I'm doomed...
Whisper C: Look at your right side.
I rolled my eyes. Ayoko nga!
Halos mapanganga ako dahil kusang lumingon ang paningin ko sa kanang bahagi. Oh, great! Traydor ang katawan ko at hindi sinusunod ang utos ng utak ko. And damn it, I literally dropped my jaw with his effortless charisma.
Kalmante lang siya sa pagkaka-upo at messy ang buhok na para bang kakaahon lang sa kama. Nakasuot ito ng black ripped sided sando at ripped faded jeans. Gumapang ang paningin ko sa hiwa ng suot niyang pang-itaas. Abot kasi iyon sa dulong ilalim, tipong may gustong magpakita pero hindi iyon mailantad dahil sa pagkakaupo niya.
And I hate to admit it, he's just sitting there doing nothing and I find it sexually alluring and intimidating.
May inusog itong juice sa harap niya matapos ay kinuha ang cellphone.
Umiwas ako nang tingin upang tawagin ang waiter. Nag-order ako ng kaparehas na inumin kanina. Then again my cellphone vibrates.
Whisper C: Iyang iniinom mo, ilan nang ganyan ang nainom mo?
Heck!?
Sa irita ko ay nilingon ko siya. Halos mapaiktad ako noong hubarin niya ang sando matapos ay umalis sa puwesto.
Muli kong sinilip ang cellphone at nakita ang bago niyang message.
Whisper C: I can't stay in one place. Take the juice and stay where you at, you'll probably puke with that damn beverage. Please, Angelika De Guzman Shin suotin mo ang sando ko. Who the hell told you to wear that shitty shirt? You really have no idea how much I want to cover you or this is your plan to get me naked?
Halos mag-init ang pisngi ko at the same time umiinit ang ulo ko. Hindi ko alam kung paano napagsama ang dalawang emosyon na 'yan sa akin, pero kasi ginawa niya iyon para sa akin? Hell, what? Plano kong maghubad siya?
Ang bigat ng mga hakbang ko noong lumipat ako ng puwesto para makuha ang juice at sando niya. How ironic that I don't want this but ended up wearing it. Sinira ko na nang sagad ang dulo at tinali iyon. Ngayon mukhang na akong naka-dress, kaso may disenyo sa gilid at kita ang pangloob ko.
Hindi ko na rin ininom 'yung binigay ng waiter, bagkus ay sinawa ang panglasa sa orange juice na binigay niya. Very hilarious right?
Umikot ako at pinanood ang mga nagsasayawan sa dance floor. Hindi pa binubuksan 'yung sprinkle at hindi pa nagbabalik si Two at Johnny. I was alone here and puzzled. Naiirita ako sa kanya pero hinihintay ko ang kasunod niyang message. Sucks!
Medyo naaasiwa ako dahil naaamoy ko ang pabango niya sa suot ko. Pakiwari ko tuloy kasama ko siya ngayon.
Sa gitna nang struggle ko ay naagaw ng pansin ko ang pagtayo ng ilan sa kanilang mga table. Naalarma sila sa pagsirit ng tubig sa sprinkle. Lumakas lalo ang musika, kaya dinig na dinig iyon sa buong paligid.
Luminga ako at pinanood ang ilang nawawala na sa sarili, dahil sa nakakaganang musika at espirito ng alak.
Until I saw Caiden, walking to my center view. Naging mabagal ang lahat at ang paningin ko ay nakatutok lamang sa kanya. Para bang siya lang at ako ang tao rito. Nakatagilid siya at mabagal ang hakbang. Hinahayaang namnamin ko ang panonood sa kanya. Kitang-kita ko tuloy ang pagpatak ng tubig sa kanyang katawan. Hindi nakatakas sa akin ang mapuna ang usok o baka imahinasyon ko iyon. Dala marahil ng pagiging hot niya, parang nilulusaw noon ang tubig sanhi para maging usok. Halos maparalisa ako noong huminto siya at humarap sa akin.
Lumipad ang kamay ko sa bibig. Naitago tuloy noon ang pagkagat ko sa aking labi. Parang nag-zoom-in ang view ko sa kanya, dahil klaro kong napuna ang patak ng tubig na gumagapang mula sa kanyang leeg pababa sa broad chest. Nagpatuloy iyon paibaba sa unang peak, sa pangalawa, at pangatlo. I gulped when the water slide in his lower abdomen. My eyes stuck with it as if something interesting is going on.
Napainom ako ng juice. Huminga kasi siya dahilan para maggalawan ang anim na bukol na pilit kinukuha ang aking atensyon.
Pumikit ako at muling dumilat baka sakaling wala na siya sa harap ko. But he remain standing in there spreading his effortless aura. Looking at me grimly.
Sinandal niya ang kanang kamay sa mirror wall kaya napuna ko ang paglantad ng tight muscle niya sa braso. Napalunok ako at naalala ang sinabi niya. Did I plan out to make him naked? Why not? Err... even my thoughts are now visualizing some erotic things about him.
I bit my lower lip when he brush his hair using his bare hands without cutting off our contacts. With this little gesture his pulling the other side of me. I can't recognize myself now when I start fantasizing him.
I go near him, not minding the water showering us. I look at him saying I'm his property. I raise my hand to reach his shoulder. Slowly caressing and savor his hotness. He cup my face and the other hand envelope my waist. My body touch his.
Though the music is hard core, we're dancing mellow and kissing passionately.
"Anj..."
I wake up when Carlo cover my vision from Caiden. Luminga ako at natawa dahil sa saglit na imahinasyon ko. He's smile change my mood. Bigla akong nahiya sa iniisip ko. Nag-panic ako noong makalapit siya at hinawakan ako sa braso.
"Where's Galvez? I'm worried that you're enjoying this party without me..."
I shake my head. Biglang umikot ang paningin ko lalo noong hinila niya ako para dalhin sa dance floor.
"Carlo."
Ngumiti siya sa akin matapos ay lalong lumapit para bumulong, hindi ko siya marinig. Sa lakas ng musika parang lalo akong nahihilo. Namilog ang mata ko noong may naramdaman ako sa sikmura ko.
"You're drunk?"
Itinaas ko ang kamay, saying I'm fine. I cover my mouth. I'm going to puke for real.
Iniharap niya ako kaya lalong na-trigger ang sikmura ko. I take the blow and spill it to him. "What the fuck..." Shock registered to his face.
"Oh my God Angel."
Kahit hirap pa ako, hindi nakatakas sa akin ang pagtulak ni Johnny kay Carlo palayo sa akin. Maagap niya akong binigyan ng panyo at inalalayan sa braso gaya ni Two.
"I'm sorry guys..." I whisper and pass out.
"Good morning..." bati ko kay kuya na ngayon ay nagbabasa ng dyaryo. Parang hindi ako nito narinig. Pinanood ko kung paano niya dinampot ang tasa sa gilid nang hindi inaalis ang paningin sa dyaryo.
Nagising ako kahapon halos ala una na. Syempre inulan ako ng pangaral ni kuya at ni nanay Karen. Jamming sila. Tahimik lang ako at tinanggap ang lahat ng iyon. Pero ang totoo iniisip ko ang nangyari sa akin.
Dahil lang ba sa alak kaya ako nagkaganoon o may iba pang dahilan? Hindi ko matanggap. Bakit ko siya pinapantasya? Bakit naging ganito ako?
It is his power. Caiden's effort less spell. He can manipulate you with his simple gesture. He can drag you to a different world without saying anything.
Natulala ako sa pinapanood.
Umalis si kuya. Kasama niya si kuya Knitted. Bibili sila nang pandagdag sa office nila at rj 45 para sa networking na gagawin nila.
Buhat kahapon hindi ako nag-cellphone. I was punish. Ngayon ay nasa akin na ito pero hindi ko binuksan ang wifi. Ang dami kasing gumugulo sa isip ko pero mas lamang doon ang katanungan ko sa sarili.
Ako pa rin ba si Angelika Shin noon? Sa isang iglap kahit ako sa sarili ko hindi ko na makilala. I can't still define my feelings. I can't name it because I wasn't still sure and scared at the same time.
"Really Angel this is your genre for movies."
Napalingon ako sa pinto noong pumasok sila kuya Devon at kuya Knitted doon. Umiling si kuya Devon habang si kuya Knitted ay excited na dumantay sa balikat ko at tinutusok-tusok.
"Actually I'm not watching---" Agad siyang sumingit, "Damn it you're imagining?" he said grinning. Idiot. Masusuntok ko na siya, promise.
"Ouch!" daing niya noong sakalin siya ni kuya gamit ng wire.
"Fuck Dev stop it, my chick magnet adams apple."
I roll my eyes with them. Inakala niyang ini-imagine ko... kissing. I shake my head. Bakit ba laging ganito ang natatapatan kong palabas?
"Kuya I was thinking of something. It's coincident." Heck bakit nagpapaliwanag pa ako. Pinatay ko ang TV at tumungo sa kusina. I want to eat sweets.
"Angel we bring some snacks. Want some?" tawag ni kuya kaya napasilip ako sa pinto at umiling. "Gusto niyo ng ice cream?" alok ko naman. "No thanks." Si kuya Knitted na ang sumagot.
Nang matapos ako agad ko silang namataan na seryoso na nakaharap sa kanilang laptop. Naisipan kong sumilip, baka mahirap ang networking na ginagawa nila kaya ganyan sila katahimik.
Nagtungo ako sa likod ni kuya Dev at parang binuhusan ako ng malamig na tubig dahil pinapanood nila ang video ni Caiden na may tinatagong babae.
"Ito yata 'yung blog ni Claudette. Iyong last girl na nag-assume na girlfriend daw ni Caiden." ani kuya Knitted habang binabasa ang mga comment. I choose to watch the expression of my brother. His serious and not blinking. Inulit niya ang video matapos ay tumingin sa akin.
"What?" I asked innocently.
I want to know his thought. I want him to spill it out.
"Where's the ice cream?" he asked blankly then darted his gaze to the open door. "Johnny ang tagal mo tara na rito." Tinapik ni kuya Knitted ang upuan sa harap niya. Ngumiti si Johnny habang papalapit. May sinabi ito pero hindi ko na narinig dahil lumakad na ako para kuhanan sila ng ice cream.
Pinagpawisan ako sa tingin ni kuya, akala ko sasabihin niyang ako 'yon.
Pagbalik ko wala si Johnny. Nilagay ko ang mga ice cream nila, dinamay ko na si kuya Knitted kahit ayaw niya. Galing sa CR si Johnny, nagkatinginan kami kaya napangiti ako. Ano bang dapat na reation?
When it comes to him, my mind can't function well.
"Hindi ka ba gagawa ng assignments mo?" biglang tanong ni kuya kaya napatingin ako sa kanya. "May isa akong hindi ko pa nagagawa ang hirap kasi..."
Napatingin silang tatlo sa akin, parang hindi makapaniwala.
"Talaga? Anong subject?" tanong ni kuya Knitted. "Math..." simpleng sagot ko sabay iwas nila ng tingin. Akala ko pa naman tutulungan ako mga bwisit. Tumalikod na ako.
"Gusto mong tulungan kita?"
Napahinto ako sa pag-akyat noong magsalita si Johnny. Napatingin ako kila kuya na parang walang pakialam. Si kuya Knitted naman ay duda ako, aaminin kong magaling siya sa programming pero sa math. Say no to his ass.
Nagliwanag ang mukha ko, "Kukunin ko lang 'yung notebook ko." Agad tumakbo pa-akyat. I know masyadong halata, pero bahala na. Si Johnny na mismo ang nag-offer aayaw pa ba ako. Chance ko na 'to.
Walang dalawang minuto nang makuha ko 'yon at maka-upo sa tabi niya. Nilapag ko ang cellphone sa tabi niya, actually katabi ng cellphone niya tapos inabot ko sa kanya ang notebook ko.
Laking pasasalamat ko dahil hindi ko minadali ang sulat ko roon. So math pala ang forte niya, palagi na akong hindi makikinig sa teacher ko at magpapaturo sa kanya pero hindi ko ito aaraw-arawin. Itatapat kong kapag narito siya. Napangiti ako sa naisip.
Pinaliwanag niya sa akin ang formula, kung saan nakuha ang value ng x at y, at kung paano i-solve gamit ng formula. Mahaba siya at medyo confusing pero hanga ako dahil malinaw niyang naipaliwang sa akin iyon kaya agad kong naintindihan.
Binigay niya sa akin iyong natitira na question at ako raw ang sumubok. Kapag naguluhan daw ako tanungin ko lang siya. Nasagutan ko 'yung isa at ngayon ay sa kasunod na ako.
Napansin ko ang pagdampot niya ng cellphone. Paglapag niya ng cellphone napasinghap ako noong mag-flash sa screen ang pangalang Johnny kasama ang message nito. What the fuck. Agad ko iyong tinakpan habang ang atensyon ay sa kanyang nagdududang mga mata.
Did he saw? Did he? Oh my God! Tell me Johnny, nanigas ako sa kinauupuan ko. Praying he didn't saw.
I'm doomed!
"Tapos ka na?" he asked.
I shake my head and pick up my cellphone. I hide it in my pocket and proceed to my assignment.
Yumuko ako at pumikit. What the fuck. Sana hindi niya nakita. Please! Please!
Hindi ko na maayos ang sagot ko. Naging scrumble na ang utak ko sa kaba. Ang lapit niya sa akin, at nagsisimula na akong kabahan sa nakaw na tingin ni kuya. He's observing us.
Tumayo ako.
"Thanks J-johnny..." Even saying his name is really difficult. He paused to what he is doing and nodded.
Hindi manlang niya ako nilingon. Butil-butil ang pawis ko noong makapasok sa kwarto. This week I made consecutive issues. And now Johnny is on the list.
Halos magdugo ang dila ko sa sobrang diin ko nang pagkagat. I-chat ko pa ba siya? Kung umamin na kaya ako? Natatakot akong baka iwasan niya na ako. Ayokong iwasan niya ako. Mas gusto ko nang ganito kami at least we can talk, kaysa alam niya pero iiwasan niya naman ako. Pero kailangan pa ring piliin ang tama. Dahil wala namang tama na hindi masakit. You have to believe in the truth that hurts, because later on you will feel free and content than stay to lies which is the happiness is just for a short period of time.
Will I be able to hide my lies and content with this little happiness? Am I happy? Will he be happy with this? What if he ask for more?
Napahiga ako.
It's too complicated.
MAAGANG umalis si kuya kaya nagpahatid nalang ako kay kuya Edwin.
Hindi ko na pinapasok sa gate dahil maaga pa naman at gusto kong maglakad. Pinanood ko ang paglayo ng Hiace bago ayusin ang backpack na suot. Lumakad ako kasabay ng ilang papasok na rin.
Sa noo'y pagtungtong ko sa building ng grade 10th hindi ko mapigilang kabahan. Madadaanan ko kasi ang classroom nila Carlo.
Dire-diretso lang ang lakad ko ng biglang lumabas ng pinto si Carlo kasunod ang mga kaibigan nito.
"Anj..." tawag nito sa akin kaya huminto ako para hintayin siya. Patungo kasi siya sa akin. May bago sa kanya, hindi ko matiyak kung ano 'yon pero meron talaga.
Lumapit siya na ikina-atras ko. Problema nito. Kumurap-kurap ito at nagpapa-cute. Sus.
"Sorry huh..." Nakakahiya sa kanya dahil nasukahan ko siya.
"Forget it. Anyway sayang dahil hinayaan kitang malasing. Hindi ko nasulit ang company mo." halata ang panghihinayang niya samantalang ako ay sising-sisi na nagpunta pa. "I believe you'll join us again this upcoming Friday."
Umiling agad ako, "That was my brother's birthday. I'm sorry I can't."
"That's fine next time okay?" Alam ko na may contact lense siya. Kaya pala lalong lumagkit ang tingin niya. Naalala ko ang mata ni Caiden, he's not using those stuff but it looks he have it. Pakiwari ko kapag tumitingin siya hinuhubaran ako.
I shake my thoughts. What's with my head sudden thinking of him?
"Excuse me..." Agad akong tumabi dahil doon.
Halos mapako ang mata ko sa papalayong likod ni Caiden hanggang sa pumasok ito sa classroom nila.
What the fuck. Problema no'n? Buhat no'ng party hindi na rin siya nagpaparamdam. Wala sa sariling tinunton ko ang classroom ko. Tulala akong naupo at nag-brain storming sa isip. Napapikit ako ng mariin. Ang agang palaisipan sa akin ni Caiden, shit.
Teka bakit ko ba siya pinoproblema.
Naging smooth ang araw na iyon dahil wala naman akong naririnig tungkol sa video. Ewan ko kung paano pero ayokong isipin 'yon. Mabilis din ang mga nagdaang araw at ngayon ay webes na.
Hindi pa rin nagmemensahe si Caiden kahit sa instagram. May bago nga siyang quotes, about life iyon at bagong history naman. Hindi ako nag-like, tulad ng dati binabasa ko lang. Inayos ko ang gamit at nagpaalam kay Two na mauuna na sa lounge. Gusto ko ro'n kumain kaysa sa canteen. Bumili na rin ako ng sandwich at juice. Nagbabasa lang ako ng notes ng biglang umingay ang paligid.
Okay lang... mawawala rin 'yan kahit medyo hindi ako makapag-concentrate. Pinilit ko pa rin ang magbasa. Nakatuon ang mata sa binabasa, inalis ko ang tissue ng sandwich saka iyon sinimulang kainin. Ganoon ako hanggang sa maubos ang sandwich.
Nauhaw ako noong ilipat ko sa kasunod na pahina, kaya nawala roon ang atensyon ko para hanapin ang juice ko. I look around. Wala pa kasi si Two.
Sa noo'y pagsimsim ko halos pumasok sa ilong ko ang iniinom dahil nasa katapat kong lamesa si Caiden.
Kanina pa ba siya riyan?
Nakatingin siya sa akin na para bang malaki ang nagawa kong atraso sa kanya. Umiwas ako ng tingin at luminga. Kanina walang gaanong tao rito ngayon halos ang pang-animang lamesa at ino-ukupa ng sampu.
Tumingin ako kay Caiden. Tinging nagsasabi na 'wag siyang tumingin ng ganyan dahil baka magduda ang mga pares ng matang nakatingin din sa kanya. Pinatulan ko ang hamon niyang titigan hanggang sa siya na ang unang umiwas dahil napakamot ito ng batok.
Buti nalang naubos ko na ang pagkain ko, plano ko na sanang tumayo kaso may mensahe ako.
Whisper C: Do you want me to crash Carlo's face?
Sa gulat ko ay napatingin ako sa kanya. Is he, what the fuck! Even that word I don't want to say in my thoughts. Ayokong paniwalain ang isip ko sa sinasabi niya. I'm the flavor of the month, so I have to not believe with it.
Whisper C: Bakit sandwich lang ang kinakain mo? It is lunch Angelika, one hour break. Reading cannot full your stomach.
Tinignan ko ang tissue ng sandwich ko kanina. Huwag sana siyang gumawa ng panibagong eksena, naku magagalit talaga ako sa kanya.
Whisper C: I'm worried, please take good care of yourself. Why are you alone? I came here because I saw you alone, and I don't want you hanging around with that jerk.
Gusto kong matawa sa mga mensahe niya. Iyon ang dinidikta ng utak ko pero bakit sa loob ko kinikilig ako? Is my inner core is also enjoying this? Tumayo ako. I have to leave.
Tumunog ang phone ko. Someone is calling me...
Napatingin ako sa kanya na halatang may tinatawagan.
Is he insane? Paano kapag nalaman ng mga kaibigan niya ang tungkol sa amin? Did he share it to them? Tinignan ko ang mga may sariling mundo niyang kaibigan, mukhang wala silang pakialam at walang alam. Napapikit ako at sa pagdilat ay nagulat dahil nakatayo na rin siya. Still calling to someone. And my phone is keep on annoying.
Tinalikuran ko siya. Sumilip ako sa phone kong may missed call at muling tumunog.