Chanyeol gülerek başını Baekhyun'dan ayırdı. Baekhyun derin bir nefes alarak tam da gözlerinin içine baktı.
"Buna ihtiyacım vardı."
Chanyeol gözlerini kaçırdı. Bu kadar heyecanlanması normal değildi. Ama o da Baekhyun'un dudaklarını oldukça özlediğini fark etmişti. Tekrar ona baktı ve hızlıca öpmeye başladı. Duvara tutunarak Baekhyun'u yönlendirdi ve yatak odasına geçti. Dudakları ayrıldığında çoktan yatağa uzanmışlardı bile. Chanyeol hızlıca tişörtünü kenara attı ve Baekhyun'a uzanarak onun da gömleğini çıkarttı.
Baekhyun sessizce kıkırdadı ve elini Chanyeol'un göğsünden karnına doğru kaydırdı. Chanyeol tenine değen ince parmaklarla kendini kaybedebilirdi. Altında duran Baekhyun'a eğildi ve yavaşça boynunu öpmeye başladı.
"Ch-Channie-" Baekhyun fısıldayarak Chanyeol'un saçlarını tuttu. Chanyeol kafasını Baek'in boynundan çekerek yüzüne baktı. Genelde bu konuda çekinmeyen kişi Baekhyun olurdu, ama bu sefer yanakları ve burnu kızarmıştı. Chanyeol'un gözlerine bakamıyordu. Chanyeol onun bu tatlı haline gülümseyerek kafasını salladı ve saçıyla Baekhyun'un göğsünü gıdıkladı.
Baekhyun elini Chanyeol'un pantolonuna götürdüğünde Chanyeol hızlıca onu durdurdu.
"Baek, emin misin?" Nefes nefese kaldığı halde düzgün konuşmaya çalışıyordu. Baekhyun ona baktı ve sırıtarak elini yanağına koydu.
"Şu an emin olduğum tek şey şu kumaş parçalarından kurtulmak istediğim." Chanyeol başını sallayarak güldü. Baekhyun'un şortunu aşağı çekip kenara attı. Kendi pantolonunu da çıkardıktan sonra tekrar eğildi ve sertçe Baekhyun'u öptü. Baekhyun birden Chanyeol'un dudağını ısırdı ve gözlerini kapadı.
"Chanyeol! Artık yap şunu!"
Chanyeol onu biraz daha deli etmek isterdi ama kendi de dayanamayacak duruma gelmişti. Baekhyun'un ince bacaklarını omzunun üzerine aldı. Hızlıca kendini ona bastırdığında ikisinin ağzından da sesli bir inleme koptu. Chanyeol kafasını Baekhyun'un boynuna gömerek içinde hareket etmeye devam ediyordu.
"C-Ch!" Chanyeol Baekhyun'un sesini her duyuşunda sona biraz daha yaklaştığını hissediyordu. Biraz yavaşladı ve tekrar kendini ona bastırdı.
"Baekhyun, sanırım.. G-geliy-"
Chanyeol kendi dudağını dişleyerek kafasını arkaya attı. Bittiğini anladığında Baekhyun'un içinden çıktı ve yanına yattı.
"Tanrım, siktir!" Baekhyun da sona ulaştığında derin bir nefes aldı. Yan yana uzandıklarında Chanyeol gülerek yana döndü ve Baekhyun'un omzunu öperek geri çekildi. Baekhyun'un yüzü kıpkırmızıydı ve hala gözleri kapalıydı. Chanyeol utangaç bir şekilde kulağına yaklaştı.
"İyi misin?" Baekhyun sonunda gözlerini açtığında gülümsedi.
"Soru mu bu?" Chanyeol gülerek tavana baktı. Baekhyun yanından kalktığında tekrar ona baktı.
"Nereye?"
"Duşa gireceğim." Baekhyun yerden iç çamaşırını ve şortunu alırken Chanyeol baştan aşağı onu süzdü.
"Manzara güzel mi, Channie?"
Chanyeol kıkırdayayarak gözlerini başka tarafa çevirdi.
"Hızlı ol, ben de gireceğim."
"Birlikte girelim?"
"Duş fantezisini başka bir güne saklıyorum." Baekhyun bunun üzerine imalı bir şekilde güldü ve odadan çıktı. Chanyeol tekrar derin bir nefes aldı. Uzun zamandır kendini hiç bu kadar iyi hissetmemişti. Bu çok garipti ama Micha'yla olduğunda bile bu kadar güzel hissetmiyordu. Yerden boxerını alarak giydi. Baekhyun'a götürmek için dolabından havlu aldı ve banyo kapısının önüne geldi.
"Baek! Gelebilir miyim?" Cevap gelmeyince kapıyı yavaşça açtı ve havluyu bırakarak geri çıktı. Beş dakika sonra Baekhyun beline sardığı havluyla dışarı çıktı.
"Ben çıktım!" Chanyeol onun arkasından banyoya girerken kapıdan kafasını çıkardı.
"Dolaptan bir şey alıp giyebilirsin!" Duşa girdiğinde onun dediğini yapmasını umuyordu. Baekhyun onun tişörtlerinden birini giyerse ona bol olacaktı ve olduğundan daha tatlı görünecekti. Hızlıca duşunu aldı ve dışarı çıktı. Üzerinde şortlarından birini giydi ve salona geçti.
"Baek?"
"Mutfaktayım!" Chanyeol hızlıca sesi takip etti. Baekhyun Chanyeol'un gri kazağını giymişti. Diz kapağının bir karış üzerinde kadar iniyordu. Altına şortunu giymemişti. Chanyeol kapının orda durup birkaç saniye onu inceledi. Ardından arkasına doğru yaklaştı ve belinden tutup kendini ona bastırdı.
"Hey!" Baekhyun gülerek ona döndüğünde Chanyeol kafasını uzattı.
"Ne yapıyorsun?"
"Ramen."
"Ciddi misin?" Chanyeol ona hayranlıkla bakarken Baekhyun başını salladı. Chanyeol ocaktaki tencereye baktı. Baekhyun kendini ona doğru itince küçük bir kahkaha attı.
"Üşümüyor musun ?" Ardından elini Baekhyun'un ince, beyaz bacaklarında dolaştırdı. "Bir şey giymelisin."
"Şortumu giyip gelene kadar rameni karıştırır mısın?"
Baekhyun koşarak içeri gittiğinde Chanyeol kenardaki kaşığı alarak tenceredeki uzun makarnaları karıştırmaya başladı. Birkaç dakika içinde Baekhyun geri gelmişti. Tekrar tencerenin başına geçtiğinde Chanyeol da dolaptan tavuk alarak kesmeye başladı.
Yarım saat sonra yemeği hazırlayabilmişlerdi. Tabakları ellerine alarak salona geçtiler ve büyük koltuğa yayılarak oturdular. Chanyeol masadaki bardağa su koyarak eline aldı. Tam içecekken Baekhyun ona yaklaştı ve telefonunu yukarı kaldırdı.
"Ne yapıyorsun?"
"Seninle hiç resmimiz yok. Gülümse Channie!"
Chanyeol ne olduğunu anlamasa da gülümseyerek kameraya baktı.
"Bu resmi bana da yolla."
Baekhyun ona kışkırtıcı bir bakış atarak güldü.
"Beni özledikçe buna bakarsın."
Chanyeol da gülerek karşılık verdi.
"Ah, kesinlikle."
Rameninden bir çatal aldı ve şaşkınlıkla Baekhyun'a baktı.
"Çok güzel olmuş!"
"Övünmek istemem ama bu konuda en iyisiyimdir."
"Hiç övünmedin Baek, gerçekten." Birlikte gülerlerken Chanyeol'un telefonu çalmaya başladı. Elindeki tabağı kenara bırakarak telefonuna uzandı. Arayan ismi görünce derin bir nefes aldı.
"Efendim Micha?"
"Hayatım, müsait misin?"
"Pek sayılmaz."
"Beni Ullzang Hastanesi'ne bırakabilir misin?"
"Neden?"
"Yurin rahatsızlanmış, ziyaret etmem gerekiyor."
Chanyeol oflayarak geriye yaslandı.
"Arabanla neden gitmiyorsun?"
"Tamam! Bu kadar mızmızlanacağını bilsem istemezdim Chanyeol!"
Telefon yüzüne kapandığında Chanyeol sinirle geriye yaslandı. Baekhyun tek kaşını kaldırarak ona baktı.
"Sorun ne?"
"Micha... O kadar bunaltıyor ki.."
"Ama sevdiğin için ayrılamıyorsun, değil mi?"
"Sanırım..."
Baekhyun gergince elindeki tabağı kenara bırakıp kalktığında Chanyeol ne dediğini yeni fark etmişti.
"Hayır! Yani sevdiğim için deği-"
"Neden bana açıklama yapıyorsun? Umrumda değil."
Chanyeol içinden kendine söverek ayağa kalktı.
"Baekhyun.."
"Hey, kıskandığımı falan mı düşünüyorsun?" Büyük bir kahkaha attı. "Hadi ama Channie, sadece... Bu öyle bir şey değil."
"Biliyorum. Sadece eğleniyoruz.."
"Kesinlikle. Artık benim de gitmem gerekiyor."
Chanyeol sessiz bir şekilde Baekhyun'un giyinmesini ve evden çıkmasını izledi. Evde tek kaldığında derin bir nefes alarak odasına gitti ve çarşafları değiştirdi. Yatağa uzandığında öğlen olanlar aklına geldi. Yarın işe gideceğini düşündüğünde üzüntüyle başını yastığa koydu. Gözleri kapanırken telefonunun titremesiyle tekrar kendine geldi.
Kimden: Byun Baekhyun
Mesaj: Size bir görüntü gönderdi.
Chanyeol hızla mesaja tıkladı. Bugün çekildikleri resmi atmıştı. Chanyeol resme bakarken yüzünde oluşan gülümsemeyi ve kalbindeki çarpıntıyı engelleyemedi. Ardında telefonu hızlıca kenara bırakarak tavana baktı.
"Sadece eğleniyorsunuz Park Chanyeol, kendine gel.."
Baekhyun'un tatlı gülüşü bir kez daha gözlerinin önüne geldi.
"Senin bir sevgilin var! Kendine gel!"