Tama nga yung bartender. Kahit papaano'y nabawasan ang kaba ko. Lumuhod ako at inilapit ang ulo ko sa pribadong parte niya. Dahan-dahan kong ibinaba ang pantalon niya. Sunod kong ibinaba ang brief niyang superman ang tatak. Tumambad sa akin ay isang maliit at matabang kabute.
"In fairness sa hinliliit mo, mataba," saad ko.
"Nang-aasar ka ba? Ewan ko lang kung di ka mabulunan sa taba nito."
Hinawakan niya ako sa ulo at sapilitan ipinasok ang hinliliit niya sa bibig ko. Pilit niyang isinasagad pero hindi talaga umaabot sa ngala-ngala ko. Malaki pa ata toothpick kumpara sa alaga niya.
Pilit niyang isinagad hanggang sa manggigil siya at pigain na niya ang ulo ko. Kahit pumutok ang ulo ko, hindi talaga aabot sa ngala-ngala ko ang toothpick niya. Tinulak-tulak niya ang ulo ko pero wala talaga hanggang sa nasasaktan na ako sa pagpipilit niya. Wala akong ibang choice kundi kagatang ang bread sticks niya.
Itinulak niya ang ulo ko at nagtatatalon siya sa sakit. Napatingin sa kaniya ang ibang mga tao at maging sila ay inakalang may hinliliit siya sa pagitan ng hita. Tinakpan niya ito. Tumingin siya sa akin ng masama. Sinampal niya ako kaya tumilamsik ang pagmumukha ko.
"Hindi ako nagbayad ng malaki para gawin mo lang sa akin to," sigaw ni kalbo. Itinaas na niya ang brief at pantalon niya. Nagsilapitan sina Don Mario at ang mga alagad niya sa amin. "Ibalik mo sa akin ang bayad ko. Walang kwenta ang bayarang babae na ito! Hindi marunong mag-deepthroat!"
Kasalanan ko pa ngayon.
"Sir, pasensya na ho. Papalitan na lang ho namin ng ibang babae," tugon ni Don Mario.
"Hindi na. Ibalik mo na lang sa akin ang pera ko at aalis na ako."
Napilitang ibalik ni Don Mario ang pera. Pagkaalis nung lalaki, hinila ako ng tauhan ni Don Mario sa kwarto kung saan niya pinakain sa akin ang panis niyang talong.
Nauna siyang maglakad papasok sa loob. Ako naman na hawak ng mga tauhan niya ay marahas na itinulak papasok.
Nakatalikod siya sa akin. Wala pang salita na lumabas sa bibig niya hanggang sa makarating kami rito. At sa pagharap niya, agad niya akong sinikmuraan. Napayuko ako sa sakit.
Biglang dumating si Mama Hena. Pinigil niya ang susunod na suntok ni gurang sakin.
"Ako na lang ang saktan mo," pakiusap ni Mama Hena. Hawak-hawak niya sa braso si Don Mario.
"Huwag kang makialam dito!" Sinuntok siya sa mukha ni gurang kaya tumilapon siya.
Binigyan naman ako ng mag-asawang sampal ni gurang.
"Sa susunod na pumalpak ka ulit, mas matindi pa riyan ang sasapitin mo," sabi niya bago umalis.
Nilapitan ko si Mama Hena at pumutok ang labi niya dahil sa ginawa sa kaniya ni Don Mario.
"Hindi mo na dapat ginawa 'yun, Mama Hena. Dapat hinayaan mo na lang ako," saad ko.
"Ayos lang ako."
Tinulungan ko siyang tumayo at dinala ko siya sa kwarto. Kumuha ako ng yelo sa pantry at nilagay ito sa icebag. Ginamit ko iyon para gamutin ang pasa ni Mama Hena sa bibig.
"Pasensya na ho kayo kung nadamay kayo ah," dispensa ko. "Alam kong gusto niyo lang ako protektahan pero hindi niyo naman ho kailangan umabot sa ganto."
"Wala ito, Mara. Pitik lang ito kumpara sa mga naranasan ko dati sa kaniya."
Napapa-aray siya kapag nilalagay ko yung icebag sa bibig niya.
"Talagang napakasama niya."
"Tandaan mo, Mara. Hayaan mo silang saktan nila tayo. Basta tayo, hindi tayo mananakit ng ibang tao."
Natigilan ako sandali sa sinabi niya. Ibinaba ko muna ang icebag. "Hindi ho tama 'yun, Mama Hena. Hayaan na lang sila? Paano kung masanay sila na saktan tayo kasi akala nila ayos lang yun sa atin? Dapat malaman nila na masaktan nila tayo. At kung hindi natin yun maipapaalam sa kanila sa paraan ng santong dasalan, idaan natin sa santong paspasan. Pagbayarin natin sila sa mga ginawa nila."
Nagpatuloy ako sa paggamot sa pasa niya.
"Hindi mo dapat pinupuno ng galit ang puso mo. Gawin mong motibasyon ang galit," aniya. "Pwede mo siyang pansamantalang ilagay sa utak mo pero huwag na huwag mo iyon itatanim sa puso mo. Naiintindihan mo ba?"
Napabuntong-hininga na lang ako sa sinabi niya.
🍌🍌🍌
Kinabukasan, tulad ng nangyari kahapon, training na naman kami ng sayaw at kinagabihan ay sayaw sa entablado ulit. Natuwa naman ang mga tao sa naging sayaw ko.
Nag-aantay ako ng oorder sakin ng specialty habang nakaupo malapit sa may bartender nang biglang lumapit sa akin si Mama Hena. Nakaharap siya sa direksyon kung nasaan ang bartender. Habang ako, nakaharap naman sa mga tao.
"Table number 5," aniya. Napatingin ako sa sinasabi niya. Isang lalaking naka-business attire ang nakaupo roon at humaling na humaling sa panonood sa mga babaeng nagsasayaw sa stage.
"Sino siya Mama Hena?"
"Kumbinsihin mo siya na bilhin ka. Bayaran niya sa Don Mario para makaalis ka na rito."
"Paano kung hindi pumayag?" tanong ko.
"Kaya yan. Subukan mo. Hindi ba gusto mo na makaalis dito?"
Napabuntong hininga ako. Naglakad ako papunta sa may bartender. "Pwedeng humingi ng dalawang alak, please?"
"Anything for you, Ms. Beautiful. Pag may pera na ako, orderin kita, ah," saad niya habang naghahanda ng dalawang drinks.
Nag-antay lang ako hanggang sa ilagay na niya sa tray yung dalawang alak. Kinuha ko yung isa at tinungga.
"Sayo lang yan?" tanong ng bartender.
"Hindi. May pagbibigyan ako."
Binuhat ko na ang tray na isang alak na lang ang nakapatong at naglakad papuntang table number five.
"Akin ata yan, miss?" sabi ng costumer na nadaanan ko.
"Huwag kang feeling. Wala kang pambayad," ani ko pagkalagpas ko sa kaniya.
Ipinatong ko ang tray sa table number five. Umupo ako sa harap ng lalaking sinasabi ni Mama Hena. Halatang may edad na siya ngunit ang kagwapuhan niya ay tila hindi pa rin kumukupas. Nakakaakit pa rin siya. Mamula-mula pa rin ang pisngi niya. Mayroon nga lang siyang bigote na nagpamukhang matured sa kaniya na sa tingin ko kapag tinanggal ay parang may kahawig siya na dating artista.
"Why are you here? I'm not ordering anything," bungad niya.
"Ang sungit niyo naman po. Gusto ko lang naman malaman kung gusto niyong i-try 'yung specialty namin."