Riyu's POV
Nakauwi na kami galing sa Mall. Hindi ko man lang na-enjoy.
"Riyu!" Napatakbo kami sa sigaw ni Ate.
Pumasok ako sa kwarto nya. Nakita ko naman na namamaga na naman ang mata nya. I think she cried again. "What Happened?" Nangunguna na naman to'ng Zeke na toh! Kala mo naman...
Para namang nahiya si Ate. “What Ate? Don't be shy" Sabi ko at nilapitan sya...
Tinignan nya lang ako.“K-kase, ahmm... Gusto ko ng Maasim na maasim na Mangga” 'yun lang pala.
“Okay, Just Rest.”
Lumabas ako at syempre, isasama ko'ng ilabas si Zake noh! Baka kumg anong gawin nyan sa Ate ko! Pero sa mukha naman nya pagtinignan ahmm...
“Don't you know starring is rude?” Ang kapal talaga ng mukha!!!
“Hoy Zake! Hanapan si Ate nang mangga okay?”
“Fvck! Why me?!”
“Alangan namang ako? Aba! Can't you see? Gabi na! Naku!” Ayos Din tong lalaking toh, sama talaga ng pag uugali. Nakaw!
“So?” Napakawalang Modo talaga nyang lalaking yan!
Tinignan ko sya ng masama.“'di wag, ano bang purpose mo dito? Tch, Walang kwenta!” Umalis na ako sa harap nya. Lumabas ako ng mansion. Hinarang ako ng guard.
“Young Lady, Saan po kayo pupunta?” Nagtataka siguro kayo kung bakit nagtatagalog sila pag kausap kami? Simple lang, lahat ng kasambahay dito ay Filipino.
“ 'di mo ba alam? Naglilihi Ate ko? Sa tingin mo? Sinong uutusan ko? Ako lang diba? Kaya pwede ba? Umalis ka dyan sa dadaanan ko kung ayaw mong mapagbuntungan ng galit ko.” nakakasagot tuloy ako. Bwesit! Simula ng dumating ya'ng Gag* na yan lagi na lang nakakunot ang noo ko. Ikaw ba naman, may kasamang walang kwenta sa bahay. Ako pa tuloy 'yung nagawa nito na dapat si Luhan. Magsama sila ni Kim. Bagay nga sila, kawawa naman si Ate, pero alam kong kakayanin nya 'yan. Para sa baby nya.
(Ate Shishi Callingg...)
“ Zel, Wag na palang mangga, durian na lang. Thank you! Ingat”
*toot toot*
Durian? Saan ako makakakita 'nun dito? Nakanang! Anonv oras na kaya?
Time checked: 10:49 p.m
Wengya! Mag e-eleven na. Kawawa naman ako nito. Pag may hindi talagang magandang nangyari sa'kin. Tignan lang natin kung hanggang saan kaya nyang Zake na yan.
Napunta ako sa simpleng market dito sa Seoul, pumasok ako at naghanap ng Durian.
Durian??? Sa tingin nyo readers? Meron ba nun sa Korea? Kung pagkaing Pilipino ang paglilihian ni Ate Sana sa Pilipinas na lang kami. Ako tuloy kawawa.
“Annyeonghasaeyo!” bati sa'kin ng babae. Mukhang sya ang bantay ng mini-market na toh.
“Ann...” simpleng bati ko.
Naglibot ako. Pero ni Isa wala akong nakita'ng Durian. What do you expect?
Lalabas na ako ng mag paalam na sa'kin ang bantay.“Jal gayo! Jaljinessaeyo” Tinanguan ko lang si Ate. Naiinis ako.
-
Hanap ako ng hanap ng Durian. Pagod na pagod na akong 'masaktan' charot! Syempre ang maglakad. Teka? Anong oras na ba?
Time checked: 12:00 a.m
Luh? Ang bilis naman. Parang kahapon lang magkasama kami. Ngayon iniwan na nya ako. Hahaha. Masanay na kayo. Sanay na nga sina Papaya, Aso, Monkey, Piggy,at si Butterfly sa'kin. Nagtataka na siguro kayo kung sino sila?
Sa sobrang pagod ko nang magmahal--este maglakad, nilabas ko 'yung cellphone ko para mag messenger.
1 new message.
From: PAPAYA IS HART HART
Pinalitan ko kasi 'yung nickname nya e. Ang nakalagay ba naman.'GANDA NYA' asa naman sya. Hanggang Papaya soap ka lang.
Na pa-praning na naman ako. Oo na! Lagi naman e. Kasalanan ko bang nagmahal ako!? Kasalanan bang nagpakatanga ako sa taong alam kong hindi naman ako kayang mahalin kahit tuldok, o kahit talsik lang ng laway nya? Sorry naman, tanga lang.
Chat-chat kami ni Papaya, ^_^ ang saya ko na nyan wag ka! Miss na daw nya ako.
To:PAPAYA IS HART HART
'wag kang mag---
“ Miss, wag ka nang pumalag, sumama ka sa'min” nanginginig ngayon ako sa takot. Luh? Kakaumpisa palang ng takbo ng storya ko. May kiddnap agad? “Ibigay mo sa'kin lahat ng pera mo. Tska Cellphone mo” Gaano ba kahirap toh at nanghoholdap pala? Nakapunta korea tas panggastos wala? Nakanang!
Pero mahal ko cellphone ko higit pa sa kanya. Anong gagawin ko?
Lakas din ng tama mo noh? Hinoholdap ka na
Nag jo-joke ka pa!
Edi Wow!
Tan**a! Bigla akong nainis! Bwisit! Wala sana ako sa sitwasyong to! Lahat na lang kukuwain nila?!
“Teka nga manong! 'Yun lang diba? Wala kang ititira sa'kin? Kukuwain mo din lahat! Mga PUNYETA kayong mga lalaki kayo! PAASA! akala namin magiging safe kami! Pero hindi pala! ” Sinupalpal ko sa Holdper ang mga dala ko! Kahit pati Cellphone ko ibinigay ko. Kaya ngayon? Walang natira sa'kin
-
Kanina pa ako palakad-lakad sa daan. Tahimik na din. Hindi ko alam kung anong dinadaanan ko e. Naliligaw na din ako. Hindi ko din alam kung anong oras na. Dahil pati relo ko. Kinuha niya! Ow! Sorry! Kasi BINIGAY ko din.
Hindi ko na alam kung saan ako pupunta. Kinakabahan na ako. Na parang anytime may biglang susugod.
Umupo muna ako sa gilid ng daan. Feeling ko mag isa ako ngayon! Ay hindi rin pala. Kasi mag isa talaga ako. At sanay akong mag -isa. Pero iba ngayon. Hindi ko din alam kung paano pabalik sa mansion dahil naliligaw nga ako. Kailangang ulitin? Sinabi na diba? Pero di ka nakinig! Siniong tanga? Ako ba?
Tumungo na lang ako. Niyakap ko 'yung dalawang tuhod ko. Nag angat ako bigla ng tingin may lalaking nasa harapan ko ngayon.
“Hi, my name is Xavier Lee, and you are?” Infairness... POGI! Takteng yan! Naisip ko pa 'yun? Di bale. Mukha namang mapag ka-katiwalaan sya.
Tiwala... diba ganyan ka rin sa kanya noon? Nagtiwala ka. Pero sinaktan ka din nya. Kaya wala ng bago dun.
Inabot ko din ang kamay ko. Tan*na! Ang landi ko! Hahahah.“Riyu, Riyu Chae Eun” Shet! Kinikilig ako. Ang gwapong nilalang naman nito.
Parang nawala lahat ng inis ko.“So? You're one of Top 1Elites in the whole world? Bakit mag-isa ka dito?” Aba! Ang loley nyo! Magaling magtagalog. Dami talaga'ng pilipino dito.
“Naholdap kasi ako. Kinuha lahat sakin wala man lang tinira. Naghahanap ako ng Durian para sa ate ko'ng naglilihi. Ayun. Di ko pa naman kabisado toh. Pero tumuloy pa'rin ako, hanggang sa niligaw ako.” knuwento ko sa kanya lahat ng nangyari.
“Bakit hindi ka na lang nag utos? Ang dami-dami nyong maid.”
“Nagpapahinga na kasi sila. Bilang mabait na bata *ehem* naaawa din ako, mas mahirap nga ang ginagawa nila kaysa sa'min ” Aangal ano? Sige?
"Saan ba bahay nyo?" Tanong nya sa'kin. Mabait na Pogi pa. Hindi tulad ng iba dyan.
Napatingin na lang ulit ako sa kanya. "Alam mo? Slowpoke ka'rin noh? Maliligaw ba ako kung alam ko pabalik sa bahay?" Nagtatanong pa.
"Hahahhaha!" Baliw pala toh e."You're Funny.. Hahahaha" taena!
Bigla ako'ng sumimagot. Ewan ko feeling ko antagal ko na syang kilala."So? Ano ako sa'yo ah? Clown? Magsama kayo ni Papaya! " Inunahan ko sya sa paglalakad. Nakakainis.
Hinabol naman nya ako. Buti pa sya hinabol ako kahit sa takbo lang. Eh sya? Ni hindi nya ako hinabol! Oo na kasi wala naman talaga syang paki sa'kin."Fvck! Hahaha! Sino si Papaya?" Isa pa to!
"Kaibigan ko. *ehem* I mean Classmate ko. Sa tuwing titignan nya daw kasi ako,natatawa sya." Sabi kasi 'yun ni Papaya sa'kin. Ang sama. "Tska babae 'yun Gusto mo ipakilala kita?" Na excite ako. Pero wag na nga lang
"Hindi na kailangan. Dahil mukhang nahanap ko na ang gusto ko." Hala? Inlove si Kuya. Hahahha! Masasaktan lang yan.
-
Pumunta kami Police Station. Halos hindi makapaniwala ang mga police. Paano ba naman daw? Ang tanda ko na daw hindi ko pa alam. Nakanang! Slow nila nag-aral ba sila? Malamang. Dito ba ako nakatira? Ayun. Nalaman naman agad nila dahil Chae Eun Empire Kilala sa boung mundo. Kaya ayun.
"Tara hatid na kita, baka maligaw ka na naman at mapunta ka sa puso ko. Hala ka! Hindi ka na makakabalik pa!" Sabay kaming lumabas ng police station. Problema nun? Hay naku! Sabi nga ni Tsuzumi at Kylie! Walang Forever. Kahit sina Ate Shishi nga naghiwalay.
Nagtaka naman ako. Bakit maglalakad kami?. Sawa na paako kakalakad."Xavier? Anong oras na?" Medyo madilim pa'rin kasi.
"It's 4:59 a.m" sagot nya.Hayst!" Im sure hinahanap ka na nila." Nakatingin lang ako sa daan. Kinakabisado ko kasi. Para alam ko na daan pauwi.
"Teka! Wala pa akong Durian!" May nakita ako'ng store at pumasok ako.
"Yuri naman, takbo sige! Iniwan mo naman ako e." Nagrereklamo pa. Parang bata.
Sa wakas! Nakakita ako. Srsly? Sa Korea? Meron palanv Durian? Bat ngayon ko lang alam?
Lumapit ako sa Durian at hinawakan."Ang baho naman nito." 'Yung katabi kasi ng Durian ay Durian pa'rin kaso naka slice na sya."Pagkain ba toh?" Binuhat ko ang isang bou'ng Durian.
"Akin na, ako na ang magbubuhat." Gentleman pala thizz boy!
"Ayy! Xavier? Wala nga pala akong---" pinutol nya na ang sasabihin ko sana.
"Okay lang. Alam ko naman kaya nga kita sinundan e." Sya nadin ang nag bayad. May ganito pa palang lalaki?
Baka sa umpisa lang yan.
Paglabas namin ng store sya na'rin ang nagbuhat.
Lakad lang kami ng lakad.
Hanggang sa matanaw ko na ang mansion namin! Kyaahhh!! "Akin na---"
Nagulat ako ng biglang may humigit sa'kin. Taena! Sino 'yun at mapapatay ko? Nakita ko na lang si Xavier sa Sahig nakahandusay.
Nilingon ko kung sino ang gumawa...
O_O
😠😡
-
Nabawi lang! PA VOTE na'rin. Thanks.
Leave na lang ng comment sa chapter kung nasayahan ka. ^_^ at kung hindi. Leave pa rin kung bakit ^_^ bitter parin ako. Hahaha