Hi readers, i just want to say thank you sa mga nagbabasa dito. :) At thank you sa paghihintay. Comment sa baba ang mga magpadededicate. Thank you sa suporta sa story na ito At sa lahat ng nag vote!
At sa mga readers/author na nagsasabing maganda at hot ng cover ko, thank you! :) Pwede kayo mag pagawa sakin. :) Just message me. AND ONE MORE THING PO, PAKI BASA NAMAN ANG "MAGICAL TALE: PURE DE LUXE" please please. THANKYOU.
"ENTHRALLED", im sure magugustuhan nyo yun. pakibasa din po.
Anyway, enjoy reading this chapter. :)
-------------
Chapter 10 (A moment of love)
Ennis POV
Kakagising ko lang sa pagkahimbing himbing ng tulog ko sa kwarto ni daddy dahil sa alarm clock, muntik ko ng maitapon buti napigilan ko, ilang alarm clock na ba ang nabibili kong bago. Hindi ako natulog sa kwarto ko baka mabaliw ako, ayaw ko maalala ang masamang panaginip na yon. Anyway, si Raffy naman kasi bigla bigla nalang nag aaya mag bakasyon. Buti nlang at ready na ako sa mga gamit ko, sarili ko nalang ang aayusin ko.
Bumaba ako sa hagdan without fixing my messy hair, i dont have bra either, ang ganda pa ng pagkakalakad ko sa hagdan na parang nag momodel.
I heard someone's chuckled. Bumaba ang tingin ko sa my sofa and i saw him.
"WAAAAA." Napasigaw ako ng malakas sabay hawak sa dibdib ko. "What are you doing here? Ang aga pa ah!" i said to Raffy.
Pero imbis na sagutin niya ako tawa lang siya ng tawa. "Anong nakakatawa?" i said habang nakakunot ang noo at naka pout.
"Wala mag ayos ka na ng sarili mo." he said. "laki pala ng future niya" mahinang sabi niya pa sa sarili habang inangat ang magazine para matakpan ang mukha niya. Akala naman niya hindi ko narinig.
at dahil wala naman akong makitang ipambabato sakanya "H..hoy! Narinig ko yon!" sabay takbo ako pataas, gusto ko pa sanang uminom ng milk e, mamaya nalang pagka ayos na ang sarili ko. Nakakainis naman ung lalaking yon.
Nagsimula na akong magayos ng sarili ko, pinababa ko na din ang mga dadalhin ko na gamit. After kong mag ayos bumaba na ako, nakatulog pa si Raffy sa kakaantay, ganon ba talaga ako katagal mag ayos? parang saglit nga lang e. I wake him up para umalis na.
Ngayon nasa sasakyan na kami, tinatanong ko pa rin kung san kami magbabakasyon. Ayaw niyang sabihin sakin. Hmf! What a selfish coward.
Raffy's POV
"San nga kasi tayo magbabakasyon?" tanong niya ulit sakin. Hindi ko naman siya sinagot. Kanina pa yan tanong ng tanong e. Nakakairita. Edi pag sinabi ko hindi na surprise yon?
"SAN NGA?"At nakapout pa siya habang nag pa-puppy eyes.
"Basta makikita mo din yan mamaya" sabi ko sakanya. Nagpout nanaman at humarap sa salamin, kunwaring nagtatampo para sabihin ko sakanya.
Naisipan kong magbakasyon kasi ang daming di magagandang nangyayari sakanya dahil sa kagagawan ng ama ko! Gusto ko lang alisin sa isip niya ang mga yon. Sana kahit dun man lang walang susunod samin.
Sana kahit dun walang mang gugulo saming dalawa. Wala namang ibang makakaisip nun kundi ang magaling kong tatay, patay sakin kung sino man ang susunod sa papautos ni daddy.
Pupunta kami sa isang isla kung san my bahay ako dun na di alam ng magulang ko o kahit sino. Si Ennis pa lang ang unang makakapunta. Doon ako nagstay ng ilang buwan after nung gulong nangyari samin ng Dela Vega, nagpahinga ako at nanahimik para iwas sa gulo. At ngayon, gumagawa ba ako ng sarili kong ikakapahamak?
Wala na akong paki basta kasama ko si Ennis. Mahal na mahal ko ang babaeng yan kahit hindi pa niya ako sinasagot. Nakakainis naman. Para na nga kaming magboyfriend ngayon e, tapos hindi kami? Ano ba to. Tama na nga s kakaisip para akong bakla.
Tinignan ko si Ennis at ayun tulog, tatanggalin ko sana ang pagkakahawak ko sa kamay niya pero naramdaman ata at hinigpitan pa. Ang cute lang ng babaeng to.
Nang malapit na kami, "Ennis wake up, we're already here" pero hindi pa sasakay pa kami sa cabin cruiser.
"DITO TAYO?!" She said but i didn't bother to answer her. Bumaba kami sa isang crowded na lugar, naglalakad kami and i can feel that everyone's enjoying the night, on the other side they are dancing, on the right side they drinking, then my nakikita kaming nag kikiss.
"
"Di effective. Punta muna akong kitchen" he said then kissed me. He Left me stunned standing here. RAFFFYYYY! Ugh.
Imbis na mainis ako sakanya, Eto nililibot ang mata kung saan saan. Halata sa bahay na pang mayaman talaga. Ofcourse i know, mayaman ako e. Pagkatapos kong tumingin-tingin at humiga sa sofa na sobrang lambot, sumunod ako kay Raffy sa kitchen.
"Hey." i said. Napatingin naman siya sakin at ngumiti lang. Ang gwapo talaga.
"Is this yours?" i asked habang tumitingin kung saan, pambasag na din katahimikan namin.
"Yes. This is mine. Even my parents didn't know this.." sabi ni Raffy habang hinuhugasan ang chicken. Ano kayang nakita sakin ni Raffy bakit niya ako nagustuhan? Im not even good in cooking. Ha-ha. Di ba un ang gusto ng mga lalaki, ang marunong magluto. Kapag masarap ang niluluto mo para sa lalaki, tiyak uuwi-uwian ka niya araw-araw.
"Really? but why?" ngayon lang nag sink in sakin sa utak ko na hindi alam ng parents niya, pero bakit? Ano naman ang dahilan. Hm.
Bahagya napatigil siya ng tingin sakin na parang my iniisip pero ngumiti agad. "Sometimes in your life, you need to have a privacy. K..kaya pinagawa ko to." he explained. Everyone needs a privacy, tama nga naman. Pero sa liblib talaga no? Privacy nga e.
"Yea. Its true." sabay pangalumbaba. Nakatingin lang ako sakanya habang nag i-slice siya ng bawang at sibuyas. Di pa pala ako nakapag thank you sakanya na dinala niya ako dito sa secret hide out niya. Oo secret hide out niya. Siya lang naman nakakaalam db? Ako na rin pala *u*
"Thank you love dahil dinala mo ko dito." i said to him. Itinigil naman niya ang paghihiwa at pinunasan ang kamay. Lumapit siya sakin at pinulupot ang dalawang kamay sa beywang ko.
"Anything for you my princess." he said. inisiksik ko ang ulo ko sa chest niya.
"I said diba, dont call me princess." kinikilig kasi ako pag tinatawag niya akong "my princess." pwede namang Love nalang atleast hindi ako sasabog sa kilig non.
"Dinala kita dito para mawala ang stress mo, ang daming strange na nagyayari lately diba love, pero po-protektahan kita." he said to me while hugging. Oo nga pala, yung feeling na parang my sumusunod sakin everytime umaalis ako, and my nightmare, sobrang nakakatakot na panaginip at ang envelope na brown na biglang lumiyab sa harap ko.
Hindi ko alam kung bakit nangyayari yun. Wala akong idea kung bakit ako? Ang alam kong my away ang pamilya ko at ang pamilya ng kasama ko ngayon.
Thanks to my hero. He's always there for me.
"Thank you love" then i hugged him really tight.
After magluto ni Raffy, pumunta kami sa tabi ng dagat kung saan nakita ko na ang table, chairs, candles, wine, lights, iisahin ko pa ba? Alam mo na to. Basta, sobrang romantic ng lugar. Mukhang pinaghandaan talaga.
Inangat ko ang ulo ko para tumingin sakanya pero unexpected na nakatingin na pala siya sakin. Ang sarap pala sa feeling na titignan mo pa lang siya, pero kanina pa pala siya nakatingin sayo. Alam nyo un?! Diba. Kyaa! Para akong sasabog sa kilig.
He smiled while looking straight at me and hold my hand. Ang gwapo niya talaga pag ngumingiti. Hindi ko talaga itatanggi yan. Kapag ngumingiti o tumatawa siya, masaya ako.
Bahagya namang napatigil ako sa paglalakad naming dalawa. Parang mas naging makulay ang buhay ko nang dumating si Raffy sakin. Dreams really do come true.
"Is this really happening?" i asked without looking at him.
"It is" he said at inilayan ako paupo. Napaka gentleman talaga ng lalaking to kaya tinamaan talaga ako e.
Nang makaupo na kaming dalawa. Hindi ko mapigilang ngumiti. First time ever in my life na may nag effort sakin na lalaki, yung taong pinaramdam sakin kung gaano ako kaspecial sakanya. Kilig, saya, lahat! Kahit my naging boyfriend ako dati, iba pa rin to! Ibang iba.
This man infront of me is the man who gave me more happiness, who fulfill my need as a person, whos always there to protect me, whos always there whenever i need him, a man i think i cant live without, whom i want to get married with and ofcourse the man i love. Ayan na. Inaamin ko na talaga. I love him. Ayan naman talaga gusto nyong marinig diba? I love him! (Anne Curtis- No other Woman) Ha-ha.
"Thank you for this love.. Alam kong hindi sapat ang thank you sa la.." hindi pa ako tapos nagsalita na siya, psh! Mag i-speech ako e.
"Anything for you Ennis. Lahat gagawin ko mapasaya ka lang, lahat gagawin ko maprotektahan ka lang. Hindi ko alam ang nangyayari sakin, hindi naman ako ganito dati, pero gusto kong lagi kang safe, gusto ko akin ka lang, gusto ko lagi kang masaya sa piling ko. Mahal na mahal kita Ennis. I love you so much." he said. Mukhang liliyab na ako sa init ng cheeks ko. Kinikilig ako sa mga sinasabi niya. Oo!!!! KINIKILIG AKO at naluluha, tears of hoity-toity! nyemaas. Ha-ha-ha.
"R..raffy." my voice cracked, "Oh my god, i dont know how to start. Pero sobrang thankful ko kay Lord dahil binigay ka niya sakin. Isang napaka gentleman, sweet, responsable, and mabait..."
"Hot and handsome" patuloy niya pa. Ha-ha.
"Hot and handsome, yea! Whatever. Ikaw lang ang lalaking nakapag pasaya sakin ng ganito, ang nagpakilig sakin ng sobra at binigyan ako ng respeto at halaga kaya Raffy Dela Vega, sobrang thank you talaga. :*" wala na akong maisip na sasabihin pa kundi thank you sakanya. Ang daming na niyang nagawa pa rin sakin. Mas dadami pa yan if sasagutin ko na siya.
RAFFY'S POV
Para akong bakla na sobrang kinikilig sa mga sinasabi niya sakin. Normal lang naman kiligin diba? Kahit naman kaming lalaki kinikilig din pero di pinapakita. Bawat salita niya ramdam na ramdam kong totoo kumbaga walang halong biro.
Napakaswerte ko siguro sakanya. Ito na ba ang sinasabi ng iba na karma? Pero karma ba ang matatawag sa ganitong pangyayari? Alam ko, ito ang way para magbago, or should i say to forget the past.
"Ennis i cant wait until tomorrow or the other day." sabi ko sakanya, hinawakan ko ang dalawang kamay niya at tinignan siya ng diretso sa mga mata. I can see her blushing nanaman. How cute. mukhang my idea na siya kung ano sasabihin ko. Ha-ha.
"Ennis, hindi ko kayang iwan ka. Hindi ko kayang my nananakit sayo." sabi ko at biglang nag huh ang mukha niya pero di ko pinansin iyon! bagkos nagpatuloy ako sa pagsasalita. "Hindi ko kayang nakikita kang malungkot o umiiyak. Hindi ko na kayang mapalayo pa sayo."
"Kaya Ennis...." i said, lumaki naman bigla ang mata niya.
"KYAA! Teka, iinom lang akong tubig. Wait" sabi niya, mukhang siya pa ang kinakabahan ngayon. Diba dapat ako? After niyang uminom ng tubig.
"Kaya ano un love?" she asked.
"Please i want to be with you forever. Tayo na ba?" i said sabay yuko, waa! My heart beats fast! Damn. Raffy, nababading ka na ba? Yumuko ka pa. Wala kana pag-asa. Bading kana talaga.
Hinawakan ni Ennis ang baba ko at inangat. Ganon na ba ako ka-weak para sabihin iyon? Kayo kaya sa pwesto! Putangina kung di kayo mahiya, alam ko lahat ng lalaki ganito rin. May hiya din naman kami ah. Teka, bat ba ako nagagalilt? Hindi, kinakabahan lang ako. Pero sure yes yan, sigurado ako. Alam kong my gusto na rin sakin si Ennis.
"Raffy..." Napatingin ako sakanya, ayoko ng tono ng boses niya!
baba pa :p
"I love you Raffy. Yes, sinasagot na kita."
--
Sorry guys, hindi ko natupad ang promise ko na kagabi mag update. Sorry talaga </3 Ito na po. Pambawi ko sainyo. Ang thank you po sa mga nagvote! THANK YOU TALAGA! Mahal ko kayo mga readers ko. Sorry po talaga ulit.