mga problema sa Manila… the company and…”
“And Kyle?” Tinignan ko lang naman si mommy saka tumango. What’s the use of denying kung alam naman niya?
“Do you intend to keep her a secret?” tanong naman sa akin ni mommy habang nakatingin kay Kaylee.
“I need to mom or else, she’ll be taken away from me and I don’t want that to happen. I can’t afford to lose her.” Alam kong kita ang takot ngayon sa mukha ko dahil natatakot talaga ako na mawala sa akin ang anak ko. Just thinking about it makes we wanna die. My daughter is the most important person in my life and losing her means dying because she’s my life.
“I understand anak pero alam mo rin na walang sikreto na naitatago habang buhay. Darating din ang araw na malalaman ng lahat ng tungkol sa apo ko at sinasabi ko na toh ngayon para alam mo na ang gagawin mo pag sakaling dumating ang araw na yun.”, ma
Niyakap ko naman ang anak ko na parang prinoprotektahan siya sa mga taong pwedeng maglayo sa kanya mula sa akin. “I know ma…”
“Magpahinga ka na rin. Good night anak.”, then she kissed me in my forehead.
“Good night ma.”
Kinaumagahan naman, ako na ang naghatid kay Kaylee sa school niya. She’s four years old and she’s in pre-school. Naka-usap ko nga ang teacher niya kanina at puring-puri niya ang anak ko and I’m so proud of her as a mother, of course.
Ako na rin ang sumundo sa kanya nang uwian na niya at sa mall kami dumiretso. Gusto ko kasing makipag-bonding sa kanya.
“Momma, let’s go to the toy store”, my baby told me
“Sure baby.”
Doon ay pumili siya ng mga laruan niya. Mga Barbie dolls at mga stuff toys na mas malaki pa sa kanya. At siyempre binili ko lahat yun para sa kanya. Sumunod ay sa store ng mga damit pambata kami pumunta at doon ay bumili ako nga mga damit niya. Pinagkakaguluhan nga siya ng mga saleslady at salesman at sinasabihan siya palagi na ang ganda ganda raw niyang bata.
“Bye bye po.”, pagpapaalam naman ng baby ko sa mga saleslady at salesman
“Bye baby ganda. Balik kayo ulit ng momma mo dito baby para makita ka ulit namin. Thank you po ma’am. Come again po.”, paalam naman nila sa akin at nginitian ko na lang sila
“Momma, I’m hungry…”, baby Kaye
“Sige kain na tayo baby. Where do you want to eat?”
“Jollibee! I want to eat spaghetti momma. Their spaghetti is so delicious.”, napangiti naman ako sa sinabing iyon ng anak ko. Mukhang favorite niya ang Jollibee a.
Pagdating namin sa Jollibee ay umorder kaagad ako ng mga pagkain namin. Nakangiting pinapanood ko naman ang anak kong magiliw na kumakain. Na-distract lang ako nang bigla na lang tumunog ang cellphone ko. Si kuya Kevin.
“Hello kuya Kevin?”
Nanlaki naman ang mata ko sa sinabing iyon ni kuya Kevin. Dammit! Our company is in grave danger right now. Nag back out lahat ang karamiha sa mga inverstors namin
And this is all Kyle’s doing.
*****
“Momma don’t go. Please don’t go momma…”, parang ayaw ko namang umalis habang nakayakap ngayon sa iyak na iyak na anak ko. Kailangan ko kasing bumalik sa Manila para ayusin itong gulo na gawa ng napakawalang-hiyang ama ng anak ko.
“Baby, babalik din si momma ha? May aayusin lang si momma sa work at babalik din agad siya ha baby?”, pang-aalo ko naman sa anak ko. Naramdaman ko namang umiling siya at iyak siya ng iyak ulit and its breaking my heart seeing her cry.
“Apo, come to mamita na. Momma needs to go now. Babalik din ang momma mo princess.”, ma
“B-balik ka talaga momma? Promise?”, nilahad naman niya sa akin ang pinky finger niya and we made a pinky promise. “Promise baby.”, I told her
Kinuha naman siya sa akin ni daddy at agad akong sumakay na sa family car namin at pinaandar na iyon ni Mang Agustin bago pa magbago ang isip ko lalo na’t nakita kong nagsimula ulit umiyak ang anak ko.
Ano na namang kagaguhan tong ginawa mo Kyle?!
Because of you, I need to leave my daughter again!
Ano na naman ba ang ginawa mo?!
What do you really want?!
Why the hell are you doing this?!!!
Hope you can support my story :D
Don't forget to VOTE
And feel free to COMMENT
xoxo
©MoonLightPurple