*** Nheil'sNote
Reminderlangpo. Hindipomataasangchapternaito (^_^)v. Tabletlanganggamitkosapagsususlatkayahindikomamonitorkungilangwordsnayungnasusulatko. Pleasedon'tforgettovote & comment.
Emman'sPOV
Matagal tagal narin yung huling POV ko ah. Buti naman at naalala pa ako ng author xD.
Papunta kami ni Boo sa bahay nila Mariko. Sobrang nag-aalala kami sakanya kasi nabalitaan naming grounded siya. Nagcocommute lang kami ni Babs ayaw kasi akong ipa drive ni daddy and to think under age papala ako xD.
"Babs ... Pano kung madatnan natin si Mariko na baliw na?" - Sofia.
"Bakit mo naman yan nasasabi Boo?" - Ako.
"I'm just being realistic. Besides naalala mo pa nung magtangka siyang magpapakamatay?" - Sofia.
"Tama. Pero diba nagpromise siya na hindi niya na ulit gagawin yun?" - Ako.
"May point ka naman." - Sofia.
Nasa bahay na kami ngayon ni Mariko. Pinapasok naman kami ni auntie kasi bestfriend naman daw namin si Mariko.
Agad kaming pumunta sa tapat ng kwarto ni Mariko. Kumatok kami pero walang sumasagot. Kumatok ulit si Boo pero hindi parin siya sumasagot. Kinakabahan na ako kaya hiningi namin yung susi ng kwarto ni Mariko at binuksan ito.
Nadatnan namin na nakatingin sa salamin si Mariko. May hawak din itong cutter na nakalabas ang blade. Iyak ito ng iyak. Ano bang nagyayari sakanya!?
"Mariko no!" - Sofia.
Hinablot ni Boo yung cutter na nasa kamay ni Mariko kanina. Nilock ko yung kwarto at bigla nanamang umiyak si Mariko. What's happening with our bestfriend? Noon ansaya niya at palaging positive.
"Shhh ... Tama na. Hindi kaba napapagod? Iyak kana ng iyak." - Sofia.
Inilapag ko nalang yung pagkain at umupo sa corner ng kama. Hindi parin ma sink-in sa utak ko na mag-iiba yung Mariko na kilala namin noon. Tsk! Malapit nanaman siyang mamatay.
"Napapagod na ako! Pero hindi mawala sa utak ko na ... na ..." - Mariko.
"Na?" - Ako.
Napatingin silang dalawa sakin. Siguro akala nila wala akong pake sa mga nangyayari kanina. I care pero hindi lang nag sisink in sa utak ko ang mga nangyayari. Oo hindi ko 'to problema pero bestfriend niya kami ni Boo right? So kung anong problema niya problema narin namin diba?
"Na .. Mapapagod lang siya sa kahihintay sakin." - Mariko.
"Who told you that stuff?" - Sofia.
"It doesn't matter who told me that thing. He was just also telling the truth." - Mariko.
Napabuntong hininga si Boo sa sinabi ni Mariko. Nigining seryoso nanaman ito. Parang nagiging madalas na ata siyang maging seryoso (<_<).
"Mariko. If Cray really love you he can wait for you forever. If he can't wait it means he don't love you." - Sofia.
"Uy! Kain muna tayo. Ang seseryoso niyo naman (^_^)." - Ako.
Napatingin nanaman silang dalawa sakin. Tapos ngumiti silang dalawa. May mga masamang balak ata? (=_=). Lumapit silang dalawa sakin at bikla akong kiniliti sa tagiliran ko.
"Hahahaha! ... T-Tama na! .... Hahaha!" - Ako.
Hindi parin nila ako tinitigilan. Tumulo na talaga yung luha ko sa mata dahil lang sa pagkikiliti nilang dalawa. Hindi ko talaga madescribe ang feeling xD.
Nang natapos na sila sa pagkikiliti sakin agad ko silang hinampas ng unan. Deja vu nangyari na 'to dati nung 2nd year kami to be specific nung nag sleep over kami dito. Nang natapos na kami sa paglalaro kumain na kami.
"Uy naalala niyo paba yung araw na kumain tayo sa McDo at biglang nagpakita si Cray?" - Sofia.
Napangiti ng kaunti si Mariko. Kung bakit pa kasi to binuksan ulit ni Boo (=_=). Parang napansin ulit ni Boo yung awkward na silence kaya iniba niya naman ang topic.
"Uy M-Mariko kamusta si Teddy?" - Sofia.
Si Teddy ay isang teddy bear na kaming tatalo ang nag-aalaga. Antagal na nung time na tumigil na kami sa pagbisita sa bahay nina Mariko pa lang makita si Teddy. Nakakamiss pala maging bata.
"Diba nasira si Teddy dahil sa inyo ni Emman?" - Mariko.
"Huh?" - Ako.
"Antatanda niyo na. Makakalimutin na talaga kayo." - Mariko.
"Ay tama! Nung 3rd year." - Sofia.
~ Flashback ~
3rd yearhighschool ...
Nag-aawaykaminiSofiadahilkayTeddy. Hinahawakankongmihigpitanguloni Teddy. SiyanamanaysakatawanniTeddy.
"Huytumigilnakayo! MasisirasiTeddy!" -Mariko.
"No! AkopakayTeddy!" -Sofia.
"Andayamokaninakapa! IsharemonamansiTeddy." -Ako.
Pinagtitinginan nakamingmgakaklasenamin. PeropatuloyparinkamisapaghilakayTeddy. NapafacepalmnalangsiMariko.
WalapangisangorasaybiglangnasirasiTeddy. Tumilaponakosaleftsidengclassroom. Ansakitngpwetko. Grrrr! SiSofianamanaynasaloniCray.
~ EndofFlashback ~
Napatulala kaming tatlo. Sabay siguro kaming nag-flashback. Tumingin si Boo sakin at napatingin din ako sakanya. Tinignan niya ako sa mata, binigyan niya ako ng anong-gagawin-natin-look.
"Ah ... Mariko ..." - Ako.
"It's okay. Lahat naman ata ng events sa buhay ko andyan si Cray. Kahit nga nung hindi pa niya ako kilala." - Mariko.
Naging tahimik ulit si Mariko. Niligpit nalang namin ni Boo yung mga kinainan namin. Humiga agad si Mariko sa kama.
"Baboy ka talaga Mariko." - Ako.
"Ansama mo!" - Mariko.
"Ikaw kasi. Kagagaling mo lang kumain tapos humiga ka na." - Ako.
Tumawa ng mahina si Sofia sa sinabi ko. Si Mariko man umupo nalang sa kama. Pagkatapos naming magligpit as a remembrance for this day nag selfie kaming tatlo.
"Salamat guys ha? Kahit ngayong araw at lease naging masaya ako." - Mariko.
"Your welcome!" - Kaming dalawa ni Boo.
Pagkatapos naming bumisita agad naman kaming umuwi ni Boo sa mga sarili naming bahay. Isa lang talaga ang natutunan ko ngayong araw.
"Ang barkada kapag kulang ng isa talagang hinding hindi ito makokompleto."
End of chapter 28 ™