Merhabaa. Bugün uzatmayacağım
Whatsap grubu için özelden mesaj atmanız yeterli olacaktır 💙💙
Bölüm ithafı : @Fortuners99 💙💙💙💙
Lara'dan...
Hafiften yağan kar ile üşüyen ellerimi cebime soktum. Ozan gitmişti ve bende her zamanki durağa ilerliyordum.
Ozan ile ilk karşılaştığım durağa.
Anlamıyordum ama sanırım ağlıyordum. Neden ben onu korumaya çalışmışken beni yanlış anlamıştı? Neden aramızda bir şey olmamış gibi gitmişti?
Gerçi ne olmuştu ki? Sadece ağlamıştım onun yanında. Hiç gerçekten eğlenmiş miydik? Ondan hoşlanmam bile saçmaydı.
Unutabilirdim. Sonuçta benden nefret ediyordu ve benden nefret eden birini unutmak ne kadar zor olabilirdi ki?
Durağa geldiğimde cebimden telefonu çıkartıp saate baktım. Saat sekize geliyordu ve kış olmasından dolayı hava kararmıştı.
Yazın kararmıyor sanki?
Çantamdan kulaklığımı çıkartıp telefona taktım. Ados-Anlat ya da sus çıkınca telefonu cebime koyarak kendimi şarkının melodisine kaptırdım. Taa kii kolumda hissettiğim dürtüye kadar. Kulaklığımı çıkarttım. "Efendim teyzecim?" 55 yaşlarında görünen teyze telefonunu bana uzattı.
"Torunumu ararmısın acaba? Gözlüklerimi evde unuttum da." zor da olsa gülümsemeye çalışarak telefonu aldım. "Tabii." memnun olmuşca gülümsedi. "Rehberde 'Torunum Ozan' yazıyor." yutkundum.
Sanırım bu unutma işi zor olacak.
Rehberden bulup 'ara' tuşuna bastım. Telefon çalarken yanımda duran teyzeye verdim. Sonrada kulaklığımı takıp ellerimi cebime soktum.
Tekrar dürtülünce kulaklığı çıkartıp sabırla tekrar döndüm. "Adresi bilmiyorum da biliyorsan söyler misin?" tekrar telefonu kulağıma götürdüm.
Derin nefes alarak konuşmaya başladım. "Alo?" bir süre ses gelmediğnde 'acaba kapadımı?' diye düşünerek ekrana baktım. Sonra tekrar kulağıma götürdüm. "Adresi ver." Ozan'ın sesini duymamla midemde tepinmeler,kıpırdanmalar oldu.
Ve konuşamadım...
"Şey... Iıı"
"Uzatma!" gözlerimi kapatıp ağlamamı geri ittim. "Tanıştığımız durak." ananesi mi babanesi mi ne başkalarıyla konuştuğu için duymamıştı.
Ozan'da telefonu kapatmıştı. Telefonu teyzeye uzatıp müzik dinlemeye devam ettim.
×××××××
Bu soğuk havada hala gelmemiş olan otobüse küfürlerimi armağan elde ediyordum.
Önümde duran siyah arabaya baktım. Benim tarafımdaki cam açıldığında Ozan'ı gördüm. Ananesi yada babanesi arabaya binmek için ilerlediğinde Ozan'la bir kaç saniyelik bakışma yaşadık.
Otobüsüm gelene kadar. Tabi o da hemen geldi
Zorda olsa onun ifadesiz bakışlarına bakmaktan vazgeçip otobüse ilerledim. Bir sürü şarkı değişmişti. Arkalardan bir yere geçip dışarı bakmaya başladım.
××××××××
Moralim bozuk olduğunda odama tıkışmayı sevmem. Ailemle vakit geçirmek daha cazip geliyor genelde. Oturup çay içmek falan daha cazip geliyordu. Tabi şuan ailecek değiliz.
Ozan'ın üvey annesi ve babası bizimle. Oktay ve Oya işleri olduğu için bir yere gitmişler, Ozan'da gelmek istememiş.
"Ne aldın alışveriş merkezinden?" hafif demli çayımda olan bakışlarımı babama çevirdim. "Bir şey almadım. Sadece yemek yedik." kafasını sallayıp önüne döndüğünde tekrar çayıma baktım.
"Kızım sana zahmet Ozan'ı çağırsana" Ozan'ın üvey ama öz gibi olan annesine baktım.
Tabi diyemedim ki, kardeş, oğlunuz telefonu açmıyor.
"Numarası yok bende?"
Yalana bak yalana.
"Zaten uyuyordur zili çalsan uyanır." derin bir nefes alıp ayağa kalktım ve üzerime hırka alıp evden çıktım.
Kapıdan kovmazsa iyidir.
6. Kata çıkarken niye asansör yok ki diye düşünüyordum.
Niye yok?
6.kata geldiğimde nefes nefese kalmıştım.
Hadi Lara...
Elimi zile atıp uzunca bastım. Uyuyor ya hani. Uyansın.
Uyuma göpppek
Kapı açıldığında elimi zilden çektim.
Ihm üstsüz mü o? Yutkunarak Ozan'ın YÜZÜNE baktım. "Annen, seni bize çağırıyor."
Annen seni bana alcak yakışıklıı
Kendine gel Lara!
"Tamam" ve yüzüme sertçe kapanan kapı serinliğiyle kendime geldim. Yüzüme kapıyı sertçe kapatmak? Pekala Ozan. Bunu sen istedin.
×××××××××
Ozan'ı unutmaya başlayacağım güne merhaba!
Ne lanet bir gün.
Sabahki işlerimi halledip giyinmeye başladım. Telefonuma gelen ard arda mesajlara göz devirerek telefonu elime aldım.
Sabah sabah ne bu enerji?
Sadece okul giderken konuşulmalık grup...
Evlatlık bacı: biz Aras'la okula geldik bile. Sabah işimiz vardı falan.
Enişte men : evet. Kimi kesiyon lan sen?!
Evlatlık bacı: kağıdı?
Enişte men: kağıdın üzerinde benim birine cizdirdigim resmim var!
Evlatlık bacı: işte! Yellozun teki çizdi diye kesiyorum ya!
Enişte men: Ablam çizdi?
Evlatlık bacı: he şeey eheheheh. Tamam bende seni seviyorum ❤
İsmi gibi olan Adam: vıcıklı aşk konuşmanız bitti mi?
Evlatlık bacı: hıhı!
Enişte men: evet bitti!
İsmi gibi olan Adam: o zaman sesinizi kesin! Okula gelirken servisçilik yapamam yani KIMSEYI alamam.
Size de günaydın! Ayrıca kimseye bir ihtiyacım yok! Şükürler olsun ayaklarım var!
Giyindikten sonra saçımı sertçe taramaya başladım. Gebersin! Hıyar! Manda!
Çantamı da hazırladıktan sonra montumu giydim ve alt kata yani kapıya ilerledim. "Ben gidiyorum!" sonra cevap beklemeden evden çıktım.
Yağmurlu hava klasiği...
Her yer vıcık vıcık çamur.
Elimi cebime attığımda bir araba...
Devam edemiyeceğim...
Üzerimi full çamur yaptı. Ben eğvle eğvle durumdayken araba durdu ve araba sahibi -göt- indi.
Deniz?
Pekii.
Sıçıyım ağzına!
"Yaşıycak mıyım?" arabasına yaslanmış bakan Deniz'e el haraketi çekmek istesemde şşş. "Geber!"
O ukalaca gülerken asıl ukala ses duyuldu.
"Arabaya bin çirkin!" Deniz'de olan bakışları Ozan' a döndürdüm.
Sen istedin Ozan bey.
"Bir gündür benden nefret ettiğini varsayarsak fazla korumacı davranma."
Saygı çerçevesinde olan her yoruma açığım.
Yorum piliiis
Whatsap grubu için özelden💛