ΜΕΤΑ ΑΠΟ 5 χρονια...
-Αγγελικουλα μου ολα καλα; μου λεει η κολλητη μου η μαρια
-Ναι μαρια μου ολα καλα σημερα κλεινουμε 5 χρονια με τον νικο ειμαι καλα πια ειμαι ευτυχισμενη (αλλα καθε χρονο τετοια μερα δεν μπορω να ξεχασω τον λογο που παντρευτηκαμε)
-Καλα ας κανω οτι σε πιστευω..
Η ωρα περναει ευχαριστα με χωρους γελια και η δεξιωση ειναι υπεροχη ολα ειναι ετσι οπως τα ηθελα, στα 5 χρονια γαμου μου ειναι η πρωτη φορα που ασχολουμαι με την δεξιωση...ο νικος με κραταει συνεχεια αγκαλια και αυτο με τσιτωνει καπως με κανει να νιωθω λες και ειμαι κανενα τροπαιο και το δειχνει παντου αλλα τι λεω αυτο ειμαι..χαμογελαω και χαιρεταμε ολους τους καλεσμενους και ενω η βραδια κυλαει ευχαριστω ξαφνικα τον βλεπω μπροστα μου...
"Οχι δεν γινεται να ειναι αυτος τι δουλεια εχει αυτος εδω ενω τα ματια μου ειναι ετοιμα να βουρκωσουν...γυρναει με κοιταει ενω τα βλεμματα μας κλειδωνουν νιωθω την καρδια μου να χτυπαει ξανα δυνατα το σωμα μου ανατριχιαζει και οι στιγμες μας περνανε απο μπροστα μου με κοιταζει και το βλεμμα του ειναι ανεκφραστο αλλα τα γαλαζια του ματια δειχνουν το ποσο ποναει, δειχνουν το πονο που του προκαλεσα εγω...ποτε δεν μπορεσε να μου κρυφτει παντα τον διαβαζα...ξαφνικα βλεπω τον αντρα μου να πλησιαζει και να χαιρετιουνται οχι δεν γινεται να γνωριζονται ειμαι ετοιμη να λοιποθυμησω ενω τους βλεπω να ερχονται προς το μερος μου..."
-Αγαπη μου να σου συστησω τον καινουργιο μου συνεργατη τον χρηστο και απο εδω η γυνικα του η Δημητρα...απο εδω η γυναικα μου η Αγγελικη
-Χαιρω πολυ ειπα με ενα ανεκφραστο χαμογελο και μου εδωσε το χερι του οταν τον ακουμπησα τα συναισθηματα που παλευα χρονια να θαψω μεσα μου ξυπνησαν μονο με ενα αγγιγμα του γρηγορα συνηλθα και εδωσα το χερι μου στην δημητρα
-Χαρηκα που επιτελους σε γνωριζω αγγελικη εχω ακουσει τοσα για σενα
-Και εγω δημητρα χαιρομαι ενω βλεπω την ειρωνεια και το μισος στο βλεμμα της...παντα με μισουσε γιατι παντα ηξερε πως η καρδια του χρηστου θα ηταν παντα δικη μου οτι και να γινοταν
-Αα και σας ευχομαι οτι καλυτερο και συντομα με κανενα δευτερο παιδακι πιστευω πως ειναι καιρος
-Σ ευχαριστουμε δημητρα αλλα δεν βιαζομαστε εξαλλου ειμαι 24 ακομα εχω χρονια μπροστα μου αλλα εσυ επρεπε να το εχεις βαλει ηδη μπροστα πρεπει να κλεινεις τα 30 οπου να ναι χωρις παρεξηγηση βεβαια...την βλεπω που τσαντιζεται ενω ο χρηστος χαμογελαει σαν να του αρεσει η διαμαχη βεβαια παντα του αρεσε να με βλεπει να υποστηριζω τον εαυτο μου εξαλλου ετσι και γνωριστηκαμε πανω σε διαμαχη
-Η καθε ηλικια εχει την χαρι της γλυκια μου αλλα οπου να ναι θα κανουμε και εμεις ενα παιδακι και αγκαλιαζει τον χρηστο ενω τον βλεπω να σφιγκεται...εε χρηστο μου
-Εε ναι ναι καποια στιγμη και με κοιταζει εντονα ενω καταλαβαινω οτι με παρακαλαει να αλλαξω συζητηση αφου ξερω πως δεν προκειται ναα κανει ποτε παιδια με καμια αλλη
-Αντε με το καλο λεω αδιαφορα
Συνεχιζουμε για λιγο την κουβεντα και εφτασε η ωρα για την τουρτα θεε μου σε παρακαλω κανε κατι να τελειωσει αυτη η βραδια αν συνεχισω να βρισκομαι στον ιδιο χωρο μαζι του θα πεθανω ενω η κολλητη μου με κοιταζει συνεχεια και μου κανει νοηματα να δει αν ειμαι καλα
Η ωρα περναει βασανιστηκα και αφου δεν αντεχω αλλο παω στον νικο
-Νικο δεν ειμαι καλα ζαλιζομαι και εχω πονοκεφαλο
-Τι επαθες αγαπη μου ξαφνικα
-Θελω να φυγω νιωθω οτι πνιγομαι δεν ξερω ισως να φταιει....και επεσα κατω...
Μετα απο ωρα ανοιξα τα ματια μ αλλα αισθανομουν χαλια προσπαθουσα να βρω τα ματια του να ηρεμησω και μολις τα συναντησα ηταν σαν να του ζητουσα βοηθεια να με παρει απο εκει μεσα και ηρθε κοντα μου εδιωξε το κοσμο που ειχε μαζευτει απο πανω μου...
-Εισαι καλα; με ρωτησε ενω εβλεπα την αγωνια του
-Καλα ειμαι μην ανησυχεις ενω ο νικος με αγκαλιασε..θεε μου τον συχαινομουν τοσο πολυ εκεινη την στιγμη
-Αγαπη μου με τρομαξες σου μιλαω τοση ωρα και δεν απαντας
-Καλα ειμαι απλα θελω να παω σπιτι να ξεκουραστω συγνωμη δεν ηθελα να σου χαλασω το βραδυ
-Εσυ ψυχη μου να εισαι καλα και εχουμε πολλα βραδια μπροστα μας
Εβλεπα τον χρηστο θυμωμενο να σφιγγει τα χερια του σε γροθιες εβραζε απο θυμο και εγω το ιδιο θυμωνα με ολους κααι με ολα μου στερησαν την ευτυχια τον ερωτα της ζωης μου...
-Ελα αγαπη μού σηκω να παμε σπιτι μας
Ενω ζητησε συγνωμη απο τους καλεσμενους επιτελους πηγαμε σπιτι εκανα ενα μπανιο να χαλαρωσω ενω ο θυμος και το μισος κυριαρχουσαν μεσα μου...
-Αγαπη μου θα φωναξω τον γιατρο τελος ησουν μια χαρα μπορει κατι να εχεις
-Νικο φτανειιι πια δεν ειμαι μωρο απλα ηπια λιγο παραπανω ειναι και η ενταση της ημερας..
-Δεν το πιστευω γυρισαμε παλι στο παρελθόν αγγελικη νομιζα πως εισαι ευτυχισμενη..ενω ανεβασε τον τονο της φωνης του
-Ευτυχισμενη; πως νικο; μου λες; που με αναγκασες να σε παντρευτω; μεχρι να πεθανω καθε χρονο αυτη η μερα θα ειναι το βασανιστήριο μου καθε χρονο τετοια μερα θα πεθαινω μεσα μου...
-Σου εχω δωσει τα παντα αγγελικη τα παντα και παλι δεν εισαι ικανοποιημενη συνεχεια βαζεις το παρελθον στο μελλον μας αλλα φτανει πια πεντε χρονια κανω υπομονη αποψε θα γινεις δικη μου
Ηρθε προς το μερος μου και με ξαπλωσε βιαια στο κρεβατι αρχισε να με φιλαει και να με κραταει δυνατα απο τα χερια ποναγα πολυ αρχισα να κλαιω και να φωναζω ενω συνεχιζε χωρις να τον νοιαζει τιποτα οταν ξαφνικα αφησε το χερι μου και με οση δυναμη ειχα τον χαστουκισα και επιτελους σηκωθηκε απο πανω μου
-Αγγελικη συγνωμη δεν ηθελα να το κανω απλα σε θελω σε θελω δικια μου μονο δικια μου
-ΦΥΓΕΕΕΕ τωρα δεν θελω να σε βλεπω μπροστα μου μονο αυτο εχει μεινει να κανεις
Ευτυχως εφυγε ενω εμεινα ξαπλωμενη να κλαιω με τις σκεψεις μου...αυτος ο ανθρωπος ειναι αδιστακτος πως κατεληξα θεε μου παντεμενη μαζι του γιατι; γιατι να το τραβαω ολο αυτο; και με αυτα τα γιατι με πηρε ο υπνος...
Καινουργιαα ιστορια ελπιζω να σας αρεσει ναι το ξερω ηταν λιγο αποτομη αρχη αλλα πιστευω πως θα βγει ωραιο...