( A/N: After the facebook post happened. I-pa-flashback ko lang kung paano nangyari yung nakuhanan ng picture na nakaakbay si Rieve kay Ash, wag kayong maguguluhan ha. Hahahaha. By the way, thankyou for adding this story to your library or reading list. Thanks also for the readers who's voting those chapters. Kyaaaa. Thankyou very much. God Bless. ^_^)
ASHFAITH'S POINT OF VIEW
Agad akong napakatok sa pinto.
" Hoy! --Rieve! Hoooooooy!"-halos sirain ko na yung pinto sa kakakatok. Pinipigilan ako nina Mama at inaawat.
Hindi lang naman kasi dahil dun sa note kaya ko sya kinakatok, psh, lintek kasi e, yung cellphone ko nandun sa kwarto nya. Waaaaa. Baka kung anong gawin nun sa cellphone ko.
" Rieveeeeee! Buksan mo yung pinto! Rieve! " -katok pa rin ako ng katok hanggang sa hinawakan na ni Papa ang braso ko.
" Nak ano bang nangyayare? "-tanong ni Papa.
" Si Rieve po yon diba? "-sabay turo ko sa pinto.
" Pinto yan anak e. " -sabat ni Mama.
" Mama naman e, syempre yung nasa loob yung tinutukoy ko. Teka, --si Rieve po yon diba? "
" Oo anak. Si Rai yan, bakit--may problema ba? "-sagot ni Papa.
" Sya po kasi yung pinapahanap ni Ms. Lee tsaka Pa, yung cellphone ko po nandun sa loob!"-natataranta na ako kasi baka gumanti nga yon! Waaaa. No! Wala pa naman yung lock. >__< Note to myself, LAGYAN NG PASSWORD ANG CELLPHONE! >__<
" Halika muna anak."-hinila ako ni Papa. Ayy? Close na ba kame? Psh!
" Pero yung cellphone ko! "
" Hayaan mo muna. "
" Ha? "-patuloy na nga nila akong hinila papuntang salas.
--
" Ma yung cellphone ko po. "- pagmamakaawa ko kay Mama.
Hinarap naman ako ni Papa.
" Anak, bakit ka kasi pumasok sa kwarto nya? "-tanong ni Papa.
" Akala ko po kasi may magnanakaw kaya pinasok ko yung kwarto. --Teka? Bakit nandito yung lalaking yan? Bakit nandito po yang Rieve Rai Montenegrong yan? "
Huminga ng malalim si Papa. " Kapatid sya ni Olliver. "
Nagulat ako. " Sino pong Oliver? --Oliver Gonzales? Kapatid po sya ni Bip? (O_O) "
Napakunot naman ang noo ni Mama at Papa. " Sinong Oliver Gonzales? Sinong Bip? "-takang tanong ni Papa.
Napahampas naman ako sa noo. Ayy oo nga pala, may Oliver nga din pala dito, Si Martin Olliver. Psh. >__<
" Nevermind na lang ho. --Pero bakit dito nakatira yang mokong na yan? Mukha naman pong mayaman ah?! "-sabi ko kay Papa.
" Kasi anak, naglayas yang si Rai sa kanila, eh kaibigan ko ang Papa nya kaya dumito muna si Rai, dinadalaw lang sya ni Martin Olliver kapag wala ang parents nya sa kanila. "
Napatango tango na lang ako kay Papa, kahit konti medyo gets ko naman sya.
" Pero bakit pinapahanap sya ni Ms. Lee? "
" Yan,-isa pa yan kung bakit naglayas si Rai, --gusto syang ipakasal kay Cassey or Ms. Lee, eh ayaw naman ni Rai kasi may gusto syang iba, yun ay si Kristy--kaso si Kristy, dedbol na. "
Nagkatinginan kami ni Mama. " Po? Dedbol? "-kunot noong tanong ko kay Papa.
" Kek "- umaksyon pa si Papa na parang ginilitan ng leeg.
" Ahhh pinutol ang ulo. "
" Hinde anak! "-bigla namang napasigaw si Papa.
" Eh ano po? "
" Namatay na si Kristy dahil sa car accident. " -paglilinaw ni Papa.
" Ahh ganun po ba? Pero--"
" SINONG MAY SABI NA PAG-USAPAN NYO ANG BUHAY KO? " -isang boses na nagpangatog kay Papa--malamang boses yon ni Rieve.
" Iho? "-nanginginig na sabi ni Papa
" Tito bakit nyo sinabi sa kanya? "-itinuro pa ako ni Rieve.
Napatayo ako sa upuan. " Hoy, wag mo nga akong dinuduro duro! --Tsaka pake mo ba ha? Nakikitira ka lang naman dito ah! Psh! Makaasta ka parang iyo to ah! "
" Bat ka ba nangingialam? "-lumapit sya sakin.
" Anak lang naman ako ni Papa--eh ikaw? Ano ka ba nya ha? Psh! "
" AMO NYA! "
Amo nya? Anong...
Napatingin ako kay Papa tapos tumango tango sya.
So? totoo? Waaaaaaaa? Ano ba? Naguguluhan ako! >__< Akala ko ba nakikitira lang sya dito? Pero bakit parang kami pa ata yung nakikitira? Huhuhu. Ewan ko ba kay Papa, lalo akong naguguluhan.
" Para sabihin ko sayo, amin tong condo--si Tito lang ang nag-aalaga kaya dito sya nakatira. --At isa pa, matalik na kaibigan ni Papa si Tito kaya napamahal na sya samin. So--don't you dare talk to me again like that okay? Ang ganda mo pa naman--SANA! Psh! "-pagkasabi nya non, hinawakan nya ang kamay ko.
" Ano bang ginagawa mo--"
Nagulat na lang ako nung ilagay nya ang cellphone ko sa kamay ko tapos umalis na sya.
Waaaaa. Nakakainis, bakit ang daming ignorante sa mundo!!!!!!!!
Napaupo tuloy ulit ako.
" Nak. "-Papa
Napatingin ako kay Papa. " PAPAAAAAAAAAAA! Bakit ang gulo nyo magkwento? NAKAKAINIS KAYOOO! "
Padabog akong umakyat sa kwarto at humiga. Mas gusto ko pang itulog na lang to. Pero bakit nga ba ganon? Hindi mo pwedeng i-ignore kung sino ang ayaw mo kapag ang magulang mo na ang nagsabi. Bakit ganon ang mayayaman na tao? Bakit may mga fix marriage pa silang nalalaman? Hindi ba nila nafefeel yung sakit na maaaring idulot nito sa anak nila? Psh, eh kung sila kaya ang ipakasal namin sa hindi nila gusto? Tignan lang natin. PSH! BUTI NA LANG DI KAMI MAYAMAN.
--
*FAST FORWARD*
ONE WEEK LATER
Halos dalawang linggo ko na kasama tong lalaking to. Nasa may tren kami ngayon papunta sa Busan (Joke lang. Hahahaha) Actually nasa tren nga kami ngayon, isinama kasi sya nina Papa at Mama sa family trip namin e. Bwisit! Hindi naman sya family dito nakisama pa. -_- Puro kayabangan na lang ang pinapakita nya sakin. Mabuti na lang talaga at kinausap ako ni Papa na wag sabihin kay Ms. Lee kung nasan si Rieve at kung hindi, nako malamang kasal na tong dalawa. Brrrr. Nakakainis. Putcha!
Pero--kamusta na kaya si Oliver? Siguro ikinasal na sila? Baka nga may anak na agad e. Psh, si Chloe pa ba? Kating kati na yon kay Oliver! Psh! -__-
Magseselfie sana ako ng nakasad face tapos lalagyan ng caption na " Sad ako, pake nyo? " kaso biglang may napansin ako dun sa gallery.
Waaaaa, picture ni Oliver!
Bigla namang napalungkot lalo ang mukha ko. Huhuhuhuh. Miss na miss ko na ang bipolar na to. Kahit kailan hindi ko sya pinagpalit kahit dito sa Rieve na to! T^T
" Boyfriend mo? "-bigla naman akong napatingkayad. Ngayon ko lang napansin na katabi ko nga pala si Rieve sa upuan tapos nakikiusyosyo pa sya sa cellphone ko. Pfft. Chismoso.
" Pakialam mo? "
" Hahaha. Ang sungit.--So boyfriend mo nga? "
" Ex.--Ex boyfriend. "
" Eh? Di nga? Ex mo? "
" Bakit di ka makapaniwala? --Oo nga ex ko nga. "
" Himala kasi na may pumatol pa sayo e. Hahahahahaha. "
" Wow! Ang kapal mo naman! Teka,? Close ba tayo? Psh, makapanlait ka parang close tayo ah! "
Lumapit sya sakin. " Gano ba ka-close ang gusto mo? Ganito?" -lalo pa syang lumalapit sa mukha ko.
Halos maduling na ako. Grabe, ang lapit nya. " Gusto mo bang makalimutan ang ex mo? "-halos maamoy ko na ang hininga nya dahil sa lapit nya sakin.
Nanatili pa rin akong walang ibo dahil parang nafreeze ako sa kinauupuan ko. Teka? Anong brand ng toothpaste ang gamit nya? Colgate ba o close up?
Napapikit na lang ako nang masilaw ako sa isang flash. " Yan, may picture na tayo! DELETE MO NA YANG PICTURE NYO NG EX MO PARA MAKALIMOT KA. "-sabi ni Rieve sabay alis ng kamay nya sa kabilang braso ko.
Teka? Nakaakbay ba sya sakin kanina? Tsaka anong sabi nya?
LOADING...
Teka PENDING palang...
" DELETE MO NA YANG PICTURE NYO NG EX MO PARA MAKALIMOT KA. "
Yun ba talaga ang paraan para makalimot ako? Alisin lahat? I-delete? Itapon? I-remove?
Kalimutan?
SANA GANON NA LANG KADALI ANG LAHAT.
Sana isang click mo lang ng 'DELETE' wala na lahat ng sakit.
Sana isang click mo lang sa ' DELETE ' nakalimutan mo na sya?
Sana kayang alisin ng salitang ' DELETE ' ang sakit na nararamdaman ko ngayon.
Pero kelan nga ba naging cellphone ang pag-ibig?
Kelan pa naging isang laruan ang pag-ibig?
Normal lang siguro to.
Normal lang sa mga taong totoo magmahal.
Normal na masaktan.
Normal na mahirapan.
At kung talagang mahal mo...
Palalayain mo.
Para saan pa kung ipinaglaban mo kung nakalaan naman sa iba?
Basta para sakin, sacrifice is a part of life. It's supposed to be. It's not something to regret. It's something to aspire to. Kung babalik sya, babalik sya.
-THE END-