BEA
Nagising ako sa katotohanan ng maramdaman ko yung sampal ni Jho after she did that to me she left some words and that made me think.
Shit Bea, bakit mo ba nasabi yun? Bakit mo sinabi yun? Hindi mo dapat sinabi yun kay Jho. I thought to myself.
Halos mabaliw na ako, I don't know where to find Jho right now she left me, hindi na rin ako nakapagsalita after that.
I went to the bathroom to think, nagulat ako nang biglang may kumalas sa labas.
"May tao ba diyan?" Narinig ko yung boses ni Therese. "May tao ba?" Pagulit nito.
Binuksan ko yung shower so that she wont hear me sobbing, and yes kakatapos ko lang umiyak, tama nga naman yung sinabi nila nasa huli yung pagsisisi.
She opened the door kaya naman nagulat ako "Bea why are you here?"
Yumuko ako sakanya.
"Are you crying? Teka, who did that to you?" Tanong niya I think nakita niya yung face ko na medyo namula dahil nga sa malakas na sampal ni Jho.
I can't blame her, I know it was my fault. Nadala lang ako ng galit ko kay nasabi ko yun sakanya.
Umiling naman ako "wala to Trey, don't mind me" after that I went out and bumalik sa room namin.
Iniisip ko pa rin yung nangyari kanina, I reached for my phone and dialed Jho's number but she keeps on rejecting my phone calls. Also, she's not replying sa mga messages ko.
Where can I find her? It's been an hour and hindi ko na matiis yung sarili ko. Specially si Jho.
Hindi pa rin tumitigil yung mga mata ko sa kakaluha. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Napakagago ko naman dun, parang pakiramdam ko nabasag ko agad yung tiwalang binigay niya saakin.
Kinuha ko yung susi ng sasakyan ko at tumakbo sa parking area, I don't care wala akong pake kung may training man ngayon. I just want to find Jho.
Agad kong pinaandar yung kotse ko at nagsimula nang umalis sa lugar na ito.
While I'm driving hindi pa rin ako tumitigil sa kakaiyak, I'm not really this type of girl na iiyak na lang agad but for Jho. Fck na one hit ako dun.
"JHO WHERE ARE YOU!" Sigaw ko sa loob ng sasakyan "WAG MO NAMAN AKONG IWAN"
My visions are getting blurry because of the tears kaya hindi ko na masyadong makita yung dinadaanan ko.
"JHO, TANGINA MABABALIW NA AKO" isang ulit ko pang sigaw as I wiped my tears and then...........
---
JHO
Masyado akong nasaktan sa nasabi ni Bea kanina, nadala na lang rin ako ng aking emosyon kaya mas pinili kong lumayo na lang muna sakanya.
Umuwi ako ng Lipa para ilabas ang sama ng loob na dinaranas ko ngayon, buti na lang wala si mama dito. Yung kapatid ko lang yung kasama ko.
"Ano ba meron sainyo ni Bea?" Tanong nito saakin "bakit iniiyakan mo siya?"
"Hindi mo kailangang malaman" sabi ko habang pinupunasan yung mga luhang pumapatak galing saking mga mata.
"Luh, baliw ka ba? Iniiyakan mo tapos sasabihin mong hindi ko kailangang malaman?"
"Malalaman mo, pero hindi pa ngayon. Hindi pako handang magkwento ng lahat at saka ang haba ng storya... ayoko muna"
Napayuko na lang ako dahil hindi ko din kinaya yung ginawa ko kay Bea kanina aaminin ko nadala din ako ng galit kanina pero alam kong may kasalanan din ako.
