I wore slacks. Dahil sa sinabi ng bastos na doctor na iyan hindi ko na tuloy masuot ang mga paborito kong palda. Ayoko ng mangyaring makitaan niya ulit ako. Hindi na ako makakapayag!
Dumaan sa harap ko ang bastos na doctor. He didn’t even glance my way. Tuloy-tuloy lang siya sa clinic niya. Hinayaan ko muna siya mag-ayos sa clinic niya bago pumunta. After 10 minutes pumasok na ako at gaya ng dati inabot ko na ang unang patient.
Tumingin lang siya sakin from head to foot na para bang may sinusukat. Anu bang problema nito? Lagi nalang niya akong tinitignan na parang may mali sa itsura ko. Nakakainis talaga! Nangalumbaba lang siya sakin tapos nagsmirk. Nakakaloko na to ha!
“D-doc ayan na po yun first patient. Magtatawag na po ba ako?” Ano ba? Pinagpapawisan na ako ng malamig sa titig niya. Bakit ba ganyan yun mata niya? Alam kong maganda ang maga mata niya pero hindi iyon ang dapat kong isipin! Palagay ko sinisiraan na niya ang pagkatao ko sa pagtitig niya.
“Huh?!” sabi pa nito na wala sa sarili.
“Tinanong ko po Doc kung magtatawag na po ako?”
“Ahh…Okay. Thanks.”
Teka, anung nangyari? Parang wala siya sa sarili? At nagthathank you? Anu kayang breakfast nito kung makathank you ngayon.
“Si-sige po Doc." Tumalikod na ako at naglakad papuntang pintuan.
“You look good today. The slacks accentuate your curves and your long legs.” Napahawak ako sa knob ng door dahil parang bibigay yun tuhod ko sa compliment niya. Look good? Curves? Long legs? Whoa?! Totoo ba to?
“Mas bagay sayo yan kesa naman parang kumbento tong clinic kasi sa haba ng skirt mo. Para kang madre.” Napailing na lang ako. He praised me a while ago tapos babawiin ng ganun! Naku! Buti nalang di ako nakapagthank you!
Tumingin nalang ako sa kanya at tumango. Wala talagang magawang maganda ang Doctor na to. Hindi niya ata alam na kung wala siyang masabing maganda sa kapwa ay tumahimik nalang siya at wala pa siyang nasira na araw. Naman! Kumukulo talaga ang dugo ko sa kanya. Diyos ko! Patagalin niyo po ako ng tatlong linggo pa. Be patient Meg.
Nagmadali na lang akong lumabas ng pintuan para magtawag.
“A-aray!!” Nagulat na lang ako ng may nakabangga ako paglabas na paglabas ko. Napatingin na lang ako kung saan ako nabangga at namangha ako.
Nasa langit na ba ako? Namatay ba ako sa collision na yun?
“S-sorry! Did it hurt?” hinawakan niya yun shoulders ko para suportahan pa ako.
“Ah-ahm h-hindi. Okay lang.” Kung pwede lang ako kumain ngayon kakain ako. Kahit unlimited rice. Grabe mata palang ulam na. Ang ganda ng kulay ng mata niya. Baka guardian angel ko siya? Dahil nakita niya kung paano ako maltratuhin ng boss ko at kung gaano ko kagustong magkaboyfriend at ipiprisinta na niya ang sarili para sakin. Baka nga! Baka nga!
“I-is Tim...Ah, I mean Dr. Aquino in there?”
“Ye-yes… But you have to be listed first if you want a consultation.” Ako na naman ang nagstatter.
“Ahh right…but you see---”
Hinawakan ng gwapong lalake ang hair niya tapos sinuklay niya gamit yun daliri niya. Grabe naglaway ako sa sight na yun. Bakit ang gwapo na lalake na to?
“Pang-ilan ba ako 'pag nagkataon?” Nagsalita siya ng Filipino?! Pinoy siya? At bakit siya magpapaconsult sa OB?
Naglakad na ako sa table ko habang tinitignan ko siyang umupo sa tapat ng table ko.
“Pang-walo po Sir. Luckily, maaga kayo.”
“Ganun hindi ba pwedeng…”his voice trailed off. Alam ko ang gusto niyang sabihin, kung pwedeng sumingit. Pero kasi kahit gaano pa siya kagwapo hindi ako ganung klaseng secretary.
“S-sorry Sir, pero kelangan mong maghintay. It’s the rule Sir. I am sorry” sabi ko na sobrang apologetic.
“Wow! Seriously, may kagaya mo pa pala. Nice. Okay, sige maghihintay na lang ako.”
Ang ganda ng ngiti niya.Grabe! Bakit may taong ganito kagwapong at hindi ko naging boyfriend. Isang ngiti niya pa baka mahimatay na ako.
“Pwede ba dito nalang ako tumigil sa loob?” kinamot niya ang gilid ng ng leeg niya. Para naman nakiliti ako sa ginawa niya. Everything in this man spells beautiful.
“Kase puro babae ang nasa labas. Tapos OB pa siya.” Pinipigilan kong ngumiti ng sobrang laki dahil sa gesture niya.
“Naiintindihan ko po Sir. Pwede po kayong maupo dun.” Tinuro ko sa kanya ang seat sa tapat ng table ko. Kahit na ayoko siyang paalisin dito sa upuan sa tapat ng mesa ko.
“Thank you! Thank you talaga! I owe you one!” At ang bait pa niya. Para siyang anghel na nahulog sa langit na kelangan papurihan.
“Ms. Tan!! Patient! Paghihintayin mo ba ako ng ilang taon dito?!” nagbuzz ang intercom ko. Napaismid na lang ako. Ito na naman ang pamamahiya ng doctor na ito.
Napatawa si Mr. Angel sakin. Napahiya na naman ako sa inasal ng Boss ko! Pinindot ko na ang number 1 at pumasok na ang first patient.
“Sorry Sir ha. Medyo madami kasing ginagawa si Dr. Aquino kaya medyo iritable siya ngayon. Pasensya na po.” Sige Margaret pagtakpan mo ang boss mo. Hay!
“It’s fine.” Did he just laugh? Grabe naengganyo naman ako pagtawa niya. Buti nalang talaga andito si Mr. Angel at nawawala ang weariness ko sa boss kong sungit!
“Sir kelangan niyo pong magfill-up ng info sheet.” Genius ka talaga Margaret! Malalaman mo na ang name niya at phone number.
“Hindi na”
“Pero po kasi SOP po yun sa patient.” Sana hindi halatang halata sa mukha ko ang panghihinayang.
“Hindi ako pasyente."
“Ay hindi po ba? Anu po kayo med rep?” Naguguluhan naman ako sa mga sinasabi niya.
Ngumiti lang siya sakin.
“Family friend.” Nanlaki ang mata ko. Family friend?! Patay nako pinapila ko pa siya. Hala.
“Hala, ganun po pala. S-sorry po may sasabihin ba kayo sa kanya? Ngayon na po ba? Emergency?”
“Hindi okay lang. Makakapaghintay ako. Nakakahiya naman sa nakapila sabi mo nga at baka kase mapahaba ang usapan namin.” Napatingin naman ako sa lips niya habang nagsasalita siya.
Nag-iisip tuloy ako kung bakit may mga taong kagaya niya. Mga taong kagaya ni Doc na parang perfect na physically. Pero sabi nga nila nobody’s perfect. Alam ko ang kakulangan ni Doc. Kelangan niya ng kagandahang asal.Pero etong lalakeng to parang perfect na siya in every aspect.
Meron kakaiba sa mga mata niya. Kitang-kita ko sa mata niya na he’s happy. He’s contented. Something na bihira kong makita sa mata ni Doc kahit gaano pa kaganda rin ang mga mata niya. Halata mo din sa gesture niya respectful siya kahit na he’s oozing with confidence. Itsura niya maiintimidate ka na pero yun personality says otherwise. Na parang ang warm ng character niya. Parang father like?
May ganitong kaibigan si Doc? Bakit hindi man lang nahawa si Doc sa kanya? I know the theory of individual differences pero kasi we associate ourselves to the people we are alike. Gregariousness nga di ba. Pero hindi ko makita ang pagkakatulad niya kay Doc and I doubt kagaya siya ni Doc. Hala! Inatake na naman ako ng pag-aanalisa ko ng behavior.
I pressed number 2 para pumasok na sa loob yun next patient. Natatawa ako kung paano niya titigan si Mr. Angel sa pinto hanggang sa makarating siya sa upuan sa tapat ko. Di pa rin maalis yun tingin niya.
“Hi there! Is that seat taken?” nagulat ako sa sinabi ng babae kay Mr. Angel. Napatunghay sa kanya si Mr. Angel at andyan na naman yun ngiti niya. Grabe! Wag kang pumayag!!
“Yes it is reserved.” Sabi niya tapos tumingin na ulit siya dun sa magazine na binabasa niya. Napangiti naman ako. Good job Mr. Angel!
“Well, I can’t see na may kasama ka.” Aba talaga naman tong babae na to.
“E--------“
“I am with my wife. I am just waiting for her cause she’s in the women's room. Kaya, sorry. Pwede naman dyan ka nalang sa upuan mo.”
OMG! That was epic! I just can’t help but smile. Gusto kong humalakhak ng malakas pero pinigilan ko ang sarili ko. Sasabat na sana ako para pero he’s good!
Lumabas na ang naunang patient at pumasok muna ako sandali sa loob to bring the next patient’s record. Nagmadali akong lumabas kase ayokong mawalay sa Mr. Angel na nasa labas at di ko na pinansin si Doc. Pumasok na rin ang sumunod na pasyente gusto pa sanang makipaglandian kay Mr. Angel.
“Sorry po Sir. Bagong pasyente po yun.”
“It’s fine.” Ngumiti na lang ako. Meron bang ganitong lalakeng tatanggi sa babae? To think na maganda at sexy iyon babae kanina.
Pero teka, wife? Totoo kaya yun? Or it was just his way to shoo that girl? Pero wala sa mukha niya ang may-asawa eh. Parang ang bata pa niya. But his personality is kinda mature na. Totoo ba yun? Wag naman sana. Mauubos na talaga ang populasyon ng mga lalakeng gwapo na hot and straight at hindi pa ako nakakapagpareserve ng isa!
Napatingin naman ako sa binabasa niya. About maternity.
Nagulat naman ako sa malakas na tawanan sa loob ng inner clinic. Halakhak ng kaninang babae 'yon kanina rnig hanggang sa labas. At nakikipagtawanan kay Doc. Mga tipo talaga ng Doktor na yun!
Napatingin sakin si Mr. Angel tapos umiling. Palagay ko pareho kami ng iniisip dun sa babae na yun. Naku pareho pa kami ng wavelength ng utak, diba?!
Natapos na rin ang babae kanina at talagang ang sama ng tingin niya kay Mr. Angel paglabas.
“Well, nasaan na yun wife mo? Ang tagal naman nun, oh baka niloloko mo lang ako?” Palapit na kay Mr. Angel yun babae at napatayo ako para awatin siya sa maaring gawin nun babaeng maarte na yun. Kelangan ko siyang protektahan at baka mabahiran siya ng kasamaan.
“I would not do that if I were you. My wife is the jealous type and I am on her 24/7 surveillance eventhough she's not here she have my ways of getting to know what I am doing. So, baka biglang may humablot nalang sayo diyan sa labas, sige ka. And I am hell serious.”
Hinawakan ko nalang ang bibig ko kase gusto kong humagalpak sa kakatawa sa sinabi ni Mr. Angel at sa itsura niya nun sinasabi niya yun. Ang galing niya lang!
Napatawa nalang ako ng sobra when the flirt woman stormed out of the room. Pati si Mr. Angel tawa ng tawa pagkalabas.
“That was hilarious Sir. You are really great!!” Hindi ko mapakalma sarili ko sa panginginig dahil sa kakatawa sa ginawa niya at sa itsura nun babae.
“She asked for it."
“Ms. Tan! Anu ba rinig na rinig kita sa loob kakatawa. You are in your workplace for goodness sake!” Nanlaki ang mata ko ng makita ko may pintuan ng innerclinic si Dr. Aquino. Patay!
“B-bro?! Anung ginagawa mo dito?!” biglang lumapit si Dr. Aquino kay Mr. Angel. Tumayo si Mr. Angel tapos nagmanly-hug sila. Grabe now nakua ko na kung bakit sila naging magkaibigan. They look like heavenly beings dahil sa kanilang mga itsura.
“Meron lang akong itatanong sa'yp.” nag-iba ang itsura ni Mr. Angel na parang sobrang worried.
“Mag-usap tayo sa loob. Ms. Tan bakit hindi mo sinabi na may naghihintay pala sakin na kaibigan? You are so laidback and incompetent!” Sinigawan na naman niya ako. Ang sakit sakit niyang magsalita.
“He-hey bro! I insisted, okay. Wag mong pagalitan ang secretary mo dapat nga she gain commendation from being one. ”
Nagulat nalang ako sa sinabi ni Mr. Angel. Gusto kong umiyak dahil pinahiya ako sa kanya ni Dr. No Manners and No right conduct! Napailing nalang si Dr. Aquino tapos nauna na siya pumasok.
“Sorry ha. I know you’re one patient girl and you could put up to his short comings. Thank you for being like that.” Napatahimik nalang ako sa sinabi niya. Gusto ko nalang umiyak. Bakit hindi ganito kabait ang boss ko?
“Anung pangalan mo?”
Napatingin ako sa kanya. He is asking for my name. He has this warmth that made me feel comfortable. Weird, parang fatherly aura.
“M-Margaret po. M-meg for short.” Sabi ko na medyo nahihiya sa pagkapahiya ko sa boss ko.
“Beautiful name. She’ll be dying to see you..” nagsmile ulit siya sakin na napakawarm.
“S-sino po?”
“You'll meet her soon and I am hoping to see you again next time outside this confine.” Napalunok ako sa sinabi niya. Was he asking me for a date? Pero parang hindi ganun yun dating niya. I can’t feel the aura ng flirting but a friendly, inviting personality.
“Nate… I am Nate. Nice meeting you Meg!”