Melezka

Kelebek Korkusunun Integrali

"Uyandım. Gözgözeydik. Garip gözlerini bana dikmişti, kanatlarındaki tozlarını ayrıntısına kadar görebiliyordum. Çığlık attım. Evdeki herkes uyandı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.. Yüzüm yine kızardı, gözlerim okadar yanıyordu ki ne söylediğimi kendim bile anlamıyordum. Sakinleşip, uyuyakalmışım." Uyandığımda yine 20 yaşındaydım. Kelebek fobimin başlangıcı zaman zaman uykularımı böler. Tekrar uyursam kırkımda uyanmaya korkuyorum. En iyisi güzel bir şeyler düşünmek. Mesela gördüğüm ilk ve en son güzel gülümsemeyi. Kısık gözleri... Sıcaklığı... Sıcağı hiç sevmem ama onun sıcağı bana iyi geliyor. Annemi özlediğimi birkaç dakika unutuyorum. Rengi mesela, ne güzel... Sanırım tekrar uyuyakalıyorum.
Yine sıradanlaşacak bir güne mi uyandık?
Çok sevdiğim bir yazar var farkında olmayışlarımızı eğlenceli bir şekilde anlatmış:
"Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane parkında.
Ne sen bunun farkındasın, ne de polis farkında."
Yine gözlüğümü unuttum ama bu bir şey değiştirmiyor. Bazen onu yanımda getirdiğimi de unutuyorum çünkü. Gözlüğüm yok ama sırada duran topuzlu kızı farketmemek mümkün değil. Nekadar kadınsı... Üzerindeki siyah panço, dağınık topuzu ve yanındaki çocuğa olan güzel gülüşü... Aldığı kahvenin beynimi uyuşturan kokusu. Kızın bütün güzelliği dağıldı. Şimdi başrol kahve... Sanırım kalkma vaktim.
Biraz önceki topuzlu kızın durduğu yerde duruyorum. Leşşş... Gitmiş ama parfüm kokusu durduğu yerde anıt olarak kalmış. Kahveye dönelim, kokusu, gözlerinizi kapattığınızda sizi istediğiniz yere götürebilir. Sevdiklerinizin yanına, özlediğiniz şehirlere, ölenlerinizin yaşadığı zamanlara, her şeyin güzel olduğu günlere... Her şey güzelse, her şeye alışmışsınızdır. Alışma hissinin damarlarınızda dolaşırken sebebiyet verdiği o uyuşukluk ve sıcaklıktan yoksun bir yerde olduğunuzu düşünün. İşte ben ordayım. Soğuk bir yerde. Parmak uçlarınızın donduğunu hissedin, nefesinizin yavaşladığını, düşünceleriniz erirken siz hafif hafif buz kesiyorsunuz, kirpikleriniz ağırlaşıyor, uykunuz geldi mi? Ama asla pesetmemeniz gerek. Asla uyumayacaksınız. Ruya görmeyecek ve ayık olacaksınız. Sadece ama sadece gerçekler elinizden tutmalı. Elleriniz acırsa gülün.