It's been a week, Lumipat na ako ng upuan para iwasan sya at sa tingin ko iniiwasan nya rin ako
eto ako ngayun katabi si Drake Montemayor, okay lang naman saakin ang ganito at sina kim at janila, ayun busy sa lovelife nila
actually si Kim at Clyde ay nagkakamabutihan na, si Janila at Mat ayun nagliligawan na at si Jailyn at Jesrael ayun aso't pusa kasi si Jailyn patuloy parin sa pagpapantasya kay Neon at ako?
Andito, still in the state of moving on, nakakatawa nga eh, kasi di naman naging kami pero kung sabihin kong moving on parang naging kami nang napakatagal.
hahaha ang drama ko yata?
at si Neon? Ewan, di na sya nagsasalita at di na kami nagusap after that incident and sa tingin ko mas makakabuti na yung ganito, atleast masaya lahat diba?
masaya nga ba?
"hey? tulala ka nanaman" sabi ni Drake na winiwave ang kamay niya sa mukha ko
well dahil nga busy ang dalawa kong so called bestfriend yun naging close ko si Drake
hahaha nakakatawa kasi nawala na ang pagiging manhater ko, feel ko dahil dun sa incident parin, ngayung nahanap ko na ang taong dahilan ng pagiging manhater ko, nawala na siya, which means tapos na
Tapos na ang paghihintay
hay...
"di kaya, may tinitignan lang ako" sabi ko
"oo alam ko, hinay hinay lang baka matunaw sya" sabi ni Drake na nangaasar
Hindi ko kasi namalayan nakatitig pala ako kay Neon
hahaha nakakatawa ang sarili ko
--
well nothing much happen today, classes lang as usual and before you know it...
*ring*
uwian na kaya inayos ko na ang gamit ko
"ano? sabay na tayo?" Aya ni Drake
"no thanks, may aasikasuhin pa ako" pagdadahilan ko
actually wala naman talaga, gusto ko lang mapagisa
"okay, call me if you need me" sabi ni Drake bago umalis
"yeah sure, ingat" I said nonchalantly
how can I end this stupidity of mine?
*Sigh*
wala na palang tao, kaya sinakbit ko na ang bag ko at lumabas na ng classroom
*at home*
habang naglalakad ako sa corridor nang bahay may naramdaman akong paparating, hindi tao kundi isang bagay kaya umupo ako para iwasan ito.
*boom*
isang butchers knife ang tumama sa pader pero kung di ako yumuko ako ang tinamaan nun
tinignan ko kung saan galing ang patalim na yun at nakita ko si Marsha
"kung papatayin mo lang rin ako sana dati mo pa ginawa" sabi ko
"ahw, no fun" sabi nya na nakapout
"lucifer" sabi ko at nagpatuloy nang maglakad
si Marsha di na sya nagbago, ganun parin trato nya sakin pero di na nya ako pinapagawa ng mga bagay bagay
but she's been acting so weird this past few days, its like she's trying to kill me
kahapon baril
nung isang araw arrow
ano naman kaya bukas?
pagdating ko sa kwarto ko agad akong nakatulog
--
(-_o)
(o_o)
Paglagising ko tinignan ko ang phone ko, 10:00 palang ng gabi at nauihaw ako kaya lumabas ako ng kwarto
habang naglalakad may narinig akong nagsasalita sa library namin galing kaya tumapat ako sa pinto para makinig
"dont try to blackmail me Bianca, I can kill you"
si Marsha ,may kausap sa phone
"dont blame me, you and that stupid mafia of my husband planned that plane crash! di ako sangkot sa laro nyo" sabi nya pa
plane crash?
blame?
Dad's mafia?
whats going on?
"subukan mo pang saktan ang anak ko, makikita mo ang hinahanap mo Bianca Morales" sabi ni Marsha sa phone na nagbabanta
*dugdugdugdug*
concer siya?
saamin?
ay hindi! never mangyayari yan! sya pa nga ang gustong pumatay saakin eh
baka si ate!
oo si ate lang naman ang kinikilala nyang anak eh!
"yung pagatake kay Sammy nitong mga nakaraang araw. pakana mo iyon hindi ba?"
O_______O
hindi si marsha ang gustong pumatay saakin?
"akala mo di ko mapapansin? araw araw kong binabantayan si Sammy alam ko na sinusundan sya ng mga tauhan mo alam ko na gustong gusto nyo syang patayin, kung may galit kayo, pwede ba? wag sa anak ko kayo maghiganti, ako ang kalaban mo kaya saakin mo ibunton yang walang kwenta mong galit"
si Marsha ba talaga tong naririnig ko? Is it true? Pinoprotektahan nya ako?
"pinatay mo ang asaw ko, tapos ngayun ang anak ko? I will not stay still anymore Bianca"
nagiinit nanaman ang mga mata ko, parang ewan..
di ko maintindihan
another revelation?
so all this time?
mali pala ang akala ko?
"7 years na ang nakalipas bianca! 7 years!! bakit mo kami isinasangkot ng pamilya ko sa issue mo! sino ba ang naging mistress? diba ikaw?"
si daddy?
mistress nya yung bianca? Teka!!! di ko maintindihan
"inembento ko ang battlefeild hindi para magpatayan ang mga tao kundi para makatulong " sabi niya
makatulong? ang pagpatay, makakatulong?
di ko na napigilan ang sarili ko at binuksan ko na ang pinto kaya napalingon saakin si marsha
At gulat na gulat sya, pero kinompose nya muna ang sarili nya
"sige, magusap nalang tayo sa susunod." sabi ni Marsha at ibinaba na ang telephone
"kanina ka pa ba diyan?" tanung nya na sobrang cold pero halatang kinakabahan dahil sa nanginginig niyang kamay
"oo, narinig ko ang lahat" sabi ko habang pinipigilang umiyak
ayaw kong makita nya ako na umiiyak
"all this time pinoprotektahan mo ako.. hahaha" fake kong tawa, at alam ko napapansin nya yun
"bakit Marsha? bakit di mo sinabi sa aakin? bakit mas pinili mo na kamuhian kita?" sunod sunod na tanong ko at hindi ko na napigilan, naiyak na talaga ako
"yung kausap mo? kabit ba yun ni daddy? pinatay nya si daddy? bakit di mo sinabi saakin? bakit mas pinili mo na maniwala akong ikaw ang pumatay sa kanya? at yung battlefeild? paano mo nasabing makakatulong iyon? anong koneksyon ng mga sinabi mo? at yung aksidenteng sinasabi mo 7 years ago? ano yun?" sunod sunod na tanung ko ulit
umaagos na ang luha ko at napansin ko sa mukha nya ang pagkagulat at takot, for the first time nakita ko syang natakot at for the first time nakita nya akong umiyak
"SUMAGOT KA MA!" sigaw ko
nanlaki ang mata nya kasi tinawag ko syang Mama
oo
tinawag ko syang ma
biglang may tumulong luha sa mga mata nya
"Sam... " sabi nya at lumapit saakin pero umatras ako
"sagotin mo ako, di ko maintindihan! ako lang ba ang walang alam dito? si ate? alam ba nya?" Tanong ko
"ano ba!!!! sumagot ka" sigaw ko
pero instead na sumagot sya, niyakap nya lang ako, and for the ifrst time again, yinakap nya ako
di ko alam pero sa pagkakaalala ko, ito ang unang beses na niyakap nya ako, ito pala yung tinatawag nilang yakap ng isang ina?
napangiti ako pero umiiyak parin at nanghihina na ang tuhod ko kaya napaupo ako
ang higpit ng yakap nya sakin
"sorry... sorry sam, sorry anak" sabi ni mama in the middle of her sobs, niyakap ko narin sya pabalik
ganun lang kami, magkayakap buong gabi, umiiyak
this moment is the best moment na kasama ko ang mama ko, it feels good
atleast I know already na kahit papano mahal pala ako ng mama ko