And if you send for me
You know l'll come
And if you call for me
You know I'll run, I'll run, I'll run to you.
Lauren's real caption on instagram.
run run run, catch your breath.
Camila's real tweet.
/ Well..όπως πάντα σε κάθε κεφάλαιο που θεωρώ αρκετά ακατάλληλο ενημερώνω. Στο συγκεκριμένο το μόνο σίγουρο είναι ότι αναφέρεται σε κοινό από 18+ και όχι μόνο. Καταπιάνει διάφορα θέματα που είναι εκτός των συνηθισμένων.
Αυτά..
Enjoy :D /
Lauren's POV
"Τι θα έλεγες να πάμε σπίτι μου για να σου δείξω αν κολλάω πουθενά;" η φωνή μου ακούστηκε και τα πράσινα μάτια μου κλείδωσαν με τα δικά της.
"Λόρεν είσαι υπερβολικά μεθυσμένη και το ξέρεις" μου απάντησε η Keane μέσα από το γέλιο της.
"Αυτό σημαίνει ότι θα έχω περισσότερες αντοχές" την προκάλεσα.
"Αυτο σημαίνει ότι όταν ξεμεθύσεις θα το έχεις μετανιώσει" μου έκανε νόημα με τα μάτια της σαν να μου λέει «το ξέρεις ότι έχω δίκιο».
"Αφού το θες και εσύ γιατί το παίζεις δύσκολη;" το αλκοόλ είχε περάσει τόσο πολύ μέσα στις φλέβες μου που το χέρι μου βρέθηκε στο γυμνό της μπούτι πάνω να την χαιδέυω απαλά.
"Wow Jauregui! Θέλεις όλες τις γυναίκες στα πόδια σου έτσι;" το βλέμμα της στα πόδια της και στο χέρι μου που ήταν έτοιμο να μπει κάτω από το φουστανάκι της.
"Την συγκεκριμένη στιγμή θέλω εγώ να μπω ανάμεσα στα δικά σου πόδια" της πέταξα τόσο χαμηλόφωνα που είδα τα βλέφαρά της σχεδόν να γυρίζουν.
"Δεν παίζεις δίκαιο παιχνίδι Λόρεν" η φωνή της μέσα από την ανάσα της. Έχει ανάψει κιόλας; Μετακίνησα το χέρι μου λίγο πιο μέσα στο φουστάνι της. Στον μηρό της και όλο της το σώμα ανατρίχιασε. Έσκυψα στο αυτί της και κατάλαβα ότι ο λαιμός της είχε ήδη ιδρώσει.
"Αν δεν θες να σε πηδήξω εδώ μπροστά στον κόσμο και να γίνουμε πρωτοσέλιδο, είναι ώρα να έρθεις σπίτι μου" έβγαλα το χέρι μου μέσα από το φόρεμά της και σηκώθηκα όρθια. Η Keane με κοιτούσε αποσβολωμένα. Τα μάτια της γυάλιζαν από επιθυμία και ήξερα ότι το παιχνίδι είναι πλέον στα χέρια μου. Της έκανα νόημα να με ακολουθήσει και χωρίς να μιλήσει με ακολουθησε από πίσω.
Μπήκαμε μέσα στο μαύρο τζιπάκι μου και οδήγησα προς το σπίτι μου. Ευτυχώς ήταν 10 λεπτά διαδρομή γιατί δεν ξέρω αν ήμουν σε θέση να οδηγήσω παραπάνω. Η όρασή μου ήταν θολή και το κεφάλι μου βαρύ. Πόσο ήπια; Θα μπορέσω να την πηδήξω ή θα κοιμηθώ με το που ξαπλώσω στο κρεβάτι; Έριξα το βλέμμα μου στα γυμνά της πόδια. Χριστέ μου ποιος δεν θα πήγαινε με τέτοια γυναίκα και εγώ σκέφτομαι ότι θα με πάρει ο ύπνος δίπλα της; Αν ήταν η Καμίλα τώρα θα της είχα βγάλει ήδη τα ρούχα πριν προλάβουμε να φτάσουμε στο σπίτι.
Σκάσε Λόρεν.
Γιατί στο διάολο ήρθε ξανά στο μυαλό μου; Δεν ήπια αρκετά;
Φτάσαμε στο σπίτι μου και αφού κατάφερα να παρκάρω το αμάξι μου, μπήκαμε με την Keane μέσα.
Με το που έκλεισα την πόρτα πίσω μου τα χέρια μου βρέθηκαν στην μέση της να την τραβούν και να κολούν το σώμα της πάνω μου. Η ανάσα της έγινε κατευθείαν άρυθμη. Τα χείλη μου βρέθηκαν στον λαιμό της αφήνοντας υγρά φιλιά. Η μυρωδιά της ήταν τόσο ξένη. Είχα συνηθίσει το άρωμα της Καμίλα να μπαίνει στα πνευμόνια μου.
Shit. Βούλεσέ το επιτέλους.
Προσπάθησα να σωπάσω την φωνή του μυαλού μου και σήκωσα το φορεματάκι της Keana από πίσω. Τα χέρια της είχαν τυλιχτεί γύρω από τον λαιμό μου και τα δικά μου χούφτωναν πλέον τα οπίσθιά της έξω από το μικροσκοπικό εσώρουχό της.
"Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καιρό περίμενα για αυτό.." βγήκε μαζί με την ανάσα της μέσα από το στόμα της και αμέσως μετά ακούστηκε ο πρώτος αναστεναγμός της αφού τα δόντια μου μαζί με την γλώσσα μου φυλάκισαν ένα μέρος του λαιμού της και αφού το δάγκωσα άρχισα να το ρουφάω δυνατά.
"Ακόμη δεν έχεις δει τίποτα" τα πόδια μου ξεκίνησαν να προχωράνε προς το κρεβάτι μου παίρνοντας και την Keane μαζί μου. Τα δάχτυλά μου πήγαν να βγάλουν το φόρεμά της αλλά με σταμάτησε.
"Περίμενε " η ανάσα της λαχανιασμένη.
"Τι έγινε;"
"Έτσι θα πηδηχτούμε; Χωρίς να φτιαχτούμε πρώτα;" το χαμόγελό της πονηρό δαγκώνοντας τα σαρκώδη ροζ χείλη της.
"Τι εννοείς; Έχω ήδη πιει άπειρα" το χέρι μου ακούμπησε στον γοφό της και άρχισα να την χαιδέυω απαλά.
"Αθώα Λόρεν. Δεν μιλάω για το ποτό. Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ" άρχισε να προχωράει προς την τσάντα της που ήταν πεταμένη κάπου στο πάτωμα και αφού την σήκωσε έβγαλε από μέσα ένα μικρό σακουλάκι με άσπρη σκόνη μέσα.
What the fuck.
Άρχισε να προχωράει προς το σαλόνι μου και χωρίς να το καταλάβω άρχισα να την ακολουθάω από πίσω. Έκατσε στον καναπέ και μου έριξε ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα πριν μιλήσει. "Τι με κοιτάς έτσι; Πες μου ότι δεν έχεις κάνει ποτέ σου κόκα;" άπλωσε προσεκτικά την άσπρη σκόνη πάνω στο ξύλινο τραπέζι και αμέσως μετά έβγαλε την πιστωτική της κάρτα και την χώρισε σε δύο ευθείες γραμμές.
"Βασικά όχι.." είπα την αλήθεια. Ποτέ δεν είχα κάνει ουσίες. Ούτε καν τις πιο απλές.
"Έλα κάτσε δίπλα μου" χτύπησε απαλά την θέση δίπλα της για να κάτσω. "Έλα να σου αδειάσω όλο το μυαλουδάκι σου"
"Keane..δεν θέλω να κάνω" όσο μεθυσμένη και να ήμουν δεν είχα ανάγκη από ουσίες για να ξεχαστώ. Ή μήπως είχα;
"Ξεκόλλα Λόρεν" μου είπε με χαμηλή φωνή. "Σου υπόσχομαι ότι θα πας στον 7ο ουρανό" συνέχισε και αμέσως μετά έσκυψε και ρούφηξε την άσπρη σκόνη μέσα στην μύτη της. Το κεφάλι της τεντώθηκε απότομα προς τα πάνω. Τα μάτια της έκλεισαν. Οι φλέβες του λαιμού της πετάχτηκαν και αμέσως μετά άνοιξε τα γαλάζια της μάτια που πλέον είχαν μέσα φωτιά. Τα έριξε πάνω μου και για μια στιγμή σκέφτηκα ότι χρειάζομαι επειγόντως και άλλο αλκοόλ μέσα μου. "Αυτό είναι για εσένα" μου έδειξε την λευκή γραμμή που είχε απομείνει μόνη της πάνω στο τραπέζι.
Κάθισα δίπλα της χωρίς να την ακουμπάω. Τα μάτια της πάνω μου έκαιγαν.
"Δεν θα δεχτείς το δώρο μου;" σήκωσε το φρύδι της.
"Όχι" της απάντησα κοφτά.
"Εσύ χάνεις. Θα σου το αφήσω εδώ σε περίπτωση που αλλάξεις γνώμη" μου χαμογέλασε στραβά και δάγκωσε τα χείλη της και πριν προλάβει να κάνει οτιδήποτε άλλο το στόμα μου βρέθηκε κολλημένο πάνω στο δικό της.
Ήταν η πρώτη φορά που φιλούσα την Keane. Ποτέ δεν είχαμε φτάσει στο σημείο να φιληθούμε.
Λύγισε κατευθείαν το πρόσωπό της και βάθυνε το φιλί αφήνοντάς με να δοκιμάσω πρώτη φορά την γεύση της. Ήταν γλυκιά με μία δόση αλκοόλ μέσα. Όχι δεν είχε καμία σχέση με της Καμίλα. Της Καμίλα ήταν διαολεμένο νέκταρ με ζωμό αμαρτίας μέσα.
Γιατί πετάγεται όποτε γουστάρει αυτή η γυναίκα μέσα στο μυαλό μου;
Δάγκωσα το κάτω χείλος της Keane προσπαθώντας να διώξω κάθε εικόνα της Καμίλα. Ο καυτός αναστεναγμός που βγήκε μέσα από το στόμα της με έκανε να βάλω το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια της και λίγο πριν την ακουμπήσω το κινητό μου άρχισε να χτυπάει.
"Μην διανοθείς να το σηκώσεις" η φωνή της Keane μέσα στο φιλί μας και το κεφάλι μου τόσο βαρύ. Το χέρι της ανέβηκε στο στήθος μου και τα χείλη της άρχισαν να κατεβαίνουν στον λαιμό μου. Γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ; Ίσως φταίει ότι χτυπάει ακόμη το κινητό μου. Έκλεισα τα μάτια μου και ίσως ήταν το χειρότερο λάθος που έκανα. Το μόνο που κατάφερα να δω ήταν το πρόσωπο της Καμίλα. Το σώμα μου σφίχτηκε.
"Keane σταμάτα.." ξεροκατάπια το ίδιο μου το σάλιο. Μάλλον είχα πιει πολύ γιατί ένιωθα να γυρίζουν όλα γύρω μου. Αυτό φταίει.
"Τι έγινε;" δεν σταματούσε.
"Πρέπει να σηκώσω το κινητό μου" βρήκα την πρώτη δικαιολογία και σηκώθηκα όρθια. Η Keane έμεινε να με κοιτάζει σοκαρισμένη χωρίς να μιλάει καθώς μόλις είχα χαλάσει την ατμόσφαιρα.
Προχώρησα μέχρι το κινητό μου και προσπάθησα να καθαρίσω το μυαλό μου.
≤ Ελπίζω να με παίρνεις για κάτι σημαντικό την μέρα του ρεπού μου ≥ η φωνή μου πιο απότομη στο ακουστικό βλέποντας ότι είναι ο μάνατζερ μου.
≤ Τι σκατά κάθεσαι και κάνεις;≥ τον άκουσα να μου φωνάζει νευριασμένος.
≤ Δεν σε καταλαβαίνω ≥
≤Εφημερίδες δεν διαβάζεις; Στον έξω κόσμο δεν έχεις δει τι συμβαίνει; Η τεχνολογία δεν έχει φτάσει σπίτι σου ακόμη;≥ ήταν έξαλλος.
≤ Ήμουν απασχολημένη ≥
≤ Με το να πηδάς αυτό το μοντέλο την Keane; Λόρεν είσαι πρωτοσέλιδο σε όλα τα blog. Έχει γίνει πανικός σε όλα τα social media. Ο κόσμος έγινε έξαλλος και όλοι λένε ότι επιτέλους υπάρχει η πρώτη απόδειξη ότι είσαι gay αφού κωλοτρίβεται αυτό το μοντέλο πάνω σου σε άπειρες φωτογραφίες. Το κινητό μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει και εσύ είσαι στην κοσμάρα σου;≥ είπε με μία ανάσα και μπορούσα να καταλάβω ότι πραγματικά είχε βγει έξω από τα ρούχα του.
≤Τελείωσες;≥ ήταν το μόνο που είπα.
≤Τώρα σοβαρά αυτό έχεις μόνο να πεις;≥
≤Τζόναθαν το τελευταίο που με νοιάζει αυτή την στιγμή είναι τι θα πει ο κόσμος και τι έχει να πει ο κόσμος για εμένα. Βαρέθηκα. Εχω πολύ πιο σοβαρά προβλήματα≥ του πέταξα με νεύρα.
≤Όπως το να πηδήξεις αυτό το μικρό πρεζάκι που τώρα λογικά έχεις στο σπίτι σου;≥
≤Μπορεί≥ του έκλεισα το τηλέφωνο στα μούτρα.
Πήρα μία βαθιά ανάσα προσπαθώντας να επαναφέρω την ηρεμία στην αναπνοή μου. Που τον βρήκα αυτόν τον μπούφο για μάνατζερ; Ήθελε μια ζωή να ελέγχει την προσωπική μου ζωή, να με προωθεί σαν την Λόρεν, την ακαταμάχητη, που δεν έχει σχέση και είναι δυναμική. Ότι θέλω θα κάνω στην ζωή μου.
Σκέφτηκα και τα μάτια μου έπεσαν πάνω στην Keane που με κοιτούσε ακόμη προκλητικά.
"Ξέρεις ότι είναι απίστευτα σέξυ όταν μιλάς έτσι άγρια;" το βλέμμα της διαπεραστικό να με γδύνει με τα μάτια της.
Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον καναπέ που καθόταν. Πόσες φορές έχω κάνει σεξ εκεί πάνω με την Καμίλα; Άπειρες. Τα μάτια μου άρχισαν να σαρώνουν αργά τον χώρο γύρω μου. Όπου και να κοιτουσα υπήρχε αυτή. Δεν υπήρχε χώρος που δεν είχε περπατήσει γυμνή μέσα σε αυτό το σπίτι. Ούτε ένας. Το κεφάλι μου χαμήλωσε. Τι πας να κάνεις Λόρεν; Μην το κάνεις; Σταμάτα και μην το κάνεις.
"Keane..συγγνώμη αλλά..δεν νομίζω να μπορώ να κάνουμε κάτι σήμερα" το στόμα της άνοιξε ελάχιστα. "Είμαι αρκετά συγχυσμένη από το τηλέφωνο και θέλω να κάνω απλά ένα μπάνιο και να ξαπλώσω" βρήκα την πρώτη δικαιολογία καθώς ήξερα πολύ καλά για ποιο λόγο για ακόμη μία φορά δεν μπορώ να κάνω κάτι μαζί της. Ο λόγος ήταν πάντα ο ίδιος. Πάντα. Αυτή. Να υπάρχει εκεί στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μου να με ελέγχει χωρίς καν να το θέλω. Και θύμωνα με τον εαυτό μου τόσο πολύ καθώς αυτή απολάμβανε το σεξ με τον άντρα της και εγώ δεν μπορούσα καν να πάω με άλλη. Πόσο τραγική είμαι;
"Ξέρεις πόσες φορές πήγε να γίνει κάτι μεταξύ μας Λόρεν και ποτέ δεν έγινε γιατί ποτέ δεν μπορούσες;" σηκώθηκε όρθια και ίσως λίγο τσατισμένη. "Τρεις. Και τις τρεις φορές γίνεται πάντοτε το ίδιο" με κοίταξε με απογοήτευση. "Και τις τρεις φορές το συμπέρασμά μου είναι το ίδιο. Γουστάρεις κάποια άλλη. Και την γουστάρεις τόσο πολύ που δεν μπορείς να πας με άλλη" τα λόγια της με άφηναν άφωνη. "Και είναι κρίμα ξέρεις να το κρατάς τόσο καιρό κρυφό γιατί είμαι σίγουρη ότι έχεις εδώ και μήνες κάτι. Τι σκατά; Με καμία παντρεμένη έμπλεξες και δεν μιλάς σε κανέναν για αυτό;" τα λόγια της έσκασαν σαν βόμβα μπροστά στα μάτια μου.
"Keane.." πήγα να μιλήσω αλλά η φωνή μου ήταν διστακτική χωρίς να μπορώ να συνεχίσω.
"Άστο Λόρεν..σε ξέρω από μωρό παιδί" άρχισε να προχωράει προς την έξοδο του σπιτιού μου. "Χρησιμοποίησε το δωράκι που σου άφησα εκεί πάνω. Ίσως το έχεις πολύ περισσότερη ανάγκη από εμένα" ήταν τα τελευταία λόγια που είπε πριν πάρει την τσάντα της και σηκωθεί και φύγει από το σπίτι μου.
Έμεινα καρφιτσωμένη στην ίδια θέση. Τι ήταν αυτό που μόλις έγινε; Άρχισα να προχωράω προς το μπαρ και μου σέρβιρα δύο δάχτυλα καθαρό ουίσκι. Το πήρα στα χέρια μου και κάθισα στον καναπέ αφήνοντας το αλκοόλ δίπλα στο ναρκωτικό που μου άφησε η Keane.
Άρχισα να κάνω μασαζ το κεφάλι μου καθώς ο πονοκέφαλος που είχα ήταν τρομερός.
Πως έχει γίνει έτσι η ζωή μου;
Κατέβασα μία γουλιά από το αλκοόλ και το βλέμμα μου έπεσε στο κινητό μου.
Γιατί θέλω να της στείλω μήνυμα;
Τραγική ειρωνία. Δεν μπόρεσα να πηδήξω την Keane που την είχα στο κρεβάτι μου γιατί το μυαλό μου ήταν σε μια γυναίκα που αυτή την στιγμή μάλλον είναι στο κρεβάτι με κάποιον άλλο.
Πόσο ηλίθια είσαι Λορεν;
Λογικά η Καμίλα τώρα κοιμάται αγκαλίτσα με τον Γουίλιαμ. Και καλύτερα να μην σκεφτώ ότι μπορεί να μην κοιμάται απλά. «Γουίλιαμ»; Ακόμη και το όνομά του πριγκιπικό; Χαχα..όχι που θα διάλεγε κάτι τυχαίο.
Σκύλα.
-
Πέρασαν 10 μέρες περίπου από εκείνο το βράδυ και η σημερινή μέρα πέρα από κουραστική ήταν και απαιτική. Το πρωί ήμουν καλεσμένη στον Jimmy Fallon, μετά έπρεπε να δώσω κάποιες συνεντεύξεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και αμέσως μετά μία τρίωρη συναυλία στο Μπρούκλιν. Σαν να μην έφτανε αυτό έπρεπε να επιστρέψω στην Νέα Υόρκη το ίδιο βράδυ καθώς γινόταν η παρουσίαση του νέου μας single με την Σελίνα. Φυσικά. Με την Σελίνα μπορεί να είχαμε να μιλήσουμε 2,5 περίπου μήνες αλλά είχαμε ηχογραφίσει ένα κομμάτι μαζί. Ήμουν άριστη επαγγελματίας πάνω στην δουλειά μου και σε καμία περίπτωση δεν θα ζητούσα να αποσυρθεί το κομμάτι μας από την αγορά απλά γιατί πλέον δεν έκανα παρέα με την Σελίνα.
Αφού αποβιβάστηκα από το αεροπλάνο στην Νέα Υόρκη, η προσωπική μου λιμουζίνα με μετέφερε κατευθείαν στο σπίτι μου και το πρώτο πράγμα που ήθελα να κάνω ήταν να ξαπλώσω και να σηκωθώ ένα χρόνο μετά. Παρ΄όλα αυτά δεν είχα επιλογή. Ο τρόπος ζωής μου ήταν ανέκαθεν έτσι τα τελευταία 7 χρόνια, απλά μέρες σαν την σημερινή ήμουν περισσότερο κουρασμένη από όσο περίμενα. Έκανα ένα γρήγορο μπάνιο και σε μία ώρα βρισκόμουν έτοιμη μπροστά στον καθρέφτη κάνοντας κάποιες τελικές διορθώσεις. Η εκδήλωση ήταν επίσημη και έτσι αποφάσισα να ντυθώ αρκετά κομψά. Η μαύρη ψηλόμεση φούστα που φορούσα κολούσε πάνω μου διαγράφοντας τις καμπύλες μου ενώ από πάνω αποφάσισα να βάλω ένα μαύρο κορμάκι που να αφήνει όλη μου την πλάτη εκτεθειμένη. Τα μαλλιά μου ήταν ολόισια, σε ένα αυταρχικό χτένισμα με την χωρίστρα στο πλάι και χτενισμένα με τέτοιο τρόπο που έπεφταν τα περισσότερα πάνω στον δεξί μου ώμο. Το βάψιμό μου ήταν έντονο. Smokey eyes, γκρι σκιά με τέλεια κοψίματα και φυσικά το κατακόκόκκινο κραγιόν μου. Ήμουν ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα περισσότερο γιατί δεν φαινόταν ούτε στο ελάχιστο η κούραση πάνω μου.
Αποφάσισα να οδηγήσω με το δικό μου αμάξι στο χώρο της δεξίωσης και όχι να με πάει κάποια λιμουζίνα. Εξάλλου δεν είχα προλάβει να οδηγησω ακόμη την καινούρια μαύρη διθέσια BMW z5 που πήρα και ήταν μια καλή ευκαιρία σήμερα. Σε 20 λεπτά βρισκόμουν έξω από τον χώρο παρουσίασης του καινούριου μου single και έμεινα 2 λεπτά μέσα στο αμάξι πριν αποφασίσω να βγω.
Φόρεσα το ψεύτικο χαμόγελό μου και θύμησα στον εαυτό μου ότι είμαι επαγγελματίας. Θα ξεμπέρδευα όσο πιο γρήγορα γινόταν με την υποχρέωσή μου και θα γυρνούσα στο σπίτι μου να ξεκουραστώ. Ήξερα πολύ καλά ποιους θα συναντούσα μέσα σε αυτό τον χώρο. Πρώτη και καλύτερη την Σελίνα. Και μαζί με αυτήν το squad της. Και ναι.. ήξερα πολύ καλά ότι υπάρχει και η πιθανότητα να είναι και η Καμίλα μέσα. Με την οποία είχαμε να μιλήσουμε και να βρεθούμε από εκείνο το βράδυ στο σπίτι της Νορμάνι, 10 μέρες περίπου πριν. Προφανώς και δεν θα έμπαινε στην διαδικασία να μου στείλει μετά τον τρόπο που της μίλησα και προφανώς δεν είχα κανένα σκοπό να της δείξω ότι τρέχω από πίσω της. Ήμουν αρκετά υπερίφανη για να κάνω κάτι τέτοιο.
Δεν θα επέτρεπα σε κανέναν εκεί μέσα να καταλάβει ότι έχει την ελάχιστη επιρροή πάνω μου. Πόσο μάλλον στην Καμίλα.
Βγήκα απο το αμάξι μου και τα φλας από τις φωτογραφικές μηχανές τύφλωσαν σχεδόν αμέσως τα μάτια μου. Έδωσα τα κλειδιά στον παρκαδόρο και ο μπράβος της εκδήλωσης με βοήθησε να περάσω μέσα από το πλήθος που περίμενε να με απαθανατήσει έστω σε μία φωτογραφία. Το όνομά μου ακουγόταν δυνατά από το στόμα των δημοσιογράφων και φωτογράφων. Σεβόμουν την δουλειά τους αλλά κάποιες φορές μπορούσαν όλοι να γίνουν τρομερά καταπιεστικοί.
Κατάφερα να μπω αλώβητη μέσα στον χώρο της δεξίωσης και το πρώτο πρόσωπό που αντίκρισα ήταν του μισητού μου μάνατζερ. Ευτυχώς τα νεύρα του κρατάνε πάντα λίγο και το θέμα της Keane το ξεπέρασε σχετικά γρήγορα. Αν και τα blogs δεν σταμάτησαν να ψάχνουν το θέμα και οι Harmonizers ήταν έξαλλοι απέναντί μου. Άρχισαν να μου σχολιάζουν ότι ανήκω στην Καμίλα και έβριζαν σε κάθε ευκαιρία τους την Keane. Αποφάσισα να μην ασχοληθώ. Ήδη μου ήταν δύσκολο να βγάλω εδώ και 10 μέρες την Καμίλα από το μυαλό μου.
"Ωωωω μας έκανες την τιμή και ήρθες; Για μια στιγμή πίστεψα ότι μπορεί να μην μπεις καν στην διαδικασία να έρθεις" άρχισε να περπατάει δίπλα μου ο Τζόναθαν καθώς δεν σταμάτησα τον βηματισμό μου για να τον χαιρετήσω.
"Γιατί;" του χαμογέλασα στραβά χωρίς να τον κοιτάζω.
"Γιατί Λόρεν όλα τα περιμένω από εσένα πλέον. Δεν νομίζω να άντεχε κανένας άλλος μάνατζερ δίπλα σου τόσο απρόβλεπτη που έχεις γίνει."
"Aww Τζόναθαν" η φωνή μου πιο ζεστή. "Ξέρεις πολύ καλά ότι θα σκότωνε οποιοσδήποτε μάνατζερ για να βρίσκεται στην θέση σου" ναι ξέρω ακούστηκα υπεροπτική, αλλά ήταν η αλήθεια. Αυτή την στιγμή ήμουν μέσα στα πιο δυνατά ονόματα αν όχι το πιο δυνατό. Είχα κοπιάσει και είχα δουλέψει πάρα πολύ για να φτάσω στο σημείο που είμαι σήμερα και δεν θα επέτρεπα σε κανένα να υποβαθμίσει την δουλειά μου.
"Πάω πάσο γλυκιά μου" έβαλε ευγενικά το χέρι του πίσω από την μέση μου καθώς πλησιάζαμε στο booth που θα γινόταν η παρουσίαση του νέου μου single με την Σελίνα. "Και εγώ θα σκότωνα οποιονδήποτε τολμούσε να σε πάρει από δίπλα μου" μου είπε πιο χαμηλόφωνα καθώς βρισκόμασταν πλέον απέναντι από την Σελίνα, τον μάνατζερ της και το squad της.
Τα μάτια μου σάρωσαν υπερβολικά γρήγορα ένα ένα τα άτομα και η Καμίλα δεν βρισκόταν ανάμεσα τους. Χαχα. Για μια στιγμή ένιωσα μια μικρή απογοήτευση αλλά αμέσως έδιωξα αυτό το συναίσθημα. Φυσικά και δεν θα ερχόταν και κανονικά δεν θα έπρεπε καν να το σκέφτομαι.
"Καλησπέρα" μίλησα πρώτη και είδα την πλάτη της Σελίνα να γυρίζει προς το μέρος μου καθώς τόση ώρα δεν με είχε δει που την πλησίαζα. Τα μάτια της έπεσαν πάνω μου και θα μπορούσα να πω με σιγουριά ότι με τσέκαρε από πάνω μέχρι κάτω. Η Taylor όπως και η Lorde ήταν πάντα δίπλα της και μαζί με αυτές και η Ruby Rose μαζί με την Cara Delevigne.
"Αααααα επιτέλους ήρθες!" με αγκάλιασε η Τέιλορ πρώτη. Wow..δεν είχε πρόβλημα που η κολλητή της με αντιπαθεί; "Γιατί χάθηκες έτσι;"
"Δεν είχε χρόνο Τέιλορ. Ήταν πολύ απασχολημένη με τις «δουλειές» της" πέταξε ειρωνικά η Σελίνα και κατάλαβα ακριβώς τι υπονοούσε με την λέξη «δουλειές».
"Καλησπέρα και σε εσένα Σελίνα" της χαμογέλασα στα ψεύτικα. Το πρόσωπό μου έδειχνε ανεπηρέαστο από την σπόντα της.
"Άργησες!" μου ανταπέδωσε το χαμόγελο.
"Ενημέρωσα" γιατί όντως είχα ενημερώσει ότι θα έρθω μία ώρα αργότερα καθώς είχα συναυλία πιο πριν.
"Πάλι καλά!"
"Τι λέτε να πιούμε λίγη σαμπάνια;" είπε κάπως άβολα η Τέιλορ παρατηρώντας το κλίμα ανάμεσα σε εμένα και την Σελίνα. Αν θεωρουσε ότι θα κάθομαι να ανέχομαι τις σπόντες της ήταν πολύ λανθασμένη.
Πήρα το κρυστάλλινο ποτήρι με την γαλλική σαμπάνια που μου έδωσε η Τέιλορ και το έφερα στα χείλη μου χωρίς να απαντήσω άλλο στην Σελίνα. Θα μου χρειαζόταν σίγουρα λίγο αλκοόλ για να παραμείνω ήρεμη αυτή την βραδιά. Το οποίο ξεκίνησα να κατεβάζω πιο γρήγορα όταν είδα μια γνώριμη παρουσία να προχωράει από μακριά προς το μέρος μας.
Την Ντάινα.
Ήξερα πολύ καλά με ποια πήγαινε πακέτο η Ντάινα και ένιωσα κάποια μικρά τσιμπήματα άγχους στην σπονδυλική μου στύλη. Γιατί δεν έκανα λάθος. Από πίσω της προχωρούσε η Καμίλα χωρίς να ρίχνει το βλέμμα της προς το μέρος μας. Κατέβασα λίγη παραπάνω σαμπάνια. Δεν θα επιτρέψω για κανένα λόγο να φανεί ότι η παρουσία της με επηρεάζει. Αλλά το αναθεματισμένο θηλυκό αποφάσισε να φορέσει ένα μαύρο φόρεμα τόσο στενό που θέλοντας και μη έκανε το μυαλό σου αμαρτωλό. Τα χαρακτηριστικά της κλασικής «λατίνας» ήταν τόσο ευδιάκριτα πάνω στο κορμί της. Λεπτά, μακριά πόδια. Θελκτικές καμπύλες σε σημείο που απορείς για τα γονίδιά της. Οπίσθια που θα πλήρωνες μια περιουσία για να ακουμπήσεις. Μελαμψό χρώμα που σήμερα ήταν πιο σκούρο από ότι συνήθως. Τι σκατά; Μέσα σε αυτές τις 10 μέρες που έχω να την δω πήγε διακοπές σε κάποια ερημωμένη παραλία με τον αντρούλι της; Γιατί ήταν μαυρισμένη αυτό μπορούσα να το καταλάβω. Τα καστανά μαλλιά της τα είχε αφημένα κάτω και έπεφταν ανάλαφρα πίσω από την πλάτη της. Ήταν ελαφρώς κυμματιστά και σε συνδυασμό με το μίνιμαλ βάψιμό της την εκαναν να φαίνεται απίστευτα κλασάτη, γοητευτική αλλά και καταραμένα θελτική ταυτόχρονα. Τα αμυγδαλωτά της μάτια ήταν σχιστά και τα χείλη της με ένα πολύ απαλό ροζ χρώμα πάνω που για μια στιγμή που πέρασε από το μυαλό ότι θέλω να της το βγάλω.
Τι σκατά σκέφτεσαι Λόρεν;
Όταν είδα τα μάτια της να σηκώνονται προς το μέρος μου πήρα κατευθείαν το βλέμμα μου από πάνω της. Δεν θα επέτρεπα στην Καμίλα Καμπέλο να καταλάβει ότι μπορεί να μπει κάτω από το πετσί μου.
Ήμουν μέσα στο στόμα του λύκου με την Καμίλα, την Ντάινα, την Σελίνα και όλο το squad τους γύρω μου.
Αλλά αυτό που δεν ήξεραν ήταν ότι ο «λύκος» ήμουν εγώ.
-
Camila's POV
Όσο πιο κοντά πλησίαζα στην Λόρεν άλλο τόσο μετάνιωνα που δέχτηκα να έρθω σήμερα στην παρουσίαση του καινούριου single που είχε με την Σελίνα. Αλλά δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Η Σελίνα ήταν φίλη μου και δεν μπορούσα να είμαι η μοναδική που δεν θα πάω από όλη την παρέα. Φυσικά και ήξερα ότι θα δω την Λόρεν εκεί και δεν ξέρω αν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Είχαμε να βρεθούμε και να μιλήσουμε 10 μέρες και ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι η συμπεριφορά της θα είναι κρύα ή αδιάφορη απέναντι μου. Δεν είχαμε ξεκαθαρίσει ότι «τελειώσαμε» αλλά νομίζω πως δεν χρειαζόταν καν να μπούμε στην διαδικασία να κάνουμε κάτι τέτοιο. Η Λόρεν ήταν τόσο πεισματάρα και ξεροκέφαλη που δεν πρόκειται να έκανε ποτέ της το πρώτο βήμα για να συζητήσουμε αυτό που έγινε.
Καθώς προχωρούσα πίσω από την Ντάινα το βλέμμα της Λόρεν πάνω μου ήταν τόσο έντονο και το ένιωθα χωρίς καν να την κοιτάζω. Τι στο διάολο θέλει; Δεν βγάζει τα μάτια της με την Keane; Ας πάει στο σούπερ μοντέλο της με τα ατελείωτα πόδια. Jesus. Η αύρα της ήταν τόσο έντονη μέσα στον χώρο που χωρίς να μπορώ να με ελέγξω τα μάτια μου σηκώθηκαν προς το μέρος της. Και ακριβώς εκείνη την στιγμή η Λόρεν πήρε το βλέμμα της από πάνω μου και το έριξε στον μάνατζερ της. Όπως το φανταζόμουν.
Bitch.
"Ελπίζω να μην χάσαμε τίποτα! Η πτήση μας από LA καθυστέρησε" είπε η Ντάινα με το που φτάσαμε κοντά στις φίλες μας και είδα κατευθείαν την Λόρεν να απομακρύνεται από κοντά μας μαζί με τον μάνατζερ της.
Έτσι θα το πας Λόρεν; Μετά από όλα όσα έχουν γίνει θα προσποιηθείς ότι δεν έγινε τίποτα;
"Μην ανησυχείς εξάλλου περιμέναμε την βασίλισσα να έρθει για να ξεκινήσουμε" πέταξε ειρωνικά η Σελίνα κοιτάζοντας την Λόρεν η οποία δεν μπήκε καν στην διαδικασία να της απαντήσει.
Υπερόπτης. Όπως πάντα.
Το κινητό μου χτύπησε και αναγκάστηκα να απομακρυνθώ κάποια βήματα από τις άλλες για να μιλήσω. Μετά από 5 λεπτά ομιλίας με τον μάνατζερ μου έκλεισα το τηλέφωνο και εκείνη ακριβώς την στιγμή άκουσα μία γνώριμη φωνή από πίσω μου και αμέσως ένιωσα ένα χέρι να με ακουμπάει στην μέση.
"Βρε βρε βρε..και έλεγα ότι δεν θα έρθεις"
Γύρισα την πλάτη μου για να δω ποιος είναι.
Φυσικά.
Η μία και μοναδική Ruby Rose.
"Δεν γινόταν να μην έρθω" της χαμογέλασα τυπικά.
"Η βραδιά θα γίνει ακόμη καλύτερη τώρα που είσαι εδώ" τα μάτια της σχεδόν με έγδυναν. "Σαμπάνια;" πήρε ένα ποτήρι από τον σερβιτόρο που περνούσε από δίπλα μας και κατευθείαν με σέρβιρε.
"Σε ευχαριστώ πολύ" απάντησα ευγενικά και πήρα το σαμπανοπότηρο στο χέρι μου.
"Πότε θα βαρεθείς να την πέφτεις στην φίλη μου;" ακούστηκε η παιχνιδιάρικη φωνή της Ντάινα δίπλα μου. Ήξερε πολύ καλά ότι η Ruby κάθε φορά προσπαθούσε να κάνει την κίνησή της μαζί μου.
"Νομίζω ποτέ!" απάντησε χωρίς να κομπλάρει καθόλου η Ruby.
"Αυτό που η Καμίλα έχει περισσότερη πέραση σε γυναίκες παρά σε άντρες με ξεπερνάει" σχολίασε η Ντάινα και πριν προλάβω να της απαντήσω έφυγε προς την Τέιλορ που την φώναζε λέγοντας μου ότι επιστρέφει σε λίγο.
Τέλεια. Και έμεινα εγώ με την Ruby μόνες μας. Υπέροχα.
"Ώστε σου την πέφτουν και άλλες γυναίκες;" συνέχισε σαγηνευτικά η Ruby ακούγοντας το σχόλιο που έκανε πριν η Ντάινα.
"Μην ακούς τις χαζομάρες που λέει η Ντάινα" γέλασα αμήχανα.
"Θα ήταν τιμή μου πάντως να κυκλοφορώ μία γυναίκα σαν και εσένα" πλησίασε η Ruby πιο κοντά μου κάνοντας με να νιώθω κάπως άβολα.
"Έλα Ruby όλοι ξέρουμε ότι με το που πάρεις αυτό που θέλεις μετά φεύγεις" έφερα το σαμπανοπότηρο στα χέρια μου και γύρισα το κεφάλι μου προς τα δεξιά γιατί ένιωθα την αύρα ενός βλέμματος πολύ έντονα πάνω μου. Τα βλέφαρά μου μούδιασαν βλέποντας ότι το άτομο που με κοιτάζει είναι η αναθεματισμένη Lauren Jauregui. Έπινε και αυτή από την σαμπάνια της και τα μάτια της με κάρφωναν. Σαν να μου λέει «σε βλέπω». Από πότε την νοιάζει; Τα βλέμματά μας κλείδωσαν και ενώ περιμενα να πάρει τα μάτια της από πάνω μου όπως κάνει κάθε φορά, συνέχιζε να με κοιτάζει τόσο έντονα που το μούδιασμα από τα βλέφαρά μου άρχισε να κατεβαίνει προς το στήθος μου και από εκεί ακόμη πιο χαμηλά. Τι σκατά παιχνίδι παίζεις Λόρεν; Η φωνή της Ruby με επανέφερε στην πραγματικότητα και έριξα ξανά την προσοχή μου πάνω της προσπαθώντας να βρω την υπόστασή μου που ξεκίνησα να χάνω εξαιτίας της Λόρεν. Με ένα βλέμμα της μπορεί να με ελέγχει; Πότε έφτασα σε αυτό το σημείο;
"Καμίλα Καμίλα" κούνησε το κεφάλι της η Ρούμπι δεξιά και αριστερά. "Αν είχα μία γυναίκα σαν και εσένα δίπλα μου το μόνο σίγουρο είναι ότι θα την παντρευόμουν" μου απάντησε και το βλέμμα της πλέον ήταν στα χείλη μου.
"Κρίμα που σε πρόλαβε άλλος ε Ruby;"
Η βραχνιασμένη και τόσο γνώριμη φωνή που ακούστηκε από πίσω μου έκανε το χνούδι σε όλο το κορμί μου να ανατριχιάσει. Για μια στιγμή σκέφτηκα ότι μάλλον φαντάζομαι πράγματα αλλά το άρωμά της έμπαινε τόσο έντονα στα πνευμόνια μου που χωρίς να κοιτάξω ήξερα ότι στέκεται ακριβώς δίπλα μου η Λόρεν. Τι σκατά έκανε; Δεν με χαιρέτησε καν και ξαφνικά ερχεται δίπλα μου για να πετάξει τις ειρωνίες της; Το κορμί μου έμεινε ακίνητο και το στόμα μου κλειστό λες και έχω χάσει την καταραμένη μιλιά μου.
"Δεν έχει παντρευτεί ακόμη η Καμίλα..ίσως έχω την ευκαιρία μου να την κάνω να αλλάξει γνώμη." απάντησε η Ruby προς την Λόρεν λες και δεν βρίσκομαι εγώ μπροστά.
"Και να παρατήσει τον Γουίλιαμ για να είναι με μία γυναίκα; " γέλασε ελαφρώς "Ruby δεν νομίζω να έχεις τα «προσόντα» για να είσαι μαζί της. Έτσι δεν είναι Καμίλα;" γύρισε το βλέμμα της πάνω μου και σχεδόν έφτυσα την σαμπάνια από το στόμα μου μέσα ακούγοντας την σπόντα που βγήκε από το στόμα της για να την ακούσω αποκλειστικά και μόνο εγώ. Τι κάνει; "Είσαι εντάξει;"συνέχισε ειρωνικά βλέποντας ότι πήγα να πνιγώ πριν και το βλέμμα της πάνω μου ήταν τόσο καυστικό.
"Αν δοκιμάσει ποτέ η Καμίλα να πάει με γυναίκα ίσως αλλάξει γνώμη Λόρεν." πέταξε η Ruby και τα μάτια της πλέον έγδυναν το κορμί μου.
"Νομίζω ότι αρκετά μιλήσαμε για εμένα" η φωνή μου σοβαρή.
"Εγώ θα μπορούσα να μιλάω ώρες για εσένα Καμίλα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν θα ήθελε να κάνει κάτι μαζί σου." θα ορκιζόμουν ότι η φωνή της Ruby ήταν αναμμένη. Η Λόρεν δίπλα μου στεκόταν ανεπηρέαστη αλλά ίσως ήμουν η μοναδική που παρατήρησα ότι ξεκίνησε να χτυπάει νευρικά τα δάχτυλά της πάνω στο ποτήρι της σαμπάνιας που κρατούσε.
"Ruby..σταμάτα σε παρακαλώ" η φωνή μου αμήχανη.
"Βρήκες τους τρόπους σου;" ακούστηκε η φωνή της Λόρεν χαμηλή αναφερόμενη αποκλειστικά σε εμένα χωρίς να με κοιτάζει.Τα λόγια της ήταν τόσο προκλητικά χωρίς κανένα δισταγμό. Στεκόταν τόσο άνετα δίπλα μου λες και της ανήκει όλος ο κόσμος με μοναδικό σκοπό να με ειρωνευτεί. Η φωτιά που άρχισε να καίει μέσα μου ξεκίνησε να γίνεται ανήμερη. Αν πίστευε ότι θα κατσω με βουλωμένο στόμα ήταν πολύ λανθασμένη.
"Μιλάς εσύ για τρόπους;" τα μάτια μου καρφωμένα πάνω της με θυμό.
"Wow..τι πάθατε;" γούρλωσε τα μάτια της η Ruby.
"Εγώ τίποτα.." απάντησε με πια απίστευτη χαλαρότηρα η Λόρεν λες και δεν συμβαίνει τίποτα. "Μάλλον η Καμίλα έχει περίοδο"
Χριστέ μου δώσε μου δύναμη να μην της ορμήξω.
"Μάλλον η Λόρεν έχει πιει" γύρισα το βλέμμα μου προς την Ruby προσπαθώντας να ηρεμίσω το εσωτερικό ουρλιαχτό μου και για καλή της τύχη η Λόρεν αποφάσισε να μην απαντήσει.
"Ίσως χρειάζεται και εγω να πιω Καμίλα. Ξέρεις όταν πίνω γίνομαι ακούραστη στο σεξ" ακούστηκε η Ruby χωρίς κανένα ηθικό φραγμο.
Τώρα ήταν η ευκαιρία μου. Ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να μπω κάτω από το πετσί της Λόρεν.
"Αν είσαι τόσο καλή όσο λες Ruby ίσως θα πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι πολύ σοβαρά τις προτάσεις που μου κάνεις" πέταξα αδίστακτα όσο πιο προκλητικά μπορούσα. Η Λόρεν ακούγοντας τα λόγια μου κατέβασε το σαμπανοπότηρό της με μία γουλιά. Έτσι μπράβο.
Η Ruby πήγε να μου απαντήσει αλλά η φωνή της Λόρεν την σταμάτησε. "Νομίζω είσαι δεσμευμένη για να κάνεις κάτι τέτοιο." το βλέμμα της ανέκφραστο και καρφωμένο πάνω μου αλλά ήξερα τόσο καλά ότι βράζει μέσα της.
"Νομίζω ότι δεν σε αφορά το τι κάνω και τι όχι στο κρεβάτι μου" της απάντησα στον ίδιο τόνο.
"Άκουσα ότι ο μπαρτέντερ κάνει απίστευτα κοκτέιλ. Καμίλα θέλεις να με συνοδέψεις;" ακούστηκε η φωνή της Ruby ενώ το βλέμμα μου ήταν ακόμη κολλημένο πάνω στην Λόρεν όπως και το δικό της πάνω μου. Αν μου προκαλούσε ανατριχίλες; Ναι. Αν μου προκαλούσε θυμό; Ναι. Τα συναισθήματά μου για αυτήν ήταν τόσο διφορούμενα που ήθελα να την χαστουκίσω και να την φιλήσω μαζί. Την στιγμή που το βλέμμα της Λόρεν έφυγε από τα μάτια μου και κατέβηκε στα χείλη μου ακριβώς τότε απάντησα στην πρόταση που μου έκανε η Ruby να την συνοδέψω στο μπαρ.
"Ευχαρίστως να σε συνοδέψω Ruby" ακούστηκε σαγηνευτική η φωνή μου χωρίς να έχω ξεκολλήσει τα μάτια μου από την Λόρεν και για μια στιγμή είδα το βλέμμα της να αλλάζει σαν να προσπαθεί να καταλάβει αν άκουσε καλά. Που πήγε ο δυναμισμός σου Λόρεν; Τον έχασες μέσα στο ίδιο σου το παιχνίδι; Πήρα τα μάτια μου από πάνω της και αμέσως μετά ακολούθησα την Ruby αφήνοντας την Λόρεν πίσω μου να μας κοιτάζει να φεύγουμε.
Bitch. Bitch. Bitch.
Μέσα στην επόμενη ώρα βρέθηκα στο μπαρ να πίνω το τρίτο κοκτέιλ μου με την Ruby. Πλέον δίπλα μας ήταν και η Σελίνα μαζί με την Ντάινα και τις άλλες. Η παρουσίαση του single της Λόρεν και της Σελίνα είχε ήδη γίνει αλλά δεν την παρακολούθησα. Ήμουν αρκετά απασχολημένη με το να διασκεδάζω με την Ρούμπι στο μπαρ του χώρου της δεξίωσης. Η Λόρεν δεν είχα ιδέα για το που μπορεί να είναι και ίσως νευρίαζα με το γεγονός ότι φαινόταν άφαντη. Μήπως την προκάλεσα υπερβολικά και δεν έπρεπε; Ούτε καν. Αυτή έχει το δικαίωμα να το κάνει και εγώ όχι;
"Είδε κανείς την άλλη;" ρώτησε η Σελίνα στο άσχετο ένω τα μάτια της έψαχναν να βρουν κάποιον στον χώρο.
"Ποια άλλη;" την κοίταξε με περιέργια η Ντάινα.
"Την Λόρεν ανόητη. Τι «ποια άλλη»;" απάντησε η Σελίνα λες και ήταν αυτονόητο.
"Νόμιζα ότι την αντιπαθούσες" σμίχτηκαν τα φρύδια της Ντάινα.
"Και συνεχίζω να την αντιπαθώ"
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πιο γρήγορα γιατί το θέμα της συζήτησης με άγχωνε.
"Τότε τι σε νοιάζει που είναι η Λόρεν;" συνέχισε τις ερωτήσεις η κολλητή μου.
"Come on Dinah!" το πρόσωπο της Σελίνα σαν να κάνει «duh». "Δεν την είδες σήμερα; Ποιος θα έλεγε «όχι» σε αυτήν τη γυναίκα; Είναι απίστευτα σέξυ"
Οκ..Οκ Καμίλα. Κάνε ότι δεν το άκουσες αυτό.
"Ώπα ώπα ώπα για να καταλάβω..Εξακολουθεί να σου αρέσει μετά από όλα όσα έχουν γίνει;" η Ντάινα σαν να βρίσκεται σε σοκ. "Τι σας έχει κάνει αυτή η γυναίκα και όλες τρελαίνεστε ποια;" το βλέμμα της Ντάινα φευγαλαία πάνω μου λες και η σπόντα της ήταν για εμένα. "Εξάλλου λογικά τώρα θα είναι με αυτή την Keane"
Τα τελευταία λόγια της Ντάινα ήταν σουβλιά στο στομάχι μου. Τις τελευταίες 10 μέρες πέρασα σκεφτόμενη ότι η Keane μπορεί να βρίσκεται κάτω από τα σεντόνια της Λόρεν. Το ότι μπορεί τα χέρια της να αγγίζουν άλλο κορμί μου προκαλούσε κόμπο στην καρδιά. Το ότι υπάρχει η πιθανότητα να κάνει όλα τα αμαρτωλά της πράγματα και σε κάποια άλλη ξυπνούσε το ανήμερο θηρίο μέσα μου και με τυρρανούσε. Την ήθελα για εμένα. Αποκλειστικά. Ήξερα καλύτερα από τον καθένα πως είναι η Λόρεν στο κρεβάτι και ήξερα ότι άπαξ και σου κάνει την τιμή να σε ακουμπήσει, το κορμί σου εθίζεται σε αυτή. Δεν έφτανε που μπορούσε να ρήξει όποια της έκανε κέφι ήταν και καταραμένα καλή στο κρεβάτι.
Fuck. Βούλωσε το μυαλό σου Καμίλα.
"Την Keane το μοντέλο; " πετάχτηκε η Ruby δίπλα μου. "Δεν ήξερα καν ότι είναι γκει"
Πόσο σπουδαία είσαι Λόρεν. Δεν μπαίνεις καν στην διαδικασία να ασχοληθείς και όλος ο κόσμος ασχολείται μαζί σου.
"Ruby...Όλες μας θα γινόμασταν γκέι για την Λόρεν " κατέβασε μια γουλιά από το ποτό της η Σελίνα.
"Ιουυυ για τον εαυτό σου μίλα" η φάτσα της Ντάινα με μία δόση αηδίας.
Ευτυχώς το τηλέφωνό μου χτύπησε και δεν χρειάστηκε να συνεχίσω να ακούω αυτή την κουβέντα. Βγήκα έξω από τον χώρο της δεξίωσης καθώς μέσα η μουσική ήταν πλέον αρκετά δυνατή και δεν θα άκουγα κάτι. Ήταν Ο Γουίλ που λογικά θα ήθελε να με καληνυχτίσει και να μάθει αν είμαι καλά.
Με το που βγήκα έξω και πήγα να σηκώσω το τηλέφωνο ο βηματισμός μου σταματησε απότομα βλέποντάς την να στέκεται ακριβώς μπροστά μου.
"Κλείστο" άκουσα την προστακτική φωνή της Λόρεν.
Το κινητό μου συνέχισε να χτυπάει με τα χέρια μου κοκαλωμένα πάνω σε αυτό και το βλέμμα της Λόρεν καρφωμένο πάνω μου.
Μία διθέσια BMW σταμάτησε ακριβώς πίσω από την Λόρεν και ο παρκαδόρος βγήκε έξω από το αμάξι και έδωσε τα κλειδιά στα χέρια της Λόρεν. Μέσα σε όλο αυτό το τόσο σύντομο χρονικό διάστημα η Λόρεν δεν είχε πάρει το κοφτερό της βλέμμα από πάνω μου και εγώ ήταν σαν να είχα χάσει την μιλιά μου.
"Μπες μέσα" με διέταξε και την είδα να προχωράει προς την θέση του οδηγού ενώ τα πόδια μου ήταν ριζωμένα στην ίδια θέση.
Ήταν θυμωμένη και αυτό φαινόταν σε όλη την όψη του προσώπου της. Ίσως για το σκηνικό που έγινε πριν με την Ruby, ή ίσως για τον τρόπο που της μίλησα την τελευταία φορά. Ήξερα πολύ καλά που θα με πήγαινε αν έμπαινα μέσα σε αυτό το αμάξι. Το θέμα ήταν αν ήθελα να μπω μετά τον καυγά που ρήξαμε ή μετά την σημερινή συμπεριφορά της. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ήμουν διατεθειμένη να την ακολουθήσω ξέροντας ότι μπορεί να έχει πάει και με άλλη ή με άλλες;
Και η απάντηση ήταν τόσο καταραμένα ξεκάθαρη.
Ναι ήθελα.
'Οχι απλά ήθελα. Το είχα ανάγκη.
Ήμουν τόσο τραγική που δεν χρειάστηκε καν συγγνώμη να μου ζητήσει για την συμπεριφορά της ή καν να με παρακαλέσει για να με έχει. Εδώ με πρόσταζε και εγώ σαν ηλίθια υπάκουσα. Γιατί ναι. Την υπάκουσα.
Τα πόδια μου βρέθηκαν να πλησιάζουν το αμάξι της και αφού μπήκα μέσα η Λόρεν ξεκίνησε κατευθείαν φέυγοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Η διαδρομή μέχρι το σπίτι της ήταν βουβή. Καμία δεν μίλησε. Εγώ το θεωρούσα αδύνατον να αρθρώσω κάποια κουβέντα καθώς στο μυαλό μου άρχισα να σκέφτομαι αν τελικά έκανα καλά και μπήκα μέσα στο αμάξι μαζί της. Η Λόρεν φαινόταν απρόσιτη. Κρύα. Ακριβώς όπως ήταν 2,5 περίπου μήνες πριν. Στην διαδρομή άναψε ένα τσιγάρο και έτρεχε τόσο γρήγορα που μέχρι να το σβήσει ήμασταν ήδη έξω από το σπίτι της.
Βγήκε από το αμάξι χωρίς καν να μου μιλήσει θεωρώντας αυτονόητο ότι θα την ακολουθήσω. Και δεν το έκανα. Η Λόρεν έφτασε μέχρι την πόρτα της και όταν συνειδητοποίησε ότι είμαι ακόμη μέσα στο αμάξι έριξε το βλέμμα της πάνω μου και με είδε να κάθομαι ακόμη στην θέση του συνοδηγού. Το πρόσωπό της δεν φανέρωνε κανένα συναίσθημα και την είδα να προχωράει προς το μέρος μου. Το άγχος μου όσο πήγαινε αυξανόταν. Δεν θα μπορούσα να τα βάλω μαζί της. Άνοιξε την θέση του συνοδηγού και τα πράσινα μάτια της έπεσαν πάνω μου.
"Φοβάσαι;" ήταν το μόνο που είπε λες και είχε κάποια καταραμένη 6η αίσθηση και μπορούσε να καταλάβει τι νιώθω.
"Όχι βέβαια" βγήκα από το αμάξι. Δεν θα της επέτρεπα να καταλάβει πόσο αδύναμη είμαι.
"Κανονικά θα έπρεπε" η φωνή της σοβαρή κοιτάζοντας με και έκλεισε με δύναμη την πόρτα του αμαξιού της πίσω μου κάνοντας στιγμιαία το κορμί μου να τιναχτεί.
Προχωρήσαμε προς την είσοδο του σπιτιού της με αυτήν μπροστά και αφού άνοιξε την πόρτα , έβγαλε το μαύρο της παλτό και άρχισε να προχωράει προς το μπαρ του σαλονιού χωρίς να μου δώσει σημασία. Είχα πλήρη θέα της γυμνής της πλάτης καθώς το μαύρο κορμάκι που φορούσε την αποκάλυπτε σχεδόν ολόκληρη. Φαινόταν απαλή. Και λεία. Χωρίς κανένα σημάδι πάνω όπως συνήθιζε να έχει εξαιτίας μου. Σέρβιρε ένα ποτό για τον εαυτό της, που από απόσταση μπορούσα να διακρίνω ότι ήταν ουίσκι και αμέσως μετά πήγε στο παράθυρο του σαλονιού της και στάθηκε όρθια απολαμβάνοντας το ποτό της. Εγώ ήμουν ακίνητη τόση ώρα ακριβώς μπροστά από την πόρτα. Κανονικά άλλος στην θέση μου θα σηκωνόταν και θα έφευγε ή αν ήταν λίγο πιο θαρραλαίος θα ορμούσε πάνω στην Λόρεν καθώς στεκόταν σαν κινούμενη αμαρτία μπροστά στο παράθυρο. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τα δυο. Ήταν λες και περίμενα κάποια εντολή να μου δώσει. Και το έκανε.
"Βγάλε τα ρούχα σου" η φωνή της κοφτή χωρίς να με κοιτάζει.
'Αρχισα να κάνω κάποια διστακτικά βήματα προς το μέρος της και σταμάτησα ακριβώς δίπλα στον καναπέ του σαλονιού της. Ίσως έπρεπε να μιλήσουμε πρώτα. Εγώ είχα ανάγκη να της μιλήσω αλλά η Λόρεν δεν φαινόταν να έχει την ίδια διάθεση. Ο ήχος από τον πάγο στο ποτό της ήταν το μοναδικό που μπορούσα να ακούσω. Το σήκωνε αργά και το έφερνε στα χείλη της παίρνοντας την κατάλληλη δόση αλκοολ μέσα της.
"Λόρεν.." ξεκίνησα διστακτικά "Θέλω να μιλήσουμε" τόλμησα να πω και τα πράσινά της μάτια έπεσαν πάνω μου και με έκαναν να ταρακουνηθώ ολόκληρη. Ήταν θυμωμένη. Oh God. Πολύ θυμωμένη.
Άφησε το ποτό της δίπλα στο παράθυρο και άρχισε να κάνει αργά βήματα προς τα πάνω μου. Το βλέμμα της έκαιγε. Η επόμενη της κίνηση με σόκαρε. Το χέρι της βρέθηκε στο μπράτσο μου να με γυρίζει απότομα με δύναμη και αμέσως μετά στο κεφάλι μου να με σκύβει προς τα κάτω μεχρι το μάγουλό μου να ακουμπήσει στον μπράτσο του καναπέ. Το χέρι της στο κεφάλι μου με πίεζε προς τα κάτω χωρίς να μπορώ να κουνηθώ και η λεκάνη της ήταν κολλητά από πίσω μου καθώς με είχε σκυμμένη ακριβώς μπροστά της.
"Όταν μιλάω θα υπακούς εγινα κατανοητή; " άκουσα την δυνατή φωνή της και πριν προλάβω να αντιδράσω ένιωσα το χέρι της να σκάει με δύναμη πάνω στην δεξία πλευρά από τα οπίσθιά μου.
Slap
Τα μάτια μου έκλεισαν με δύναμη και τα χέρια μου μπίχτηκαν πάνω στο μπράτσο του καναπέ. Το μόνο που κατάφερε να βγει από το στόμα μου ήταν ένας αναστεναγμός πόνου.
"Έγινα κατανοητή;" η φωνή της θυμωμένη, απότομη με μία μίξη ηδονής και έμπειξα ακόμη πιο δυνατά τα δάχτυλά μου πάνω στον καναπέ καθώς καταλάβαινα ότι θα με ξαναχαστούκιζε. Και το έκανε. Ακριβώς πάνω στο ίδιο σημείο έσκασε με δύναμη ξανά το χέρι της κάνοντας εκείνη την περιοχή να τσούζει και αμέσως μετά άρχισε να τρίβει το σημείο που χτύπησε πριν.
"Ναι.." ακούστηκε η ψιθυριστή φωνή μου να βγαίνει μέσα από την ανάσα μου και τα χέρια της Λόρεν μου κατέβασαν το φερμουάρ με μία κίνηση και αμέσως μετά μου έβγαλε το φόρεμα παίρνοντας μαζί και το εσώρουχό μου χωρίς να μου έχει επιτρέψει να γυρίσω να την αντικρίσω. Το σουτιέν μου δεν μπήκε καν στην διαδικασία να το ξεκουμπώσει. Έσκυσε το κούμπωμα από την δύναμη με την οποία το τράβηξε και βρέθηκε πεταμένο πάνω στα υπόλοιπα ρούχα μου. Από την ανάσα της που ήταν έντονη ένιωθα λες και είναι συγχυσμένη αλλά και αναμμένη ταυτόχρονα. Βρισκόμουν ολόγυμνη μπροστά της, ακόμη με γυρισμένη πλάτη ξέροντας ότι αν κάνω μία λάθος κίνηση το μόνο σίγουο ήταν ότι θα είχε και τις ανάλογες συνέπειες.
"Σκύψε στα τέσσερα" με διέταξε και έκανα ακριβώς όπως μου είπε. Το σώμα μου βρέθηκε ακριβώς όπως ήταν πριν σκυμμένο πάνω στον καναπέ ακουμπώντας το πρόσωπό μου στο μπράτσο του έπιπλου. Δεν την εβλεπα αλλά από τον ήχο καταλάβαινα ότι ξεντύνεται και η ίδια.
"Μην διανοηθείς να κουνηθείς ούτε χιλιοστό" μου πέταξε και άκουσα τα βήματά της να απομακρύνονται από κοντά μου. Ο ήχος από την ντουλάπα της που άνοιξε ακούστηκε και τρομοκρατούμουν να κάνω έστω και την παραμικρή κίνηση για να δω τι ακριβώς κάνει. Έκλεισα τα ματια μου και μετά από λίγο η φωνή της ακούστηκε ακριβώς από πίσω μου.
"Άνοιξε τα πόδια σου" συνέχισε τις προσταγές της και πλέον είχε ακριβώς μπροστά στα μάτια της ανοιχτά τα πιο απαγορευμένα μου σημεία.
Μπορεί να φανεί αστείο, ανώμαλο και δεν ξέρω και εγώ τι στο διάολο είχε κάνει πάνω στο κορμί μου, αλλά η περιοχή ανάμεσα στα πόδια μου ήδη είχε ξεκινήσει να ζεσταίνεται. Ήξερα ότι η Λόρεν πάνω στο κρεβάτι μπορεί κάποιες φορές να γίνει"κυρίαρχη" και να έχει το πάνω χέρι αλλά ποτέ..και όταν λέω ποτέ..Ποτέ δεν είχα γνωρίσει την τόσο άγριά εκδοχή της. Δίπλα σε αυτήν είχα γνωρίσει πτυχές του εαυτού μου που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν..και όσο και αν ντρέπομαι να το παραδεχτώ, αυτή η τόσο άγρια και θυμωμένη εκδοχή της ναι μεν με φόβιζε αλλά με ερέθιζε κιόλας. Χριστέ μου τι μου έχει κάνει;
"Ώστε θέλεις να μιλήσουμε;" η φωνή της σιγανή να καίει. Αρχισε να με πλησιάζει. "Θα μιλήσουμε.." συνέχισε στον ίδιο τόνο και έβαλε το ένα χέρι της ανάμεσα στα μαλλιά μου πιάνοντας μία τούφα μέσα σε αυτά. Πίεσε πιο δυνατά το κεφάλι μου στο μπράτσο πάνω και με το άλλο της χέρι άρχισε να τρίβει την πλάτη μου και από εκεί σιγά σιγά άρχισε να κατεβάζει τα δάχτυλά της αργά κατά μήκος της σπονδυλικής μου στήλης. Τα μάτια μου έκλεισαν. Οι τρίχες σε όλο μου το κορμί είχαν σηκωθεί και αναγκάστηκα να ανοίξω τα χείλη μου για να βγαίνει η διστακτική μου ανάσα από μέσα. Fuck Lauren. "Θα σου κάνω ερωτήσεις και εσύ θα απαντάς" το χέρι της κατέβηκε στα οπίσθιά μου και ξεκίνησε να με τρίβει έντονα στο σημείο που με είχε χαστουκίσει πριν. "Κατανοητό;" τα δάχτυλά της που ήταν ακόμη στα μαλλιά μου με τράβηξαν πιο δυνατά.
"Είπα είναι κατανοητό;" η βροντερή φωνή της ακούστηκε και μία,δύο,τρεις φορές έσκασε το χέρι της με δύναμη ξανά πίσω μου.
God..
Η πλάτη μου τεντώθηκε και τα δάχτυλά μου μπίχτηκαν τόσο βαθιά πάνω στο μπράτσο του καναπέ που σχεδόν σταμάτησε να κυκλοφορεί αίμα σε αυτά.
"Ναι.." βγήκε δυνατή με πόνο η φωνή μέσα από το στόμα μου.
"Σε κάθε λάθος απάντηση, το σημείο αυτό.." έβαλε το χέρι της πάνω στο μέρος που με χαστούκισε τόσες πολλές φορές. "..δεν θα παραμείνει απλά κατακόκκινο." είπε και ζούπιξε εκείνη την περιοχή μέσα στην παλάμη της κάνοντας με να σφιχτώ. Η φωνή της με μία μίξη θυμού και διέγερσης μαζί.
"Σου αρέσει να παίζεις μαζί μου;" ξεκίνησε χωρίς να χάνει χρόνο.
"Όχι" απάντησα αμέσως.
"Το έκανες"
Slap.
Το χέρι της έσκασε πάνω στο ίδιο σημείο με πριν και από το στόμα μου βγήκε ένας πνιγμένος αναστεναγμός. Ξαναέβαλε το χέρι της πάνω στο μέρος που πλέον έκαιγε και ξεκίνησε να το τρίβει σαν να ετοιμάζεται να με ξαναχτυπήσει.
"Ήθελες να με κάνεις να ζηλέψω σήμερα με την Ruby;"
"Ναι" έκλεισα με δύναμη τα μάτια μου γιατί το χέρι της σηκώθηκε.
Slap.
"Το έκανες καριόλα" βγήκε με θυμό από το στόμα της.
"Λόρεν .." βγήκε σχεδόν με κλάμα το όνομά της από το στόμα μου και το χέρι της άρχισε να ξανατρίβει την περιοχή πάνω στα οπίσθιά μου που ζεματούσε.
"Ήθελες να με πονέσεις;" με ρώτησε χωρίς να δείχνει έλεος και έτριξα τα δόντια μου δυνατά λέγοντας την αλήθεια.
"Ναι" η φωνή μου ψιθυριστή. Το στόμα μου βρέθηκε να δαγκώνει το μπράτσο του καναπέ για να μπορέσω να αντέξω.
Slap.
Αυτή τη φορά το χέρι της έσκασε στην αριστερή μου πλευρά με πολύ περισσότερη δύναμη από πριν.
"Μάντεψε τι" η αναπνοή της σιγανή και οξύθυμη. "Το έκανες" και με ξαναχαστούκισε ακριβώς πάνω στο ίδιο μέρος που ακούμπησε πριν και ένιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν.
"Πονάω.." ακούστηκε απεγνωσμένη πλέον η φωνή μου και το ένα της χέρι έφυγε από τα μαλλιά μου και άρχισε να με τρίβει μαζί με το άλλο πάνω στα σημεία στα οπίσθιά μου που έκαιγαν σαν φωτιά. Το σώμα της έσκυψε πίσω μου και το στόμα της κόλλησε πάνω στην δεξιά μεριά από τα οπίσθιά μου που πριν σακάτεψε και να αρχίσε να με φιλάει. Γρήγορα τα φιλιά της έγιναν υγρά και ξεκίνησε να ρουφάει και να γλύφει το δέρμα μου που λογικά τώρα θα ήταν κόκκικο σαν φωτιά. Δάγκωσε απαλά την δεξιά πλευρά, τη ρούφηξε και μετά εφάρμοσε ακριβώς το ίδιο και στην αριστερή. Οι αναστεναγμοί μου άρχισαν δειλά να σιγοτρέμουν. Έκαιγα. Πονούσα. Και ελιωνα ταυτόχρονα. Μπορούσα να καταλάβω ότι ήταν τρομερά αναμμένη. Και το αστείο ήταν ότι ενώ πονούσα τόσο πολύ..ήμουν και εγώ.
"Πόσο θέλεις να σε πηδήξω;" ακούστηκε η φωνή της μέσα στην διέγερση και ξεκόλλησε το στόμα της από τα οπίσθια μου που είχε αφήσει παντού υγρά φιλιά και αρχισε να τα τρίβει.
Ήμουν ταπεινωμένη μπροστά της αλλά το ήθελα τόσο καταραμένα πολύ που με φόβιζε.
"Λέγε πόσο το θέλεις;" τα δύο της δάχτυλα άνοιξαν τον κόλπο μου και αφού έφτυσε κάνοντας την περιοχή μου να μουδιάσει, τα έβαλε μία, δύο φορές μέσα μου και τα έβγαλε κάνοντας το κορμί μου να υποφέρει για παραπάνω επαφή.
Fuck you Lauren. Θέλει να ακούσει να την παρακαλάω.
"Πολύ" βγήκε ντροπιασμένα από τα χείλη μου και τα δάχτυλά της γλύστρισαν κατευθείαν μέσα μου και άρχισε να με πηδάει χωρίς να με λυπάται. Τα βογγητά μου κόβονταν στην μέση και ξαναεπανέρχονταν με πολύ μεγαλύτερη φόρα καθώς η περιοχή μου πλέον έκαιγε. Έβαζε και έβγαζε το δάχτυλά της με δύναμη και ένταση. Μέσα έξω. Μέσα έξω. Και ξανά. Και ξανά . Και ξανα. Μέχρι να νιώσει τα δάχτυλά της να καίνε μέσα στον οργασμό μου και τα πόδια μου να γίνονται ζελές χωρίς να μπορώ άλλο να στηριχτώ. Η κορύφωσή μου ήταν τόσο δυνατή που θα ορκιζόμουν ότι διαπέρασε ηλεκτρικό φορτίο κάθε κύτταρό μου κάνοντας το κορμί μου να τρέμει. Η Λόρεν με το που κατάλαβε ότι τελειώνω τα δάχτυλά της βγήκαν και ξεκίνησε να τρίβει την παλλόμενη περιοχή μου με την παλάμη της κάνοντας με ουσιαστικά να σπαρταράω μπροστά της.
"Καις.." η φωνή της τόσο σιγανή λες και η ίδια βρισκεται στην ίδια κατάσταση με εμένα. Πριν προλάβω καν να σταθεροποιήσω την ανάσα μου η Λόρεν άνοιξε με τα χέρια της τα οπίσθιά μου και αυτή την φορά κόλλησε το στόμα της πάνω στην περιοχή μου που ήταν μούσκεμα και βασανιζόταν. Και oh God..ξεκίνησε να την βασανίζει ξανά και αυτή τη φορά χωρίς να δείχνει έλεος.
"Το ξέρεις ότι μπορώ να σε γλείφω για μέρες;" ψιθύρισε μέσα από την καυτή της ανάσα και χωρίς να ξεκολλήσει το στόμα της από τον κόλπο μου, τα χέρια της γατζώθηκαν το καθένα πάνω στα οπίσθιά μου και άρχισε να τα τρίβει τόσο αισθησιακά και με τόση ένταση που δεν ήξερα πλέον καν τι είναι αυτό που συμβαίνει στο σώμα μου. Έτρεμα, μούδιαζα, ανατρίχιαζα, καιγόμουν και πέθαινα μαζί. Τα χείλη της άρχισαν να ρουφούν με μανία ολόκληρη την περιοχή μου που πλέον δεν ένιωθα από το κάψιμο. Η γλώσσα της λικνιζόταν γρήγορα και αισθησιακά περνώντας πάνω από τον κόλπο μου ενώ το στόμα της ταυτόχρονα ανοιγόκλεινε με τέτοιο τρόπο που οι αναστεναγμοί μου άρχισαν να βγαίνουν απεγνωσμένοι. Ο ήχος που έκανε το στόμα της μέσα στην υγρή καυτή περιοχή μου έφτανε στα αυτιά μου κάνοντας με να ντρέπομαι. Ήμουν μούσκεμα για αυτήν.
"Με έχεις καβλώσει τόσο πολύ" ζούπηξε με δύναμη το χέρι της στα οπίσθιά μου και πίεσε ακόμη πιο βαθιά το κεφάλι της ανάμεσα στα πόδια μου και το καυτό της στόμα άρχισε να ανεβαίνει από το αιδοίο μου προς τα πάνω μέχρι να διαπεράσει κάθε χιλιοστό ανάμεσα από τα οπίσθιά μου και να βγει το στόμα της έξω στην επιφάνεια. Fuck. Ένιωθα τους χυμούς μου να αρχίζουν να στάζουν πάνω στα πόδια μου. "Έτσι μωρό μου να σε βλέπω να χύνεις..." δάγκωσα με δύναμη το χέρι μου γιατί τα βρώμικα λόγια της μπορούσαν να με κάνουν να τελειώσω εκείνη την στιγμή. Το χέρι της ανέβηκε στην πλάτη μου και άρχισε να μπίγει τα δάχτυλά της πάνω από κάθε σημείο που περνούσε. Όλο μου το κορμί έσταζε από τον ιδρώτα. Ένα μέρος από τα οπίσθιά μου ξαναβρέθηκε στο στόμα της που στην κυριολεξία έκαιγε και άρχισε να το δαγκώνει και να το ρουφάει δυνατά. Αμέσως μετά να ζουπάει το σημείο με τα δάχτυλά της και μετά να το ξαναδαγκώνει. Τα πόδια μου σχεδόν λύγισαν. Τα νύχια μου είχαν σχεδόν σκίσει το ύφασμα του καναπέ που κρατούσα από την πίεση που ασκούσα πάνω στο έπιπλο για να κρατηθώ.
Δεν έδειχνε έλεος. Η Λόρεν αυτή τη φορά ήταν θυμωμένη και δεν είχε κανένα σκοπό να μου δέιξει έλεος.
Το στόμα της τρύπωσε αμέσως μετά ξανά ανάμεσα στα πόδια μου και ξεκίνησε να με γλύφει αποκλειστικά και μόνο από πίσω. Τα δάχτυλά της γλύστρισαν μέσα μου από μπροστά και αυτή τη φορά αποφάσισε να μου βάλει τρία αντί για δύο που συνήθιζε. Άρχισε να με ξαναπηδάει και το σώμα μου χρειάστηκε 3 ακριβώς δευτερόλεπτα για να αντέξει. Ο δεύτερος οργασμός μου ήρθε με τόση ένταση που το κορμί μου σχεδόν σωριάστηκε πάνω στο έπιπλο. Ήμουν μούσκεμα από πάνω μέχρι κάτω, κάθε χιλιοστό του κορμιού μου έκαιγε και το μυαλό μου ήταν τόσο ζαλισμένο από την διέγερση που θα ορκιζόμουν ότι είμαι σαν μεθυσμένη. Πριν προλάβω καν να ανοίξω τα μάτια μου η Λόρεν σηκώθηκε από πίσω μου ενώ εγώ ακόμη τελείωνα μπροστά της.
"Δεν τελείωσαμε" άκουσα την προστακτική φωνή της και slap μου έδωσε ένα χαστούκι από πίσω κάνοντας όλο το σώμα μου να ταρακουνηθεί. "Θα σε γαμήσω μέχρι να με παρακαλάς να σταματήσω"
Τα ένα της χέρι στηρίχτηκε πάνω στην λεκάνη μου και αμέσως ένιωσα ένα «πράγμα» που σίγουρα δεν ήταν τα δάχτυλά της να μπαίνει μέσα μου μία,δύο,τρεις,τέσσερις,πέντε φορές και μετά να βγαίνει.
Και slap ξανά το χέρι της πάνω στα οπίσθιά μου και μετά να ξαναμπαίνει μέσα μου αυτή την φορά με πολύ μεγαλύτερη φόρα.
Το μέτωπό μου ακούμπησε στο μπράτσο του καναπέ. Έβαλα όση δύναμη μου είχε απομείνει στα πόδια μου για να στηριχτώ. Ήξερα πολύ καλά τι συνέβαινε. 'Ηξερα πολύ καλά τι ήταν αυτό που έμπαινε με τόση δύναμη αυτή την στιγμή μέσα μου. Η λεκάνη της Λόρεν κουνιόταν γρήγορα μπρος πίσω και τα μάτια μου θα ορκιζόμουν ότι είχαν γυρίσει. Η Λόρεν το φορεσε όταν πήγε στην ντουλάπα της και τόση ώρα δεν το είχα καταλάβει. Αν άντεχα; Όχι. Αν ήθελα να σταματήσει; Φυσικά και όχι. Το σώμα μου πλέον δεν ένιωθε τίποτα άλλο παρά μόνο διαολεμένη διέγερση. Λες και με είχες βουτήξει μέσα στον βωμό της αμαρτίας και με είχες λούσει από πάνω μέχρι κάτω με καυτές ανάσες, ιδρώτα και οργασμό. Χριστέ μου. Χριστέ μου..Έπρεπε να το δω..Έπρεπε να επιβεβαιώσω αν αυτό που καταλαβαίνω ότι μου κάνει είναι αλήθεια αν και ήξερα τόσο καλά την απάντηση. Αλλά ήθελα τόσο πολύ να την δω με τα ίδια μου τα μάτια να μου κάνει τόσο βρώμικα πράγματα.
Γύρισα διστακτικά το κεφάλι μου με όση αντοχή μου είχε περισσέψει. Η καρδιά μου γροθοκοπούσε τόσο γρήγορα στο στήθος μου από τους έντονους αναστεναγμούς μου. Και τότε την είδα. Το είδα. Η Λόρεν φορούσε ένα μάυρο strap-on και το έβαζε μέσα μου με εξαιρετική μαεστρία. Το σώμα της ολόκληρο ήταν μούσκεμα από πάνω μέχρι κάτω και η λεκάνη της χτυπούσε με δύναμη από πίσω μου κάνοντας με να βογγάω δυνατά κάθε φορά που μπαίνει μέσα μου. Η γραμμές των κοιλιακών της είχε τεντωθεί και πάνω σε αυτές έσταζε ο ιδρώτας της. Οι φλέβες στα χέρια της είχαν βγει από την δύναμη με την οπόια τα στήριζε πάνω στους γοφούς μου, τραβόντας την λεκάνη μου προς τα πίσω.Τα μαύρα μαλλιά της ήταν γυρισμενα όλα στην δεξιά πλευρά και το μέτωπό της υγρό. Το στήθος της λαχανιασμένιο από τις γρήγορες κινήσεις που έκανε. Χριστέ μου δώσε μου δύναμη να αντέξω. Τα βλέφαρά μου βάρυναν. Ο λαιμός μου στέγνωσε. Δεν ξέρω αν είχα δει ποτέ στην ζωή μου πιο καταραμένα έκφυλο θέαμα. Η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη όταν έριξε τα μάτια της πάνω σε εμένα και είδε ότι την κοιτάζω. Τα βλέμματά μας κλείδωσαν με καυτή κλειδαριά. Τα βλέφαρά της έσταζαν ηδονή και θα ορκιζόμουν ότι πρώτη φορά έβλεπα τα μάτια της να έχουν πάρει αυτή την απόχρωση. Τόσο σκούρη σαν αυτή της αμαρτίας. Είχε ποτιστεί μέσα τους. Και τότε..τότε το στόμα μου δεν έμεινε κλειστό. Ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου.
"Πιο δυνατά.." έσπασε η καυτή φωνή μου τόσο σιγανά που είδα το κορμί της Λόρεν να τρέμει και τα μάτια της να γυρίζουν κοιτάζοντάς με. Ήταν αδύναμη. Το βλέμμα μου πάνω της την έκανε αδύναμη και φαινόταν σαν να είναι έτοιμη να τελειώσει από στιγμή σε στιγμή.
"Fuck.." ξέφυγε από το στόμα της και το ένα της χέρι της από τους γοφούς μου ανέβηκε στα μαλλιά μου και αφού τα τύλιξε με μία κίνηση τα τράβηξε προς τα πίσω και άρχισε να με πηδάει τόσο δυνατά που όλο μου το σώμα κουνιόταν μπρος πίσω χωρίς να μπορώ να το ελέγξω. Τα μάτια μου έκλεισαν, το στόμα μου άνοιξε και το κεφάλι μου λύγισε προς τα πίσω από το έντονο τράβηγμά της. Oh Lauren..Oh..God..Δεν ξέρω πόσες αντοχές είχε αλλά ήταν ασταμάτητη. Το μοναδικό που ακουγόταν μέσα στο χώρο ήταν ο ήχος από το strap-on να γλυστράει μέσα μου, τα ανεξέλεγκτα βογγητά μου και η αλλοπαρμένη ανάσα της Λόρεν. Τελείωνα..Oh fuck..Τελείωνα..το ίδιο και αυτή. Χτύπησε την λεκάνη της με φόρα από πίσω μου και αυτή τη φορά στάθηκε εκεί έχοντας όλο το μήκος του άψυχου «αντικειμένου» μέσα μου. Το σώμα της άρχισε να τρέμει και ακούγοντας τα ερωτικά βογγητά να βγαίνουν από το στόμα της εκείνη την στιγμή ακριβώς τελείωσα και εγώ. Οι λαχανιασμένες ανάσες μας βρέθηκαν σε έναν ατέρμονο χορό και τότε ένιωσα το σώμα της να λυγίζει πάνω στην πλάτη μου χωρίς να έχει βγει ακόμη από μέσα μου. Χριστέ μου ήταν όλο της το σώμα μούσκεμα λες και μόλις είχε βγει από το μπάνιο. Έβγαλε το strap-on από μέσα μου και χωρίς να ξεκολλήσει το σώμα της από πάνω μου κατάλαβα ότι το έβγαλε και το πέταξε στο πάτωμα. Τα χείλη της ακούμπησαν την πλάτη μου και αμέσως μετά άρχισαν να ανεβαίνουν στον λαιμό μου.Έκαιγε. Έκαιγα. Προσπαθούσα ακόμη να σταθεροποιήσω την ανάσα μου τα φιλιά της έστελναν ανατριχίλες σε όλο μου το σώμα. Έκανε τα μαλλιά μου στο πλάι και αφού έγλειψε τον λαιμό μου εγκλώβισε τον λωβό του αυτιού μου μέσα στο στόμα της. Τα χέρια της είχαν τυλιχτεί γύρω από την μέση μου και μου χάιδευε την κοιλιά απαλά. Πως είναι δυνατόν να έχει δύο τόσο αναθεματισμένες αντίθετες εκδοχές. Πριν με πηδούσε έτσι όπως πραγματικά δεν μου το έχει κάνει κανείς στην ζωή μου και τώρα με φιλούσε τόσο ασθησιακά και ερωτικά που μου σακάτευε το μυαλό. Η μέση μου σηκώθηκε και η Λόρεν δεν σταμάτησε να μου χαρίζει φιλιά στον λαιμό. Μέχρι που κατάλαβε ότι στέκομαι όρθια και ακίνητη και σταμάτησε. Δεν ξέρω τι μπορεί να σκεφτόταν. Δεν ξέρω ούτε και εγώ. Το μυαλό μου είχε αδειάσει.
Γύρισα διστακτικά την πλάτη μου και επιτέλους την αντίκρισα.
Oh God..
Oh my God..
Τι μου έχει κάνει; Καταραμένα μάγια; Πως είναι δυνατόν να κοιτάς έναν άνθρωπο και να νιώθεις ότι έχει μπει ολόκληρος μέσα μου; Ότι είστε ένα.
Γιατί εγώ αυτό ένιωθα ότι η Λόρεν δεν είχε μπει απλά κάτω από το πετσί μου αλλά ολόκληρη μέσα μου. Την κουβαλούσα μαζί μου. Ολόκληρη. Όχι απλά μικρά της κομμάτια.
Το βλέμμα της πάνω μου δεν έκαιγε..όχι..όχι καμία σχέση..είχε φύγει όλη η ηδονή..είχε φύγει η επιθυμία..είχαν φύγει οι κανόνες. Ήταν λες και με κοιτούσε με ένα συναίσθημα που δεν πίστευα ότι θα ξαναδώ ποτέ στα μάτια της.
Ήταν λες και με κοίταζε με αγάπη..
Ω Θεέ μου πόσο θα ήθελα να είναι αυτό αλήθεια..πόσο ανάγκη είχα να πιστέψω στο ότι υπάρχει ακόμη κάτι μέσα της από αυτό που κάποτε ζήσαμε..
Μείναμε σε μία σιωπή απλά κοιτάζοντας η μία την άλλη. Τα βλέμματα μας κλειδωμένα και τα πόδια μας ακίνητα σαν να φοβάται κάποια από τις δυο να κάνει το πρώτο βήμα..
Φόβος;
Αυτό που νιώθω για αυτήν είναι τόσο μεγαλύτερο από τους φόβους μου.
Τα πόδια μου βρέθηκαν να προχωράνε προς το μέρος της. Αυτό που ένιωθα ήταν πολύ μεγαλύτερο και από τους κανόνες της. Η Λόρεν κατάλαβε. Κατάλαβε τόσο καλά που με το που έφτασα μπροστά της τα χέρια της μπήκαν πίσω από τον λαιμό μου τραβώντας το στόμα μου πάνω στο δικό της. Δεν ξέρω πόση ώρα κάναμε όλα αυτά τα αμαρτωλά πράγματα αλλά δεν την είχα φιλήσει..και oh God ..μου είχε λήψει τόσο καταραμένα πολύ. Το κεφάλι της λύγησε και ένιωσα κατευθείαν την γλώσσα της μέσα στο στόμα μου να διεκδικεί την δική μου. Τα χείλη της ανοιγόκλειναν με τόσο πάθος που θα έλεγε κανείς ότι ήταν λες και με φιλάει πρώτη της φορά. Το μόνο που ακουγόταν μέσα στο σπίτι ήταν ο ήχος του φιλιου μας. Των ανασών που ανταλλάζαμε. Τα δάχτυλα της Λόρεν μπήκαν πίσω από τα μαλλιά μου και το φιλί της άρχισε να γίνεται πιο αργό..πιο ασθησιακό..Πόσο σατανικά απαλά μπορεί να είναι τα χείλη της..πόσο καταραμένα εθιστική η γεύση της , λες και δίνεις δόσεις ζεστασιάς και ανατριχίλας μέσα στο στόμα μου. Το φίλί της έγινε γλυκό, τόσο γλυκό που την ένιωσα να χαμογελάει ενώ με φιλάει. Πως μπορούσε από αναθεματισμένα σέξυ και άγρια να μετατραπεί τόσο γρήγορα σε γλυκιά και τρυφερή; Και πως είναι δυνατόν να λατρεύω και τις 2 πλευρές της.
"Well..αυτό ήταν καλό.." ξεκόλλησε για μια στιγμή τα χείλη μας και μετά με ξαναφίλησε απαλά. Τα χείλη της πλέον ήταν ροζ χωρίς ίχνος κραγιόν πάνω της.
"Εννοεις.. αυτό;" της χαμογέλασα πονηρά και έδειξα το «πεταμένο άψυχο» αντικείμενο που χρησιμοποίησε πριν πάνω μου.
"Ναι.." μου είπε κάπως ντροπαλά και ακούμπησε ξανά τα απαλά της χείλη πάνω μου αυτή τη φορά για λίγο παραπάνω. Ακόμη και αυτή η επαφή με τρέλαινε. "Δεν σου άρεσε;" ρώτησε και από το βλέμμα της καταλάβαινα ότι την ενδιέφερε πάρα πολύ η απάντησή μου.
"Δεν ξέρω..μπορεί.." την πείραξα και της έδωσα ένα χαλαρό χαστούκι στο γυμνό της στήθος που βρισκόταν μπροστά μου.
"Μπορεί;" σήκωσε το φρύδι της και τα χέρια της στην μέση μου με έφεραν πιο κοντά της.
"Ναι.." της είπα και καλά θυμωμένα. "Ναι μου άρεσε" της παραδέχτηκα. "Ευχαριστημένη τώρα;" της έδωσα ένα απαλό φιλί στο στόμα και εκείνη την στιγμή συνειδητοποίησα ότι για ακόμη μία φορά ήμασταν εκτός των κανόνων της.
"Πολύ.." γέλασε ελαφρώς. "Θες να μπούμε να κάνουμε μπάνιο;" έσκυψε το πρόσωπό της μέσα στον λαιμό μου και μου έδωσε ένα απαλό φιλί. Χριστέ μου..τα φιλιά της δεν είχαν καμία σχέση με αυτά που δίνονται μέσα στο σεξ ή πριν από αυτό. Αυτά τα φιλιά θα ορκιζόμουν ότι είχαν συναίσθημα μέσα. Και έτρεμα στην ιδέα ότι μπορεί η συμπεριφορά της να ξαναγίνει ψυχρή ή κυκλοθυμική ή το οτιδήποτε..
"Πάμε.." της έπιασα το χέρι και μπήκαμε μαζί στο μπάνιο.
Εκείνο το βράδυ ξανακοιμηθήκαμε μαζί. Ναι..όπως το ακούτε. Μετά το μπάνιο, ετοιμάστηκα για να φύγω αλλά η Λόρεν μου είπε ότι είναι 4 το πρωί και αν θέλω να ξεκουραστω σπίτι της.
Και όχι..δεν κοιμήθηκε στον καναπέ. Κοιμήθηκαμε στο ίδιο κρεβάτι..Και όχι..δεν κάθισε στην δεξιά πλευρά της αλλά βρέθηκε στην δική μου να με αγκαλιάζει από πίσω. Και όχι..δεν ήταν μόνο σεξ..ήταν κάτι παραπάνω..και εκείνο το βράδυ ένιωσα ότι το ξέρει πολύ καλά και αυτή.
Εκείνο το βράδυ αποφάσισα να τα πετάξω όλα στην άκρη. Να τα κλείσω στο μπαούλο με ατσάλινη κλειδαριά.Πόσο τρελή ήμουν; Πολύ. Για αυτήν είχα γίνει τρελή. Ήταν τόσα πράγματα που ήθελα και έπρεπε να συζητήσουμε..Άλλα όχι σήμερα. Ίσως αύριο. Δεν ξέρω πότε..Σίγουρα όμως όχι σήμερα.
Δεν θα επέτρεπα καμία σκέψη μου να χαλάσει την σημερινή βραδιά. Ούτε ο καυγάς μας, ούτε η Keane, ούτε ο Γουίλιαμ, ούτε η Ντάινα, ούτε η Σελίνα, ούτε κανένας. Η αλήθεια ήταν ότι κανένας δεν ήξερε που είμαι. Η Ντάινα όπως και οι άλλες σίγουρα θα με ψάχνανε. Ο Γουίλ; Με τον Γουίλ δεν είχα μιλήσει καν. Λογικά θα είχε τρελαθεί. Δεν είχε κανείς ιδέα το που βρισκόμουν εκείνο το βράδυ και δεν ξέρω καν αν υπήρχε κάποια δικαιολογία για να το σώσω. Να τους έλεγα τι; Δεν ξέρω..δεν ξέρω..και αποφάσισα να αφήσω τους προβληματισμούς μου για την επόμενη μέρα.
Σήμερα..
Ήμουν μέσα στην αγκαλιά της. Ήταν το μοναδικό που με ένοιαζε.