JC's POV
Just here in my condo... playing my playstation, drinking my beer. This is life...
Kanina pa nagmi miscall si Zack tsss pag tatrabahuhin na naman niya ko, tinatamad ako!! Nakakasampung tawag na siya kaya sinagot ko na lang at magdadahilan na lang ako.
"Zup cuz?" I said.
"Where are you? Kanina pa 'ko tumatawag sa'yo ah!"
"Here... in my condo. Listen I'm not feeling well so if you're trying to give me tasks, sorry bro but that's not possible."
"Did you do something terrible?"
"What?" I said. Napaisip ako kung sinabi ba ni Angelie sa kanila ang nangyari nung isang gabi.
"May dumating na mga policemen dito kanina hinahanap ka!"
"Anong sinabi mo!?" Napataas ang boses ko at napatigil sa paglalaro...
"Binigay ko yung address mo."
"What the f*ck! Bakit mo binigay!?"
"Eh bakit hindi? Hinahanap ka eh may warrant sila ano bang ginawa mong kalokohan?"
"Wala sige na may pupuntahan lang ako!" binaba ko na ang phone ko...
"TSK! ABNORMAL!!!!!!!!!" sigaw ko sa sobrang inis.
Kailangan kong makatakas hindi ako pwedeng makulong.
Nagmadali ako I wore my pants and my polo then my shoes. I got the money and the key of my car... then my phone. At yun diretso pinto na 'ko.
Pagbukas ko nasa tapat na ng unit ko ang mga pulis.
"What's wrong?" I asked making myself calm.
"Ahh sir, kayo po ba si Mr. John Christian Montemayor?"
"Sorry I'm not."
Nagmadali akong umalis pero hinarangan nila ako.
"Hulihin niyo!" sabi nung isang pulis at sinikmuraan na 'ko kaya napahiga na 'ko sa sahig at pinosas ako.
I never imagined na mangyayari to sa buhay ko. !
"Let go of me!!! Wala kayong karapatang gawin to sa 'kin!!!"
"Sir may karapatan po kayong manahimik at kumuha ng sarili niyong abugado, pero may warrant po kami kaya may karapatan kaming imbitahan ka sa presinto."
"Dalhin niyo na yan!" sabi nung isang pulis.
Di ko maimagine yung kahihiyang nangyayari sa 'kin ngayon. Dadaan kami sa main lobby, may kasama akong mga pulis at nakaposas ako.
"Pagbabayaran niyo tong ginagawa niyo sakin!!!!!"
"Tumahimik ka sir."
BWISET! Wala akong magawa kundi manglaban pero madami sila kaya wala akong magawa.
Sinakay na nila ako sa mobil nila at dumeretso na sa presinto.
Hinde!
Hindi ako pwedeng makulong!
Nakiusap ako sa katabi kong pulis.
"Hey can you get my phone?"
"Sir?"
"Nasa bulsa ko tatawagan ko ang pinsan ko."
"Sige sir."
Kinuha nung pulis ang phone ko sa bulsa at siya na rin ang pinagdial ko.
Cring......................................................
"Hey JC what's going on?"
"Hey Zack! Listen... you need to go to the precint and bring my lawyer ok?"
"Teka ano bang nangyayari sa'yo?"
"Basta sundin mo na lang ang sinabi ko sige na ibababa ko na."
Pagdating namin sa presinto tinanong na nila ako ng kung anu-ano pero di ako sumasagot.
"Hintayin natin ang abugado ko!"
Nasan na ba kasi si Zack? Pag siya may kailangan sakin sa negosyo ang galing niya! Pag ako ang may kailangan wala? Eh kung di ba naman siya siraulo eh!
I'm pissed, napipikon na 'ko sa mga pulis na 'to! Ang kukulit.
Finally dumating din si Zack at ang abugado ko at sila na ang nag handle ng problema ko. Dapat lang, pinaghintay nila ako ng matagal eh.
Nasa isang sulok lang ako habang kinakausap nila ang mga pulis, hinihintay ko ang magiging resulta ng mga pinaggagagawa nila.
Lumapit na sakin si Zack. Mukha siyang problemado, umiiling iling siyang napahawak sa balikat ko.
"Sorry bro hanggang dito lang pansamantala ang kinaya ng pera natin. Hwag ka munang mainip just relax imagine this is your day off."
"What do you mean?" inis na pagkakatanong ko.
Lumapit ang abugado ko.
"JC nabayaran naten ang mga pulis para hindi ka masama sa ibang mga preso."
"Pero makukulong pa rin ako?"
"Not only that." said Zack. "You will be locked in one of their room, and there you have TV, bed, and aircon. I paid for that. Pretend it was a suite jail ok."
"Zack di naman pwede 'to... ayoko makulong!"
"Sorry J... this is all I can do do now. But I promise you I will do everything to get you out of here."
Tinapik tapik niya lang ang braso ko at umalis na ng presinto. Maya-maya pa at umalis na rin ang abugado ko at dinala nako ng mga pulis sa kwarto ko.
"Pasalamat ka mayaman ka! Kung hindi nagawan ng paraan 'to ng pinsan mo naku wasak yan!" sabi ng pulis.
"Anong pinagsasabi mo?"
"Wala sige na pumasok ka na!" Tinulak ako papasok ng pulis sa loob ng kwarto ko at nilock na ang pinto.
Buti nalang talaga at mayaman ako, ayokong makasama ang mga criminal dito. Tsss parang ayun lang ipapakulong na 'ko ni Angelie? Eh sa states nga I can get all I want, sila pa nga ang namimilit sa 'kin. Hindi talaga to krimen, wala akong kasalanan kaya hindi ako dapat nandito ngayon. That's just part of life binigyan ako ng buhay para maging masaya, hindi para maging miserable dito.
Well anyway ang mali ko lang naman dito eh kumilos ako na parang desperado. Ang arte niya kasi para ayun lang pinagdadamot pa!
Tsk... Badshot! Anong gagawin ko dito? Its already 8pm ilang oras na lang dapat nasa bar na 'ko eh. Ano ba namang buhay 'to oh...
Angelie's POV
I'm finally back in Metro Manila. Hayyy I can now manage my company. We already signed the contract, Mother was the best that's why I chose to collaborate with her and on second thought... Siya nga lang naman ang kilala ko sa ganitong industry so no choice haha.
I sipped on my cold coffee as I'm walking thru the hall of the building, thinking a bunch of ideas... I can see the bright faces of my people grabe sa ngayon sila ang nagbibigay sa 'kin ng lakas ng loob para ipagpatuloy 'tong negosyong 'to... Of course Stanly is my inspiration. Grabe unti-unti nang natutupad ang mga dati pangarap ko lang.
I already lost 5 pounds hehe syempre kailangang magpapayat ng lola mo... Hindi ako papatalo sa mga models ko hmmm mamaya magandahan si Stanly sa kanila at baka masexyhan pa kaya di talaga pwedeng pabayaan ang figure hay...
I'm wearing my 7 inches heels, a black and pink dress with a curly brown blonde hair. Dyusko! Hindi ko dati ginagawa to!!! Nakakaloka ganito pala ang pinasok ko, kahit hindi ikaw ang model kailangan kumikinang sa kasuotan ang peg hay...
I finally reached my hmmm my own OFFICE pangarap ko lang talaga dati to. I put my bag on my table and sat on my chair. Ang kilos, mahirap haha di pwedeng wala sa poise kailangan mukhang kagalang-galang.
Phew akala ko makakaligtas ako sa ganitong uri ng pamumuhay. Ito ang tinakasan ko sa London eh haha pero ayos na 'to... atleast hindi nakakasakal gaya ng dati, mas simple pero sophisticated.
Pumasok si Tanya sa office ko.
"Oh Tanya what are you doing here?" I said.
Lumingon lumingon si Tanya sa paligid na para bang may hinahanap...
"Ahh... Tanya?"
"Ah miss, nakita mo ba si Angelie?" said Tanya.
"Tanya niloloko mo na naman ako eh..."
"Teka sino ka ba?" Tanya asked.
"Hayy nako ewan ko sayo araw-araw mo na lang ako hinahanap sa office ko at tinatanong mo pa 'ko kung nasaan ako?"
"Sorry?" pag aalinlangan ni Tanya... "Wait a minute... Angelie is that you?"
Tumitig ako sa kanya at tinaasan ng kilay.
"Oo na! Ako na nga."
"Oh my goodness is that really you?" tuwang tuwang tanong niya.
"Ay ewan ko sayo!" I said.
"Oh my God!!! You're gorgeous!!!"
"Yeah thanks." I rolled my eyes.
Natawa lang siya... "Teka paano ka naging ganyan?"
"Ewan ko nga eh basta isang araw paggising ko ganito na 'ko eh pati ako di ko makilala sarili ko." Pagsakay sa cornie niyang joke.
"Hmmm siguro may inspiration ka no?" tinignan niya ko ng nakakaloko.
Siningkitan ko siya ng mata at nginitian... "Hulaan mo!!!"
"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!" Nagtititili si Tanya.
"So official na kayo?"
"Huh anong official?"
"Oh my God so magiging ate na kita?"
"Sira ka hindi no!"
"Ay..." biglang nawala sa mood si Tanya. "Hindi pa rin?" tanong niya habang papunta sa couch.
"Hindi pa."
"Kelan pa?"
"Ewan ko."
Binato niya ko ng throw pillow. "Sira ka! Bakit ba ang tagal mong sagutin si kuya?"
"Eh basta di pa 'ko ready, tsaka na kapag kapantay ko na kayo sa yaman..."
"Ano ba yan!!! Baka naman hindi na 'ko magkaroon ng pamangkin niyan ah!!!"
"Ewan ko sayo ang kulit mo talaga."
Lumapit si Tanya.
"Eh ano na nga ba kasing nangyayari sa inyo ni kuya?"
"Wala pa."
"Wala pa?"
"Umm meron na pero..."
"Ano????"
"Hoy o.a. ka wala pang nangyayari samin no, pero we're still dating."
"Nge, hanggang kelan?"
"Basta nga paulet ulet?"
"Ay ewan ko sa'yo! Teka asan na ba si kuya?"
"Saan pa edi sa office niya!"
"Di siya pupunta dito?"
"Pupunta."
"Talaga? Anong oras?"
"Basta mga lunch!"
"Weh? San kayo pupunta??"
"Tanya ano ba ah... ikaw hwag mo na kaming paki elaman ha"
"Umm ok."
"Mind your own lovelife na lang, teka ba't ka ba nandito? Di ba dapat nasa studio ka?"
"Eh ang tagal ng photographer eh, nasan ba yung imomodel kong damit?"
"Nandun na sa loob ng dressing room mo."
"Ok..."
"Nasaan na ba kasi yung photographer mo?"
"Ewan ko... gusto mo si bestfriend nalang?"
"Free siya?"
"Oo daw."
"Ikaw bahala..."
"Yehey thank you, ui request ah..."
"Ano?"
"After ng pictorial ko, ishoot ko din si Charlie?"
"Kayo bahala basta kung papayag siya."
"Yiiehh thank you ate, bye."
Umalis na si Tanya... Hay ang sakit talaga sa ulo ng kakulitan ng babaeng yun.
Inasikaso ko na lang ang mga papers para sa meeting mamayang 1:30... Teka 11:45 na di pa tumatawag si Stanly. Hala sasabay ba siya mag lunch sakin?
Ako na nga lang tatawag sa kanya...
Nakapatay ang phone niya. Hala ano nang nangyari dun?
It's already 12:30, 1:00pm hala bakit walang text? Kinakabahan na tuloy ako.
Hindi ako makapag focus sa ginagawa ko, di kaya may problema na naman siya sakin? Kinakabahan na naman ako.
Hanggang sa may pumasok sa office ko.
"Ma'am the board is waiting for you now."
"Ok I'll be there in a minute, thanks Janey."
She's one of my staff.
Habang tumatakbo ang diskusasyon sa meeting napapaisip talaga ako. Nag woworry talaga ako ng sobra hanggang ngayon wala pa rin siyang tawag o kaya kahit man lang text.
Grabe ganito pala sa meeting, mag aalasais na oh nagsasapakan na yung mga dragons ko sa tiyan. Grabe sa paghihintay kay Stanly nakalimutan ko na mag lunch ngayon gutom na gutom na talaga ako.
Tulala na lang ako habang nagsasalita si Mother Reyna, wala na sa meeting ang utak ko ngayon... grabe na sstress ako ngayon kay Stanly. Bakit ba siya ganun?
Ihhh di kaya ayaw na niya? Napapagod na ba siya? Edi kung pagod na siya sige na sasagutin ko na siya pero ayoko ng ganitong silent treatment kinakabahan talaga ako.
Until my phone vibrated. Bigla akong napakilos at sa pagmamadali kong makuha ang phone ko sa bag ko... Nagmukha akong baliw sa harap ng mga ka board meeting ko. Grabe nakakahiya!!!
YES SI STANLY!
Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib...
Pero...
Sorry Angelie, I've been busy lately. I'm sorry but I really think,
I really think this is over. I'm so tired let's stop dating ok? I'm very sorry.
Mabilis na tumulo ang mga luha ko sa nabasa ko.
"Excuse me..." Tumayo ako at lumabas ng room. Bumaba ako sa main lobby.
No, no this is not real!!! He can't do this to me.
Tumakbo ako ng mabilis na mabilis, kailangan ko siyang puntahan! Stanly you can't do this to me! Mahal na mahal kita!
Hindi ko ininda ang taas ng sapatos ko basta tumakbo ako ng tumakbo until I reached the entrance, there Ronan is waiting for me.
Stanly's POV
I cant wait any longer! I need to do something.
Kagabi pa 'ko ganito... isip ng isip sa plano ko. Stressed na 'ko!!! Pagod na 'ko manligaw ang tagal niyang mag respond.
Until something pops into my mind.
Teka, takutin ko kaya to? Hehe.
Kinabukasan pagpasok ko kinuntsaba ko kaagad si Tanya at Ronan.
Gusto kong kulitin ni Tanya si Angelie... gusto ko mas lalo siyang maexcite sa mga nangyayari saming dalawa.
Pagkatapos hindi ko siya sisiputin, not even sa text or sa tawag as in wala talagang communication. And then mamayang gabi susunduin siya ni Ronan para sa isang malaking date pag di ko pa siya napasagot dito ewan ko na lang.
Tawag siya ng tawag, text siya ng text hehe ano kayang iniisip neto? Malamang kinakabahan to hehe.
Binlock ko muna siya sa phone para di niya ko macontact.
Tanya texted me.
"Kuya, she's in a meeting, ano na gagawin mo?" asked Tanya.
"Basta you'll see."
Excited na 'ko pero tiniis ko at nagpigil ako, hindi ko kayang tiisin si Angelie pero kailangan. Ngayon lang naman eh pangako ko last ko nang pagtitiis 'to sa kanya. Sa kanya na 'ko kung gusto niya.
2:00pm
3:00pm
"Hey how's the venue?" speaking on my phone.
"Sir it's well done."
"Great make sure walang mess! This is a big night!"
4:00pm
5:00pm
Pinauna ko na si Ronan pinadala ko na sa kanya ang sasakyan ko.
Finally 6:00 pm
I'll text her...
Sorry Angelie, I've been busy lately. I'm sorry but I really think,
I really think this is over. I'm so tired let's stop dating ok? I'm very sorry.
Pumunta muna ako sa unit ko to take a shower, I also brushed my teeth, fixed my hair, shaved everything unnecessary on my face, Wore my most expensive coat, sprayed my favorite perfume and carried Stanly the dog. Pagkatapos noon ay dumeretso na kami ni Stanly jr. sa meeting place namin.
Matagal tagal ding nawala sakin itong aso na 'to para sa isang malakihang pagsasanay.
The place is awesome. The table, yung mga balloons, the Christmas lights, everything looks amazing. It's like a castle and I am the prince who is waiting for the princess to come.
Grabe ang saya-saya ko ngayon, iba talaga ang pakiramdam ko.
The violinists are on their position, umupo na 'ko.
"Get ready." I said. "Hey make sure maganda boses nung kakanta ah..."
"Yes sir, nag-aral pa po yan sa states."
"Great."
Pinakawalan ko na si Stanly jr. at dali dali na itong tumakbo papunta sa labas.
Doon huminto ang sasakyan kung nasaan si Angelie.
Ronan opened the door, and there I can see Angelie crying haha! Sabi ko na nga ba eh...
Pagbaba ni Angelie, tumakbo si Stanly jr kagat kagat ang tali niya palapit sa mommy niya and that's the signal.
Intro... Perfect! Ang ganda ng umpisa, the best ang mga nag vaviolin at piano.
Nagulat si Angelie sa tugtog, tumutulo pa rin ang luha niya... lumapit si Stanly jr. sa kanya at sinenyasan siya na hawakan ang tali neto.
The day we met,
Frozen I held my breath
Right from the start
I knew that I'd found a home for my heart...
... beats fast
Colors and promises
How to be brave?
How can I love when I'm afraid to fall?
But watching you stand alone
All of my doubt suddenly goes away somehow
Stanly jr.'s guiding her towards me. The song is beautiful...
One step closer...
Pagka step niya huminto si Stanly jr. and the lights opened.
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
Finally natanaw na niya ko... Standing far from her. Nang makita ko siya kinabahan ako bigla. Grabe sobrang ganda niya.
Kinagat na ni Stanly jr. ang tali niya at hinablot na ito kay Angelie at umalis na.
Papalapit siya ng papalapit sa 'kin... Parang slowmotion ang lahat, nawala ang lahat ng nasa paligid. It's just me, Angelie, and the song.
"Stanly..." paglapit niya sa 'kin.
Hindi na 'ko nagpaka torpe at nagsalita na ako.
"It is true Angelie, I'm tired."
Napaluha na naman siya...
"This is over now, tapos na ang araw ng panliligaw."
Napatingin siya sa 'kin. I took a deep breath at lumuhod sa harap niya.
"I can't take it any longer Anj. You know how much I love you. So... will you marry me?"
Na-shock siya bigla at lalong di napigil ang pag iyak.
Hagulgol siya ng hagulgol habang ako nakaluhod parin hanggang ngayon. Kinakabahan pa rin ako sa isasagot niya.
Time stands still
Beauty in all she is
I will be brave
I will not let anything take away
What's standing in front of me
Every breath
Every hour has come to this
Pinunasan niya ang mukha niya. At Sumagot...
"YES! YES STANLY I WILL MARRY YOU!"
Biglang nawala ang pressure sa dibdib ko at nakahinga na 'ko ng malalim. Tumayo na 'ko at isinuot sa kanya ang engagement ring, after I embraced her tight.
"Thank you, thank you Angelie I promise you I will love you forever."
"I will always love you too Stanly." She said while crying.
Then I look at her eye to eye, then slowly kissed her beautiful lips.
I have died everyday waiting for you
Darling don't be afraid I have loved you
For a thousand years
I'll love you for a thousand more
And all along I believed I would find you
Time has brought your heart to me
I have loved you for a thousand years
I'll love you for a thousand more...
I'll love you for a thousand more...
This is just the beginning of our story. I will promise to take care of her and I will love her with all my heart, with all my life.
Angelina Yohn Gonzaga! I finally met the girl who will be with me forever.
Angelie's POV
Grabe hihimatayin ako sa mga nangyari ngayong araw na 'to... Masyado akong natakot na baka mawala si Stanly sa 'kin... Until I saw Ronan waiting for me. I got inside the car... Paulit-ulit kong binasa yung text mssage ni Stanly. Pinipilit ko magkaroon ng himala na baka sakaling mali lang ang nai-text niya.
Hindi ko mapigilan ang umiyak ng umiyak hanggang sa dalhin ako ni Ronan sa isang hindi pamilyar na lugar at dun nakita ko si Stanly jr. he is well trained dahil ginuide niya 'ko papunta sa taong pinakamamahal ko.
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayon, lalo na nang lumuhod si Stanly sa harap ko at niyaya niya kong magpakasal.
Gustong tumalon ng puso ko sa sobrang tuwa na hindi makikipaghiwalay sakin si Stanly, na kaya pala niya titigilan ang panliligaw sakin dahil yayayain na niya ako magpakasal.
Until I said yes at tuwang tuwa si Stanly, niyakap niya ko ng sobrang higpit at hinalikan ako sa lips.
Nawala ang gutom ko, nakisama ang mga dragons, inupo na 'ko ni Stanly sa chair ko at ayun nagstart ng kumilos ang lahat ng mga hinire niya para dito.
Ang sarap sarap sa tenga ng music. Phew!!! RELIEF talaga!!!
Grabe to... hindi ko pa sinasagot si Stanly pero fiancé na niya ko ngayon!
Sadyang ganito ata talaga ang love, walang pinipiling oras at pagkakataon. Basta kapag yun na edi yun na talaga.
Nagtatawanan kami habang pinagkukwentuhan ang mga naging reaksyon ko sa buong maghapon. Kahit papaano nawala nako sa cloud9 at natauhan na 'ko pero di parin humuhupa ang nararamdaman ko ngayon. Until...
"Angelina!!!" said the strict voice.
Napatingin ako sa bandang kanan ko.
MOM!?
How did she know I'm here? at teka...
kasama niya si JC?
A.N. Sorry po sa mahabang delay. sorry din kung panget ng pagkakasunodsunod ng kwento. :3 busy lang po talaga. No proof reads sorry po sa mga grammatical errors pati sa spelling haha I hope you like it. :D
E.N. Proof read. Edited. Viola! Thanks for reading! ;)