Πήρα τους καφέδες πάνω προσπαθώντας να σταματήσω να σκέφτομαι αυτό που μου είπε χθες η Νεφέλη.Μπήκα σιγά σιγά στο δωμάτιο.Κοιμόταν τόσο ήσυχα.Δεν είχα δει ποτέ ξανά γυναίκα να κοιμάται.Η Ελπίδα πάντα ξυπνούσε πριν από εμένα.
Πρέπει να σταματήσω τις συγκρίσεις με την Ελπίδα.Στο κάτω κάτω η Νεφέλη δεν μου είναι τίποτα.Τουλάχιστον όχι κάτι ερωτικό.
Κάθισα στο κρεβάτι ενώ είχα βάλει τους καφέδες στο κομοδίνο.Έβγαλα τα μαλλιά της από το πρόσωπο της.Ήταν τόσο όμορφη.
Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερο να μην έπινε σκέτο τον καφέ της.Θυμήθηκα πως έχω κέικ και πήγα πάλι στην κουζίνα.
POV Νεφέλης
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα ότι βρισκόμουν σε ένα μέρος που σίγουρα δεν είχα ξανά έρθει.Η μυρωδιά της βανίλιας από τους καφεδες στο κομοδίνο μου έσπασε τη μύτη.
"Ο δεξιά είναι ο δικός σου. " Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Αλέξη να κουβαλάει ένα πιάτο με κεικ.Τότε άρχισα να θυμάμαι τι έγινε χθες.Ήπιαμε παρά πολύ χθες βράδυ αλλά δεν νιώθω άσχημα γι'αυτό.Ήμουν σίγουρη ότι είχα περάσει καλά μαζί του.
Τότε όμως θυμήθηκα πράγματα που δεν ξέρω γιατί τα είχα πει.Είπα στον Αλέξη ότι μου άρεσε και ότι αυτός ήταν ο λόγος που προσπαθούσα να τον βοηθήσω και μάλιστα τον παρακαλούσα να κοιμηθεί μαζί μου.
"Καλημέρα" Του λέω και παίρνω τον καφέ από τα δεξιά.
"Πως κοιμηθηκες;"
"Κοιμήθηκα καλά αλλά τώρα νιώθω το κεφάλι μου να πονάει λίγο.Εσυ;"Τον ρώτησα και ξαφνικά κατάλαβα ότι του έκανα την πιο άσχημη ερώτηση που θα μπορούσα.
"Μπορεί να σου φανεί περίεργο αλλά κοιμήθηκα πολύ καλά.Δεν είδα κανένα εφιάλτη."
Η καρδιά μου πήγε να σπάσει.Αμέσως τον αγκάλιασα για να του δείξω τη χαρά μου.Ήρθαμε όμως πολύ κοντά.Είχαμε απόσταση αναπνοής μεταξύ μας και το ύφος και των δύο μας σοβαρεψε.Κοιτούσα τα χείλη του.Τόσο ροζ, τόσο όμορφα.
Αμέσως του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και ήπια λίγο από τον καφέ μου.Ένιωσα την ανάγκη να κάνω ένα τσιγάρο αλλά δεν είχα ιδέα που βρισκόταν η τσάντα μου.
"Μήπως ξέρεις που είναι η τσαντα μου;"
"Ναι πάω να την φέρω."
"Σ'ευχαριστώ" του λέω και αρχίζω να ψάχνω για τα τσιγάρα μου.Όμως μάταια δεν βρίσκω τίποτα.
"Ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο; "
"Βασικά ψάχνω τα τσιγάρα μου και δεν τα βρίσκω πουθενά.Μάλλον θα μου τελείωσαν χθες βράδυ."
"Πάρε από τα δικά μου.Πάντα κρατάω παραπανίσια πακέτα στο σπίτι για περιπτώσεις που βαριέμαι να πάω μέχρι το περίπτερο."
"Κι εγώ το ίδιο.Και συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη που ζούσα πριν λίγο καιρό υπήρχαν φορές που μετάνιωνα πολύ άσχημα που δεν έπαιρνα παραπάνω απ'όσα χρειαζόμουν."
"Έφερα και λίγο κέικ αν θέλεις φάε σου εγγυώμαι ότι δε θα πάθεις τίποτα το αγόρασα χθες." Μου λέει και αρχίζουμε να γελάμε.
Μου αρέσει πολύ η ιδέα να είμαι φίλη μαζί του.Μόνο που δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει.Νιώθω ότι τα συναισθήματα που εχω για αυτόν τον άνθρωπο μεγαλώνουν και όχι σε φιλικό επίπεδο.Θα προσπαθήσω να τα αγνοήσω όμως.Αν τα αφήσω να μεγαλώσουν τότε δε θα είμαι ούτε καλή φίλη ούτε καλή στην δουλειά μου.
POV Αλέξη
Είναι πραγματικά πανέμορφη όταν γελάει.Δεν ξέρω τι εχω πάθει με αυτήν τη γυναίκα.Κάτι μέσα μου μεγαλώνει για αυτήν και φοβάμαι πολύ για την εξελιξη του.Αν αρχισω να την ερωτεύομαι θα τα χαλάσω όλα.Όχι ότι θα είχα ποτέ ανταπόκριση.Πάω στοίχημα ότι με θεωρεί τρελό ή ψυχολογικά άρρωστο.Δεν θα έδινε ποτέ σημασία σε έναν ασήμαντο όπως εγω.Ίσως και να έχει κάποια σχέση.Ποτέ δε θα ερωτευόταν καποιον σαν εμενα όπως και να'χει.
"Θέλεις να καλέσω ταξι;Τα αυτοκίνητα μας είναι ακόμα στο πάρκινγκ του μπαρ που ήμασταν χθες."
"Εεμ ναι απλά δεν θέλω να φύγω ακόμα,σε πειραζει να καθίσω λίγο ακόμα ;"
"Όχι φυσικά όχι.Κάθισε όσο θέλεις."
Αλήθεια το ήθελα.Ήθελα να μείνει εδώ για όση ώρα ήθελε.Μου αρέσει η παρέα της.Μα πιο πολύ απ'όλα μου κάνει εντύπωση το ότι ενώ ήμουν μαζί της κοιμήθηκα υπέροχα.Ξύπνησα πρώτος από αυτήν και μάλιστα δεν την ενοχλησα καθόλου όλο το βράδυ.Δεν ξέρω γιατί αλλά μου αρέσει όλο αυτό.
Σκέφτηκα τι να κάνω με τα αυτοκίνητα μας.Αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον Μάριο να με βοηθήσει.Αυτός θα έπαιρνε το ένα αμάξι εγώ το άλλο και θα τα γυρνούσαμε στο σπίτι μου.Όμως δεν ξέρω αν θα δεχτεί η Νεφέλη.
"Σε πειράζει να κάνω ένα μπάνιο εδω;Αλήθεια νιώθω ότι είμαι αηδιαστική αυτή τη στιγμή."
Κι όμως δεν ήταν.Ήταν όμορφη ακόμα και μετά τον ύπνο, και μετά από το μεθύσι.
"Φυσικά σαν στο σπίτι σου.Μπορείς όμως να μου δώσεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου σου;Σκέφτομαι να πάω να τα πάρω από το μπαρ όσο εσύ κανείς μπάνιο. "
"Όχι ρε Αλέξη μην κάνεις τον κόπο.Πραγματικά δεν χρειάζεται."
"Όχι δεν υπάρχει πρόβλημα θα πάω να τα πάρω με έναν φίλο μου."
"Ειδικά αυτό ξεχνά το.Θα έρθω εγώ μαζί σου αν είναι και θα κάνω μπάνιο όταν επιστρέψουμε."
"Πραγματικά μην επιμένεις δεν ξέρεις πόσο πεισματάρης μπορώ να γίνω.Κάνε το μπάνιο σου, χαλάρωσε και μέχρι να τελειώσεις εγώ θα έχω επιστρέψει."
"Καλά άντε παρε τα κλειδιά και πες ευχαριστώ και στον φίλο σου."
"Θα του το πω.Πετσέτες θα βρεις στο μπάνιο και αν θέλεις μπορείς να φορέσεις και κάτι δικό μου.Η μάλλον θα σου φέρω κάτι τώρα για να μην ψάχνεις μετά." Είπα και κατευθύνθηκα προς την ντουλάπα.
Έβγαλα μια φόρμα και μια μακρυμανικη μπλούζα.Ήταν το small οπότε δε νομίζω να της είναι πολυ φαρδιά και η φόρμα έχει κορδόνι το οποίο μπορεί να δέσει για να την σφίξει.
"Ορίστε.Θα τα πούμε σε λίγο γειαα"
"Ευχαριστώ πολύ γειααα" Μου είπε καθώς έβγαινα από το δωμάτιο.Πήρα το Μάριο και δέχτηκε αμέσως αφού σοκαριστηκε πρώτα από το γεγονός ότι η Νεφέλη κοιμήθηκε σπίτι μου.