(Şarkıyı ben yazınca açın.🔮)
Defne: Uyanmışsın hatta telefonla oynuyomuşsun.
Ömer: Oynamıyodum. Konuşuyodum.
Defne: Kimile demeye hakkım yok sanırım.
Ömer: Var. Defne ben bir karar verdim bilmen gereken bir karar.
Defne: ?
Ömer: Defne ben gidiyorum. İtalya' ya.
Defne: Gidiyosun. Ne zaman?
Ömer: Bu hafta içinde.
Defne: Ömer..
Ömer: Efendim?
Defne: Boşver.. Beni eve bıraksana.
Defneden
İsonun yanına gitmek istiyorum çünkü o benim kardeşim. Ama Ömer bilmiyo ki.
Giyinip aşağıya indim arabaya bindik aklıma Ömeri bir daha görememe düşüncesi geldi. Gözümden bir damla yaş düştü. Engel olamıyodum.
Ömer: Defne noldu?
Defne: Gitmeden görür müyüm seni?
Ömer: Görürsün. Belki..
Mahalleye girdik Sadri ustanın dükkanının önünden geçerken İsoyu gördüm dışardaydı İsoda beni ağlarken görünce arkamızdan hızlı hızlı gelmeye başladı. Ömerde fark etti. Araba abimin evinde durunca istemiye istemiye kapıyı açtım.
Ömer: Anneannene şimdi söyleme üzülmesin beraber söyleriz bir iş için gidiyorum derim.
Defne: Bende anneanneme ne diycem diye düşğnüyordum çok sağol. Keşke birazda beni düşünseydin.
Arabadan indim yanıma hemen İso geldi ona sarılıp ağlamaya başladım Ömer ne düşünürse düşünsün. Umrumda bile değil.
Ömerden
Ben olsam bende İsoya sarılırdım adama bak Defneyi ağlarken görünce hemen geldi ilgileniyor. Seviyor Defneyi değer veriyor. Onlar ordayken bende ustamın yanına gittim.
Sadri: Ömer sen ne diyosun? Ne sevgilisi oğlum? Onlar kardeş.
Ömer: Ama Defne öyle demedi.
Sadri: Bak İsmailde geldi işte. Sor ona.
İso: Ustam siz ne konuştunuz bununla?
Ömer: İsmail siz Defneyle nesiniz?
İso: Sen nasıl Defneyi terk edersin?! O kızı hiç düşünmedin mi?
Ömer: Ya sen Defnenin nesisin?!
İso: Abisiyim kardeşiyim arkadaşıyım dostuyum! Sende bunu göremiycek kadar körsün.
Ömer: Ne? Ama Defne--
İso: Ama Defne sana o kadar aşık ki sen onu terk etmeyi düşünsende ne diyor biliyo musun?
Diyor ki belki geri gelir çünkü o kadar ümitli ona aşık olduğundan.
Ömer: Ama o dedi. İsoyla biz sevgiliyiz dedi sende demedin mi? Seni sevmiyorum da dedi. Hepsi yalan mıydı?
İso: Anneni kaybetmeden önce kavga ettiğinizde sonra Defne ne hale geldi haberin var mı? Ben onun yanındaydım ağladı anlattı ben Ömersiz yapamam dedi çok alıştım dedi ilk defa böyle oldu dedi. Sonra sen anneni kaybettin aradan zaman geçti konuştuk yine İso beni görmüyor aynı evde benim yanıma bile gelmiyor görmek istemiyo dedi farketmiyo belki de sevmiyor dedi sonra o gün geldi seni kıskandırdık ya Ömer beni kıskansın dedi onun nedeni de senin onu görmemendi kıskanınca sahiplenirsin sandı ama öyle olmamış sen kalmak değil gitmek istemişsin.
Ömerin Evi
Demek kıskandırmak istedin.
Sinan: Vay be.
Ömer: Sinan İsonun söyledikleri çok dokundu.
Sinan: Defneye söylerse seninle konuştuğunu.
Ömer: Yok ben söyledim ben konuşumadan söylemiycek.
Sinan: O zaman ben kaçıyorum zaten İz gelince görüşürüz.
Ömer: Aynen. İz gelsin Defnede görüşücek.
Sinan: Çok fenasın.
Ömer: O da beni kıskandırmış kardeşim.
Sabah
Defneden
Sabah kalkıp salona gittim anneannemle Ömer konuşuyodu yanlarına doğ-- Napıyom ben ne yanlarına doğrusu?? Hemen kaçtım ve bir daha baktım. Oha! Ömer.. Ömer.. Ömer.. Defo sapıtma kızım ama ben anneanneme söylemedim ya Ömer söylüyosa şuan ayrıldığımızı ya bugün giderse. Hemen yanlarına depar attım.
Defne: Anneanne gerçekten söyliycektim ama üzülüme--
Türkan: Aa niye üzüliyim canım Ömer oğlum söyledi işte.
Defne: Üzülmedin yani.
Ömer: Türkan teyze çok sağol.
Türkan: Aa oğlum Defne senin nişanlın. Sonuçta kaç gündürde ev için koşturmuşsunuz yoruldunuz tabi.
Defne: Ben anlamadım ama.
Türkan: Bugün de eve gitcekmişsiniz eşya bakcakmışsınız ya sonrada orda kalcakmışsınız. Öyle konuşmuşsunuz.
Defne: Ne?
Ömer: Konuştuk ya sevgilim.
Defne: Ha. Tamam.
Hani gidiyodu? Gitmeden önce son gününü benimle mi geçirmek istedi naptı anlamadım..
Defne: Şey ben kahvaltı ediyim çıkalım.
Ömer: Bende kahvaltı etmedim beraber ederiz. İşimiz çok hadi çıkalım.
Beraber arabaya bindik bir yerde kahvaltı ettik ama Ömer hiç konuşmadı sonra da Ömerin kendi evine gittik.
Defne: Diğer eve gitmiycek miydik?
Ömer: Gel hadi.
Eve girdik Ömer mutfağa girdi ve yemek yapmak için bir şeyler çıkardı.
Ömer: Bugün akşam bir misafirim var onun için yemek hazırlıycam yardım eder misin?
Defne: Bunun için mi geldik?
Ömer: Evet.
Bu ne ya? Misafir kim?
Defne: Peki iki şey sorsam.
Ömer: Hayır.
Defne: İyi. Etmiyorum yardım kendin yap.
Ömer: Neden? Sebebini bilmediğin için mi?
Defne: Evet.
Ömer: Senden de bu beklenirdi zaten sebebini bilmediğin için yardım etmemen.
Defne: Ne demek istedin sen şimdi?
Ömer: Ben sebebini bilmesemde yardıma ihtiyacın olduğunda koşulsuz yardım ederim sana mesela.
Defne: Ömer sen bana gidicem diyosun sonra sabah kalkıyorum anneannemle konuşuyosun. Beni alıyosun hiçbir şey söylemiyosun bi açıklama bile yapmıyosun şimdi de bana misafirim gelicek yemek yapalım diyosun!
Ömer: Gidicem Defne.. gidicem. Sen hiç merak etme kurtuluyorsun benden. Misafirim İtalyadan geliyo dönerken onunla dönücem.
Defne: Misafirin kim?
Ömer: İz.
İz ne ya öyle isim mi olur? Kesin çok yakışıklıdır. Yani sonuçta ismi bile havalı. Bende kadın sandım salak gibi. Acaba ne zaman gidicek İz belki gitmez. Ömer de gitmez. Mutfağa geçip malzemeleri çıkardım.
Ömer: Eksik şeyler var. Şükrüde izinli bugün.
Defne: Biz alalım.
Ömer: Ben alıp geliyim hemen. Sen kal burda yapmaya başla.
Defne: Olur😊.
Ömer gitti bende bir kaç şeyi yaptım ve salona geçtim. Oda. Şu karşıda ki oda. Saçmalama Defne ya Ömer yakalarsa.
Kalkıp kapıya baktım anahtar üzerindeydi merak ediyorum girsem nolur ki. Benden ne saklıyabilir.
////////////////////
Defne di Ömer. Oha. Bunlar ne ya? Odada bir sürü tablo vardı. Hepsini Ömer mi yapmış hepsininde ismi var. Aşk ve Gurur. Sevil berberi. Odada bir çalışma masası vardı yanına gittim demek Ömer aşk ve gurur izliyo. Sevil berberi dinliyo. Plağı olduğunu bile bilmiyodum. Çalışma masasının çekmecesini açtım bir defter vardı aldım. Yok canım saçmalama adamın özeli sonuçta okuma kızım. Ama sonuçta ben onun nişanlısıydım ne saklayabilir dimi.
02/04/ 2010
Sen gideli tam bir yıl oldu.. hayat bazen garip geliyor sensiz ve boş. Arkandan gelmeyi asla düşünmedim çünkü sen beni bıraktın belkide kalmaya değer bulmadın. Ben hiç böyle hayal etmedim seninle düşündüm hep bu yaşımı bu yılımı. Büyüdüm diyorum ama 19 yaşındayım işte terk edilince birden büyüdüm.
05/06/2010
Artık daha az düşünüyorum çünkü hayatımın yönü değişti mesela artık grafiti yapmıyorum. Seni hemen sildim sansada herkes hayatımda büyük bir İz bıraktın.
Defterin son sayfalarını açtım.
12/03/2012
Bugün İtalyadan dönüyorum annemi görmek için yine kötüye gidiyomuş. Seni sevdiğimden yazmıyorum sadece iyi geliyo yazmak. İz sen nefretsin benim için artık. Nefretimsin.. sen gittikten 1 yıl sonra bende İtalyaya geldim ama sen beklemedin. Demek ki sevmedin de.
Defteri kapatıp hızlıca odadan çıktım. İz kız mı? Çikolatayıda o yolladı... Ama Ömer kızgınmış ona neden tekrar geliyo ki.. bide onunla dönerse Ömer. Kapının çalmasıyla ayağa kalktım.
Ömer: Malzemeler hazır Kızıl.
Defne: Hı? Ha.. malzeme.
Ömer: Yaa malzeme.
/////////////::::::::::::::::::::::::::://////////
Ömer: Dur koyma!
Defne: Neden?
Ömer: İz pazının içinde sevmez kuş üzümlerini falan.
Defne: Sen.. çok iyi tanıyosun..
Ömer: E tabi kaç yıllık... se-sevdiğim bi insan.
Ve yüzyılın dönüşü Ömer İplikçide... Ömer seviyo mu bu kızı? Çirkin midir? Tabi çirkindir bide güzel olsaydı. Defne rahat ol kızım çirkindir.
4 saat sonra
Ömer: İz gelir ben önden gidiyim beklemesin.
Defne: Tabi canım beklemesin kızcağız!
Ömer: Sen sinirli gibisin.
Defne: Hayır! Yani şey.. sana öyle gelmiş.
Ömer gidince hemen tekrar çalışma odasına girdim ve kurcalamaya başladım sonra bir figür gördüm çekmecede üzerinde not vardı.
"İz yazısının üzerine yapılıcak!"
Bu dövme olmasın. Olmasın! Kolundakidir ya valla kolundakidir. Figürde güzelmiş.. oha ama bu figür değil ki.. İ ve Ö harfi süslenmiş sadece. Allah kahretsin kim bilir nerende bu Ömer. Belki Ömer İplikçidir.. evet evet Ömer İplikçi. Ö.İ
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
( Şarkıyı açın.)
Ömer: Biz geldik.
İz: Ömer valizlerimi odana mı bırakıyım?
Ömer: Ben alırım bırak sen.
Defne: Hoşgeldiniz.😒
Ömer: Hoşbulduk hoşbulduk Defne.
İz: Aa sen kims--
Defne: Defne canım! Ben Defne Ömeri--
Ömer: Ben tanıştırıyım bence dimi? Bu Defne, Defne benim !arkadaşım!
İz: Arkadaş.. en sevdiğim. Ee Defne bu uyuz kızdırmıyor mu seni?
Defne: Ben yemekleri masaya koydum her şey hazır.
Defne önden gider İz Ömeri tutup kulağına eğilir.
İz: Ömer bu kız seninle kalmıyor dimi?
Ömer: Bilmem belki bugün kalır izin aldık.
İz: Kimden?
Ömer: Boşverr..
Beraber yemek yerler İz ve Ömer Defneyi unutmuş gülüşüp konuşuyorlardır.
Ömer: Yapma ama tamamen senin suçundu..
İz: Ama cezayı sen aldın.😂
Ömer: Sinanda az değildi de neyse.
Defne: Siz salona geçin ben çay getiriyim size!
Ömer ve İz salona geçerler ve konuşmaya devam ederler Defnede çayları koyar tam götürücekken yanına Ömer gelir.
Defne: Noldu bitti mi sohbetiniz?
Ömer: Yardım?
Defne: Gerek yok.
Ömer: Zaten başka bir şey için geldim. İzin çayına sakın şeker koyma içmez yani haberin olsun diye. Neyse ben geçiyim salona sen getir.
Defne: Onu düşündüğün için geldin.. (Ömer gittikten sonra kısık bir sesle) ya ona aşıksan...
Defneden
Adama bak yaa beni sallamıyo resmen.. Ya gerçekten İzi seviyorsa sonuçta eski sevgilisi benden daha eski daha köklü daha güçlü.. Off.. ya ona aşıksa Ömer. Yok canım o kadarda değil dimi?
Defne: Çaylarınızı alın siz..
Ömer: Gel gel.. bak İz ne anlatıyo..
İz: Bak şimdi daha lise birdeyiz bu Ömerde gitmiş en arkaya oturmuş tabii yanında Sinan gittim yanlarına.....
Yazardan
İz anlatmaya devam eder Defne ise ikisinin sürekli bir şeyler anlatmasından sıkılmıştır ve Ömeri çok kıskanmıştır.
Ömer: Tabi sonra...
İz: Ömer tatsız konuları açmasak!
Flashback
İz: Ömerrr!! Sevgilimm!! Hadi yaa! Uykucu musun?
Ömer: Az kaldı birlikte uyanıcaz hep İtalya' ya gidelim dönünce hemen evlenicez..
İz: Duyanda İtalya'ya iki günlüğüne gidicez sanıcak..
Ömer: Olsun sevgilim.. hayatım boyunca beklerim seni..
İz: Bende..
Flashback Son
Ömer: Haklısın belkide.. beklemeye değer bulmadık birbirimizi..
Defne: Siz ne zamandan beri küssünüz?
İz: Küs olduğumuzu nerden biliyosun?
Defne: Şey.. şey canım.. şeyden.. anlattınız ya kırıldım dedi Ömer hem yoksa niye ayrılasınız.
Defneden
Aferin.. bir de çok yakışıyosunuz de Ömeri bırak kıza git.
İz: Evet benim hatam.. belki de şuan-
Ömer: Zamanı geri alamayız çocuktuk.. yanlış düşünmüşüz..
İz: Ama ben kararlıyım görücem izi. Tabi duruyosa.. duruyo mu?
İz?
Ömer: Bilmem.
İz: Görürüm nasıl olsa dimi? Daha erken..
Ömer gerçekten-- Allahım çok kötüyüm.. ya bu İzle Ömerin arasında bir şey olursa.. lütfen olmasın.. nolur.
Defne: Ömer ben artık gidiyim.
Ömer: Kalsayd-
Defne: Zaten misafirin var. Gerek yok.
Ömer: Ben bırakıyım.
Defne: Yok ben giderim..
Ömer: Bu saatte hayatta olmaz ben seni bırakırım.
Arabaya bindik.. kendimi ağlamamak için zor tutarken şarkı başladı..
"Demek bugün yeni bir hikayeye başlıyorsun dilerim bunun sonu bizimkinden mutlu olsun."
Hayır Defne hayır yok öyle bir şey kabullenme.. Ömer yavaş yavaş gidiyordu kesin benim kıskanmamı istiyo ondan yavaş gidiyor ben konuşuyim diye falan.
" Seni çok seviyormuş ne tatlı ona da her şeyim demişsin bana ne kaldı?.."
Defne: Neden yavaş gidiyoruz?
Ömer: Şurda bir dükkan var İz'in en sevdiği tatlı en güzel orda yapılıyor ona alıcamda kaçırmıyım dükkanı ondan yavaş gidiyorum.
"Neyse bizde taktık o yüzükleri ona da verme tutamayacağın sözleri.."
" Sen ona aşıksın sen ona aşıksın tek bir söz söyleme boşver.. sen ona aşıksın sen ona aşıksın böyle güzel gülme yeter.."
Onu seviyo.. değer veriyo.. belkide aşık.
Defne: Dur! Durdur arabayı!! Dur.
Ömer: Miden mi bulandı rengin gitti noldu?
Defne: Durr!!! Dedim!! Durdur ya.. dur.. durdur.. dur.. dur..!
1759 kelime
Başkasına aşıksa güzel gülmesi büyük sıkıntı... 😭😔