MARKO'S POV
"Flisni zoti avokat. Perse e bete kete? Kush eshte Madrina?" - kisha rreth 10 minuta qe beja nje monolog te peshtire me veten . Ai thjesht rrinte si hu perballe meje duke mbajtur te njejtin qendrim serioz si me pare .
Flash🔙🔙🔙🔙🔙🔙🔙🔙
"Rebeka vdiq Elena"
"Cfare? Po si?
"Jam i sigurt se e helmoi avokati i saj"
"Me mire keshtu Marko"
"Ti nuk je mire . Ajo ishte nje prove per ne "
"Dhe nje grabitese te dashurish"
"Nuk qenke mire ! Flasim me vone "
Mbylla telefonin pas kesaj bisede te cmendur me Elenen . Nuk e kuptoja perse e kishte kete sjellje . Kohet e fundit ishte teper agresive dhe kishte nje sjellje te pakuptueshme . Gjithsesi futa telefonin ne xhep dhe beme lutjet e fundit per Rebeken . Te motrat ishin aty . I pyeta por nuk dinin asgje ! Tashme me ka mbetur te flas me avokatin e saj qe e kam mbyllur ne nje magazine te vjeter . Do e bej ate te flase me te mire apo me te keq !
End of Flash🔙🔙🔙🔙
"Fol e marrte djalli" - bertita me sa kisha ne koke duke kthyer gjithe qetesine e meparshme ne nje jehone te zerit tim .
Ai thjesht sa me beri nje buzeqeshje ironike dhe u kthye ne serioz .
"Kush eshte Madrina?"- e pyeta teksa pashe qe cehrja e tij ndryshoi . Qendronte i lidhur ne karrige per gati 24 ore dhe nuk fliste .
Me nervat qe me turfullonin brenda ne koke e godita fort me grusht , qe ti vinin mendtë!
Serish nuk reagoi . Me acaronte me gjthcka qe bente. Me acaronte me frymemarrjen e tij . U sula drejt tij serish me po te njejtin vrull , vecse kesaj here nga grushti u rrezua me gjithe karrige , duke bere qe te perplaste koken ne nje drru te mprehte .
Humbi ndjenjat . Plakush i pamend!
U largova nga magazina per te marre ndonje fasho . Ai do te fliste , sepse ishte nje mundesi dhe nuk eshte se kishim shume te tilla .
Elenen nuk e numeroja fare si ndihme . Isha larguar aq shume me te saqe nuk flisnim fare , por e ndieja nje boshllek ne zemer . E ndiej se me mungon ajo se bashku me cdo te mete dhe perfeksion te sajin !
E dashuroj ate vajze perderisa nuk heq dot dore dhe pse e di se nuk duhet .
***
U ktheva dhe me me shume nerva nga trafiku i mbingarkuar . Hapa deren e hekurt te magazines dhe ishte erresuar .
Cuditerisht sapo vura kemben ne magazine ndjeva ankth dhe frike... Po po frike! Kisha nje parandjenje te keqe sikur te kishte ndodhur dicka .
Terri i vendit vetetimthi arriti ne thellesi te shpirtit me shpejtesine e drites . Ndjeva nje erresire te frikshme , nje dritherime shpirterore te me ngacmonte qetesine !
Ndeza elektrikun e dores dhe me hapa te ngadalte u nisa drejt tij. Pashe vendin ku ndodhej me pare dhe .... Ishte bosh!! Vetem karrigia ishte aty !
Shava neperdhembe i inatosur dhe kerkova me drite shpejt e shpejt neper magazine kur syri me hasi dicka te shtrire ne toke dhe .... Gjak!
Shtova hapat rrembimthi dhe u gjenda prane tij . Ishte zoti Ekren dhe ... Nuk kishte puls e marrte dreqii! Gjaku i tij ishte perhapur lume neper dysheme. Ai kishte vrare veten me nje sopate qe gjendej ne ate magazine drruri !
Ishte faji im! Nuk duhej ta kisha lene vetem .
Ai kishte vdekur ! Nuk arrita ta bej te flase . Gjithcka qe po ndodhte po me bente te ndihesha i paafte dhe pse e di qe une do e gjej Madrinen !
Do e gjej kush eshte Madrina!
"Do te te gjej Madrina!"- bertita teksa zeri im u shoqerua me grushtin qe i futa murit !