ΑΚΌΜΑ ΜΕΡΙΆ ΝΕΦΕΛΗΣ
Γύρισα το κεφάλι και είδα τον Άρη να στέκεται στην πόρτα και να με κοιτάει . Οι γονείς μου με χαιρέτισα και έφυγαν τάχα μου ότι έχουν μια δουλεία , ο Άρης ήρθε και έκατσε στην καρέκλα δίπλα μου και με κοίταγε δεν έλεγε κάτι απλά με κοιτούσε.
ΝΕΦ: Έχω κάτι ;
ΆΡΗΣ: Όχι
ΝΕΦ: Τότε ;
ΑΡΗΣ: Τπτ απλά σε χαζεύω
ΝΕΦ: Δεν πας καλά
Η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα η Αλεξάνδρα ο Νίκος και ο Βαγγέλη κρατώντας κάποιοι λουλούδια ή αρκουδάκια τα άφησαν όπου υπήρχε χώρος και έκατσαν και αυτή
ΑΛΕΞ: Πως είσαι Νεφελάκι μου
ΝΕΦ: Καλά είμαι μόνο το κεφάλι μου πονάει λίγο
ΒΑΓ: Δεν είναι τπτ θα σου περάσει
ΝΕΦ: Το ελπίζω γιατί δεν αντέχεται
ΝΙΚ: Ο Γιατρός σου είπε πόσο θα μείνεις;
ΝΕΦ: Είπε ότι πρέπει να μείνω λίγες μέρες για προνοητικούς λόγους και ότι δεν πρέπει να κάνω απότομες κινήσεις
ΑΛΕΞ: Εντάξει αρκεί να γίνεις καλά
Η ώρα είχε πάει δώδεκα τα μεσάνυχτα και τα παιδιά έπρεπε να φύγουν αφού αύριο έχουν σχολείο τους αποχαιρέτησα και μου είπαν ότι όταν τελειώσουν αύριο θα έρθουν να με δουν και αφού δεν είχα κάτι να κάνω κοιμήθηκα .
ΜΕΡΙΑ ΑΡΗ
Μπήκα στο δωμάτιο και άκουσα την Νεφέλη να λέει ότι είμαι καλό παιδί και ότι με αγαπάει και χωρίς να το καταλάβω λέξεις άρχισαν να βγαίνουν λέγοντας της ότι και εγώ την αγαπώ και είναι αλήθεια την αγαπώ πάρα πολύ , η Νεφέλη μαζί με τους γονείς της με κοίταξαν εκείνη την στιγμή ένιωσα λίγο άβολα αλλά το ξεπέρασα γρήγορα, η γονείς της έφυγαν και μείναμε μόνη μας έκαστα στην καρέκλα δίπλα της και την παρατηρούσα είναι τόσο όμορφη αλλά με έβγαλε από της σκέψεις μου ρωτώντας με αν έχει κάτι παράξενο πάνω της την διαβεβαίωσα ότι δεν έχει τίποτα αλλά με ξαναρώτησε όμως μας διέκοψαν τα παιδιά που μπήκαν μέσα κρατώντας κάτι λουλούδια και αρκουδάκια στα χέρια μας χαιρέτησαν και έκατσαν και αυτή , η Νεφέλη μας είπε ότι θα μήνη στο νοσοκομείο για λίγες ημέρες ώστε να γίνει τελείως καλά . Μετά από αρκετή ώρα έπρεπε να φύγουμε διότι έχουμε σχολείο αύριο , πήγα σπίτι έκανα ένα ντουζακι και έπεσα για ύπνο .
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΜΕΡΕΣ
Η μέρες πέρασαν γρήγορα κάνοντας το ίδια πράγματα κάθε μέρα σχολείο ,νοσοκομείο, σπίτι ,και επιτέλους σήμερα η Νεφέλη θα βγει από το νοσοκομείο και μιας και ήταν Σάββατο σηκώθηκα πλύθηκα ετοιμάστηκα και έφυγα για το σπίτι της .
ΜΕΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗΣ
Η μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα και επιτέλους σήμερα θα βγω από εδώ μέσα , τα παιδία με επισκεπτόντουσαν κάθε μέρα και μου έκαναν παρέα οπότε δε πέρασε στιγμή που να έμενα μόνη μου . Οι γονείς μου ήρθαν να με πάρουν, μάζεψα τα πράγματα μου και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο μας μπήκα μέσα και ξεκινήσαμε για το σπιτάκι μας που έχω πεθυμήσει , δεν αργήσαμε να φτάσουμε και είδα τον Άρη να με περιμένει έξω από την πόρτα του σπιτιού μου βγήκα από το αυτοκίνητο και έτρεξα καταπάνω του δίνοντας του ένα φιλί με άφησε κάτω και κατευθυνθήκαμε στο δωμάτιο μου άφησα τα πράγματα και έπεσα στο απαλό κρεβατάκι μου ο Άρης ήρθε δίπλα μου και ξάπλωσε και αυτός παίρνοντας με αγκαλιά νοιώθω τόσο ασφαλής στην αγκαλιά του που δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος
ΜΕΡΙΑ ΑΡΗ
Ήμασταν στο δωμάτιο της και καθόμασταν αγκαλιά, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι την είχε πάρει ο ύπνος και καθόμουν και την χάζευα όμως έπρεπε να φύγω την φίλησα στο μάγουλο και έφυγα για το σπίτι μου . πήρα τηλέφωνο τον Βαγγέλη για να του πω αν είναι να βγούμε το βράδυ μιας και έχουμε καιρό, αφού το κανονίσαμε έστειλα μήνυμα στην Νεφέλη την ώρα και το που θα συναντηθούμε και αποφάσισα να πέσω και εγώ για ύπνο μίας και έχω πολύ ώρα μέχρι το βράδυ.. .
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΟΡΊΤΣΙΑ ΑΝ ΣΑΣ ΆΡΕΣΕ ΣΧΟΛΙΆΣΤΕ ΚΑΙ ΨΗΦΊΣΤΕ .
ΘΑ ΤΑ ΠΟΎΜΕ ΣΤΟ ΕΠΌΜΕΝΟ ΚΕΦΆΛΑΙΟ ΠΟΛΛΆ ΦΙΛΙΆ ...
😘😘😘😘