Beste Sam,
De eerste keer dat je mij je kamer liet zien, was ik zo dolgelukkig dat ik je met mijn kussen heb overladen. Je bed was rommelig, maar diende perfect als steun voor onze hongerige lichamen.
Je kamer rook bedompt, maar ik vond het heerlijk om een vleugje van je parfum te kunnen ontdekken, om te weten dat dit de plek was waar je je uren versleet.
Ik voelde me er veilig, geliefd.
Maar nu ik erover nadenken, leken de kale muren me in te sluiten. Leek de bedompt kleur een leegte in mijn ziel te creëren die ik niet meer kon verjagen.
Het was geen toevluchtsoord, maar een plek waar ik mezelf uit het oog verloor.