Nefelh's pov:
«Έλα ρε αγάπη, μη στεναχωριέσαι θα τα ξαναβρείτε..» ανταποκρίθηκε η Φαίη.
«Όχι Φαίη δεν καταλαβαίνεις.. Ήταν σαν να μην υπήρχε ο Άλεξ που ήξερα εκεί μέσα. Ήταν σαν να μίλαγα σε ξένο.»
«Το ξέρω ρε μωρό μου είναι δύσκολο αλλά πρέπει να καταλάβεις πως τον έκανες χάλια.. Μπορεί να μη το πιστεύεις επειδή είναι αγόρι, αλλά είναι ο Άλεξ και ξέρεις πως νιώθει.. Στα έχει πει και ξέρεις ότι πληγώθηκε και εκείνος με την σειρά του.» ξέρω..
«Καλημέρα αγάπη!» φώναξε ο Άλεξ και φίλησε στο μάγουλο την Φαίη. Μου έριξε ένα βλέμμα και έφυγε αγκαλιά με την Νένα. ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΝΑ;
ΤΙ ΤΙ ΤΙ; τι ήταν αυτό; πείτε μου ότι κάνω λάθος σας παρακαλώ δηλαδη!! Με έγραψε.. Δεν με χαιρέτησε; δεν υπάρχω πλέον για αυτόν.
«Πληγώθηκε εε Φαίη;» χαμογέλασα και έφυγα με βαριά καρδιά..
Πάνε όλα..Τωρα είναι και επισήμως οριστικό χ3 :) κάθομαι στο παγκάκι πίσω από το κτήριο του σχολείου.. Μόνη σαν το λεμόνι. Και έτσι θα μείνω και φταιει το ποτό. Οπότε και αν εχω πιει όλο κακά πράγματα συμβαίνουν!
Όμως θα τον ξεχάσω. Τέλος για εμένα ο Άλεξ. Όσο εύκολα με ξέχασε κι εκείνος τόσο εύκολα θα τον ξεχάσω και εγώ. Βρήκε γκόμενα λοιπόν. Έτσι και εγώ θα βρω γκόμενο.
Βγάζω το τηλέφωνο μου έξω και τηλέφωνο αμέσως στον Άλεξ. Οοχιιι αυτόν τον Άλεξ. Ελάτε τώρα δεν τον θυμάστε; δεν γίνεται! Το παιδί που συνάντησα στις τουαλέτες σε αυτό το κενό που ήρθε η Αλίκη να με απειλήσει δήθεν; Ναι ναι τώρα θυμηθήκατε αυτόν λέω! Πήρα το τηλέφωνο του από μια συμμαθήτρια μου τις προάλλες. Για ευνόητους λόγους.
Και να που χρειάζεται! Ωπ το σήκωσε. Εδώ είμαστε.
[**]
«Θεία φεύγω γιατί άργησα μπαηη»
Και ναι θα βγω. Θα βγω με τον Άλεξ νούμερο δυο. Εε πως αλλιώς να τον πω; είπαμε να βγούμε για ένα ποτάκι χαλαρά. Στο γνωστό μπαράκι πιο κάτω από το σπίτι μου. Θα είναι και ο αδελφός μου με φίλους από ότι έμαθα από τον Νίκο αλλά δεν νομίζω να έρθει αυτός. Θα θέλει να περάσει χρόνο με την γκόμενα του εννοείται.
Και να σας πω κάτι; Ναι χέστηκα! Θα τον γράψω όπως με γράφει! Θα γράψω τα μάτια που ερωτεύτηκα.. Θα γράψω αυτό το πανέμορφο χαμόγελο με τα λακακια.. Το υπέροχο αυτό θανατηφόρο σώμα.. Τον ηλεκτρισμό που με διακατέχει οπότε με φιλάει.. Φιλούσε δηλαδή.. ναι Νεφέλη σκάσε όμως. Θα τον ξεχάσεις.
«Νεφέλη; Που μιλάς..;» θεέ μου ο Άλεξ. Λετε να άκουσε; μπαα
«Εε inside thoughts μωρεε.. Τι κάνεις;»
«Καλά είμαι, πάμε μέσα;» κούνησε το κεφάλι μου, με έπιασε από τη μέση και μπήκαμε στο μαγαζί..
Δεν ξέρω γιατί.. Πείτε με τρελή αλλά μου άρεσε η αίσθηση του χέρι του στη μέση μου.. Ίσως να είναι ένα καλό ξεκίνημα για να ξεγράψω τον Άλεξ μια για πάντα.
«Λοιπόν για να είμαι ειλικρινής μαζί σου ξαφνιάστηκα όταν με πήρες.. Νόμιζα πως δεν ήθελες να με ξαναδείς.. Ξέρεις από εκείνη τη μέρα στις τουαλέτες»
«Ναι.. Εε εννοώ όχι! Όχι όχι φυσικά ήθελα να σε ξαναδώ. Δεν έφτιαξες εσύ, είχα άσχημη μέρα, άσχημο κενο μάλλον.. Τέλος πάντων ας το ξεχάσουμε αυτό.. Μίλα μου για σένα »
«Εμμ να, παίζω στην ομάδα ποδοσφαίρου του σχολείου, πάω 1η..ενα χρόνο μικρότερος σου, παίζω κιθάρα.. Αυτά τα ενδιαφέρων..εσυ;»
Εγώ; καθαρίστρια. Των σπασμένων κομματιών μου..
«Φρεσκοχωρισμενη.. Πάω χορό.. 2α ένα χρόνο μεγαλύτερη..» τη συζήτηση μας διέκοψε ο αδελφός μου. Μα τι θέλει τέλος πάντων;
«Νεφέλη να σου πω λίγο;» είπε γελαστά ο αδελφός μου. Σηκώθηκα όρθια και εκείνος με τράβηξε στην άκρη.
«Τι στο διαολο κάνεις; Είναι εδώ πας καλά; »
«Εμ τι; Χάνεις παιδί μου τι κάνω και ποιος είναι δω;»
«Εγώ δεν χάνω! Εσύ είσαι χαζή. Ο Άλεξ είναι εδώ. Και τωρα βγαίνεις ραντεβού με ΑΛΛΟ Άλεξ; σοβαρά;»
«Αχιλλέα παράτα με! Ξέρεις γιατί βγήκα με τον Άλεξ; γιατί ο δικός σου κολλητουλης κυκλοφορούσε με την Νένα αγκαλίτσα σήμερα! Κατάλαβες τώρα ή να στο ζωγραφίσω;»
Έμεινε άφωνος.. Εγώ έφυγα και κατευθύνθηκα στον Άλεξ.. Ο Άλεξ. Τι κάνει εκεί; ομγ οχι. Τι θέλει;
«Τι θέλεις εδώ;» είπα σχεδόν φωναχτά.
«Κακό είναι να μιλήσω λίγο με το φιλαράκι μου;» χαμογέλασε ειρωνικα
Το ξέρω εγώ αυτό το χαμόγελο και δεν μου αρέσει. (δεν είναι όπως τα άλλα του χαμόγελα για αυτό)
«Έμ σήκω φύγε τώρα. Θα σε περιμένει η Νένα άλλωστε; έτσι δεν είναι;» ανταπέδωσα την ειρωνεία..
Ο Άλεξ.. Ο νούμερο δυο τέλος πάντων.. Με κοίταγε με απορία.. Ναι μάλλον δεν ξέρει ποιος ήταν ο πρωην που ήμουν έτοιμη να μιλήσω πριν..
«Μάλλον ο φίλος σου δεν ξέρει ποιος είμαι.. Ξέρει Νεφέλη;» είπε ο Άλεξ 1..