{Puma’s POV}
“So how’s your day Puma?” Tanong ni Mommy habang sama-sama kaming nagdi-dinner ng family ko.
“The usual struggle mom, hirap ng physics! Wag na nating pag-usapan its traumatizing” I explained in between my chewing kayat tumawa lang sila ni Daddy. Im an only child so akin talaga napupunta ang attention ng parents ko and to be honest I love this kind of attention.
“And your friends?” Sabat ni Daddy
“Well sinumpong na naman si Chord ng kahayupan niya kaya ayun muntik mapaaway.” Hindi na ikinagulat nila mommy at daddy ang sinabi ko. They have known chord even while he’s still in her mom’s womb. Close ang friends ang parents namin eh, ganun din ang parents ni Dilly.
“And Andy?” Mom asked. Favorite ni Mommy si Dilly since mala-anghel ang mukha nun pati rin ang ugali. Kulang na nga lang sabihin ni Mommy na crush niya yun! Haha!
“Dilly is still Dilly. Kung anong kina-impakto ni Chord siya namang kina-anghel ni Dilly. By the way, Stop calling him Andy mom.” I reminded her.
“Nga pala may nanliligaw na ba sayo? Kamusta na yung sinasabi mong prince charming mong na-traffic?” Dad said sarcastically while doing his jazz hands kayat agad ko siyang sinamaan ng tingin.
“Dad wag kang atat na-traffic lang sabi ang prince charming ko at isa pa hindi ako nagmamadali. Sa mga librong nababasa ko, ang love hinihintay yan at hindi minamadali.”
“Well good! Sabihin mo diyan sa prince charming mong yan na wag nalang tumuloy kasi two years nalang 18 ka na.” Dad said kayat agad na nakunot ang noo ko.
“So what if I turn 18, magkaka-boyfriend ako kahit nasa 20’s na ako. Wala ka bang bilib sa kagandahan ko dad?!” I jokingly shouted.
“Anak may sasabihin kami sayo” Mom said calmly kayat automatic akong natigil sa pagkain.
Wait kagaya ba to dun sa movies at teleseryeng napapanood ko? Is this the part where bigla nilang sasabihing ampon ako? O baka is this the part where sasabihin nilang hanggang 18 lang ang lifespan ko?
“Puma baby, Noong mga bata pa kayo we made an agreement with Chord’s parents.” Dad said which automatically made me raise an eyebrow.
“What agreement? Don’t tell me you arranged me to be married with chord? Hahahahaha! Holy rambutan, ano yun kagaya ng mga napapanood ko sa mga palabas? Gaya ng mga nababasa ko sa wattpad? hahahaha! Pero seriously anong agreement ba yan?” I asked while still laughing kaso nagulat ako kasi hindi man lang tumatawa sina mommy at daddy. Theyre just looking at me.
I took my glass and gulped, “Whats up with that look?”
Nagpatuloy lang ako sa pag-inom ng tubig nang magsalita si Daddy, “Pinag-usapan namin ng parents ni Chord na kung mage-18 ka na tapos wala kang boyfriend at wala din siyang girlfriend edi kayo nalang dapat ang magkakatuluyan. Sapat na ang --------” Agad kong nabuga ang iniinom kong tubig sa mismong mukha ni Daddy kayat agad siyang natigil sa pagsasalita.
“Puma Fletcher! Where are your manners? Wag na wag mong bubugahan ng tubig ang kahit na sino!” Sermon ni mommy habang binupunasan ang mukha ni Daddy.
“Pasalamat kayo at hindi apoy yung binuga ko! What the hell Dad?! Ipapakasal mo ako sa unggoy na yun?! Chord is nuts! Takas siya sa impyerno! He spends most of his time playing online games! Nakakalimutan niyang maligo and he doesn’t even put gel on his hair! Dad! Chord doesn’t even know the difference between Your and Youre! Do you really want to see me in jail?!” Hindi ko na napigilan ang sarili ko’t nagsisigaw na ako sabay sabunot sa sarili.
“Anak masyado ka namang OA, wala naman kaming sinabing kasal” Mom said nonchalantly as if she was bored with what I said.
“Pero parang ganun narin yun! Sa mga books at pelikula ganyan yan nagsisimula eh! Ia-arrange marriage tapos.. tapos. Huhuhu. Dad you don’t do this to meeee! Para mo na akong iniaalay sa demonyo!” Kulang nalang talaga lumuhod na ako at umiyak sa harapan niya. Holy Rambutan, I cant be with chord! Hindi siya ang prince charming ko!
“Baby, you have known Chord since you were kids. May tiwala na kami sa kanya plus he cares for you. He’s a good kid”
Napakamot na lamang ulit ako sa ulo ko, “But Dad pwede namang si Dilly diba? Mas matatanggap ko pang si Dilly ang mapapangasawa ko!”
“Again anak wag masyadong exaggerated .hindi kasal agad. About Dilly, We like him pero he’s blind and to be honest mahihirapan ka sa kanya, your life will be difficult. Just think about it okay?”
------------------------
Kinabukasan, wala ako sa mood na lumabas ng lumabas ng classroom nang marinig ko ang bell hudyat na lunch time na. Hindi ko na hinintay yung other friends kong girls kasi nagme-make up pa sila. Nagtuloy-tuloy na ako papunta ng cafeteria
“PumaPatay! PumaPatay!” I heard Chord screaming for me pero di ko siya nilingon. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.
“Hoy nabingi ka na ba? Kanina pa kita tinatawag!” Sigaw ni Chord na humihingal nang maabutan niya ako ngunit tiningnan ko lang siya.
“Oh ano problema mo? Nilalagnat ka?” He asked at agad na dinami ang palad niya sa noo ko.
“Hindi nakakasawa lang-------------“ Hindi ko na natapos pa ang sinasabi ko kasi bigla na lamang akong hinila Chord papunta sa likuran ng trashcan. Ang loko pinayuko pa niya ako kahit nakapalda ako!
“Bilis tago!” Utos ni Chord habang tumatawa.
“Adik bakit ba anong meron?” Tanong ko habang nagtatago kaming dalawa dun.
“Shhh! Baka mahanap tayo ni Dilly” Sita sa akin ni Chord habang ini-extend pa ang leeg niya para tanawin si Dilly kayat agad ko siyang binatukan.
“He’s blind you Idiot!" Tumayo ako't lumabas sa pinagtataguan namin at agad na nilapitan si Dilly upang magabayan siya patungong cafeteria. Dilly says kaya niya ang sarili niya which is true kasi he can pretty much take care of himself since bata pa siya nang mabulag siya pero he's like a brother to me kayat hindi ko maatim sa sarili kong wag siyang tulungan.
As usual nang makarating kami sa table namin, si Chord na ang umorder ng lunch. Kapansin-pansin ang katahimikan sa buong cafeteria. Nakakapagtaka, di naman badmood si chord at wala naman si Hurricane Shane. Dont tell me andito si Cooper The Mongol?
"Guess who?" Bahagya akong napabalikwas nang bigla na lamang may mga kamay na tumakip sa mata ko.
"Ikaw ang taong mapapatay ko sa araw nato" Banta ko at agad na kinurot ang kamay niya kayat agad siyang napabitaw sa akin habang sumisigaw.
"Aray naman Puma! Ganyan ka ba kapag kinikilig? Nangungurot?" As expected, si Luigi na naman. Si Luigi ang class president namin at hari ng kababuyan dito sa campus. Every week iba-iba ang girl na nilalandi at ka-holding hands. Landi much. I wouldnt be surprised if one day magkaka-herpes siya.
"Ikaw Andy Lim, guess who?" Biro ni Luigi kay Dilly kayat ngumiti na lamang siya kahit alam kong medyo nainis dahil minention ni Luigi ang whole name niya.
"Ikaw yung kulang sa pansin" Dilly answered with a smile kayat tumawa lang si Luigi at agad na itinaas ang palad ni Luigi para mag high-five sila. Kahit na anong insulto ni Dilly basta't nakangiti siya, wala talagang iinit ang ulo. He looks like an angel.
Napabuntong hininga ako at paulit-ulit na hinampas ang mga daliri ko sa mesa.
"May problemado ata ah?" Dilly asked.
"Hulaan mo Dilly" Biro ni Luigi ngunit inisnaban ko lang siya.
Pinagmasdan ko si Chord na parang nagsho-shopping na ng pagkain. Ang dami ng mga pagkaing nasa tray niya pero for sure siya lang makakaubos niyan lahat. Kahit di pa niya ito nababayaran, nakita kong nilamon na niya ang embutidong nasa kamay niya. He chews with his mouth open. He's so gross!
"I dont want to marry that guy...." Basta-basta na lamang itong lumabas sa bibig ko.
"Ha sinong ikakasal?" tanong ni Luigi na halatang nagulat sa sinabi ko.
"Puma anong ibig mong sabihin?" tanong naman ni Dilly.
Inihiga ko na lamang ang ulo ko sa table dahil sa matinding pagka-depress, "Mom and Dad said na if i turn 18 at wala pa akong boyfriend at wala pang girlfriend si Chord, ipapakasal daw nila kami sa isa't-isa"
Tumawa lang si Dilly samantalang si Luigi naman may pagulat-gulat effect pa kasi nanlaki ang mga mata niya.
"At papayag ka naman? Puma paano na tayo?! Paano na ang PUGI Ship?!" Nagulat ako nang biglang nag-hysterical ang ugok na si Luigi. Im aware na oa ako but this guy, mas oa pa siya sa akin!
"Pugi? hahaha" Tanong ni Dilly na tawa parin ng tawa.
"Yup! Puma + Luigi = Pugi. Best math equation ever" Luigi said and smirked at me.
I just rolled my eyes at umayos nalang sa pag-upo. Sa sobrang badtrip ko ngayon, wala na yatang mas lalala dito kahit na asarin pa ako ni Luigi.
"So anong plano mo?" Tanong ni Dilly.
Napabuntong hininga ulit ako. Kagabi ko pa 'to pinag-iisipan eh.
"Maybe i'll kill Chord tomorrow, Sa dami ng napanood kong episode ng CSI siguro naman makaka-commit na ako ng perfect murder. Basta kung mahuli ako ng pulis, sa cebu niyo ako ipadala para maging dancing inmate nalang ako dun"
"Puma, Puma, Puma. Andali-dali ng mga bagay ginagawa mong komplekado, madali lang naman ang solusyon diyan eh. Maghanap ka ng boyfriend" Suhestyon ni Luigi at agad akong inakbayan.
"Ayoko nga! I wont look for Prince Charming! Prince Charming will look for me!" Giit ko sabay flip ng hair ko.
"Hindi mo na kailangang mag-hanap, kasi ang prince charming mo nasa tabi-tabi lang" Sabi naman ni Luigi. Bigla kong naalala ang kamay niyang nakaakbay parin sa akin kayat agad ko tong tinanggal. Nilibot ko ang paningin ko sa buong cafeteria. Nakakadepress! Wala akong makitang hot guy na member ng gang! Walang guy na may six pack abs! Ang pinakapoging nandito ay si Dilly pero pwede narin.
"Dilly ikaw nalang boyfriend ko please?" I desperately said ngunit nagulat ako kasi sumigaw lang si Luigi habang kinakamot ang ulo niya. Si Dilly naman tawa lang ng tawa habang umiiling. Friendzoned <///3
Napabuntong hininga na lamang ako. Paano bato?
"Find Chord a girlfriend" Nagulat ako sa sinabi ni Dilly. Find Chord a girlfriend? May magkakagusto kaya sa kanya? Baka paiyakin lang ni Chord ang girl kawawa!
"Dilly are you sure thats possible? We'll be ruining an innocent girl's life! At isa pa this will be like a deadly mission!" Giit ko.
"So mas pipiliin mo pang makasal sa kanya?" Tanong naman ni Luigi kayat agad akong napailing-iling. No! No!
"Dont worry I'll help you find chord a girlfriend." Dilly volunteered kayat kahit papaanoy gumaan ang pakiramdam ko.
"Ako rin tutulong sa mission na yan! Marami kong kilalang hot girls dito." Sabat din ni Luigi kayat napangiti ako sabay palakpak ng mahina. This is good! May tutulong sa akin sa madugong mission nato.
Nagulat kami nang biglang may bag na lumanding sa table at kasunod nitoy may lalaking padabog na humiga sa mismong table namin.
"Count me in!!!" sigaw niya
Sabay kaming napasigaw ni Luigi sa takot nang mapagtanto kung sino ito samantalang si Dilly tahimik lang pero alam kong gulat rin siya.
Bakit kami napasigaw? Eh kasi ang lalaking nakahiga ngayon sa table namin ay walang iba kundi ang bully na si Cooper The Monggol. And to cut the explanation short, kung may pagka-psychotic si Chord, mas malala tong lalaking to! He was suspended last week for biting another student! BITING! As in kinagat niya na parang aso! Nagka-rabies ang nakagat niya for christ's sake!
Lahat ng students kinakatakutan siya kasi siga at walang kinatatakutan. Sa dami ng kalokohan niya first day of school pa lang maki-kickout na dapat siya kaso hindi kasi anak siya ng may-ari ng school.
"Hoy ano na? Sali ako sa mission niyo!" Sigaw ulit ni Cooper habang napakalapad ng ngiti take note, nakahiga parin siya sa table na nasa harapan namin. Baliw talaga.
"Anong mission? Walang mission trip-trip lang to" Pagmamaang-maangan ko habang tumatawa.
Biglang nawala ang ngiti sa mukha niya, "Isasali niyo ako sa mission o magiging pasyente kayo sa isang medical mission?!" Napakalakas na sigaw ni Cooper na animo'y tigreng handa nang lapain ang kanyang mabibiktima. And yes kami ang malalapa niya.
"O-oo! S-sali ka na!" Mautal-utal na sagot ni Luigi habang halos mahulog na kami sa kinauupuan dahil sa takot.
Muling ngumiti ng napakalapad si Cooper at bigla na lamang tumayo sa mismong table. Super nakakahiya kasi pinagtitinginan na kami ng lahat! Si Chord naman tawa lang ng tawa habang tinitingnan kami. Palibhasa pareho silang psycho!
"Go Team Sunog-baga!" Biglang sigaw ni Cooper at itinaas ang kamay sa ere habang nakayukom ang kamao na para bang sasali sa himagsikan.
- - - - -- - - -
New characters. mehehehe. Kabaliwan lang to. Pasensya na sa kapalpakan. wahahahaha. Puma on the multimedia box! :))
Ps, mas malala po ang dalang rabies ng tao kapag nangagat compared sa aso at pusa.
Thanks for reading!
Vote and Comment ♥