Zo lagen ze vanochtend toen ze wakker werden^
Pov Jayden.
Toen ik Levi zag met Miley werd ik boos, waarom weet ik niet. Ik moest haar helpen dat zei een stemmetje in mijn hoofd. Toen Levi weg was en ik zag Miley daar zitten wist ik dat er wat aan de hand was en ik zou haar helpen en beschermen. En toen ze mijn arm vast pakte en me terug trok. En toen ze op mijn schoot zat ik voelde tintelingen. En nu ligt ze in mijn armen te slapen omdat ze niet kon slapen vanwege heimwee. Eigenlijk hoop ik dat de heimwee nog even blijft, dan kan ze iedere nacht in mijn armen in slaap vallen. Ik kijk naar haar ze slaapt schattig zo vredig net of er niks aan de hand is. Ik zucht. Ze is zo mooi. Wacht wat Jayden je mag niet verlieft worden je weet hoe het ging met je andere vriendin. Dat mag niet nog een keer gebeuren, maar wie zegt dat Miley zo is. Ik voel iets op mijn borstkas bewegen ik kijk opzij en zie Miley wakker worden.
'Heey' zegt ze en wrijft in haar ogen wat er schattig uitziet.
'Heey' zeg ik glimlachend terug.
Ze word rood als ze ziet dat ze op mijn borstkas ligt.
'S sorry. Ik ben vast zwaar' zegt ze terwijl ze eraf gaat. Meteen voel ik een leegte.
'Nee nee is niet erg. Lag eigenlijk wel lekker' zeg ik en trek haar terug.
'Echt?' Vraagt ze onzeker.
'Ja. Kom nou maar liggen' zeg ik en sla mijn armen om haar heen.
'Heb je lekker geslapen' vraag ik terwijl ik mijn hand door haar haren haal.
'Ja bedankt dat je bij mij wou slapen. En wat je allemaal doet voor mij' zegt ze glimlachend terwijl ze mij aankijkt met haar oceaan blauwe ogen.
'Geen probleem ik doe het graag' zeg ik terwijl ik haar glimlachend aankijk.
'Kom dan gaan we naar de kantine' zeg ik terwijl ik recht ga zitten en Miley meeneem omhoog. Nu zit ze op mijn schoot met haar hoofd tegen mijn borstkas.
'Ja is goed'. Ze springt uit bed en rent richting de kast.
'Ik ga eerst douchen' schreeuwt ze terwijl ze naar de badkamer rent, maar ik sta snel op en pak haar bij haar heupen vast. Ze schrikt en verstijft ik laat haar van schrik los en zet een stap naar achteren.
'Miley' vraag ik zacht en voorzichtig. Ze glijd via de grond naar beneden en trekt haar benen op. Ze legt haar hoofd ik haar handen.
'Sorry' zeg ik als ik voor haar hurk.
'Je hoeft geen sorry te zeggen het ligt aan mij ik ben zwak niemand mag mij ik word achtervolgd ik zie mijn ouders niet meer. Heb een kut verleden. Niks zit mee alleen jij, Nathan, Justin en mijn broers. Zegt ze snikkend. Ik voel een brok in mijn keel ontstaan.
'Je bent niet zwak. Ik mag jou Nathan mag jou Justin mag je ook en je broers mogen je ook. Je ouders kom je nog wel te zien. Maar wie zit achter je aan? Wat is er in je verleden gebeurt?' Vraag zeg ik.
Ze kijkt naar mij met waterige ogen. Dat breekt me.
'Wil je het me vertellen' vraag ik voorzichtig. Ze knikt. Ze kijkt me aan.
'Ik word achtervolgd door mijn ex. Hij heeft vroeger toen we hadden..heeft hij mij verkracht en mishandeld iedere dag, maar niet altijd alleen soms ook met vrienden van hem. Daarom schrik of verstijf ik als iemand me aanraakt, en bij jongens is het erger als ik in de beurt ben van een jongen en ik ken hem niet of nauwelijks ben ik echt heel bang' zegt ze zacht en stotterd veel.
'Daarom zijn mijn broers vaak bezorgd. Daarom vonden ze het raar dat ik op je schoot zat en met Justin en jou praten' zegt ze en zucht. De tranen lopen al over haar wangen.
'Kom hier' zeg ik en open mijn armen. Ze kruipt erin en begint te huilen.
'Ik til je op oke?' Vraag ik. Ze knikt. Ik til haar op en loop naar de tafel ik zet haar op de tafel neer en ga tussen haar benen staan terwijl ik mijn armen om haar heen heb.
'Ik zal je helpen, en beschermen' zeg ik terwijl ik haar iets van me af duw.
'Dankje' zegt ze en geeft me een zwakke glimlach. Ik breng mijn handen naar haar ogen en haal de tranen weg.
'Ik zal me best doen, maar soms kan ik me niet inhouden om je te knuffelen ofzo' zeg ik haar.
'Geeft niks. Ik moet me niet zo aanstellen, het slaat nergens op' zegt ze en kijkt naar haar handen.
Ik til haar kin op
'Tuurlijk, geeft het wat. Je kan er niks aan doen. Ik moet me aanpassen' zeg ik en geef haar een knuffel. Ze verstijft weer een beetje.
'Sorry sorry ik had het moeten vragen' zeg ik en krap op mijn achterhoofd.
Ze begint te lachen.
'Het geeft niks. Ik had het moeten zien aankomen en slaat haar armen om me heen. Ik glimlach en sla mijn armen ook om haar heen.
'Ga maar douchen ik wacht wel' zeg ik terwijl ik naar achteren stap.
'Bedankt dat je naar me luistert en het begrijpt de meeste jongens zouden me uitlachen, maar dat doe je niet' zegt ze en loopt de badkamer in.
Als ze klaar is ga ik douchen. Samen lopen we naar de kantine. We gaan eten halen en gaan aan tafel zitten.
'Hey sis' zegt Blake die aankomt lopen en geeft haar een knuffel.
'Heey Blake' zegt ze glimlachend en knuffeld hem terug. Ze is zo kloos samen ik wou dat ik dat ook kon met mijn zusje. Maar daar is het telaat voor.
Flashback
'Kom Jayden gaan we kleuren' zegt Zoë. Ik sta lachend op en loop met haar mee naar de keuken. We gaan zitten en beginnen te tekenen.
'Hè Jayden dit ben jij met een meisje samen' zegt ze met twinkelende ogen.
'Maar Zoë ik heb met niemand' zeg ik lachend.
'Maar later wel geloof me, want van binnen ben je een goed mens en aardig en zorgzaam' zegt ze met een glimlach op haar gezicht. Als ik een nieuw blaadje pak en terug loop zie ik Zoë op de grond liggen bewusteloos. Ik ren naar haar toe.
'Zoë word wakker. Zoë.' Schreeuw ik. Ik til haar op en ren naar buiten. Ik bel aan bij de buren en ze openen de deur.
'Zoë is flauwgevallen. Kom we gaan naar het ziekenhuis' zegt mijn buurvrouw. Aangekomen bij het ziekenhuis gaan ze haar meteen onderzoeken. Er komt een dokter naar buiten lopen
'Ik heb slecht nieuws Zoë heeft kanker' zegt de dokter.
'Kan het genezen worden' vraag ik met tranen in mijn ogen.
'Nee jongeman, het spijt me' zegt hij.
'Hoelang heeft ze nog te leven' vraag ik.
'Hooguit 1 a 2 dagen' zegt hij.
'Mogen we naar haar toe' vraag ik. Hij knikt en loopt voor ons uit. Als we binnen komen zie ik Zoë liggen in bed. Ik ren naar haar toe en ga naast haar zitten.
'Heey Jayden' zegt ze. Ik glimlach.
'Heey' zeg ik terug.
~~~~~~~~~
Als ik de volgende dag weer terug kom in het ziekenhuis ga ik gelijk naar haar kamer. Daar ligt ze. Ik loop naar haar toe.
'Jayden weet dat ik altijd van jou hou. Je bent de beste broer die er bestaat. Al die meiden zien niet wie je echt bent. Maar het meisje die in je gelooft gaat van jou houden en jij van haar' zegt ze.
'Blijf alsjeblieft. Blijf' zeg ik huilend.
'Ik blijf altijd bij je in je hart. Ik zal altijd naar je kijken vanaf boven en naar je zwaaien en kijken hoe gelukkig je word. Ik houd van je' zegt ze. Met die woorden sluit ze haar ogen en komt er een lange piep.
'Neeee blijf Zoë blijf word wakker nee' schreeuw ik en verbouw de hele kamer. Dokters komen om me te kalmeren maar niks helpt. Mijn ouders haar ouders zijn geen ene dag gekomen om te kijken hoe haar eigen kind hier ligt te vechten, en te vragen of ze langs komen en ik haar moet teleurstellen en zeggen dat ze geen tijd hebben en niet kunnen komen.
'Het spijt me Zoë echt waar. Ik hou van je' zeg ik.
'Jayden. Hallo Jayden' hoor ik iemand zeggen als ik opzij kijk zie ik Miley vragend kijken. Ik schud me hoofd. Ik sta op en loop weg.
'Jayden wacht' hoor ik iemand zeggen ik draai me om en zie Melanie staan. Iemand waar ik dus geen zin in heb.
'Wat wil je Melanie' vraag ik geïriteerd.
'Dat weet je toch' zegt ze. Ze pakt me vast en draait ons om.
'Wat doe je' zeg ik verbaasd. Maar voordat ik antwoord krijg drukt ze haar lippen op de mijne. Ik duw haar gelijk van me af.
'Waar was dat goed voor' vraag ik verbaasd. Ze wijst achter me ik draai me om en zie Miley staan met tranen in haar ogen.
'Miley het is niet wat het lijkt' zeg ik smekend en loop naar haar toe.
'Het geeft niks we hadden helemaal niks. Toch?' Zegt ze schor.
'Nee weet ik. Maar ik weet dat het je raakt' zeg ik en wil haar hand pak.
'Maak je geen zorgen. Ik weet hoe jij er nu overdenkt' zegt ze emotieloos en draait zich om en loopt richting onze kamer.
'Melanie heb je nu je zin. Miley is nu verdrietig' zeg ik boos.
'Ja eigenlijk wel, want nu claim ik jou' zegt ze. Ze pakt mijn arm vast, maar ik trek mijn arm terug.
'Jij claimt me niet. Jij claimt me nooit' zeg ik en loop richting mijn kamer.
Heey weer een hoofdstuk. Leuk dat jullie mijn boek lezen. Dit is mijn 2de boek ik heb die nog niet voltooid maar ik ga hier meer tijd aan gesteden. Wat vinden jullie van mijn boek.
Stem alsjeblieft om mijn boek.