" AKIN KA NOON, NGAYON, AT MAGPAKAILANMAN "
WRITTEN BY : SHERYL FEE
CHAPTER 3
Maaga pa lang, fourty thirty to be exact ay nasa tahanan na siya nila Joy. Naabutan niya ang dalawang guard na nagkakape kaya't pinapasok siya ng mga ito lalo at kilala naman siya ng mga ito dahil kasa kasama niya ang pinsan niyang si Adrian minsan na pumupunta doon.
Hindi pa nag iinit ang puwet niya na naupo sa sofa ng makarinig siya ng langitngit ng pinto na sinundan ng mahinang pag awit.
" May boses din pala ang palakang ito." mahinang sambit niya pero hinayaan lamang niya ito. Hindi siya naglahalata dahil gusto niyang pinakinggan ang awit nito.
Napatingin siya ng tumigil ito sa pagkanta nasa third to the last steps na ito sa hagdan. Tutop nito ang bibig marahilay napansin siya nito. He saw her, maybe she's about to greet him pero napamulagat siya ng humakbang ito na hindi nakatingin sa hagdan.
" Nooooo!!!!!" sabayan nilang sambit dahil kitang kita niya na sumimplang ito at kunting pagkakamali lang ay babagsak na ito.
Hindi na siya nag aksaya ng oras, tinakbo niya ang kanilang pagitan at sinalo ito. Saktong babagsak na sana ito ng makalapit siya kaya sa kanyang mga palad ito bumagsak. Iyun nga lang parehas silang natumba at ang masaklap pa ay si Joy ang nasa itaas.
Hindi pa man sila makahumang dalawa ng may dumadagundong na boses.
" What's the meaning of this? Joy? Bryan Christoph?" malakas na tanong ni Shane I.
Pero hindi pa man nakasagot ang mga ito ay si Marga naman ang pupungas pungas na nagtanong. He halatang nagising ang mga ito sa kanilang sigaw.
" Joy anak kababae mong tao ikaw pa ang nag uuwi ng lalaki dito sa bahay? Hindi ka naman kaladkaring babae sa pagkakaalam ko anak?" mahina man pero mabigat na tanong nito.
Saka pa lang natauhan ang dalawa. Dali daling tumayo mula sa ibabaw ng binata si Joy at inilahad ang palad dito para tulungang bumangon total kasalanan naman niya.
" Ang lampa mo kasing palaka ka." inis na aniya ng binata dito sa mahinang boses.
" Eh kasalanan ko ba eh ikaw naman kasi malay ko bang nandiyan ka nakakagulat ka nga eh!" ganting bulong ni Joy.
" Kinakausap namin kayong dalawa Shainar Joy, Bryan Christoph hindi namin sinabing magbulungan kayo diyan!" muli ay sigaw ni Shane I.
Kaya't si Joy na ang sumagot total kasalanan naman niya talaga. Her clumsiness attacks again kaya gano'n ang nangyari.
" Eh huwag ka ng sumigaw daddy mabubulabog ang mga tao. Sorry na po but it's not what you think naman po nagkataon lang na umatake ang kalampahan ko. Eh hindi ko naman alam na nandiyan na pala ang sundo ko. Pinapasok siguro nila sa gate. Paawit awit pa naman ako habang bumababa sa hagdan dahil akala ko'y ako lang ang gising. Naging hero pa siya dahil sa kanya ako bumagsak. Kaya huwag na kayong magalit oh." lambing na paliwanag ni Joy.
Para namang may kumurot sa damdamin ng binata dahil dito. Inaamin niya naiinis siya dito sa tuwing nag iingay ito pero ng mga sandaling iyun ay parang batang takot na mapalo ng mga magulang ang nakikita.
" Akala ko naman kung ano iyun miss Toblerone. Makasigaw ka naman wagas di ikaw na rin nakapambulabog sa mga natutulog. Kapag iiyak si Kiko kasalanan mo." aniya ni Garreth na tinutukoy ang pamangkin nila na sa kanya pa natulog.
Para namang hinaplos ang puso ng mag asawa dahil sa tinuran ng bunso nila. Dahil sa dami ng puwedi nitong manahin sa abuela nito o sa tiyahin ni Shane I ay ang kalampahan pa nito. Mabuti na lamang at hindi nito itinuloy ang pagsusundalo nito at sa nursing nagtapos.
" I'm sorry baby if I shouted at you. Next time mag ingat ka na ha? Your a grown up woman already anak. " malumanay na aniya ni Shane saka bumaling sa binata.
" I'm sorry din iho if we think like that of you. Mag ingat kayo sa daan, lalo na sa iyo ingat sa pagmamaneho. Pagpasensiyahan mo na rin ang ingay ng anak namin ha. Again I'm sorry. " hinging paumanhin ni Shane sa binata.
" Wala pong problema tito. Normal reaction lang po iyun." sagot ni BC saka lumingon sa dalaga.
" Palaka ang mga chocolates mo nakabalandra na huwag mong sabihin ako pa mamumulot niyan?" aniya niya dito.
Naman!
BC!
Barely infront of them you call her Palaka?
" Eh kung may ginintuang puso ka Sungit este Bryan eh di tulungan mo ako para makabiyahe na tayo." ayon buwelta din ni Joy.
Ang resulta?
Pinagtulungan nilang dinampot ang mga laman ng bag ni Joy. Saka sila lumakad palabas ng kababayan.
" Kung kailan nagkakaedad na ang dalaga natin saka naman umatake ang kalampahan niya." hawak ang leeg na aniya ni Shane.
" Iyun na nga asawa ko idagdag pa ang kalokohan niya. Kung sinu pa ang ayaw sa maingay siya pa ang paborito niyang asarin. " segunda naman ni Marga.
" Hay naku mommy , daddy , pustahan tayo someday silang dalawa ang magkakatuluya. Pero siyempre aba'y idinadaan muna nila sa asaran. Kaya't kung ako sa inyo total maaga pa naman at bago pa gumising ang batang 'to tara na at matulog muli may lakad ako mamaya kaya hindi ako nakasama sa kanila." aniya ni Garreth. Lalaki din siya at malakas ang kutob niya na gano'n ang nasa pagitan ng dalawa wala lang sa kanila ang may gustong magbaba ng pride.
Nagkatinginan naman ang mag asawa dahil doon. Pero hindi na sila sumagot pa bagkos ay muli silang bumalik sa kani kanilang silid tulugan.
Samantala, tahimik na bumiyahe ang dalawa pababa ng Ilocos. Kung si Joy ay abala sa pagmamasid sa tanawing kay ganda lalo at nagsisimula pa lang na sumikat si inang araw, si BC naman ay abala sa pagmamaneho. Pero lihim din niya itong pinagmamasdan.
" She's like a baby. Inosenting inosente sa mga bagay bagay samantalang laking siyudad naman." aniya tuloy sa kanyang isip.
Paano ba naman kasi hindi nga siya nito kinukulit, panay naman ang tili nito kapag nakakakita ng mga tanawing magandang kunan ng larawan. Lalo na ng mapadaan sila sa bukid at nagkataon na may lalaking nakasakay ng kalabaw.
" Sungit pakistop naman ang car oh I want to take a picture on that. " dinig niyang pakiusap nito.
Ayaw sana niya dahil baka aabutin sila ng trapiko sa daan pero para din naman siyang nakunsensiya ng makita ang pagbalatay ng lungkot sa mukha nito na para bang nakukunsensiya pa.
" Make it fast okey? May ilang oras pa tayo para makarating sa Ilocos Sur. " malamig na sagot niya dito at mag menor para iparada ang sasakyan niya.
" Thank you! " sagot nito at dali dali ding lumabas .
" Kuya! Kuya sandali lang po paabala po ng kunti. Kukunan ko sana kayo ng larawan diyan na nakasakay sa kalabaw please?" dinig niyang pakiusap nito.
" Ah hindi ba nakakahiya sa iyo ineng? Aba'y napakadesenti mong babae para lang kunan ng larawan ang mambubukid na tulad ko." tugon ng hindi katandaang lalaki pero marahil ay bunga ng pagsasaka ay para itong tumanda kaysa tunay na edad.
" Wala pong kaso iyun kuya eh ako nga po nang aabala eh. Sige na kuya oh." aniyang muli ni Joy.
" Sige ineng." tipid na sagot ng lalaki.
" Kuya pakihawakan ang sumbrero mo at iyang tali ng kalabaw. Isa, dalawa, tatlo." dinig pa niyang aniya ng dalaga.
Pero akala niya'y doon nagtatapos ang pinaggagawa nito ay hindi pa pala. At dahil busy siya sa pagmamasid ay nagulat siya ng nagsalita ito sa harap niya.
" Isang favor pa Sungit pakikunan naman ako ng picture oh gawin mong back ground ang kalabaw at si kuya." heto na naman ang pangungunsensiyang tinig nito.
Hindi na siya sumagot dahil ayaw niyang humaba ang usapan. Kinunan niya ito ng larawan na ang background ay ang kalabaw at ang lalaking nakasakay dito. Pero akala niya'y iyun na lamang pero ang lalaki naman ang nagsalita.
" Mas maganda kung may larawan din kayong dalawa ineng bagay pa naman kayo." ay pobreng lalaki Tom and Jerry ang mga iyan.
Lihim namang napangiti si Joy dahil dito hindi na nga lamang niya ipinahalata sa kasama dahil ayaw din naman niyang magmukhang cheap.
" Thank you kuya at sorry sa abala. " masayang sambit ni Joy matapos silang kunan ng larawan na kung biglang tingin at hindi sila kilala ng mga tao ay aakalain talaga nilang may relation sila. Nakaakbay ang binata kay Joy sa larawan na kapwa nakangiti. Perfect combination!
Hindi na hinintay ni Joy ang binata. Nauna na siyang bumalik sa sasakyan nito at tuwang tuwa na binalikan ang mga nakuhang larawan. Tuloy, hindi na niya nakita ang nakailing na binata habang nakasunod sa kanya.
" Ang babaw talaga ng kaligayahan ng babaing ito." piping bulong nito .
Ilang sandali pa ay muli nilang ipinagpatuloy ang kanilang biyahe. At patuloy ang biyahe nila kasabay ng pagmamasid niya dito. Kung siya ay patuloy sa pagmamasid dito, patuloy naman ang pag scan nito sa mga nakuhang larawan na humahagikhik pa minsan.
Tuloy, nanibago siya ng bigla itong natahimik. Papasok na sila sa Ilocos proper ng wala siyang marinig na imik o boses nito na nakapapanibago. Iyun pala ay nakatulog na ito habang yakap ang camera nito. Nakasandig ito sa kanang pintuan na kung may biglang magbubukas nito ay mahuhulog ito.
" Kaya naman pala natahimik tulog pala. Ganyan ka sana lagi ang tahimik ka huwag ang inaasar ako. Nakakairita ka kasi kapag nagsisimula ang Sharp Mouth mo. Hayan gigisingin na lang kita pagdating natin doon sa bahay. Matulog na ka lang kaysa asarin ako mas maganda ka pa naman kapag tahimik." bulong ng binata habang banayad niya itong iniayos at ibinaba ang upuan para makatulog ito ng mahimbing.
Ahem! Ano iyan BC tulak ng bibig kabig ng dibdib!
( Undetailed na ang pupuntahan nila dahil part iyun ni Adrian. )
Time flies so fast!
Dahil sa kani kanilang trabaho ay bihira na kung magsangga ang kanilang landas. Pero gano'n pa rin ang kanilang set up para pa ring aso at pusa, iyun nga lang hindi na masyadong masungit ang binata pero ang dalaga ay gano'n pa rin maingay.
Samantala, naisipang dinalaw ni grandpa Bryan ang kaibigang si grandpa Roy. Kasama ang asawang si grandma D.
" Salamat naman pare at naalala mo akong dalawin. Maupo kayo pare, mare." masayang aniya ni grandpa Roy sa mga panauhin.
" Salamat pare. Namiss kita pare kaya heto sugod agad aba'y hindi ka ba masaya at nandito ako?" biro ni grandpa Bryan.
" Matatanda na tayo pare may mga anak at apo na pero hindi ka pa rin nagbabago sa pagiging palabiro mo. Of course I'm happy lalo at alam ni'yo na hindi na ako masyadong nakakapasyal dahil sa kalagayan ko. " tugon nito sa kaibigan.
" Biro lang iyon pare ikaw naman. Teka lang mukhang tahimik ang kabahayan ninyo ah nasa kabila ba si Joy? " agad na aniya ni grandpa Bryan. Ayaw na ayaw nilang nag eemote ang kaibigan nila dahil sa pagtanda nila ay naging maemosyunal ito na dapat iwasan nito lalo at nakailang beses na itong nastroke.
Muli, umaliwalas ang mukha nito.
" 'Tart! Tart! Nandito sila mareng Donna at pareng Bryan. Halika muna dito." tawag nito sa asawang si Sheryl naghahanda o ihinahanda ang gamot ng asawa.
Pagkarinig naman ng ginang sa tawag ng asawa ay dali dali itong lumapit sa kanila.
" Aba'y salamat pare, mare at nakadalaw kayo dito. Sayang nga lang nasa kabila sina Cheska kasama si Lewis. Nasa trabaho si Rhyne, nasa probinsiya ang mag asawa kaya tayo lang nandito kasama ang mga kasambahay. Teka lang magpapahanda ako ng meryenda at lunch natin." masayang sabi ni grandma Sheryl.
" 'Tart ipahanda mo ang paborito ni pareng Bryan alam mo na iyun. Balik ka kaagad 'Tart para may kasama kami dito." tugon ni grandpa Roy.
" Yes 'Tart I will." sagot ng ginang sa asawa. Ito na ang tumayong personal doctor ng asawa simula nagretire siya sa trabaho.
" Wait mare sama ako sa iyo. Alam mo me boy's talk daw sila." natatawang aniya ni grandma Donna dahil laging gano'n ang set up ng mga asawa nila kapag nagkikita kita ang mga ito.
Minsan reunion place na rin nila ang dating tahanan ng CIRCLE OF FRIENDS na ngayon ay isa ng tower. And it's called THE TWIN'S EMPIRE. Ang dating dalawang palapag lamang ay naging pitong palapag na. Ang pinakataas nito ay private school para sa mga sea men. Ang roof top nito ay malawak may gymnasium ito. May basketball court, volleyball court, soccer, lahat ng ballgames ay nandoon. Kasama ang lawn and table tennis , badminton and all. Ang una at ikalawang palapag lamang ang exclusive para sa kanilang pamilya. Lahat na ng palapag ay may task, may restaurants, may hotel, pagamutan , and private school lalo na ang taekwondoo. Private man kung tawagin pero very affordable naman para sa taong bayan.
Pagkaalis ng mga asawa nila ay hindi na nagpatumpik tumpik si grandpa Bryan, agad niyang inilatag dito ang matagal niyang pinag isipan at pinagplanuhan. Ang akala niya'y hindi papayag ang kaibigan niya at founder ng CIRCLE OF FRIENDS pero nagkamali siya dahil pagkatapos pa lamang niyang nagsalita ay maaliwalas na ang mukha nito na tumatango.
He's saying yes we will!
So it be!
They need to do their plans!
.
.
.
.
.
.
ITUTULOY! !!!!