4 years later~~~
No one's pov
"Omoo.... uri Yeontae ေလး လွေနလိုက္တာ ၾကည့္စမ္း...." Soorim တစ္ေယာက္ Yeontae ကို ပီတိအျပည့္နဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးလန္းေနတယ္ေလ...
Yeontae တစ္ေယာက္ ဒီလိုေန႔မ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနခဲ့တာ ၾကာၿပီျဖစ္ေပမယ့္လည္း တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္႐ွားၿပီး ေၾကာက္ေနတာ... မွန္ထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနသလို စိတ္လည္းလႈပ္႐ွားေနမိတယ္။ အျဖဴေရာင္ ဂါဝန္ကားကားေလးနဲ႔ သူနဲ႔က သိပ္ကို လိုက္ဖက္လြန္းေနတယ္ေလ...
"Yeontaeah... Jungkook oppa နဲ႔ အျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ေနပါ့မယ္လို႔ ငါ့ကို ကတိေပးေနာ္..." Soorim က သူမကို ေျပာေတာ့ သူမ Soorim ကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ Soorim ကို ဖက္လိုက္ၿပီး "gomawo... အခုအခ်ိန္ထိ ငါ့ရဲ႕ ေဘးမွာ အျမဲ႐ွိၿပီး ငါ့ကို အျမဲ အားတက္ေနေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့အတြက္ gomawo chinguah... jinjja gomawo..."
Soorim သူမကို ျပန္ခြာၿပီး သူမမ်က္ႏွာကို ၾကည့့္ၿပီး ျပံဳးလ်က္ျပံဳးေနတယ္ေလ...
"ပြဲစဖို႔ ဘယ္ေလာက္မွ မလိုေတာ့ဘူးပဲ... လာ... လက္အိတ္ေလးပါ ဝတ္လိုက္ဦး..." Soorim သူမကို လက္အိတ္ေလးပါ ေသခ်ာ ဝတ္ေပးေနတယ္....
လက္အိတ္ဝတ္ေပးၿပီးေတာ့ သူမကို ျပန္ၾကည့့္လိုက္တာ သူမ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ မ်က္ရည္ေလးေတြ ျပည့္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ေလ...
"Yeontaeah... wae? ပြဲစေတာ့မွာ ငိုလို႔မျဖစ္ဘူးေလ..."
"Arni... ငါ အရမ္းေပ်ာ္လို႔ပါ... ငါ တကယ္ အခုထိ သူနဲ႔ လက္ထပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို မယံုႏိုင္ေသးဘူး... နင္ မွတ္မိတယ္မလား? ငါတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ အမွတ္မထင္ ေျပာခဲ့ၾကတာေလးေတြ... အဲ့တုန္းက စကားေတြက အခု တကယ္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ... အခုအခ်ိန္မွာ ငါ oppa နဲ႔ လက္ထပ္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း oppa ရဲ႕ fan တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့တုန္းက ခံစားခ်က္မ်ိဳးကို အခု ခံစားေနမိတယ္..."
Yeontae ေျပာတဲ့ စကားေတြကို ၾကားၿပီး Soorim တစ္ေယာက္ သူပါ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲလာတယ္ေလ။
"Yaa... ငါလည္း seokjin oppa နဲ႔ လက္ထပ္တုန္းက အဲ့လို ခံစားမိတာပဲ..." Soorim သူ႔မ်က္ရည္ေတြကို မက်ေအာင္ ျပန္ထိန္းၿပီး နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္...
"နီးေနၿပီ... လာ အဆင္သင့္ျပင္ထားရေအာင္... ေတာ္ၾကာ လာေခၚၾကေတာ့မွာ..."
..................................
မဂၤလာပြဲၿပီးေတာ့ Yeontae တို႔ ေလဆိပ္ကုိ အျမန္သြားဖို႔ လုပ္ၾကတယ္ေလ....
"Umma... appa..." Yeontae တစ္ေယာက္ သူ႔ umma နဲ႔ appa ကို တစ္လွည့္စီ ဖက္ၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႔....
"Omo... ငါ့ သမီးေလး... မငိုနဲ႔ေလ..." umma က ေျပာၿပီး Yeontae မ်က္ရည္ေတြကို လက္နဲ႔ ညင္ညင္သာသာေလး သုတ္ေပးေန႐ွာတယ္... umma ရဲ႕ မ်က္ဝန္းအိမ္ေတြထဲမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြက အျပည့္ေနရာယူထားဆဲ.... appa ကေနၿပီး "ငါ့ သားမက္ေလး... ငါတို႔ သမီးေလးကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ထားရမယ္ေနာ္..."
"Nae abeoji... စိတ္ခ်ပါ..."
"Unnie! ညီမကိုက်ေတာ့ ႏႈတ္မဆက္ေတာ့ဘူးေပါ့..." ညီမကလည္း ႏႈတ္ခမ္းစူစူေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ေအာက္စိုက္ထားၿပီး ေျပာ႐ွာတယ္ေလ...
Yeontae က သူ႔ဆီ သြားၿပီး သူ႔ပါးႏွစ္ဖက္ကေန ေမာ့ေပးလိုက္ေတာ့မွ မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႔ တရံႈ ့႐ႈံ ့ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ေလ...
"Omo... ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလဲ? ကေလးလည္း မဟုတ္ဘူး ဘြဲ႔ပဲရေတာ့မယ္... ငိုမေနနဲ႔... Unnie က ငါ့ညီမကို ေမ့ပါ့မလား? ငါ့ ညီမဆိုလို႔ ကမာၻေပၚမွာ ဒီတစ္ေယာက္တည္း ႐ွိတာကို..." Yeontae ေျပာၿပီး ဖက္လိုက္ပါတယ္...
Jungkook တို႔မွာေတာ့.... "ေနာက္ဆံုးေတာ့ uri maknae ေလးလည္း...." Jimin တစ္ေယာက္ Jungkook ပခံုးကို ဖက္ၿပီး တခစ္ခစ္ ရယ္ေနတယ္ေလ...
"Jungkookah... honeymoon ေပ်ာ္ေပ်ာ္ထြက္ခဲ့ေနာ္..." - V
"ငါတို႔ မ်က္လံုးထဲမွာ အျမဲ ကေလးလို ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ Jungkook က အခုေတာ့ လက္ေတာင္ထပ္ၿပီးသြားၿပီ..." - Suga ရယ္ၿပီး ေျပာေတာ့ အကုန္လံုး ေထာက္ခံေနၾကတယ္ေလ...
Namjoon ကေနၿပီးေတာ့ Jungkook ကို ဖက္လိုက္ၿပီး "အျမဲ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ Jungkookah..."
Jungkook က ျပန္ခြာလိုက္ၿပီး "gomawo hyung..."
Jhope က "ငါတို႔ကို မေမ့ရဘူးေနာ္ Jeon Jungkook" လို႔ ေျပာေတာ့ Jungkook တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္ပါေတာ့တယ္။
"Yeontae ကို ေကာင္းေကာင္း ဂ႐ုစိုက္ေနာ္..." - Jin
"Yeontaeah... အခ်ိန္ သိပ္မ႐ွိေတာ့ဘူး... ကားထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ေနာ္..." Soorim ေျပာေတာ့မွ Yeontae တို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ ျပန္ခြာေတာ့တယ္။
Yeontae တစ္ေယာက္ Soorim လက္ေမာင္းကေန ေပြ႔ခ်ီထားတဲ့ ကေလးေလးရဲ႕ ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး "umma နဲ႔ appa အေပၚမွာ မဆိုးရဘူးေနာ္..."
ကေလးကေတာ့ သူ႔ အန္တီ Yeontae ကို မ်က္လံုးျပဴးျပဴးေလးနဲ႔ပဲ ၾကည့္ေန႐ွာတယ္ေလ...
Jungkook ေခၚေတာ့မွ Yeontae အကုန္လံုးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ကားထဲ ဝင္ေတာ့တယ္။
Yeontae နဲ႔ Jungkook ေလဆိပ္ကို ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္က ကြက္တိပဲေလ...
ေလယာဥ္ စီးတာ သိပ္ေတာ့ မၾကာပါဘူး။ Jeju က beach ေလးတစ္ခုဆီ honeymoon သြားတာပဲေလ... Yeontae မွာေတာ့ ညကတည္းက ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့လို႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ အိပ္ေန႐ွာတာ... ေလယာဥ္ဆင္းခါနီးမွ Jungkook ႏိႈးလို႔ ႏိုးလာေတာ့တယ္...
Hotel room ထဲ ေရာက္ေတာ့ Jungkook က "Yeontaeah အခုေတာ့ ေန႔လည္စာ သြားစားရေအာင္...လာ... ၿပီးမွ အထုပ္ေတြ ျဖည္ၾကတာေပါ့..."
ႏွစ္ေယာက္သား hotel မွာ ေန႔လည္စာ သြားစားၾကတယ္.... ညေနေစာင္း ေနသိပ္မ႐ွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကမ္းေျခေပၚသြားၾကတာေပါ့...
"Oppa... ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾကရေအာင္..." ႏွစ္ေယာက္သား ဓာတ္ပံုေတြလည္း တစ္ဝႀကီး ႐ိုက္ၾက... ကမ္းေျခမွာ ေရာင္းတဲ့ဟာေတြလည္း ဝယ္စားၾကရင္း တေပ်ာ္တပါးနဲ႔...
Yeontae သူ႔ေျခဖဝါးနား တစ္လွိမ့္လွိမ့္နဲ႔ လာတဲ့ ပင္လယ္ေရကေလးနဲ႔ Jungkook ကို လွမ္းပက္လိုက္တယ္...
"Mwoya? ရတယ္ ၾကည့္ေန" ဆိုၿပီး Jungkook က ျပန္ပက္မယ္လုပ္ေတာ့ Yeontae တစ္ေယာက္ ထြက္ေျပးပါေတာ့တယ္။
"Yaaa... Jeon Yeontae ရပ္... ထြက္မေျပးနဲ႔..." ႏွစ္ေယာက္သား ကမ္းစပ္နားမွာ ေျပးရင္းလႊားရင္း... Yeontae ခဏရပ္၊ ေနာက္ျပန္လွည့္ၿပီး Jungkook ကို လွ်ာထုတ္ျပပါေလတယ္။ Jungkook သူမအနားကို ေရာက္ခါနီးက်မွ ေအာ္ၿပီး ျပန္ေျပးပါေတာ့တယ္။ ေျပးရင္းနဲ႔မွ ေက်ာက္ခဲေလး တက္နင္းမိၿပီး လိမ့္က်တယ္ေလ... Jungkook က သူ႔ေ႐ွ႕ေရာက္လာၿပီးေတာ့မွ "ဘယ္ေျပးမလဲ? မိၿပီ..."
"အား.... နာတယ္..." Yeontae သူမ ေျခခ်င္းဝတ္နားကို ကိုင္ၿပီး ေျပာပါတယ္ေလ...
အဲ့အခါမွ Jungkook စိတ္ပူပူနဲ႔ ထိုင္ခ်ၿပီး "နာသြားလား? Oppa ကိုျပ ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ?"
"ေခါက္သြားတာနဲ႔တူတယ္... အားကြၽတ္ကြၽတ္ နာလိုက္တာ..."
"Hotel ျပန္ၾကရေအာင္..." Jungkook, Yeontae ကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္တယ္။
Jungkook သူမကို ခ်ီၿပီး ကမ္းစပ္တစ္ေလွ်ာက္ ျပန္ေလွ်ာက္လာတယ္ေလ။ Yeontae ကေတာ့ တခစ္ခစ္နဲ႔.... သူက Yeontae ကို စိတ္ပူေနတာဆိုေတာ့ မၾကား... တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့မွ Yeontae က "ရၿပီ oppa... ခ်ေပးေတာ့..."
"Wae? Yeontae ေျခေထာက္နာေနတာေလ..."
"Arni... oppa ကို တမင္လိမ္ေျပာတာ... မနာဘူး... oppa ခ်ီတာ ခံခ်င္လို႔..."
"Yeontae! Oppa မွာ စိတ္ပူလို႔ ေသေတာ့မယ္... Yeontae က ေနာက္တာတဲ့လား? Ahhh jinjja..." Jungkook သူမကို စိတ္တိုသြားတဲ့အသံနဲ႔ ေျပာၿပီး ခ်ေပးလိုက္တယ္။
"Wae? Oppa က စိတ္ဆိုးသြားတာလား? Yeontae က oppa ခ်ီတာ ခံခ်င္လို႔ကို..." Yeontae ေျပာၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ လိႈင္းစပ္နားကို ထြက္သြားတယ္။ ေျခေထာက္နား ေရာက္လာတဲ့ ပင္လယ္ေရေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ ဟိုကန္ဒီကန္ ထိုးဖြၿပီး ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနတယ္ေလ... Jungkook တစ္ေယာက္ Yeontae ကို ေနာက္ကေန ၾကည့္ၿပီး သူမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းေနတဲ့ ပံုစံေလးကို မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျပးလိုက္သြားၿပီး ေနာက္ကေန ဖက္လိုက္တယ္။
"ဘာလဲ? သြား လာမဖက္နဲ႔... သူပဲ သူမ်ားကို လာေအာ္ၿပီးေတာ့..." Yeontae သူမခါးေပၚ ေရာက္လာတဲ့ Jungkook လက္ကို ဖယ္ခ်မယ္ လုပ္ေပမယ့္လည္း Jungkook က တင္းတင္းဖက္ထားေတာ့ ဖယ္လို႔မရ....
"Yeontae ကလည္း... oppa က စိတ္ပူလို႔ ေအာ္မိတာကို... အဲ့လို စိတ္မဆိုးနဲ႔ေလ... Yeontae ကို oppa အျမဲ ေပ်ာ္ေအာင္ထားမယ္လို႔ ေျပာၿပီးၿပီ... စိတ္မဆိုးနဲ႔ေတာ့ ေနာက္ခါ မေအာ္ေတာ့ဘူး... ဟုတ္ၿပီလား?"
"ရပါဘူး... သြား လူဆိုးႀကီး..." Yeontae ေျပာၿပီး ေရထဲ ဆင္းသြားပါေတာ့တယ္... Jungkook လည္း သူမေနာက္ကေန ေရထဲ လိုက္ဆင္းပါေတာ့တယ္... Yeontae ကို ေရေလးနဲ႔ ပက္လိုက္တယ္ေလ... "Haha ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ပက္လို႔ရၿပီ...."
Yeontae ကလည္း ျပန္ပက္တယ္ေလ... အဲ့လိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ေယာက္သား ေရထဲမွာ ကစားရင္း ညစာစားခ်ိန္နား ေရာက္သြားေတာ့တယ္။ Hotel ျပန္၊ အဝတ္အစားေတြ လဲၿပီး ညစာစားဖို႔ ထြက္လာၾကတယ္ေလ... ညစာစားၿပီး အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ မိဘေတြဆီကေန ဖုန္းလာတယ္ေလ... Yeontae တစ္ေယာက္ သူ႔မိဘေတြနဲ႔ အိမ္ခြဲေနရေတာ့မယ့္အေၾကာင္းကို ေတြးေတြးၿပီး ဖုန္းေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ က်ပါတယ္... ဖုန္းေျပာတာလည္း တစ္နာရီေလာက္ ၾကာသြားတယ္ေလ Jungkook မိဘေတြနဲ႔ပါ ဖုန္းေျပာၿပီးသြားေတာ့.... ႏွစ္ေယာက္သား တီဗီေလးဘာေလး ၾကည့္လိုက္ၾကေသး... ညဘက္ Yeontae ညဝတ္အကႌ်လဲၿပီးေတာ့ Jungkook က "Yeontaeah... oppa နဲ႔လိုက္ခဲ့"... Jungkook သူမလက္ကို ဆြဲၿပီး ကမ္းစပ္နား ေခၚသြားတယ္။ Jungkook, Yeontae မ်က္လံုးေလးကို လက္နဲ႔ကာၿပီး ေခၚသြားတယ္ေလ... ေရာက္ေတာ့မွ ျပန္ဖယ္ေပးလိုက္တယ္။ Yeontae တစ္ေယာက္ သူ႔ မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အရမ္းကို အံ့ၾသမွင္သက္သြားမိတယ္ေလ။
သဲျပင္ေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ မီးခြက္ေလးေတြကုိ အသည္းပံုပံုစံေလး စီထားၿပီး စည္းထဲမွာေတာ့ စားပြဲခံုေလးရယ္၊ ထိုင္ခံုႏွစ္ခံုရယ္... စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ဝိုင္ပုလင္းေလးနဲ႔ ခြက္ကေလး ႏွစ္ခြက္ရယ္ေပါ့...
"Yeontaeah..." Jungkook, Yeontae လက္ကို ကိုင္ၿပီး အထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္... Yeontae ကို ထိုင္ခံုမွာ ေပးထိုင္လိုက္ၿပီး သူကေတာ့ အသည္းပံု စည္းေလးေတာက္ေလွ်ာက္ပတ္ေလွ်ာက္ရင္း Yeontae အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ ေရးထားတဲ့ သီခ်င္းေလး ဆိုျပတယ္။ Yeontae မွာေတာ့ သီခ်င္းစာသားေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြပါ စို႔တက္လာတယ္ေလ...
ႏွစ္ေယာက္သား ပင္လယ္လိႈင္းသံေလးေတြကို ခံစားရင္း ဝိုင္ေလးေသာက္လိုက္ စကားေလးေျပာလိုက္နဲ႔ ညဘက္ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးကို ႐ႈစားခဲ့ၾကတာေပါ့...
..........................
"Saengil chukahapnida.... saengil chukahapnida... saranghaneun uri Yeontae saengil chukahapnida...." နားထဲကို ေရာက္လာတဲ့ ေလသံေလးေၾကာင့္ Yeontae မ်က္လံုးႏွစ္လံုး အလိုလို ပြင့္လာေတာ့တယ္... မ်က္လံုးႏွစ္လံုး ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ Jungkook မ်က္ႏွာေၾကာင့္ သူမ တစ္ေန႔တာရဲ႕ အစေလး ျပည့္စံုသြားသလို ခံစားရတယ္ေလ...
Jungkook က သူမကို ျပံဳးျပၿပီးေတာ့မွ "ႏိုးၿပီလား?" တဲ့... အရင္ေန႔ေတြမွာ ဖုန္းထဲကေန သူသီခ်င္းဆိုေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ပဲ အျမဲႏိုးခဲ့ရတဲ့ Yeontae ဒီေန႔ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ ေဘးနားမွာ ႐ွိၿပီး ႏိႈးလို႔ ႏိုးခဲ့ၿပီေလ... Jungkook သူမ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ညင္ညင္သာသာေလး နမ္း႐ႈံ့လိုက္ၿပီး.... "Saengil chukahae babe..." Yeontae ရဲ႕ ေမြးေန႔ေလ...
"Gomawo oppa..."
Jungkook ေခါင္းအံုးေပၚမွာ လက္ေထာက္ေနရာကေန ျပန္ၿပီး ေခါင္းအံုးလိုက္ၿပီးေတာ့မွ "Oppa လို႔ မေခၚနဲ႔ေတာ့ေလ... yeobo တို႔ honey တို႔ darling တို႔လို တစ္ခုခုေခၚ..."
"ေခၚတတ္ဘူး... oppa လို႔ ေခၚရတာပဲ ႀကိဳက္တယ္..."
"ဟာ... babe ကလည္း oppa ေတာင္ Yeontae ကို babe လို႔ ေခၚေပးတာကို..."
"အဲ့တာ oppa ဘာသာ ေခၚတာေလ... Yeontae ေတာ့ မေခၚတတ္ပါဘူး အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ..."
"Yeontae ကလည္း တစ္ခါေလာက္ပဲေလ... ေနာ္ေနာ္... ေခၚၾကည့္ yeobo လို႔..."
Yeontae သူ႔ကို တစ္ခ်က္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္... သူက ေခၚပါဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ျဖစ္ေနလို႔ သူမလည္း ႐ွက္႐ွက္နဲ႔ တိုးတုိးေလး ေခၚလိုက္တယ္ေလ... ဒါေပမယ့္ Jungkook က သိပ္မၾကားလိုက္...
"ေခၚေလ...."
"ေခၚၿပီးၿပီေလ မၾကားဘူးလား?"
"တိုးတုိးေလးကို... မရဘူး... က်ယ္က်ယ္ေခၚ..."
"Yeobo!" Yeontae ေအာ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။
အဲ့ေတာ့မွ Jungkook က "Imm... yeobo... ေမြးေန႔အတြက္ ဘာလက္ေဆာင္ေလး လိုခ်င္လဲ?"ဆိုၿပီး သြားႀကီးၿဖီးၿပီး ေမးတယ္ေလ...
"Aish... ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ အဲ့လိုႀကီး မေခၚနဲ႔..."
"ကဲပါ... Yeontae ဘာလိုခ်င္လဲလို႔?"
"မေန႔က Yeontae တို႔ရဲ႕ မဂၤလာပြဲေလးက Yeontae အတြက္ oppa ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ပဲ... Yeontae ဘာမွ ထပ္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး..."
"Aigoo... အဲ့လိုလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ ေျပာတတ္တယ္ေနာ္..."
"ဒါနဲ႔ေလ oppa.... Yeontae ညက oppa နဲ႔ Yeontae ရဲ႕ အရင္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္အိပ္မက္မက္တယ္..."
"ဟုတ္လား?"
"အင္း oppa.... oppa ကို စစသိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြပါ အကုန္ မက္တာ... Yeontae ARMY စျဖစ္ခါစ အခ်ိန္တုန္းကဟာေတြေပါ့... လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္တုန္းကဟာေတြ"
"Oppa ကို ေျပာျပ... Yeontae ARMY စျဖစ္တုန္းက အေၾကာင္းေတြဆို oppa မသိဘူးေလ... oppa နားေထာင္ခ်င္တယ္..."
"အဲ့တာဆို အိပ္မက္အေၾကာင္း မဟုတ္ဘဲ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ဟာေတြပဲ ေျပာျပေတာ့မယ္... ဒါနဲ႔... အမွန္အတိုင္း ေျပာျပရင္ oppa စိတ္ဆိုးမွာလား?"
"ဆိုးဘူး ေျပာ..."
"Yeontae အမွန္ဆိုရင္ စစတုန္းက Taehyung oppa bias... oppa မဟုတ္ဘူး... ေနာက္ေတာ့မွ oppa bias ျဖစ္သြားတာ..."
"Jinjja? ဒါဆို Yeontae က Taehyung hyung ကို အရင္စၿပီး ႀကိဳက္တာေပါ့..." ဆိုၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႀကီးစူၿပီး ေျပာပါေတာ့တယ္...
"အင္း... Soorim နဲ႔ Yeontae နဲ႔ အဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းကဆို oppa တို႔ကို ဘယ္ေလာက္႐ူးခဲ့ရလဲဆိုတာ ေျပာလို႔ေတာင္ မကုန္ဘူး... အခု အဲ့အေၾကာင္းေတြ ျပန္ျပန္ေတြးရင္ Yeontae အဲ့အခ်ိန္ေတြ ျပန္သတိရတယ္... အဲ့တုန္းက အခ်ိန္ကို ျပန္သြားခ်င္မိတယ္... oppa တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပထမဆံုး လာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကဆို Yeontae တို႔ ႏွစ္ေယာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ခဲ့ရလဲသိလား? Oppa ကို အဲ့မွာ စစျမင္တုန္းကဆို Yeontae စကားေတာင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး... ဘာမွလည္း မသိေတာ့ဘူး..." Yeontae တစ္ေယာက္ ေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲလာတယ္ေလ... ဆက္ၿပီး "Yeontae တို႔ ကိုရီးယားမွာ လာၿပီး တကၠသိုလ္ တက္ဖို႔ကိုေတာင္ မိဘေတြကို အတင္း ေတာင္းဆိုခဲ့ရတာ.... အစတုန္းက umma က လံုးဝသေဘာမတူဘူး... Yeontae တို႔ ဒီကို လာမယ္ဆိုတာ oppa တို႔ေၾကာင့္ဆိုၿပီး သိေနလို႔ေပါ့... ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အဲ့တုန္းက Yeontae တို႔ ေတာ္ေတာ္ကေလးဆန္ခဲ့တာပဲ..."
"ဘယ္သူေျပာလဲ? Yeontae တို႔သာ ဒီကုိ မလာခဲ့ရင္ oppa နဲ႔ Yeontae ဘယ္လိုလုပ္ အခုအတူ႐ွိေနႏိုင္မွာလဲ?" Jungkook ေျပာၿပီး Yeontae မ်က္ရည္ေလးကို သူ႔လက္နဲ႔ ဖြဖြေလး သုတ္ေပးလိုက္တယ္။
"Oppa နဲ႔ Seokjin oppa, Yeontae တို႔အိမ္ကို ပထမဆံုးလာတဲ့ညေလးကို မွတ္မိလား?"
"အင္းမွတ္မိတယ္ေလ..."
"ပထမဆံုးက်တဲ့ ႏွင္းက ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ဆိုတာ Yeontae အခုမွ တကယ္ယံုေတာ့တယ္... အဲ့ညတုန္းက Yeontae ေတာင္းခဲ့တဲ့ ဆုက အခု တကယ္ျပည့္ေနတယ္ေလ..."
"ဘာဆုကိုေတာင္းခဲ့လို႔လဲ?"
"'ဒီညေလးဟာ ကြၽန္မတို႔ ေလးေယာက္စလံုးအတြက္ Miracle လို ညေလးပါ။ ဒီ Miracle ေလးကို တစ္သက္လံုး တည္တံ့ေစခ်င္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ ေလးေယာက္စလံုး အျမဲတမ္း အခုလို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ႐ွိေနမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။' အဲ့လိုမ်ိဳးေတာင္းခဲ့တာ... Yeontae တို႔ ေနာက္ ဘယ္လို အခက္အခဲမ်ိဳးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ႐ွိ႐ွိ ဒီ Miracle ေလးက အျမဲ ႐ွိေနမယ္လို႔ Yeontae ယံုတယ္..." (ႏွစ္ေတြသာ ၾကာသြားတာ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြေတာ့ မေမ့ဘူးေနာ္ 😅)
Jungkook, Yeontae ေခါင္းေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ထည့္ၿပီး ဖက္ေပးလိုက္တယ္ေလ....
(Jungkook's pov : Yeontae ရယ္... Yeontae, oppa ကို ေပးခဲ့တဲ့ ေသာ့ခ်ိတ္ေလးကအတိုင္း Yeontae က oppa အတြက္ Miracle ပါပဲ... Neomu saranghae Yeontaeah...)
(Yeontae's pov : Oppa... Yeontae တစ္ခ်ိန္က oppa ရဲ႕ fan တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ အရာအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္... ဒါေၾကာင့္ oppa နဲ႔ Yeontae အတြက္ အလွဆံုး Memories ေလးေတြ အျမဲ ႐ွိေနႏိုင္တာေပါ့... Saranghae oppa...)
Starting from the coincidence, there comes A MIRACLE, and it makes life filled with OUR MEMORIES...
To the eternal miracle with memories~~~
Total words in Epilogue = 3000
-24 Oct 2016-
ၿပီးပါၿပီ႐ွင္~~ Hehe^^ A MIRACLE ကိုေရာ ဒီ fic ေလးကိုေရာ အဆံုးထိ ဖတ္ေပးတဲ့အတြက္ jinjja neomu neomu gomawo ပါ^^ fic ေလးထဲမွာ ပါသြားခဲ့တဲ့ အမွားအမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္... Annyeong^^
Thanks for reading till the end^^
*90° bow