Medyadaki destan
"Aras?!"
"Destan?!"
Ani bir hareketle gözlerimi açtım.Destanda kimdi neler oluyordu.Aras hoca'ya baktığımda gözlerinden ateş püskürüyordu.Halen o kıza dönüp bakmamıştım.Başımı o yöne çevirdiğimde acayip güzel bir kızla karşılaşacağımı sanmıyordum.Kızıl saçları rüzgarla birlikle dans ediyordu.Beyaz tenide bu karanlıkta bile ben burdayım dercesine parlıyordu.Gözlerinin derin maviside insanı büyülüyordu.Fiziğine diyecek bişeyde yoktu zaten.Bian onu kendimle karşılaştırınca yanında ne kadar vasat ve çocuksu kaldığımı gördüm.Aras hoca ayağa kalktı ve o kızın yanına gitti.Cidden kıskanclık hormonlarım iyice devreye girmişti.O kıźın güzel yüzünü çizmek , kızıl saçını tel tel koparmak ve gözlerinide oymak istiyordum.
"Senin ne işin var burda Destan?"dişlerinin arasından tıslarcasına konuşmuştu.
"Ama arasss unuttun mu burası ikimizin özel yeriydi?"ne dedi bu kız ne yani aras hoca beni bu kızla özel yerinemi getirmişti.Bian kendimi özel hissetmiştim.Demekki başkasının yerine emanet olarak getirilmişim.Bide salak gibi öpüşecektim.
"Eskidendi o sen burayı haketmiyosun defol git burdan.!"
"Ne o yoksa bu basit kız mı hakediyor burayı.Aras ben sana geri dönsem sende koşa koşa bana gelirsin.O yüzden seçtiğin kelimelere dikkat et bence."" Bana basit demişti.Her ne kadar kızın üstüne atlamak istesemde vazgeçtim.
"Sana asla geri dönmem!"kız meydan okurcasına kaşlarını kaldırdı.Hızlı adımlarla Aras Hoca'nın yanına gelip dudaklarına yapıştı.İşte şuan beynimden kalbimden heryerimden vurulmuştum.Gözlerimden benden istemsizce dökülen gözyaşları, aglamaklı bir sesle hıçkırmama neden olmuştu.Burada daha fazla duramayacağimı anlayıp koşar adımlarla nereye gittiğimi bilmeden koşmaya başladım.Arkadan sadece Aras Hoca'nın adımı seslenerek bağırdığını duymuştum.
Ne kadar koştum bilmiyorum ama gerçekten yorulmuştum.Ayaklarımın altları ağrımaya başlamıştı.Etrafta karanlık olduğu için yorulduğumu bilsemde mecbur koşmak zorundaydım.En son otobana çıkabilmiştim.Mecbur otostop çekecektim.Gelen arabalardan içindekilerden güvenilir gibi duran bir arabayı durdurdum.Yaşlı bir amca ve teyze vardı.
"Amca beni şehrin içine kadar bırakabilirmisiniz?"
"Tabi kızım tabi geç hadi."Bian ne kadar kötü bir halde olsamda beni arabalarına almalarına sevinmiştim.Hemen arabanın kapısını açıp bindim.Teyze arkasını dönüp bana;
"İyimisin kızım bu saatte buralarda ne işin var hem nefes nefesede kalmışsın yoksa peşinde birileri falan mı var?"
"Hanımm rahat bırak kızı biraz soluklansın?"
"Yok teyzecim buralarda biryerde bi arkadaşımın partisi vardıda ordan ayrılırken beni bi köpek kovaladı buralara kadar koştum.Tabi sonra yoluda bulamayınca malum otostop çekmek zorunda kaldım."mecbur yalan söylemek zorunda kalmıştım.Buda biraz fazla abartılı oldu ama napıyım yaşadıklarımımı anlatsaydım.
"Yavrum kıyamam Allah'tan bişey yapmamış köpek."Gülümsemekle yetindim.Son iki saattir yaşadıklarımı düşününce yine ağlamama engel olamadım.Kız Aras Hoca'yı benim yanımda öpmüştü.O an içimden bişeyler kopmuştu.Ben onu sevmiyordum ki yani en azından aşık değildim.Hem belki o kız gelmeseydi yanlış bişeyler yapabilirdik.Ortadada bişey yoktu ki.Bu yaptığım hiç doğru bişey değildi.O benim öğretmenimdi.Bunu her seferinde kendime söylüyorum ama onu görünce unutuyorum.Ondan uzak durmam lazım hem zaten baksana eski aşkıda geldi.Aslı'yı dinlemeliydim.Araya mesafeyi koymalıydım.Benim yüzümden Mert'te dayak yedi.Ondanda yarın özürdilemeliyim.Telefonumun çalma sesiyle sıçradım.Arayan "ARAS HOCAY" dı.Tabikide açmıyacaktım.Hemen kapattım. Aslı'danda bir sürü mesaj vardı.Gereken cevabı verip telefonu kapattım.Belki Aras Hoca mesaj atar diye düşünerek telefonu komple kapattım.
"Kızım dediğin yere kadar geldik."
"Çok teşekkür ederim dediğim yere kadar bıraktığınız için iyi geceler."
"Sanada kızım."gülümseyip arabadan inmiştim.Allah'tan telefonun kılıfının içine lazım olur diye para koymuştum.En azından bir taksiye binip eve gidebilirdim.Yaklaşık yarım saattir taksi bekliyorum ama yok.Bende şans olsa zaten bu hallerde olmazdım.Tam yürümeye karar vermiştim ki sonunda bir taksi göründü.Hemen taksiyi durdurup bindim.Gideceğim yeride söyledikten sonra arkama yaslandım.
Taksi durunca parayı ödeyip taksiden indim.Yanımda evin anahtarı olmayınca mecbur zile bastım.Saat gece bire geliyordu.Kesin kızlar uyumuştur.Kapı açılmayınca üç dört kez daha basıp bekledim.Kapıyı Hazel açtı.İlk anlamazca beni süzdü.Sonra konuşmak için ağzını açmıştı ki;
"Sonra"deyip içeri geçtim.Hemen ayağımdaki lanet topuklulardan kurtuldum.Sahi ben bunlarla ve bu üstümdeki elbiseyle nasıl koşmuştum.Şimdi bunu bile düşünemezdim.Üstümdekilerden kurtulup duş aldıktan sonra uyumak istiyordum.Hızlı adımlarla merdivenlere doğru yürüdüm.Arkama baktığımda, bir adet kafası karışmış anlamaz anlamaz bana bakan hazeli arkamda bırakarak yürümeye devam ettim.Banyoya girip üstümdekilerden kurtulup küveti suyla doldurdum.Suyun sıcaklığını ayarlayınca kendimi küvetin içine attım.Şimdiden gevşemiştim.Bugün olanlar yine aklıma gelmişti.Bir türlü aklımdan çıkmıyordu ki zaten.Ne kadar salak bir kızım adam ne dediyse hepsine evet dedim.Ama yinede onu düşünmeden yapamıyorum.Hâla o kızın Aras Hoca'nın dudaklarına yapıştığı an gözümün önüne geldikçe kafayı yiyecek gibi oluyorum.Bianda küvetten çıkıp üzerime bornozu geçirdim.Artık uyumak istiyordum bu işgenceden kısa bir sürede olsa kurtulmalıydım.Üzerime bisey giymeden bornozla yatağın içine girdim.Naparsam yapıyım uykum gelmiyordu.Çocukken annem ben uyuyamadığım zaman bana müzik açardı müziğin sesiyle uyurdum.Bende telefonu elime aldım.Kulaklığı takıp müzik açtım.Şarkı listemden herhangi bir müzik açıp gözlerimi kapattım.Sanırım işe yarıyordu.Göz kapaklarım ağırlaşıyordu.
Sabah saat yedi'de uyandımAslında okula gitmezdimde malum okulda yazılı haftasına iki hafta kaldı.Hemde Mert'tende özürdilemem lazım.Yataktan kalktım ilk biraz sendeledim ama sonra toparladım.Lavoboya gidip işlerimi hallettikten sonra gardırobun önüne geçtim.Bugün sivil gidecektim.Elime kot dar paça bir pantolon beyaz sade bir tişört ve deri ceketimi aldım.Onları üstüme geçirdikten sonra aynanın karşısına geçip hafif dalgalanmış saçımı bir düzene soktuktan sonra sadece parlatıcı ve rumel sürüp işimi bitirdim.Aras Hoca'ya karşı güçlü görünmeliydim.Yatağın kenarında duran çantamıda alıp aşağıya indim.Canım bişey istemediği için yemedim direk ayağıma vestiyerdeki beyaz ayakkabılarımı geçirip evden çıktım.Annemin yanına uğrayacaktım.Okula daha bir saat vardı. Hastaneye yüreyerek giderdim.Aklıma yine dün gece gelmişti.Annemden sonra ilk defa bir kişiyi ve o kişiyle ilgili yaşadıklarımı sürekli düşünüyordum.Sahi bana nolduda bu hale geldim.
Sonunda hastaneye ulaşabilmiştim.İlk annemi ziyaret ettim.Sonrada doktoruyla konuştum.Halen durumunun aynı olduğunu söyledi.Yani hiçbir gelişme yokmuş.Annemle eskisi gibi konuşmak,sarılmak,dertleşmek,gezmek istiyorum ama durumunda halen bir değisme yok.İki yıldır aynı, gerçekten artık tükendim.Son zamanda herşey üst üste geldi.Hastaneden çıktıktan sonra kulağıma kulaklığı geçirip Gökhan Türkmenden çatı katını açıp yüremeye başladım.Bu şarkı tam benlikti.Sürekli baştan açıp açıp dinleyebilirdim.Öylede yaptım zaten.Okulun önüne geldiğimde çoktan herkes içeri girmişti.Ders başlamış ya Allah kahretsin.İlk ders Aras Hoca'yla.Hızlı adımlarla sınıfa çıktım.İlk tereddüt ettim sınıfa girmek konusunda ama girmeliydim.Kapıyı çaldım gir sesini duydum.Bu ses bile kalbimin hızlanmasına yetmişti.Derin bir nefes alıp sınıfa girdim.Aras Hoca beni görünce şaşırdı sanırım beni beklemiyordu.Kısık sesle geçebilirsin yerine dedi.Sınıfa baktığımda herkes vardı.Bir yer boştu orasıda Mert'in yanıydı.Çantamı masanın üstüne koyup yerime oturdum.Mert her zaman ki gibi pür dikkat beni izliyordu.Başımı kaldırmak bile istemiyordum çünkü göz göze gelirsem dayanamaz ağlardım.Mert'e baktım.Ona baktığımı görünce gülümsedi.Bende gülümsedim.
"Arkadaşlar herkes buraya baksın ve beni dinlesin!" Bunu bana kasten söylediğine emindim.İnadına Mert'tin tarafına bakıp kafamıda çantamın üstüne koydum.Mert ona baktığıma sanırım çok şaşırıyordu.Onu biraz incelediğinizde yakışıklı olduğunu anlamamak mümkün değildi.Yalnız Aras Hoca fena vurmuş suratına.Ama yinede ona karşı bişey hissetmiyordum.Mert'te benim yaptığım gibi başını masanın üstüne koyup bana bakmaya başladı.Tam bu sırada Aras Hoca'nın sesini yakınımda hissettim.
"Zeynep bu soruyu çözer bence demi Zeynep?"kafamı kaldırdım.Ama yüzüne bile bakmadım.Konuşmadım bile.Yanına gidip kalemi almak için elimi uzattım.Kalemi elime bırakırken küçük bir kağıtta bıraktı.Kağıdı sınıftakilere çaktırmadan cebime koydum.Sonrada tahtadaki soruyu çözüp yerime oturdum.Gerçekten ne yazdığını merak etmiştim.Mert'e döndüm.Kısık sesle;
"Teneffüste konuşabilirmiyiz?"dedim.Gülümsedi.
"Tabii."gülümsedim.Zaten tenefüsede beş dakika vardı.Başımı kalkırdığımda Aras Hoca'nın bize sinirli bir şekilde baktığını gördüm.Başımı geri eğdim.Zaten zilde çalmıştı.
"Zeynep dışarda konuşalım m?"
"Olur." Zaten Aras Hoca daha sınıftan çıkmadı.Gözü benim üstümdeydi.O yüzden ona bakmadan Mert'le birlikte sınıftan çıktık.Bahçede bir banka oturduk.
"Evet seni dinliyorum Zeynep."
"Mert ben senden özür dilerim dün için."
"Senlik bi durum yok zeynep Aras hoca'ylaydı o durumumuz bizde bu sabah hallettik barıştık yani."nasıl yani ne ara hallettiler.Boştan yere mi özür diledim.
"Öyle mi sevindim."
"Öyle senin sevinmene bende sevindim."
"Neyse ozaman sınıfta görüşürüz."
"Görüşürüz."Aklıma Aras Hoca'nın verdiği kağıt geldi.Ben onu nasıl unuturum.Hemen cebimden çıkarıp okumaya başladım.Kağıtta şunlar yazıyordu:GÖZLERINDE BEN KAYBOLMALIYIM.BAŞKASI DEĞIL.TENEFÜSTE YANIMA GEL."yazdığı her kelime kalbimin ritmini değiştirmeye yetmişti.Ama neden gözlerimde o kaybolmak istiyordu ki.Bu ne demekti şimdi....
Bu sefer size jest yaptım baya erken yayınladım arkadaşlar.Vote ve yorumlarınızı unutmayın 😊☺