Μιαμιση ώρα αργότερα τα άτομα είχαν φτάσει τα 50 και εγώ ήμουν στην μπάρα πίνοντας με την Φαίη λίγο Bacardi για να περάσει η ώρα.. Πρέπει να ήταν γύρω στις 11:00..Ολα καλά όλοι χόρευαν, έπιναν, περνούσαν καλά.. Όμως κάτι έλειπε.. Δεν ξέρω τι άλλα μια μικρή λεπτομέρεια..
Αρκετές φορές χόρεψα μαζί με κορίτσια απο το σχολείο αλλά ακόμα περισσότερες με την Φαίη! Όταν χορεύω με αυτή τη κοπελα ευχαριστιέμαι τρελά!! Ο αδελφός μου χόρευε με την κοπέλα που βγαίνει αυτό τον καιρό και πιστεύω τα πάνε καλά.. Συμπαθητική φαίνεται.. Ο Νίκος είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω στην Φαίη.
Είναι χορευταρού και δεν ησυχάζει αν δεν χορέψει παραπάνω από 5 χορούς! Όλα τα αγόρια την κοίταζαν και την κερνούσαν ποτά και εκείνος είχε φρίξει! Στο τέλος θα γινόταν κανένας καυγάς!
«Φαίη μαζέψου!» της είπα και την σκούντηξα.
«Τι έκανα πάλι ρε Νεφέλη;»
«Γαμωτο χορεύεις με όλους και έχεις πιει! Σε βλέπει ο Νίκος ζηλεύει!! Σταμάτα!»
«Άμα θέλει ας έρθει να χορέψει μαζί μου να μη χορεύουν άλλοι! Κοίτα εσύ να χορέψεις που όλου κάθεσαι και μιλάς με τον μπάρμαν σαν να μην έχεις ζωή και άσε με εμένα!»
Είπε μαλακια. Δεν άντεξα. Έπρεπε να μιλήσω και να της ανταποδώσω. Όχι για τον Νίκο, αλλά για εμένα γιατί εκείνη ήταν που μου κατέστρεψε αυτή την ημέρα κλειδώνοντας με στο σπίτι μου με τον Άλεξ. Αν θυμάται.
«Θα είχα ζωή αν εσύ δεν καταστρεφες αυτή την ημέρα με τις ηλιθιότητες σου.» γύρισα την πλάτη και έφυγα αγνοώντας τις 4 φορές που φώναξε το όνομα μου.
Βγήκα έξω και κάθισα στο παγκάκι που είχε μαζί με το ποτό μου.. Απέναντι στον τοίχο είχε ένα ωραίο γκράφιτι που ήταν ένα αγόρι και ένα κορίτσι αγκαλιά.. Ξαφνικά άναψα ολόκληρη. Που ειναι ο Άλεξ; Αυτό ήταν που έλειπε! Τόσες ώρες εδώ και εκείνος που;
Αμέσως έβγαλα το τηλέφωνο μου από την τσάντα και πληκτρολόγησα τον αριθμό του.
«Ναι..;»
«Άλεξ που είσαι;» είπα ανήσυχη.
«Δεν μπορώ να έρθω.. Συγνώμη που σε απογοήτευσα.»
Δεν πρόλαβα να του δώσω απάντηση και άκουσα την κλήση να τερματίζεται. Έσπασε η καρδιά μου.. Ένα κενό σχηματίστηκε μέσα μου δείχνοντας μου πόσο ηλίθια θα λάθος ήμουν που τον είχα διώξει και απομακρύνει τόσες φορές..
Σηκώθηκα όρθια και παράτησα το ποτό στο παγκάκι. Το σπίτι του ήταν 10 λεπτά με τα πόδια. Άρχισα να περπατάω γρήγορα χωρίς να κοιτάω τίποτα άλλο. Ήθελα μόνο να τον δω, να τον αγκαλιάσω και μετά ας φύγει! Να του πω πως ήμουν λάθος.
Χτύπησα το κουδούνι και η μαμα του άνοιξε την πόρτα.
«Γεια σας.. Είμαι η Νεφέλη φίλη του Άλεξ.. Είναι επάνω;»
«Ναι γλυκιά μου πέρασε, είσαι η κοπέλα που έχει γενέθλια;»
«Ναιι, εγώ είμαι..» δεν ήξερα αν πρέπει να χαρώ ή να κλάψω βασικά.
«Χρόνια σου πολλά ότι επιθυμείς»
Ανέβηκα τρέχοντας τις σκάλες και άνοιξα την πόρτα του δωματίου του. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι με ένα μικρό λαμπατέρ ανοιχτό.
«Μάνα φύγε δεν έχω όρεξη θα καθαρίσω μετά.» είπε ξερά..
«Η Νεφέλη είμαι..»
Άξαφνα σηκώθηκε όρθιος και έτρεξε δίπλα μου. Άπλωσα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και τον τύλιξα στην αγκαλιά μου. Με έσφιξε από την μέση τόσο σφιχτά που σχεδόν δεν μπορούσα να πάρω αέρα. Το έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και τον άφησα.
«Συγνώμη. Συγνωμη τόσο πολύ.»
«Μπορούμε να μη ξαναμαλωσουμε;» είπε χαμογελώντας.
Ήθελα να απαντήσω αλλά κάτι δεν με άφησε.. Κοίταξα τι ρούχα φορούσε και ήταν ρούχα για το πάρτι.. Ήταν έτοιμος.. Εκείνος είπε δεν μπορεί.. Γιατί δεν ήρθε; Είπε ψέματα;
«Άλεξ τι ρούχα φοράς; είπες δεν μπορείς να έρθεις.» έκανα ένα βήμα πίσω.
«Δεν ήθελα να έρθω και να σου καταστρέψω το πάρτι.. Είπα ότι δεν μπορώ για να μη σε στεναχωρήσω.»
Άρπαξα το κινητό του, τα κλειδιά του, ένα 20€ που είχε πάνω στο θρανίο και εκείνον και κατέβηκα τις σκάλες. Αμέσως η μαμά του μας κοίταξε και της απάντησα ευθέως.
«Κανονικά έχω ένα πάρτι εδώ πιο κάτω και ο Άλεξ ήταν καλεσμένος. Δεν θα αργήσεις θα είναι εδώ πριν τις 5:00 ευχαριστώ καληνύχτα σας.» η μαμά του γέλασε και μας είπε γεια.
Ο Άλεξ με κοίταξε καλά καλά σε όλη τη διαδρομή και αρκετές φορές σταματούσε να προχωράει.
«Ρε Νεφέλη!»
«Τι έγινε;»
«Είμαι μπερδεμένος..»
Έμεινα να τον κοιταω.. Τι εννοεί; Δηλαδή αν αυτός είναι μπερδεμένος μια φορά εγώ είμαι δέκα; Εκατό; πόσο;
«Μπορούμε να τα ξεχάσουμε όλα και να είμαστε όπως ένα μήνα πριν; Ότι έγινε έγινε και δεν θέλω να το θυμάμαι εντάξει;»
«Δεν θέλεις να θυμάσαι τίποτα από όσα περασαμε δηλαδή;» είπε σοκαρισμένος.
«Τα κακά δεν θέλω, τα καλά πάντα.»
[**]
Η ώρα ήταν 1:30 και το πάρτι καλούσε υπέροχα!! Εγώ με τον Άλεξ χορεύαμε συνέχεια, καθόμασταν μαζί, πειναμε.. Ο Νίκος την Φαίη ας υποθέσουμε είναι καλά και τα βρήκαν. Από που το κατάλαβα; όλοι νομίζω τους βλέπουν στην γωνία να φιλιούνται μανιακα!
Δεν περίμενα ποτέ την Φαίη να φάει τόσο κόλλημα με τον Νίκο.
Η λήξη του πάρτι ήταν στις 2:00. Ήταν σχετικά νωρίς αλλά η Φαίη είπε πως πρέπει να έχουν ώρα και για την έκπληξη μου. Ρώτησα τον Άλεξ χίλιες φορές τι είναι αυτή η έκπληξη αλλα απέφυγε να απαντήσει!
Ενώ μίλαγα με τον Αχιλλέα εκείνος γύρισε πίσω του αφού ένιωσε ένα χέρι να τον ακουμπάει. ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΗ ΕΔΩ; ΝΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ! ΠΩ ΝΤΑΞΕΙ ΦΟΝΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΤΙ;
«Νεφέλη μου χρόνια σου πολλά γλυκιά μουυ!» είπε και μου έδωσε ένα φιλί. Που ειναι το μπεταντιν; φέρτε λίγο οινόπνευμα κάτι!
«Δεν θυμάμαι η Φαίη να σε κάλεσε.» είπα χαμογελαστά.
«Πάντα τόσο ξινή το λατρεύω αυτό! Όμως μη χαίρεσαι τόσο δεν ήρθα για σένα! Ήρθα για τον Αλεξουκο!»
«Κρίμα γιατί δεν μπορώ αυτη τη στιγμή. Αλίκη φύγε. Μη θες καυγάδες στα γενέθλια της πας γυρεύοντας με την Νεφέλη συνέχεια!»
Αμέσως έφυγε. Πωπω ευτυχώς που είναι και παρεξηγιαρα είναι καλό καμιά φορά αυτό να ξέρετε! Ο Άλεξ με άρπαξε από το χέρι και με πήγε στην τουαλέτα. Εκεί ήταν η Φαίη με τον Νίκο.
«Νέλη είσαι έτοιμη;» είπε η Φαίη
«Μη με λες έτσι!»
«Μη το χαλάς ρεε!» πετάχτηκε ο Νίκος
«Καλά καλαα είμαι έτοιμη τώρα τι θα γινειι;» είπα και γέλασα!