Chapter 2: Parents
Christel's POV (Zandra's mom)
Ang hirap talaga maging babae. Ang daming kelangang pagdaanan.
Every month merong period. Ang hirap kaya nun.
Pero pinakamahirap sa lahat, yung magbuntis. But even how hard it is, ito yung pinakamasayang feeling ever.
Sa buhay mag-asawa kasi, to have a child is the greatest gift God could ever give.
Nakakatuwa lang na sabay pa kaming magbuntis ng best friend kong si Christine Tan. She had been my best friend since preschool, I think?
Because she's my best friend, we started to be partners in a fashion business. We were models when we're still single kaya din siguro fashion business ang pinasok naming industry na eventually, lumago ng lumago hanggang na nakapagpatayo na kami ng sarili naming malls.
"Hey beb, ready?" tanong ni Mr. Zean Sy, my dearest husband.
I immediately nodded. Papunta kasi kami sa park for picnic. You know, to have some fresh air.
"Uy bro!" narinig ko na lang na may halos pasigaw na bati from the door, si Patrick lang pala, Christine's husband and my husband's business partner as well. Sila kasi yung kasama naming magpicnic.
"Christelle!" pasigaw na bati din ni Tin sa akin, "As expected pagdating namin hindi ka pa din ready. Gosh Mrs. Sy, forever mabagal ka pa din."
"Uy, tapos na ako noh. Palabas na sana kami ni Zean nung dumating kayo." depensa ko naman.
"Oo nga naman Tin." pagtatanggol ni Zean sakin, "Pero I agree, mabagal pa ding kumilos itong mahal kong asawa."
Natulak ko tuloy siya. Akala ko naman ipagtatanggol na ako.
"O tama na yan. Halika na." aya na ni Patrick sa amin.
Zean guided me out of the house when I suddenly felt something on my belly. P-parang nagcocontract na—
"Waa! Zean!! Manganganak na ata ako!!" I inhaled-exhaled. Napahigpit yung kapit ko sa kanya.
"Hala hala!" nagpanic na din yung asawa ko, "Teka pare! Yung susi ko teka!"
Shocks, ito na ba yun? Are you going out now baby?
"Teka teka.." agad namang hinanap ni Patrick yung susi, "Halika na ako na maghahatid sa inyo."
"Oonga hon," pagsang-ayon naman ni Tin, "Ihatid mo sila, parehas nang nagpapani---- waaa aray! Ang sakit ng tyan ko! Manganganak na din ata ko hoooon!!!"
"Wait wait teka!" panic mode na din yung asawa niya, "Bat sabay pa kayo! Teka teka manang yung gate bilis!"
"Sige po sir sige!" panic mode na din si manang.
While feeling my own pain, napatingin ako sa best friend ko. Oh no, mukhang sabay pa ata kami manganganak ni kumare!
Kaming dalawa ni Tin di na namin alam ang gagawin dahil ang sakit na ng pantog namin!!!!!!!!!! Mga asawa naming binuhat na kami papuntang Van sa sobrang panic.
"Ano ba naman yan, sabay pa talaga! Magbestfriend talaga kayo!" natawa na lang ng konti si Zean while carrying me.
*
At last we're here in the hospital. Sh*t lang, sobrang sakit na!
"Mare! Kaya natin to!" pag-encourage ko saming dalawa.
"Kakayanin mare waaa!!" pagsang-ayon niya, "Mga doctor ang bagal! Lalabas na ang baby boy ko! Waaa magkabirthday pa talaga sila mare!"
"Oonga!! Dooocc!!!!" napasigaw na din ako dahil super sakit na talaga.
Pinaghiwalay na kami ni mare ng rooms pero pinag-usapan namin na pagkatapos manganak, sa iisang room na lang kami para hindi boring.
Ayan na!!
"Mommy, ire!!" utos ni doc.
"Mmmmmmmmm!!!!! Waaaaaaaaaa! Mmmmmmm!" ginawa ko naman. Shemai, ang sakit pala.
"Konti na lang mommy, lalabas na si princess mo." nafeel ko yung pagpush niya sa tummy ko.
"Mmmmmm.. woo huh huh huh" hingal na ako sobra, "Mmmmmmmmm"
"Uwahh uwahh uwahh!!!"
"Ang baby ko...." after I heard that cry, everything went black.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Thanks sa read guys! Sana paspread tong story ko. pag pasensyahan nyo na, first story ko hahaha :) THANKS!
You can follow me on twitter: @stupidly_inlove :)