Love Struck

Por beaspineapple

633K 10.9K 1.1K

JhoBea Más

Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
hello everyone 😊
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
gotchu fam
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50 ~Si Jho I~

Chapter 12

12.6K 253 8
Por beaspineapple

BEA

Nagising ako sa katotohanan ng maramdaman ko yung sampal ni Jho after she did that to me she left some words and that made me think.

Shit Bea, bakit mo ba nasabi yun? Bakit mo sinabi yun? Hindi mo dapat sinabi yun kay Jho. I thought to myself.

Halos mabaliw na ako, I don't know where to find Jho right now she left me, hindi na rin ako nakapagsalita after that.

I went to the bathroom to think, nagulat ako nang biglang may kumalas sa labas.

"May tao ba diyan?" Narinig ko yung boses ni Therese. "May tao ba?" Pagulit nito.

Binuksan ko yung shower so that she wont hear me sobbing, and yes kakatapos ko lang umiyak, tama nga naman yung sinabi nila nasa huli yung pagsisisi.

She opened the door kaya naman nagulat ako "Bea why are you here?"

Yumuko ako sakanya.

"Are you crying? Teka, who did that to you?" Tanong niya I think nakita niya yung face ko na medyo namula dahil nga sa malakas na sampal ni Jho.

I can't blame her, I know it was my fault. Nadala lang ako ng galit ko kay nasabi ko yun sakanya.

Umiling naman ako "wala to Trey, don't mind me" after that I went out and bumalik sa room namin.

Iniisip ko pa rin yung nangyari kanina, I reached for my phone and dialed Jho's number but she keeps on rejecting my phone calls. Also, she's not replying sa mga messages ko.

Where can I find her? It's been an hour and hindi ko na matiis yung sarili ko. Specially si Jho.

Hindi pa rin tumitigil yung mga mata ko sa kakaluha. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Napakagago ko naman dun, parang pakiramdam ko nabasag ko agad yung tiwalang binigay niya saakin.

Kinuha ko yung susi ng sasakyan ko at tumakbo sa parking area, I don't care wala akong pake kung may training man ngayon. I just want to find Jho.

Agad kong pinaandar yung kotse ko at nagsimula nang umalis sa lugar na ito.

While I'm driving hindi pa rin ako tumitigil sa kakaiyak, I'm not really this type of girl na iiyak na lang agad but for Jho. Fck na one hit ako dun.

"JHO WHERE ARE YOU!" Sigaw ko sa loob ng sasakyan "WAG MO NAMAN AKONG IWAN"

My visions are getting blurry because of the tears kaya hindi ko na masyadong makita yung dinadaanan ko.

"JHO, TANGINA MABABALIW NA AKO" isang ulit ko pang sigaw as I wiped my tears and then...........

---

JHO

Masyado akong nasaktan sa nasabi ni Bea kanina, nadala na lang rin ako ng aking emosyon kaya mas pinili kong lumayo na lang muna sakanya.

Umuwi ako ng Lipa para ilabas ang sama ng loob na dinaranas ko ngayon, buti na lang wala si mama dito. Yung kapatid ko lang yung kasama ko.

"Ano ba meron sainyo ni Bea?" Tanong nito saakin "bakit iniiyakan mo siya?"

"Hindi mo kailangang malaman" sabi ko habang pinupunasan yung mga luhang pumapatak galing saking mga mata.

"Luh, baliw ka ba? Iniiyakan mo tapos sasabihin mong hindi ko kailangang malaman?"

"Malalaman mo, pero hindi pa ngayon. Hindi pako handang magkwento ng lahat at saka ang haba ng storya... ayoko muna"

Napayuko na lang ako dahil hindi ko din kinaya yung ginawa ko kay Bea kanina aaminin ko nadala din ako ng galit kanina pero alam kong may kasalanan din ako.

Masyado akong nagpadala sa selos, lintek na selos kasi yan eh. At hindi rin ako nagtiwala kay Bea nun, sa tuwing naaalala ko yung ginawa ko sakanya kanina ay mas lalong kumukurot yung puso ko. Pucha Jho, tanga mo naman.

"Teka, kuha lang ako ng tubig"

Tumango ako, at agad nang lumabas si jaja.

Pagkatapos nun ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Gizelle, na ikinagulat ko naman kasi hindi naman siya tumatawag saakin. Ngayon lang as in first time.

"H-hello, Gi?" Pilit kong inaayos yung boses ko.

"Jho! Where are you? Bea needs you right now, we're at St. Lukes right now"

Bigla naman akong napatayo sa mga narinig ko.

"Ha? Hospital? A-ano. Bakit kayo nandyan?"

"Si Bea, nabang--"

Natapon ko yung phone ko at biglang kumuha ng mga gamit. Agad akong nagbihis para makapunta kay Bea.

Hindi ko alam kung ano nga ba ang nangyari pero sa tuwing naririnig ko yung pangalan ni Bea naiiyak at nakokonsensya ako. Hindi ko alam kung bakit.

"Jaja," sabi ko at umalis na.

Pumara ako ng taxi para puntahan sila Bea.

"Kuya, wala na bang mas bibilis pa diyan?" Reklamo ko at napatingin naman saakin yung driver.

"Maam, kalma lang po tayo--"

"Kuya, pakibilisan naman oh, magbabayad po ako. Please" pagmamakaawa ko pa.

"Maam, kung bibilisan ko ito maaksidente lang tayo" huminga ako ng malalim "At saka madilim na rin po yung daan, wag po kayong magalala makakarating tayo sa pupuntahan niyo"

Hindi na lang ako nagsalita, patuloy pa rin ang pagaalala ko kay Bea, kahit na hindi ko pinatapos si Gi sakanyang sasabihin ay parang alam ko na rin yung mga nangyari.

Halos ilang oras din yung biyahe bago ako makarating sa paroroonan ko.

"Maam, andito na po tayo" sabi ni manong at tumango na lang ako.

Lumabas na ako ng taxi at agad na pumasok sa loob, naabutan ko naman si Gizelle na nagaantay saakin sa labas, na parang hindi na rin mapakali.

"Jho!" sabi niya at niyakap niya ako "Dito tayo"

Hindi pa rin ako makapagsalita, sumunod na lang ako sakanya at hindi nagtagal ay nakarating na rin kami sa room ni Bea, 

Napapikit ako sa aking nakita...

Si Jana, habang hawak niya yung kamay ni Bea, at si Bea naman na nakatingin din sakanya.

Hindi naman siguro ganon kalala para maiwan siyang unconscious kasi sa nakikita ko parang hindi eh, may mga konting galos siya sa ulo, sa balikat, sa kamay at sa kanyang pisngi.

Bumuntong hininga ako bago tuluyang pumasok na sa room ni Bea.

Napaluha na lang ako sa aking nakita, hindi ko alam, dahil ba to sa kalagayan niya. O dahil sakanya na kasama ngayon si Jana.

Napatingin naman saakin si Jana, at ganoon na rin si Bea. Parang gulat pa silang dalawa.

"Jho, kalma lang ha?" paalala ni Gi, at tumango naman ako.

"B-Bea" Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako, kung bakit ako nagkakaganito.

Lalapit na sana ako ng biglang bumukas yung pinto at nakita kong pumasok ang kanyang mommy at daddy,

Agad naman silang tumakbo papunta kay Bea para yakapin ito.

"Beatriz, anong nangyari sayo?" Nagaalalang tanong ng kanyang mommy.

"Bea, are you okay? Anong nangyari?" Tanong din ni tito Elmer.

"Its nothing dad, mom" ngumiti pa ito ng pilit "There's nothing to worry about"

"Bea naman?" at niyakap ulit siya ng kanyang mommy.

"Mom, okay ako. Hindi naman ganoon ka intense" natawa pa siya.

"Bea, don't do that again!" sabi ni tito "Starting today you'll not use your car muna, hahanap ako ng driver mo, and isa pa malala din yung inabot ng kotse mo"

"Dad, I told you, i'm okay diba boo?" 

Mas lalong humigpit yung pagkahawak ni Jana sakanyang kamay.

"Beatriz!" saway ng kanyang daddy "wag ka nang makulit anak."

Tumango na lamang si Bea, hindi ko alam kung bakit parang hindi ako makagalaw ngayon dito, napatingin saakin si tita det na para bang tinatanong kung ano ang nangyari saakin pero wala akong maisagot, lalo nang alam kong may kasalanan ako kay Bea.

"Tita, tito, excuse po"

Paalam ko at lumabas na muna, masyadong hindi ko kaya ang mga pangyayari ngayon, tanga mo naman Jho, naaksidente na nga si Bea nagseselos ka pa rin sakanilang dalawa ni Jana.

Di nagtagal ay nagpaalam na rin si Gi, dahil may pupuntahan din daw sila at naintindihan ko naman yun, and this time I have to chill, kailangan kong kumalma.

"Jho" nagulat ako nang lumabas si Jana "You've been there for hours why not talk to her?" 

"Para saan?" tanong ko pa "Parang hindi naman niya ako kailangan" 

Napasimangot naman ng bahagya si Jana, "Jho I'm sorry" nagulat naman ako sakanyang sinabi "I know dahil saakin nagaway kayo, hindi ko sinasadya Jho"

"A-ano?"

"Please talk to her, be with her, take good care of her. Hindi totoo na hindi ka niya kailangan, kanina habang tulog siya ikaw yung bukambibig niya, oo kahit tulog siya ikaw pa rin yung mga nasasambit niya"

Mas lalo akong napaiyak sa sinabi ni Jana,

"And I just want to personally say sorry to you, kasi--"

"Wag mo nang ituloy Jana, naintindihan kita. Dapat kasi hindi muna ako nagselos nun, alam ko namang mas nauna kang dumating sa buhay niya kesa sakin"

Tumango naman si Jana "I know, pero kahit na ako yung nauna, mas importante ka pa rin sa buhay niya" nilapitan ako ni Jana at niyakap "Jho, I'm sorry. Sige na pasok ka na dun"

"Salamat, Jana. Sorry rin"

Pagkatapos nun ay pumasok na ako sa loob, andun parin ang kanyang mga magulang. Hindi pa ako tuluyang nakapasok nang makasalubong ko si tita det.

"Jhoana," sabi nito at hinawakan ako saaking balikat "Wag mo siyang iwa hija ha?" Ngumiti naman si tita saakin, hindi ko tuloy alam kung ngingiti rin ba ako.

"T-tita?"

"Stop crying" sabi pa nito kaya naman agad kong pinahiran yung mga luha saaking mga mata, hindi ko na rin namalayan na umiiyak na pala ako "Pangako mo saakin yan" ngumiti ang kanyang mommy, hindi ako makapaniwalang mommy pa talaga niya yung nagsasabi nito saakin.

Tumango ako "O-opo tita, hindi ko po iiwan si Bea, ang anak niyo"

Sumunod naman si tito elmer sakanya "Jho, ikaw muna diyan" Ngumiti si tito "Mauna muna kami hija, if you need anything just contact us lang"

"Sige tito, ingat po kayo a-at salamat po"

Pagkapasok ko na ay nakita ko si Bea na nakayakap sakanyang unan.

Hindi ko alam kung ano ba ang sasabihin ko, wala akong lakas ng loob para kausapin siya.

Pero alam ko namang kasalanan ko kaya ako dapat ang unang kumausap sakanya.

"B-beh?" Sabi ko at nakita kong nagulat siya. 

Tinitigan niya muna ako at agad namang tumingin sa malayo.

"Pwede ba kitang kausapin?" Tanong ko pero hindi pa rin siya nagsasalita.

"Beh, alam kong kasalanan ko yun, nahihiya nga ako sayo eh, kundi dahil saakin edi sana hindi tayo nagkaganito, sana hindi ako nagpadala sa selos ko. At sana inintindi kita nun, sorry beh, hindi kasi ako sanay na umiintindi, parang kailangan ko pang pagaralan yun. Pero wag kang magalala hindi naman masamang sumubok, susubukan ko. Gagawin ko ang makakaya ko"

Ngumiti ako pero parang wala pa ring may nangyari saaming dalawa. 

Naisipan ko ring tabihan muna siya kahit na hindi naman niya ako pinapansin.

"Nagseselos lang naman ako... Kasi ayaw kong mawala ka eh, sayo ko pa lang kasi naramdaman yung mga ganito, at saka ngayon lang din ako nagselos ng ganito. Beh sorry" yumuko ako "Hayaan mo, susubukan kong hindi magselos"

"No" mahinang sabi nito pero narinig ko pa rin, kaming dalawa lang naman yung nandito.

"H-ha? Ano ang ibig mong sabihin?"

Pagkatapos kong magtanong ay wala nanaman akong natanggap na sagot, tahimik kami pareho ni Bea, hindi ko na alam kung ano pa ba ang sasabihin ko ngayon sakanya.

Nakatingin lang siya sa malayo, habang ako naman ay nakatingin sakanya. Narealize ko na sobrang swerte ko pala kay Bea, at masasabi kong siya na nga talaga. Sana, sana talaga.

"Mukhang, kailangan mo munang magisa?" tanong ko kasi nakikita ko na parang nagiisip siya, "Uhm, lalabas na lang muna ako, kung may kailangan ka tawagan mo na lang ako, o andyan naman si Jana pwede namang kayong dalawa na lang muna"

Ngumiti ako at hinalikan ko siya sa noo bago umalis.

"Jho!" rinig kong sabi niya saakin, kaya naman napalingon ako "Jana's still here?"

Tumango naman ako "ah, oo gusto mo bang papasukin ko na siya?" Tanong ko.

She shook her head "Hindi, no."

"Bakit? Baka may kail--"

"No, cause I don't want you to get jealous again" hinawakan niya ako sa aking braso at hinila papalapit sakanya, dahil hindi naman kami masyadong malayo sa isa't isa. "We've already talked about it, Jho..."

"B-Bea?" 

"I don't want you to get mad at me again, please don't stay mad at me. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa buhay ko kapag galit ka saakin" sabi pa niya "And Jho, please maraming iba diyan wag si Marci, ayoko ring magselos and i'm trying my best not to"

Tumango naman ako "Bea, i'm sorry. Hindi ko man masabing hindi ko sinasadya yun, sorry na lang talaga yung sasabihin ko. Sorry so---"

"Sssh, don't worry it's okay. I'm not saying that you can't be mad at me kasi hindi naman maiiwasan yun, just don't stay mad" she smiled at me "Trust me, sayo lang ako. At ikaw lang ang gusto ko wala ng iba"

Si Bea ba talaga to? 

"You know I love you, don't you?" 

Napayuko naman ako sa kanyang mga sinasabi ngayon, "Wag mo akong iwan"

"Baka naman gusto mong mapag-isa kahit ngayon lang beh?"

Umiling naman siya saakin, "Ayoko, stay with me kahit wala kang kwento, gusto kong nasa tabi ko lang ikaw"

"Uhm, sige Bea" umusog naman ako sakanyang kama.

"You don't have to say something, nor you don't have to entertain me" ngumiti siya saakin "having you by my side's already enough for me" 

"Hindi kita iiwan Bea"

"Baby, don't ever leave me again. Hindi ko kakayanin..."

---

A/N:

wasabi, hi lang, daan lang ako. Goodnight everyone #sasaluhinkitakapagnahulogka, jk. Peace and love :))))))))))))))))


Seguir leyendo

También te gustarán

510K 18.4K 94
The story is about the little girl who has 7 older brothers, honestly, 7 overprotective brothers!! It's a series by the way!!! 😂💜 my first fanfic...
348K 15.1K 39
જ⁀➴ᡣ𐭩 hidden, various hazbin hotel characters x female reader જ⁀➴ᡣ𐭩 𝑰𝒏 𝒘𝒉𝒊𝒄𝒉 we follow an angel named y/n, who had her bes...
998K 37.6K 89
𝗟𝗼𝘃𝗶𝗻𝗴 𝗵𝗲𝗿 𝘄𝗮𝘀 𝗹𝗶𝗸𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗳𝗶𝗿𝗲, 𝗹𝘂𝗰𝗸𝗶𝗹𝘆 𝗳𝗼𝗿 𝗵𝗲𝗿, 𝗔𝗻𝘁𝗮𝗿𝗲𝘀 𝗹𝗼𝘃𝗲 𝗽𝗹𝗮𝘆𝗶𝗻𝗴 𝘄𝗶𝘁𝗵 �...
933K 42.7K 62
Taehyung is appointed as a personal slave of Jungkook the true blood alpha prince of blue moon kingdom. Taehyung is an omega and the former prince...