(Nakaraan)
Sa daan, I started eating yung isang lollipop. I even offered isa sa kanya at infairness, kinain din nya. I am happy kasi kahit pano, he's being open na. He's showing the real Kent. And because of that, I'm beginning to see his other side.
Nang makarating kami sa bahay, kaagad na kaming pumunta sa kwarto para magpahinga. I finished na maglinis ng katawan ng mapansin ko na nakatulog na pala si Kent. Tinabihan ko sya. I leaned and lightly touch his cheeks. "Thank you ulit. Goodnight."
Chapter 9
Tara's POV
Weeks have passed at eto, masaya. Kasi wala masyadong trabaho. Hahaha. Since puro pirma at study lang naman ng mga reports ang kailangang gawin, medyo lighter na sya kumpara nung past weeks. Mabuti na rin kasi natapos na yung proposal for Mrs. Carolina, at blessed kami kasi nakuha namin sya.
Maya maya pa ay may kumatok sa pinto ng opisina ko. "Come in."
"Ma'am, good morning po. Here's your coffee."
"Thanks Isabel." I smiled at her.
"Nga pala po, may tumawag kanina. From the magazine daw po ni Mrs. Carolina. She's informing daw po na mamayang 1PM, may photo shoot daw po kayo for the article sa magazine."
"Ngayong araw na to?" Tumingin ako sa relo ko. It says 10AM. "Well then, paki-inform si Kent about it. Asap."
"Yes Ma'am."
"Yun lang ba?"
"Opo."
"Okay. You may go."
Mabilis na tumakbo ang oras hanggang sa nag-lunch break na. Mag-lulunch ako kina Bianca kasi since then na naibigay ko yung costume ni Angel, hindi pa ulit ako nakakapagpakita sa bata. So, earlier this morning, nasabi ko kay Bianca na I would be there, joining them sa lunch.
Papalabas na ako ng opisina ko ng nag-ring ang telepono. "Hello?"
[ Tara, meet me sa parking lot. ]
"Why?"
[ Just go. ]
Toot. Toot. Toot.
Lokong Kent yun. Kung makapag-utos ba naman. Wagas e! Ignoring the thoughts in my head, lumabas na rin ako sa opisina and headed sa elevator. Isa pa, pupunta naman din ako sa parking lot. Pinindot ko ang down sa elevator. Bumukas ito at pumasok ako.
"Hold it!"
Instantly, pinindot ko ulit yung button para hindi magsara ang elevator. Then, a running Kent appeared. "Pasalamat ka, hindi kita iniwan." I said and smiled.
"Yeah, thanks." Pumasok na ito at pinindot ang basement.
"Bakit mo nga pala ako pinapupunta sa parking lot?"
"Since may photoshoot tayo mamaya for the article, naisip ko na sabay nalang tayong pumunta dun."
"Pero ang aga aga pa."
"Then, we can have our lunch together."
Napatingin ako sa kanya. I want to accept it kaso nakasabi na ako kay Bianca. "Sorry, but I can't. Nasabi ko na kay Bianca na I'll be eating lunch sa bahay nila."
He looked at me. "Hmm, can I come?"
Nangunot ang noo ko. "You want to come?"
He chuckled. "I think it's not that proper that you answered me also with a question."
"Oh yeah, I'm sorry."
"So what? Can I come?"
I shrugged. "I guess it's fine."
Eto ang isa sa mga kinatutuwa ko ngayon. After nung makuha namin yung deal, unti unti, nakikilala ko si Kent. Mas nagiging less formal yung usapan namin, lighter na rin unlike nung dati. Nakarating na kami sa parking lot at nagdecide na yung kotse nalang ulit ni Kent ang gamitin papunta kina Bianca.
Kent's POV
Now, we're on our way papunta sa kaibigan nya na si Bianca. I really don't know kung anong pumasok sa isip ko at napatanong ako kay Tara kung pwedeng sumama sa kanya. I know, we've been living for almost 3 years now pero wala pa rin akong alam tungkol sa kanya, except for some family background and info's na nakuha ko pa nung inarrange ang kasal namin.
Honestly, I'm attracted to my wife. Pero alam ko sa sarili ko na it's just pure infatuation. Infatuation na hindi ko naman pinapansin. Pero for the past days or maybe weeks, nakikilala ko sya slowly. Ang hindi ko lang maintindihan ay yung growing interest ko sa kanya na napansin ko lang when narealize ko na I want to know her more.
"Hey, tahimik mo ata ngayon?" She said habang humarap ng konti sa akin.
"Ha? Hindi ah. Teka pala, hindi ba nakakahiya na sumama sayo?"
She chuckled. Beautiful. "Ngayon mo lang naisip?"
Nakapasok na kami sa subdivision. "Yeah. Haha."
"Well, gaya ng sabi ko kanina, I guess it's fine." She smiled.
Napangiti rin ako. "Siguraduhin mo lang. Baka hindi ako papasukin ng kaibigan mo."
Nilingon ako nya ako. "She has a name."
"Haha. Okay. Sorry."
Bumusina ako ng nasa tapat na kami ng bahay ni Bianca. Nagpark na rin ako. I turned off the engine, open the door and jog to the other side para pagbuksan si Tara. She smiled. "Thanks."
Bumukas ang pinto sa bahay nina Bianca. "Hey, I missed you frieenddd!" Niyakap nito si Tara.
"Ako hindi! Hahaha."
Hinampas ni Bianca si Tara. "Ang sama mo talaga kahit kelan." Napuna ako ni Bianca. Tumingin ito kay Tara, naningkit ang mata na at ngumiti ng nakakaloko. Pagkatapos ay tumingin at ngumiti sa akin. "Hi Kent. Long time no see."
Ngumiti rin ako. "Long time no see nga." Hindi na kailangang magpanggap sa harap ni Bianca kasi alam kong alam niya ang tunay na sitwasyon namin ni Tara.
"Pasok pala kayo." Nauna syang pumasok sa loob at sumunod kami. "Angel! Your tita ganda is here!" Napatingin ulit ito sa akin. "As well as your tito!"
Maya maya ay may bumabang batang babae sa hagdan. Sinalubong agad ito ni Tara.
"Angel, baby! Tita miss you so much!" Niyakap ito ni Tara.
"Me too, tita. You didn't showed up when you promised me na you'll be here." Nag-pout pa yung bata.
"I'm sorry. I have work kasi nun e. Pero I'm sure you received your costume diba?" Ahh, so sa kanya pala yung dinala namin na costume nung isang araw.
"Opo! It's so nice po tita ganda!" Humalik ito sa pisngi ni Tara. "Salamat po."
"Can you wear it for me? Gusto kong makita."
Namilog ang mata ng bata. "Okay! Wait tita. I'll wear it for you." Ngumiti ito at nagtatakbo paakyat.
Nakita kong nakatingin si Tara sa umaakyat na bata at nakangiti. Hindi ko pa sya nakikitang ngumiti ng ganyan sa tanan ng magkasama kami. She's like a mother watching her daughter. Naalala ko tuloy yung napag-usapan namin noon, na gusto nyang magkapamilya but with the man that she loves. Well I guess, kung sino man ang lalaking yun will be lucky.
Lumabas ng kusina si Bianca. "Hey, tara na kumain."
Nagpunta na kami lahat sa dining table. "Ca, wala si Anton?" Tanong ni Tara.
"Wala, nasa trabaho."
"Ahh."
Napuna naman ako ni Bianca. "Hoy Kent, baka mapanis ang laway mo jan. Pwedeng magsalita. Hahahaha."
"I prefer listening." Ngumiti ako.
"Duuuh, di ka pa rin nagbabago. Masyadong serious. Hahaha."
Nakita kong nagsimula ng kumain si Tara. Gutom na. Hahaha. Tumingin ako kay Bianca. "Hindi ko alam na nag-asawa ka na pala."
Bianca sat down sa dining table. "Sus. Pano mo malalaman e masyado ka namang busy sa trabaho at isa pa, hindi tayo close para ipaalam ko pa sayo. Hahaha."
"You're still the Bianca I know." Nakilala ko sya nung mga panahon na nag-aayos kami ng kasal namin ni Tara. Baliw ang babaeng ito nung nakilala ko at hanggang ngayon, mukang hindi pa rin nagbabago yun.
"Tita!" Napalingon kaming lahat sa likod. Nandun yung bata. Suot suot na nya ang costume na dinala namin noon. Paikot ikot pa sya at nagtatalon. Lumapit ito kay Tara. "It's nice po diba?"
Ngumiti si Tara. "Yes it is." Kinuha ni Tara ang phone niya. "Let's take a picture ha?"
"Sige po." Bumungisngis ang bata. I chuckled. Napansin ako ng bata at agad na tumakbo sa likod ni Tara. "Tita? Who is he?"
"Baby, it's your tito. Come na. We'll eat na with them." Sagot ni Bianca.
Nagulat ako ng lumapit sa akin yung bata. "So, if you are my tito, then you are my tita's husband?"
Ngumiti ako. "Yes. I am your tita's husband."
"Then why are you so layo kay tita?"
"Huh?" Kung papansinin, hindi nga kami magkatabi ni Tara. May isang upuan pa sa pagitan namin.
"E kasi po, my mommy and daddy are husband and wife din po. But when they eat, they are close. Nagsusubuan pa po sila. They also hold hands. Minsan pa po, they kiss."
"Ehem. Angel, go to your mommy na. We'll eat na." Sabat ni Tara at ngumiti sa bata.
Pumunta na ang bata kay Bianca. Napangiti ako sa kakulitan nya. I stand up at tumabi kay Tara. I can see from the side of my eyes ang pagkagulat ni Tara, pati na rin si Bianca. "Are they this close little girl?" Ngumiti ako.
Tiningnan ng bata ako at si Tara. Tumango tango pa sya. I took Tara's hand and raised it para makita nya. "Did they also do this?" Ngumiti ako.
"Yes!" Angel smiled back.
Kaagad na hinila ni Tara ang kamay niya. Tiningnan nya ako. "What are you doing?"
"Tita ganda, what's wrong?"
I chuckled and look at Tara. Ginaya ko ang tono ng pananalita ni Angel. "Oo nga po, ano pong problema?"
She rolled her eyes. "You're crazy, Kent."
"Hahahaha."
Natapos kaming kumain kina Bianca pero hindi na kami nakapagtagal dahil sa may photoshoot pa.
"Ca, una na kami."
Inihatid kami ni Bianca hanggang sa pinto. "Sige, ingat kayo."
"Bye tito!" Angel waved and smiled at me.
"Goodbye. Be a good girl." I smiled.
"Tita! Bye!"
Yumakap si Tara sa bata. "I will miss you again. See you soon baby. I love you." She smiled and gave Angel a kiss on her cheeks.
"I love you too tita!"
Nagpaalam na kami ng tuluyan. Sa pagsama ko kay Tara, I discovered another side of her - the motherly side. She'll be a good one, I know. Whoever the lucky man maybe, na mamahalin ni Tara ay maswerte na just by knowing na Tara loves her. Added pa ang pagiging motherly nya will even make that man luckier.
Can I be that man?
Please Vote, Comment, Become a fan and Recommend! :D