Ο Ρότζερ και η Έμιλυ θα πήγαιναν για αλλαγή του χρόνου σε μια πλούσια ξαδέρφη του πρώτου. Μαζί θα ερχόταν και η Τζάνις. Τον τελευταίο καιρό ήταν καλές φίλες με την οικοδέσποινα.
Το χιόνι έπεφτε αδιάκοπα έξω εδώ και τέσσερις μέρες. Το τοπίο ήταν πιο όμορφο και μαγικό έτσι. Αυτή τη θέα λάτρευε η νεαρή κοπέλα. Τα πλοία μες στη θάλασσα και τα φώτα σε συνδυασμό με το χοντρό χιόνι έκαναν τα πάντα πιο ρομαντικά.
-"Θα σε περιμένω στο σαλόνι." Ο Ρότζερ επίσημος και εντυπωσιακός όπως πάντα μέσα στο μπλε- ακριβό- κουστούμι του , έσκυψε και φίλησε τη γυναίκα του στο μάγουλο. Εκείνη καθόταν στο σκαμπό μπροστά στην τεράστια τουαλέτα ομορφιάς με τον μεγάλο καθρέπτη και τα πολλά αρώματα και κοσμήματα να την περιτρυγιρίζουν.
Μόλις βγήκε απ' το δωμάτιο, η εντυπωσιακή κοπέλα έβαλε το κόκκινο κραγιόν στα αισθησιακά χείλη της. Όπως πάντα θα έστεκε κοκέτα δίπλα στον Ρότζερ, με όλους τους άλλους να τον ζηλεύουν για την γοητευτική και πιστή γυναίκα του. Στο τέλος ψέκασε άρωμα σ' όλα τα σημεία που πρέπει να βάζει μια γυναίκα, ικανοποιημένη.
Το κινητό άρχισε να χτυπάει και γρήγορα σηκώθηκε για να απαντήσει. Ήταν ο εραστής της, σίγουρα πήρε για να ευχηθεί. Χαρούμενη απάντησε. Είχαν να βρεθούν καιρό από κοντά κι αναγκαστικά μιλούσαν στο τηλέφωνο κρυφά.
-"Έλα μωρό μου. Καλή χρονιά. Στο λέω από τώρα γιατί μετά δεν θα μπορώ." Απάντησε γρήγορα με θλιμμένη φωνή η Έμιλυ. Θα 'θελε πολύ να περνούσαν μαζί τις γιορτές , μα περίμενε μέχρι το ταξίδι τους σε 2 μέρες. Η αναμονή και η δύσκολη επικοινωνία ευνοούσε το κρυφό πάθος κι έτσι η στιγμή συνάντησης πάντα ήταν πιο απολαυστική.
-"Καλή χρονιά και σε σένα. Δεν φύγατε ακόμα; Ευτυχώς σε πρόλαβα."Ακούστηκε απ' το κινητό ο Τζέρεμι. Προφανώς είχε βγει σε ανοιχτό μέρος να μιλήσει ,διότι από πίσω ακουγόταν μουσική. Ακολούθησε μια μικρή σιωπή. Έσκυψε το κεφάλι σκεπτόμενος αν θα έπρεπε να ομολογήσει τα συναισθήματά του. "Μου'έλειψες." Είπε τελικά αποφασιστικά.
Η Έμιλυ χάρηκε με αυτή τη δήλωση και γέλασε. "Και 'συ μου έλειψες. Υπομονή!" Τα κόκκινα χείλη της έγειραν σ' ένα γοητευτικό, ειλικρινές χαμόγελο . "Υπομονή μέχρι το ταξίδι μας. Τα κανόνισα όλα."
Εκείνος άκουσε το γέλιο της και πήρε θάρρος. "Τί φοράς;" Με βραχνή φωνή την ρώτησε αναστατωμένος. Οι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να έρχοντε μα ο ίδιος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Το μόνο που μετρούσε ήταν η γλυκιά φωνή που άκουγε. Είχε βγει στο μπαλκόνι για να μιλήσει, ενώ χιόνιζε. Είχε ξεπαγιάσει ,μα δεν τον ένοιαζε τούτη τη στιγμή.
Εκείνη προχώρησε ξανά υπερήφανη μπροστά στον καθρέπτη ."Φοράω ένα ακριβό, κολλητό φόρεμα σε κόκκινο χρώμα με την πλάτη έξω. Και τα μαλλιά μου είναι ελεύθερα ,μπουκωμένα με άρωμα." Προχώρησε και κάθισε στο κρεβάτι χαρούμενη. "Αυτό που σ' αρέσει πολύ. Το 'βαλα για να σε σκέφτομαι. Να θυμάμαι την τελευταία μας φορά στο ξενοδοχείο.."
Το αγόρι αναστατώθηκε με την θύμηση εκείνης της ωραίας μέρας. "Μμ τι ωραία.." Προσπάθησε να φανταστεί την αγαπημένη του ντυμένη σαν φωτιά. Το άρωμα αυτό φυσικά δεν μπορούσε να το ξεχάσει. Ήταν πολύ χαρακτηριστικό και το αγαπημένο του. " Εγώ είμαι ντυμένος γκαρσόνι και πρέπει να 'μαι ευγενικός όλο το βράδυ.." Η διαθέση του άλλαξε απότομα και κατσούφιασε.
-"Υπομονή. Πρέπει για τα λεφτά." Η Έμιλυ τον παρηγόρησε γλυκά. "Είμαι σίγουρη πως είσαι πανέμορφος!"
-"Ναι. Καλά να περάσεις. Άρχισαν να έρχοντε καλεσμένοι στο σπίτι και πρέπει να πάω. Τα λέμε." Έβλεπε τους πλούσιους πολίτες να καταφθάνουν με τα ακριβά ρούχα και αμάξια τους. Κάποτε είχε -μάταια- προσπαθήσει κι αυτός να μπει σ' αυτον τον κόσμο μα δεν τα κατάφερε. Δεν ταίριαζε..
-"Καλή δουλειά. Τα λέμε." Με λύπη έκλεισε το κινητό. Θα 'θελε πολύ να 'ναι μαζί του, μα χαιρόταν και για την κατάσταση που βρισκόταν. Λάτρευε την κοινωνική τάξη και τις ανέσεις που είχε. Τον σεβασμό και το κύρος που 'δείχναν όλοι απέναντί της, ακόμα κι αν δεν την συμπαθούσαν. Κι όλα αυτά επειδή ήταν η σύζυγος ενός σεβαστού άνδρα.
Περήφανη ξανακοίταξε την κομψή σιλουέτα της στον καθρέπτη. Η γοητεία της δεν ήταν προκλητική και πρόστυχη, αλλά γλυκιά και αριστοκρατική. Όμορφη απλά χωρίς έντονες συμπεριφορές και έξαλλα ντυσίματα. Ποτέ δεν είχε άσχημη συμπεριφορά. Συγκρατούσε πάντα τον εαυτό της. Γι 'αυτό ασυνείδητα όλοι την σεβόταν. Ενέπνεε καλοσύνη και συμπάθια. Τελευταία φόρεσε μία κατάλευκη εντυπωσιακή γούνα, ακριβό δώρο του Ρότζερ του περασμένου μήνα. Ο ίδιος της ζήτησε να το φορέσει για χατίρι του.
Πήρε την τσάντα και βγήκε να τον αντικρύσει. Εκείνος έσπευσε να την αγκαλιάσει, ώστε να κατεβούν απ' τα σκαλιά έξω. Θα έπαιρναν μαζί τους και την Τζάνις.
~~~~
Όταν έφτασαν αρκετός κόσμος είχε ήδη πάει. Το σπίτι ήταν μια εντυπωσιακή έπαυλη δύο ορόφων όμως πολύ πλατύ. Άσπρο με τεράστια παράθυρα και εντυπωσιακή ,χιονισμένη αυλή. Η μουσική και η πολυκοσμία ακουγόταν έντονα από μέσα. Η οικοδέσποινα του σπιτιού βγήκε τους είδε και τους φίλησε όλους με τη σειρά. Ήταν μια συμπαθητική κυρία γύρω στα 60 με βαμμένα κόκκινα μαλλιά και ένα γαλάζιο μακρύ φόρεμα.
Η Τζάνις έκατσε στο τραπέζι με την φίλη της, ενώ το ζευγάρι έκατσε στο τραπέζι με φίλους τους. Όλοι μαζί ήταν περίπου 10 άτομα. Οι κυρίες ήταν όλες άνω των 40 κι έτσι η Έμιλυ δυσκολευόταν να μιλήσει μαζί τους. Όλες έδειχναν κάποια αντιπάθειά προς το πρόσωπο της νεαρής κοπέλας. Ζήλευαν τα νιάτα και την ομορφιά της. Επίσης την κατηγορούσαν συνεχώς πως απατάει τον Ρότζερ και του τρώει τα λεφτά ασταμάτητα. Παρόλο που δεν είχαν αποδείξεις.
Η Έμιλυ χαμογελούσε τυπικά μπροστά τους και συμπεριφερόταν αναλόγως. Προσπαθούσε να τις προσεγγίσει, μα πάντα ένιωθε την αρνητική αύρα αυτών των γερασμένων γυναικών. Όσο κι αν προσπαθούσαν να δείξουν τον καλό εαυτό τους και να την αποδεχτούν, απλά δεν μπορούσαν. Ήταν ανέφικτο! Το αδικαιολόγητο αυτό μίσος κατάτρωγε τα σωθικά τους.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν φυσικά η Τζάνις. Μόνο και μόνο επειδή η Έμιλυ ήταν κόρη της αυτομάτως έμοιαζε κατώτερη και κακιά στα μάτια τους. Ήταν αμαρτία το γεγονός ότι η μητέρα της ήταν αυτή η προκλητική μέγαιρα. Σαν να έφταιγε η ίδια επειδή έτυχε να την γεννήσει αυτή η γυναίκα. Μόνο όταν ήταν με τον Ρότζερ όλοι ξεχνούσαν ποία ήταν πραγματικά. Με εκείνον ήταν η γυναίκα του, χωρίς αυτόν η κόρη της Τζάνις.
Μόλις έφτασαν στο τραπέζι όλες είχαν κάτσει επίτηδες μπροστά ,βάζοντας τους άντρες τους στις πίσω θέσεις. Η κοπέλα ένιωσε άβολα όταν ο Ρότζερ σήκωσε έναν φίλο του για να κάτσει η ίδια δίπλα στην γυναίκα του. Έτσι θα 'ταν μαζί με τις άλλες κυρίες και θα μιλούσαν. Αυτό τις δυσαρέστησε όλες, μα δεν μπορούσαν να πουν κάτι. Γι' αυτές ήταν μια όμορφη πόρνη που ξεγέλασε έναν τίμιο και καλό άνθρωπο.
Διστακτικά έκατσε και τις χαιρέτισε. Όλες χαμογέλασαν ψεύτικα και την καλωσόρισαν, μα τα βλέμματά τους την κατέκριναν και με ζήλεια κοιτούσαν την καλλίγραμμη σιλουέτα της. Έβγαλε διστακτικά την λευκή γούνα και την έδωσε σε μια υπάλληλο. Έπειτα έκατσε στη θέση και έριξε τις ξανθές μπούκλες προς τα πίσω. Οι άλλες γυναίκες θύμωσαν με την εντυπωσιακή παρουσία της στο δωμάτιο και ακόμα περισσότερο στο τραπέζι.
Η πιο κοινωνική κυρία του τραπεζιού κατάλαβε τον δισταγμό της και αμέσως της έπιασε συζήτηση απρόθυμα. Η Έμιλυ χάρηκε που κάποιος της έδειχνε έστω και λίγη συμπάθια ,αντί για πολεμική διαθέση. Φυσικά όμως οι περισσότερες έψαχναν ευκαιρία για να την μειώσουν και να την προσβάλλουν. Να θίξουν την οικογένειά και την νεαρή ηλικία της.
Κάποια στιγμή λίγο πριν τοις δώδεκα, ο Ρότζερ σήκωσε την γυναίκα του για να χορέψουν έναν αργό ερωτικό χορό. Ο φωτισμός ήταν χαμηλός και η ορχηστρά υπέροχη. Ο Ρότζερ έκανε μια σβούρα την γυναίκα του και την πήρε στην αγκαλιά του. Η κοπέλα γέλασε γοητευτικά και τον αγκάλιασε με αγάπη. Ήταν φοβερός χορευτής με φινέτσα, ακόμα και σ' αυτήν την ηλικία.
-"Είδες; Πετύχαμε και καλό τραγούδι. Σήμερα είσαι και εσύ μια κυρία ντυμένη στα κόκκινα και σου ταιριάζει απόλυτα!" Τα γαλανά του μάτια κοίταξαν εξεταστικά την κομψή σιλουέτα της γυναίκας του. Ένιωθε τόσο τυχερός που είχε ολοδική του αυτήν την αξιοζήλευτη κοπέλα ,που προκαλούσε πάντα δέος και σεβασμό σ' όλες τους τις κοινές παρουσίες.
Η κοπέλα χαμογέλασε γλυκά και έβαλε το κεφάλι της στην αγκαλιά του. "Ευχαριστώ καλέ μου. Χαίρομαι που σου αρέσω." Δεν ένιωσε καμία ερωτική επιθυμία μαζί του. Απλά τον αγαπούσε πολύ και του χρωστούσε πολλά.
Το μεθυστικό άρωμά της τύλιξε το κορμί και το μυαλό του άντρα. "Πάντα μου αρέσεις, ότι κι αν βάλεις. Μα ομολογώ πως το κόκκινο σε κολακεύει πιο πολύ απ' όλα χρώματα." Δεν χόρταινε να μυρίζει την θηλυκή μυρωδιά της. "Η αλήθεια είναι πως σε είδα πρώτη φορά έτσι. Ντυμένη σαν φωτιά..Εκεί μου άρεσες και νομίζω πως σ' αγάπησα."
Η κοπέλα βγήκε απ' την αγκαλιά του και τον κοίταξε με απορία στα μάτια. "Δεν γίνεται ν' αγαπήσεις κάποιον μόνο μ' ένα βλέμμα." Αφηρημένα το βλέμμα της έπεσε στην ορχήστρα και σκέφτηκε τον Τζέρεμι. Το ελκυστικό κορμί και το όμορφο προσωπό του, που κάθε φορά που τα κοιτούσε ένιωθε έναν ευχάριστο πόνο χαμηλά στο στομάχι. "Ίσως να νιώσεις πάθος και έλξη, μα η αγάπη έρχεται με τον καιρό.." Κούνησε το κεφάλι της για να διώξει αυτές τις σκέψεις και κοίταξε τον Ρότζερ έντονα.
-"Κι όμως νόμιζω πως γίνεται." Καθέ φορά που τα μεγάλα μάτια της τον κοίταζαν, συγκόνιζαν τον εσωτερικό του κόσμο. Ένιωθε τα πόδια του να 'κόβοντε'. Ειδικά εκείνη τη στιγμή , που ήταν τόσο όμορφη με τη ρομαντική μουσική και τον χαμηλό φωτισμό. "Τουλάχιστον έτσι έγινε με μένα." Αμέσως έσκυψε να την φιλήσει στο στόμα, μα η κοπέλα απέστρεψε το κεφάλι της αμήχανα και τα χείλη του ακούμπησαν στο μάγουλό της.
-"Μην με φιλάς άλλο. Ήδη οι κυρίες του δωματίου με μισούν." Κοίταξε τριγύρω και είδε αρκετές γυναίκες να μιλάνε ψιθυριστά και να κοιτάνε την ίδια. " Δεν θέλω να τους δώσω κι άλλο πάτημα για να σχολιάσουν." Ένιωθε πολύ άσχημα παρόλο που προσπαθούσε να το αγνοήσει.
Ο Ρότζερ ανήσυχος κοίταξε τριγύρω ,μα δεν υπέκυψε στα κακόβουλα σχόλια. "Μην δίνεις σημασία αγάπη μου. Απλά σε ζηλεύουν." Την έφερε πιο κοντά του και χαμήλωσε το χέρι του επίτηδες.
-"Το ξέρω ,μα δεν θέλω να με μισούν. Θέλω να με αγαπήσουν." Τον κοίταξε με υγρά μάτια. Αυτό το θέαμα διέλυσε την ψυχή του. "Γιατί με μισούν τόσο; Επειδή είμαι η κόρη της Τζάνις και σε εκμεταλεύομαι.." Την πονούσε αυτό το μίσος ,μα περισσότερο το γεγονός πως οι κατηγορίες τους ήταν σωστές. Και σε απατάω και έχουν απόλυτο δίκιο που με κατηγορούν.. Μα δεν μπορούσε να του ομολογήσει αυτές τις πικρές σκέψεις. Αυτό το μυστικό κατέτρωγε την ψυχή της.
Έσκυψε το κεφάλι κι ένα δάκρυ έσταξε στο ροδαλό μάγουλό της. Ο Ρότζερ σήκωσε το χέρι του και το σκούπισε αναστατωμένος. Δεν μπορούσε να την βλέπει έτσι, στεναχωριόταν και ο ίδιος. Εκείνη βέβαια έκλαιγε από ενοχές , αλλά εκείνος το πήρε ως ένδειξη ευαισθησίας και αθωότητας. Η γυναίκα του ήταν πολύ καλή και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να την πληγώνει με αυτόν τον τρόπο.
Με αποφασιστικότητα και δυναμισμό, που η ίδια δεν περίμενε ποτέ, της απάντησε."Σ' αγαπώ εγώ, αυτό φτάνει." Αμέσως έσκυψε και την φίλησε απαλά στα χείλη. Μετά το φιλί εκείνη τον αγκάλιασε με αγάπη και ευγνωμοσύνη. Ένιωθε τόσο ασφαλής στην αγκαλιά του! Άνοιξε τα καστανά μάτια της με τις σκούρες βλεφαρίδες ,κοιτώντας πίσω απ΄τον ώμο του Ρότζερ. Διέκρινε μια γνωστή ,αντρική φιγούρα στα σκοτάδια. Η οπόία της κίνησε το ενδιαφέρον.
Και τότε τον είδε μέσα στο βάθος του δωματίου. Παρατήρησε ένα σερβιτόρο με έντονη παρουσία και ψηλή κορμοστασιά. Ο πόνος και το σφύξιμο έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ το η καρδιά της άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά. Στεκόταν όρθιος με την στολή και τον δίσκο στα χέρια.. και την κοιτούσε. Αράγε ήταν αυτός;. Ναι, ήταν εκείνος.. Εκείνος..
Τσεκάρετε την νέα μου ιστορία: "ΚΡΥΦΑ ΠΑΘΗ" :) Είναι εποχής και θα 'χει έντονη συνέχεια ΚΑΙ με απαγορευμένο έρωτα ;)
Τσεκάρετε την νέα μου ιστορία: " ΚΡΥΦΑ ΠΑΘΗ " :) Είναι εποχής και θα 'χει έντονη συνέχεια ΚΑΙ με απαγορευμένο έρωτα ;)