Gelen telefonla Veranın o sözü söyleyebildiğine sevinemedik bile. Dün Arda bugün Annem Babam..
Buraya bana gelmişler ve şuan yoldayız. Kerem ben ve Vera Yağmurlara gidiyoruz. Ikimizden de ses çıkmıyor.
Ben ne olacağını düşünürken Kerem kesin sabahki olanları Veranın baba demesini düşünüyor.
Yüzüne baktığımda yanılmadığımı farkettim. Yüzünde hafif tebessümle yola bakıyordu. Bazense başını iki yana sallayıp dudaklarını birbirine bastırıyordu.
Yaklaştıkça korkum git gide artıyordu. Nasıl karşılayacaklarını bilmiyorum. Hatta düşünemiyorum bile.
Arkamı dönüp Veraya baktım. Elindeki oyuncağıyla oynuyordu. Hiç birşeyden habersiz öylece oturuyordu. Bebeğim benim.
K. Zeynep
Sesiyle önüme döndüm. Çoktan gelmişiz bile.
K. Geldik.
Derin nefes alıp aşağıya inerken halâ oturan Kereme döndüm
Z. Hadi.
K. Yok. Sen git biz buradayız
Z. Kerem-
K. Zeynep gelirsek daha da karışmasın. Hadi sen git. Bişey olursa ara çıkarım ben
Başımı sallayıp Veraya döndüm.
K. Merak etmee. Biz baba kız buradayız.
Gülümseyip arabadan indim. Ağır adımlarla yukarıya çıkarken derin nefesler alıyordum.
Kapıya geldiğimde gözlerimi kapatıp zile bastım.
Kapı açıldı. Karşımda suratı asık bir Yağmur karşıladı.
Z. Yağmur
Y. Geç canım
Yavaş adımlarla girdim. Yağmura dönüp
Z. Nerdeler ne oluyor.
Y. Salondalar. Pek iyi değiller
Demesiyle yavaş adımlarla salona geçtim. Çekingen bakışlar atıp ilerlerken babamla göz göze geldim. Ayağa kalkmasıyla irkildim.
C. Yazıklar olsun! Başka birşey demiyorum sana ben.
Sözünü duymamla kalbim sıkıştı. Canım hiç bu kadar yanmamıştı.
Z. Baba-
C. Neden Zeynep ha. Neden! Oku diye gönderiyoruz. Oku ki bir yerlere gel diye ama daha sonradan öğreniyoruz ki kızımız evlenmiş. Zeynep neden!!!
Gözlerim dolu dolu yanına gittim.
Z. Baba?
Kendini zor tutuyordu. Ben de öyleydim. Elimi kaldırıp sarılacakken geri çekildi.
C. Zeynep susma! Bir şey söyle Zeynep. Tek birşey söyle!!! Yeter ki söyle.
Ellerimle yüzümü kapatıp hıçkırığımı bastırdım.
Z. Sevdim!
Deyip özlemle boynuna sarıldım. Karşılığını almamla ağlamaya başladım
&&&
Derin bir nefes alarak karşımda kucaklarında Verayla oynayan annemle babama baktım. Sinirleri Verayı görene kadar mış meğer. Ardaya baktım hiç oralı bile değil.
Ne bekliyordum ki.
Yanımda oturan Kereme baktım. Gülümseyip kulağıma yaklaştı. Fısıltıyla
K. Gördün mü güzelim. Herşey düzeliyor.
Başımı salladım. Kulağımın dibine minik bir öpücük kondurmasıyla içim titredi. Gözlerimi kapattım. Veranın çığlığıyla karışık ağlamasıyla gözlerimi açtım.
V. Babbaaağğğ!
Tekrar o sözü duymamızla yine şok olduk. Kereme baktım kendini toparlayıp ayağa kalktı. Yanına gidip
K. Babacım. Gel bebeğim.
Bu söz beni benden almıştı. Keremin salondan çıkmasıyla arkasından Arda da çıktı. İçimi korku kaplarken bişey yapamiyordum.
Babamın da kalkmasıyla bende kalktım. Yüzüme baktı.
Z. Şeyy nereye
C. Lavaboya!
Sert çıkmasıyla yerime oturdum. Babamın çıkmasıyla annem yanıma geldi.
D. Kuzum benim.
Yüzümü avuçlayıp öpücükler kondurdu.
D. Mutlu musun kızım ha.
Yalan söylemeyi beceremesemde başımı salladım. Boynuna sarılıp gözlerimi kapayıp özlediğim kokusunu içime çektim.
D. Hep mutlu ol kuzum. Ben senin arkandayım.
Z. Annem! Seni çok seviyorum
D. Bende güzel kızım. Bende Seni çok seviyorum.
Gözlerimin dolmasını engelleyip geri çekildim.
Z. Sizden çok özür dilerim. Hem de çok
D. Geçti kuzum gecti. Babana da bakma daha yumuşar o.
Başımı salladım. Evet yumuşar ama ne zaman.
&&&
Geç vakit eve geldiğimizde Kerem uyuyan Verayı odaya çıkarırken bende arkasından gittim. Herkes uyumuştu.
Odaya geldiğimizde kerem Verayı yatağa yatırıp bana döndü.
K. Bence Veraya güzel bir yatak almalıyız. Baksana haline. Kocaman yastık pike.
Yüzüne baktım. Ciddi.
Z. Bilmem ki.
K. Zeynep biz bu konuları aştık güzelim. Çekinme. Vera benim kızım.
Yapma be adam canımı daha da yakma.
Z. Tamam tamam karışmıyorum. Ne haliniz varsa görün ben yatacağım.
Dememle pjamalarımla banyoya geçtim. Üzerimi giyinip odaya geldim. Kerem çoktan yatmış bile.
Yavaş adımlarla yatağa ulaşıp pikenin altına girdim. Kereme doğru döndüm. Veraya sarılmış Vera da elini Keremin çenesine koymuş uyuyor. Bu manzara o kadar huzur verici ki.
Elimi uzatıp Veranın saçını okşadım.
Z. Meleğim benim.
K. Çok masum
Yüzüne baktım.
Z. Çok.
Gözlerine baktım. Buğulu gözlerle bana bakiyordu.
Elimi uzatıp yanağını okşadım. Yavaşça ona doğru yaklaşıp
Z. İyi geceler uyuyalım geç olmadan
K. İyi geceler güzelim.
Elimi Veraya sarılan koluna koyup gözlerimi kapattım.
&&&
E. Ee sonra ne oldu
Z. Kızdı bağırdı. Baya kötü oldu. Ben de öyleydim. Sonra biraz sakinleşti. Verayı Keremi sordu. Anlattım işte. Aşağıdan ikisini de çağırdım. Zaten orada her şey koptu. Kerem salona girince Verayı gördüler ve yelkenler suya indi.
E. Vay be! Ucuz atlatmışın.
Z. Aynen öyle.
Kahvemden bir yudum aldım. Bahçeye giren Keremle Verayı gördüm.
K. Günaydın gençler.
Z E. Günaydın.
E. Nerden böyle.
K. Baba kız yürüyüşe çıktık.
E. Arabayla?
K. Üf karışmasana.
Vera beni görünce bana doğru atıldı.
K. Hop! Anneye gitmek yok bebeğim. Önce üzerimizi değiştirelim. Neyse biz kaçtık.
Veranın yakasında gördüğüm lekeyle kaşlarımı çattım.
Z. Kerem Veranın yakası ne?
Endişeyle yüzüme baktı.
K. Bi bilmem ki.
Baktım çikolata lekesi
K. Tamam pes. Dondurma yemiş olabiliriz. Biraz da pamuk şekeri.
Anında yüzüne baktım.
Z. Kerem dondurmadan çilekli yedi mi?
K. Ne? Yoo yemedi.
Derin bir nefes aldım.
Z. Alerjisi var çileğe.
K. Ne? Zeynep ne diyosun. Baştan söyleseydin ya.
Z. Ne biliyim unuttum.
Veranın alnından öptü.
K. Allahtan ben çilek sevmiyordum da yedirmedim.
Gülümsedim.
Z. Neyse odaya çıkın geliyorum ben
Dememle gittiler.
&&&
K. Cadı. Ne ara indin sen yataktan. Gel
Yatağın yanında yerde duran Verayı kucağına alırken ben coktan odaya girmiştim. İkisine de bakınca üzerilerini değiştirdiklerini anladım.
Z. Bakıyorum Vera hanım beni unuttunuz.
K. Kıskan
Demesiyle kaşlarımı çattım. Gülerek yatağa oturdular.
K. Ama malesef birazdan ayrılacağız. Benim şirkete gitmem gerek Zeynep.
Z. Bir sorun mu var?
K. Yok sadece şu aralar boşladım.
Demesiyle üzerime alınmıştım istemeden. Kafamı eğdim.
Z. Özür dilerim. Hep bizim yüzümüzden.
Verayı yatağa bırakıp yanıma geldi.
K. Hayır! Yok öyle bişey. Zeynep bana bakar mısın?
Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Elini kaldırıp yüzüğünü gösterdi.
K. Senin suçun değil Zeynep. Farkındaysan evlendik.
Omuz silktim.
Z. Bir nevi benim yüzümden
Dememle derin nefesler aldı.
K. Zeynep artık kurtul şu halinden. Özür dileyim derken beni Gerçekten kırıyorsun. Size yaklaşmaya çalıştıkça hep geri çekiyosun kendini.
Yüzümü ellerinin arasına almasıyla içim titredi anında yüzüne gözlerine baktım.
K. Ben senin kocanım. Çekinme benden. Sen de benim karımsın. Kendini çekme. Tamam gercek bi evlilik değil ama böyle yapmamalısın.
Z. Elimde değil Kerem. Ben kimseye bu zamana kadar yük olmadım ki.
K. Zeynep! Ne yükünden bahsediyorsun. Siz yükmüsünüz yani. Kusura bakma güzelim ama artık siz her şeyden önce bir sayersiniz!
Gözlerine baktım şefkatle bakıyordu. Derin nefes alıp gülümsedim.
Z. Her şey için teşekkürler. Bu son teşekkürüm. Bundan sonra ne özür ne teşekkür duyacaksın benden.
K. Ha şöyle. Şimdi güzelce anne kız ben gelene kadar takılın. Ondan sonra yemeğe çıkalım olur mu?
Tereddütle yüzüne baktım
Z. Bilmem ki. Hem magazinciler.
K. Bişey olmaz güzelim. Haberlerinin olmayacağı mekana gideriz.
Z. Olur
Dememle yanağımdan makas alıp hızla banyoya gîrdi. Bu haline gülümsedim.
Artık hayatım düzene giriyor. En azından Vera mutlu huzurlu yüzü gülüyor.
Yataktaki Verayı kucağıma aldım. Boynuma sokulum yine aynı o kelimeyi dedi.
V. Anne
Z. Anneciğim!
Sımsıkı sarılıp boynundan öptüm. Bu zamana kadar ağzımdan bir kere bile çıkmayan alışık olmadığım ama bundan sonra sık sık söyleyeceğim kelimeyi söyledim. Çünkü artık bundan sonra böyle. Kerem nasıl kabullendiyse bende kabulleneceğim
Bölüm sonu