ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Αποφασίσατε να μας επισκεφτείτε ;
Του είπε με ένα αυστηρό τόνο στη φωνή του.
? : Συγχωρήστε με κύριε αλλά μόλις μετακόμισα σε αυτή την πόλη και δεν την ξέρω ακόμα καλά.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Μμ καλά , σε συγχωρώ αλλά να μην ξανά γίνει Νεαρέ. Πήγαινε κάτσε τώρα όπου βρεις θέση.
?: Μάλιστα!!
ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ : Νεαρέ!!. Δεν μας είπες το όνομα σου.
?: Οδυσσέα Παπαϊωάνου με λένε κύριε.
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Ωραία κάθισε τώρα
Δεν θα τα πάμε καλά με αυτόν τον καθηγητή , πολύ αυστηρός είναι.
Ο Οδυσσέας ήρθε και έκατσε δίπλα μου, μίας και ήταν η μόνοι κενή θέση που ήταν μέσα στην αίθουσα.
ΟΔΥΣΣΈΑΣ : Γειαα!!
Μου είπε και τέντωσε το χέρι του για χειραψία. Τον κοίταξα για λίγα λεπτά και έπειτα έδωσα και εγώ το δικό μου.
ΝΕΦΈΛΗ: Νεφέλη
Του απαντάω και εγώ με ένα χαμόγελο. Εε τι; Τόσο όμορφο παιδί , να μην του δείξω την ωραία μου οδοντοστοιχία;
ΟΔΥΣΣΈΑΣ: Χάρηκα για την γνωριμία Νεφέλη!
Ανταπέδωσε στο χαμόγελο και άρχισε να βγάζει τα πράγματα του.
Ο θεέ μου τι χαμόγελο ήταν αυτό;
Ούτε διαφήμιση στην Golgate να έκανες παιδί μου.
Μουρμουρισα , ευτυχώς από μέσα μου . Μην γίνουμε ρεζίλι ακόμα δεν γνωριστήκαμε.
Τελικά η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα.
Καλά λογικό γιατί καθόλη την διάρκεια του μαθήματος μιλούσα με τον Οδυσσέα. Το κουδούνι χτύπησε για διάλειμμα και ο Οδυσσέας με ρώτησε αν θέλω να κάνω παρέα μαζί του . Δίστασα δεν το κρύβω, δεν κάνω και πολύ παρέα με αγόρια , δεν νιώθω άνετα αλλά είπαμε Νέα χρονιά , Νέα Νεφέλη . Είπα ναι χωρίς άλλη σκέψη , θα μου είναι λίγο δύσκολο στην αρχή αλλά θα προσπαθήσω . Βγήκαμε από την τάξη και κάναμε βόλτες στο προαύλιο η συζήτηση μας δεν ήταν και τόσο άβολη τελικά , το ευχαριστήθηκα. Μου είπε για την οικογένεια του, ο μπαμπάς του έχει πεθάνει εδώ και επτά χρόνια , ζούσε με την μαμά του στην Θεσσαλονίκη αλλά αποφάσισαν να μετακομίσουν αφού η μαμά του βρήκε καλύτερη δουλεία ως νοσοκόμα .
Τελικά δεν κάτσαμε κανονικό 7ωρο , ευτυχώς μας έδιωξαν λόγω της πρώτης μέρας.
Ξεκίνησα για το σπίτι μου μαζί με τον Οδυσσέα μιας και μένει λίγο πιο κάτω από εμένα .
Με την Αλεξάνδρα δεν μίλησα καθόλου από το πρώτο διάλυμμα εδώ που τα λέμε, ελπίζω να μην μου κρατάει μούτρα. Φτάσαμε πρώτα στο δικό μου σπίτι .
Οδυσσέας : Σας τελικά μένουμε τόσο κοντά .
Είπε με χαμόγελο.
Οδυσσέας : Τέλεια!!
Συνέχισε μετά από λίγο .
Τον αποχαιρέτησα ντροπαλά και μπήκα μέσα στο σπίτι.
ΝΕΦΕΛΗ: Μαμααα γύρισααα
ΜΑΜΑ: Κουζινααα
Πήγα σφαίρα στην κουζίνα και είδα στο τραπέζι το αγαπημένο μου φαγητό.
ΝΕΦΕΛΗ: ΠΑΣΤΙΤΣΙΟ ΜΙΑΜ!!
ΜΑΜΑ: Χαχαχα έλα κάτσε να σου βάλω να φας.
Έκατσα έφαγα το πεντανόστιμο φαγητό της μαμάς μου και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο μου , ξάπλωσα στο κρεβατάκι μου και αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την Αλεξάνδρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Ωπ μας θυμήθηκες ;
ΝΕΦΕΛΗ : Έλα βρε Αλεξάνδρα μου , συγνώμη απλά έκανα λίγο παρέα στον Οδυσσέα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Σε συγχωρώ , τον Οδυσσέας ο καινούργιος λες ;
ΝΕΦΕΛΗ: Ε ναι καλέ , γιατί έχουμε άλλον στο τμήμα μας ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Καλά λες , καλό παιδί φαίνεται κάνε καμία κίνηση , πότε δεν ξέρει.
Πάντα τα ίδια μουρμουρισα.
ΝΕΦΕΛΗ : Δν θέλω είναι φίλο μου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ : Ρε Νεφέλη εσύ όλους φίλος σου τους θεωρείς , δεν γίνεται να συνεχίσεις έτσι.
ΝΕΦΕΛΗ : Αφού δεν νιώθω κάτι ρε Αλεξάνδρα τι να κάνω; Με το ζόρι;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Πφ καλά κάνε ότι θες.
Να σε ρωτήσω τώρα κάτι άλλο , πως σου φάνηκαν οι φίλοι του Νίκου;. Δεν είναι πολύ καλά παιδιά ;
Νεφέλη : Αν προσπαθείς να με ψαρέψεις για να μου κάνεις κάνα προξενιό δεν σου λέω .
ΑΛΕΞΆΝΔΡΑ: Τσσ, όχι παιδί μου μια απλή γνώμη ζήτησα.
ΝΕΦΕΛΗ: Καλά, λοιπόν ο Βαγγέλης είναι πολύ συμπαθητικός και αστείος, αντίθετος πάλι ο Άρης ήταν απόμακρος οπότε δεν έχω να σου πω κάτι παραπάνω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Μάλιστα , να ξέρεις ο Άρης σε κοίταζε όσο εσύ έκανες βόλτες με το Οδυσσέα. Ενημερωτικά το λέω.
ΝΕΦΕΛΗ : Ναι και ?
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Τίποτα απλά το αναφέρω.
Να σου πω!. Λες το βράδυ να βγούμε για κανένα ποτάκι ;.
ΝΕΦΕΛΗ : Μέσα!
Θα είναι και τα αγόρια μαζί μας ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ : Μάλλον ναι , αν δεν έχει πρόβλημα.
ΝΕΦΕΛΗ : Δεν έχω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Ωραία έλα αν είναι κατά της οκτώ από εμένα να ετοιμαστούμε.
ΝΕΦΕΛΗ : Οκ!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ : Σε κλείνω τώρα , πρέπει να φύγω για κολυμβητήριο. Φιλάκια!
ΝΕΦΕΛΗ: Άντε βατραχε φιλάκια.
Το κλείσαμε και κατέβηκα στο σαλόνι να ρωτήσω τους γονείς μου για το βράδυ. Η θετική απάντηση ήρθε σχετικά γρήγορα και δεν το περίμενα, έτρεξα κατευθείαν πάλι στο δωμάτιο μου για να κάνω κάποιες ασκήσεις που μας έβαλαν , πρώτη μέρα και μας έβαλαν ασκήσεις , τι να τους πεις.
Μετά από καμία ώρα περίπου αφού είχα τελειώσει με τα μαθήματα μου πήγα στο μπάνιο που έχω στο δωμάτιο μου , τέλειο να έχεις προσωπικό μπάνιο, Γέμισα την μπανιέρα με νερό έριξα το αφρόλουτρο μου μαζί με κάτι άλλα έλαια , έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στην μπανιέρα. Αχ απόλαυση, ξάπλωσα πίσω και έκλεισα τα μάτια μου για να χαλαρώσω.
Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει, άπλωσα με χίλια ζόρια το χέρι μου για να το πιάσω και το σήκωσα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ : Που είσαι μωρή; η ώρα πήγε οκτώμισι και εσύ δεν έχεις έρθει ακόμα.
ΝΕΦΈΛΗ :Ωχχ σόρρυ ρε , έρχομαι έρχομαι τώρα!.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ : Άντε ετοιμάσου και έλα γιατί θα αργήσουμε.
ΝΕΦΕΛΗ : Οκ σε 10 είμαι εκεί.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ: Σε περιμένω.
Άφησα το κινητό μου στον νιπτήρα και άρχισα να ξεπλενομε από τις σαπουναδες , ούτε που κατάλαβα πως με πήρε ο ύπνος στην μπανιέρα ,τέλος πάντων , βγήκα από το μπάνιο έβαλα τα μαύρα μου τα ωραία εσώρουχα και από επάνω απλά ρούχα. Άρπαξα μία τσάντα και έβαλα μέσα το φόρεμα ,τα τακούνια , και τα καλλυντικά μου , φόρεσα παπούτσια, πήρα κλειδιά ,κινητό , λεφτά και έφυγα σαν τον Μπιπ Μπιπ από το παιδικό που όλοι δεν ξέρουμε το κανονικό του όνομα για το σπίτι της Αλεξάνδρας . Έριξα μια τρεχαλα που απόρησα μέχρι και εγώ με τον εαυτό μου πως κατάφερα να έρθω τόσο γρήγορα. Η μαμά της Αλεξάνδρας μου άνοιξε αμέσως την πόρτα .
ΜΑΜΑ ΑΛΕΞΆΝΔΡΑΣ: Κορίτσι μου είσαι καλά; Γιατί είσαι λαχανιασμενη ;
ΝΕΦΈΛΗ: Καλά είμαι μην ανησυχείτε , απλά έτρεχα λίγο για να έρθω, ξέρετε τώρα την κόρη σας πως είναι όταν αργεί κάποιος και πόσο μάλλον εγώ.
ΜΑΜΆ ΑΛΕΞΆΝΔΡΑΣ: Αν ξέρω λέει.
Η καημένη κουνούσε το κεφάλι όταν το είπε , τι τραβάει και αυτή.
ΝΕΦΈΛΗ : Κουράγιο.
Πάνω είναι ;
Πήρα την απάντηση που ήθελα και ανέβηκα αμέσως πάνω . Μπουκαρω στο δωμάτιο της Αλεξάνδρας και αρχίζω να άπλωσα τα πράγματα μου , ούτε καν που την χαιρέτησα και άρχισα να ετοιμάζομαι κι εγώ . Όταν ήμασταν πλέον έτοιμες βάλαμε τα τακούνια μας και κατεβήκαμε κάτω που μας περίμενε ο Νίκος, τον χαιρέτησα και μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο. Στο μπαράκι υπήρχε πολλοί κόσμος που με δυσκολία μπορούσες να ξεχωρίσεις που κάθονται τα παιδιά , προχωρούσα μπας και τους πετύχω αλλά πουθενά , συνέχισα αλλά τίποτα , βρε σίγουρα έχουν έρθει; Αναρωτήθηκα και γύρισα απότομα πίσω για να ρωτήσω το ζεύγος , η απότομη στροφή μέσα σε ένα γεμάτο μαγαζί μάλλον δεν είναι καλή ιδέα καθώς έπεσα πάνω σε κάποιον, σήκωσα το κεφάλι μου σιγά σιγά ξέροντας ότι θα φάω βρίσιμο , ήταν ψηλότερος και με ωραία κορμοστασιά , βρε λες να βρήκα τον έρωτα μου ; Το βλέμμα μου έφτασε στο δικό του.
Άγνωστος : Τι στο, ωπ Νεφέλη
Ναι τελικά δεν είναι ο έρωτας μου , κλασικά.
ΝΕΦΕΛΗ : Γειά , Οδυσσέα.
Είπα αμήχανα συνεχίζονται να τον κοιτάω.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ: Πως είσαι ; μόνη ήρθες ή με παρέα ;
ΝΕΦΕΛΗ : Έχω έρθει με τα παιδιά εσύ ;
ΟΔΥΣΣΕΑΣ : Και εγώ με κάτι παιδιά αλλά είναι με της κοπέλες τους και έχω βαρεθεί.
ΝΕΦΕΛΗ : Ελα μαζί μας, τα παιδιά δεν θα έχουν πρόβλημα.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ: Σίγουρα;
ΝΕΦΕΛΗ : Ναι , έλα
Τον έπιασα από το χέρι για να μην χαθούμε στο πλήθος και κατευθυνθήκαμε προς το τραπέζι που κάθονται τα παιδιά.
Ναι τούς βρήκα τελικά , Καλά με λίγη βοήθεια βέβαια από τον Οδυσσέα που είναι ψιλός.
ΝΕΦ: Παιδιά να σας γνωρίσω των Οδυσσέα.
Οδυσσέα από εδώ η Αλεξάνδρα, ο Νίκος , ο Βαγγέλης και ο Άρης.
Α-Ν-Β: Γειαα!!!
Κοίταξα τον Άρη και είδα ότι τον κοιτούσε με ένα παράξενο βλέμμα, δεν του έδωσα σημασία και άρχισα να διασκεδάζω.
-------------------------------------------
Θα ήθελα πολύ αν έχετε κάποια ιδέα να μου την λέτε, θα με βοηθούσε και εμένα να την κάνω πιο ωραίο για να την απολαμβάνετε και εσείς καλύτερα. Και κάτι ακόμα θα ήθελα μην με παρεξηγείτε αν σε κάποια σημεία δείτε ορθογραφικά.