"Άλλα δύο τριπλά!"
Φώναξε ο Louis στον νεαρό άντρα πίσω από τον πάγκο του μπαρ. Η ώρα ήταν 3:30 το πρωί και βρισκόμασταν σε ένα μπαρ όλοι μαζί, εκτός φυσικά από την Kendall και τον Harry.
Ο όμορφος άντρας μάς έφερε τα ποτά μας και αφου ο Louis μέτρησε μέχρι το τρία, ήπιαμε τα σφηνάκια μας. Ήταν νομίζω ο έβδομος γύρος μας, ή ο όγδοος, ή ο ένατος ή ο δέκατος. Είχα χάσει το μέτρημα.
Τα υπόλοιπα παιδιά ήταν χαμένα ανάμεσα στα ιδρωμένα κορμιά που χόρευαν ενάντια ο ένας στον άλλον πάνω στην πίστα. Μπορούσα να δω από μακρυά τον Niall και την Kelsey να χορεύουν μεθυσμένοι. Εντάξει, δεν χόρευαν, αυτό δεν ήταν χορός. Απλά κουνιόνταν και γελούσαν.
"Πάμε να χορέψουμε!"
Μου φώναξε ο Louis στο αυτί μου ώστε να τον ακούσω.
"Πονάνε τα πόδια μου από πριν!"
Παραπονέθηκα σαν μικρό παιδάκι. Ο Louis ξεφύσηξε ενοχλημένος και ανακάτεψε τα μαλλιά μου με τα δάχτυλά του.
"Μη!"
Σχεδόν τσίριξα και αυτός άρχισε να γελάει δυνατά. Ήταν μεθυσμένος για τα καλά αφού έπεσε πάνω στο ψηλό σκαμπό και ύστερα του ζήτησε συγγνώμη. Ο Louis με πλησίασε παραπατώντας ενώ ύστερα ξαναγέλασε.
"Θα πάρω τηλέφωνο τον Brad," Λόξιγκας. "για να έρθει," Λόξιγκας. "να μας πάρει." Λόξιγκας.
"Εντάξει εγώ πάω να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου, μείνε εδώ!"
Του είπα στο αυτί αλλά δεν έδειχνε να μου δίνει σημασία αφού μουρμούριζε κάτι στον εαυτό του ψάχνοντας το όνομα του Brad στις επαφές του.
Προχώρησα μέχρι τις τουαλέτες, ήταν γεμάτες δυστυχώς. Υπήρχε μια μακρυά ουρά και εγώ ήμουν στον τέλος. Μπορούσα να ακούσω κορίτσια να ξερνάνε από μέσα, έτσι γύρισα νιώθοντας το στομάχι μου να γυρίζει και έφυγα από εκεί γυρνώντας πίσω στο μπαρ. Στην διαδρομή προς τα εκεί έπεσα πάνω σε έναν μεθυσμένο τύπο.
"Όπ, συγγνώμη."
Του είπα με ένα μικρό γελάκι. Με αγνόησε και έτρεξε προς τις τουαλέτες.
Ο Louis κρατούσε στα χέρια του το ψηλό σκαμπό και χόρευε στον ρυθμό της μουσικής. Ένα πνιχτό γελακι μου ξέφυγε καθώς τον πλησίασα.
"Τι κάνεις;"
Τον ρώτησα φωναχτά μέσα απ'τα γέλια μου.
"Χορεύω, δεν βλέπεις;"
Απάντησε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Ήταν τελείως μεθυσμένος.
"Ας βγούμε έξω καλύτερα, ο Brad θα έρθει όπου να 'ναι. Τον πήρες τηλέφωνο βασικά;"
"Φυσικά τον πήρα, χαζή! Είπε ότι έρχεται!"
Μου απάντησε αφήνοντας κάτω το σκαμπό ενώ την άλλη στιγμή με τράβηξε στην αγκαλιά του και άρχισε να χορεύει, κουνώντας το σώμα του με το δικό μου.
Άρχισα να γελάω για κάποιον λόγο και ύστερα το έκανε και εκείνος.
Δεν ήμασταν καθόλου καλά.
*****
Το μαύρο αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το ξενοδοχείο όπου μέναμε. Η ώρα ήταν 4:15 πια. Υπήρχαν τρεις σωματοφύλακες οι οποίοι μας βοήθησαν να μπούμε στο ξενοδοχείο. Πραγματικά ήμουν έκπληκτη όταν είδα έξι κορίτσια να στέκονται έξω από το ξενοδοχείο τέτοια ώρα.
Ο Louis είχε κρεμαστεί κυριολεκτικά πάνω μου καθώς μπήκαμε στο ασανσέρ, όλοι μαζί. Όλοι τους ήταν μεθυσμένοι, εγώ ήμουν απλά ζαλισμένη. Ο Niall είχε κρεμαστεί και αυτός πάνω στην Kelsey και μουρμούριζε διάφορα σου αυτί της ενώ η ίδια ήταν σαν να κοιμόταν όρθια. Δεν είμαι σίγουρη για το τι ακριβώς παίζεται μεταξύ αυτών των δύο άλλα σίγουρα δεν είναι τίποτα. Η Cara είχε στηριχτεί στον Zayn και κυριολεκτικά κοιμόταν στον ώμο του ενώ ο ίδιος χαζογελούσε μαζί με τον Liam.
Όταν φτάσαμε στον όροφό μας, βγήκαμε από το ασανσέρ με την βοήθεια των τριών σωματοφυλάκων και προχωρήσαμε μέχρι την σουίτα.
Μπορούσα να ακούσω τα μουγκρητά που έβγαιναν από τα στόματα των παιδιών καθώς μπήκαμε μέσα στην σουίτα.
"Καληνύχτα σας!"
Είπα στους τρεις σωματοφύλακες καθώς ο Louis με τραβούσε προς τα μέσα.
"Έλα!"
Στριφογύρισα τα μάτια μου στον εικοσιτριάχρονο νεαρό άντρα και έκλεισα την πόρτα της σουίτας. Όλα τα παιδιά άρχισαν να πηγαίνουν προς τα δωμάτιά τους ενώ ο Zayn ξάπλωσε την Cara στον καναπέ διότι δεν ήξερε σε ποιον όροφο του ξενοδοχείου ήταν το δωμάτιό της όπου μοιραζόταν μαζί με την Kendall.
Παράλληλα εγώ πήγα τον Louis στο δωμάτιό του, τον ξάπλωσα στο κρεβάτι, του έβγαλα τα παπούτσια και τις κάλτσες όσο αυτός μουρμούριζε διάφορα στον εαυτό του.
"Μπορείς να βγάλεις εσύ τα ρούχα σου;"
Τον ρώτησα παίρνοντας σαν απάντηση ένα μικρό ροχαλητό. Στριφογύρισα τα μάτια μου με ένα μικρό χαμόγελο να κάνει την εμφάνισή του στα χείλη μου και τον έβαλα κάτω από το άσπρο πάπλωμα ενώ ύστερα τον σκέπασα. Τον κοίταξα για λίγα δευτερόλεπτα και μετά από λίγη σκέψη τον φίλησα στο μέτωπο και βγήκα από το δωμάτιο κλείνοντας τον φως και ύστερα της πόρτα.
Προχώρησα εξαντλημένη προς το δωμάτιό μου και άνοιξα την πόρτα σχετικά σιγά και ύστερα την έκλεισα βγάζοντας ένα μικρό μουγκρητό από το στόμα μου αφού οι μαύρες γόβες που φορούσα είχαν αφήσει πληγές στα πόδια μου. Τις έβγαλα και τις πέταξα παραπέρα. Ακούμπησα την παλάμη μου στο μέτωπό μου και πήρα μια ανάσα νιώθοντας ανακούφιση που τα πόδια μου ήταν ελεύθερα πια.
Ξαφνικά το φως άνοιξε και μια μικρή κραυγή βγήκε από το στόμα μου καθώς αναπήδησα κάνοντας ένα βήμα προς τα πίσω.
Τα μάτια μου έτσουζαν με την τόση έντονη φωτεινότητα και αν και μεταβίας είδα έναν νυσταγμένο Harry να κάθεται στο κρεβάτι ακουμπώντας την πλάτη του και το κεφάλι του στο κεφαλάρι του κρεβατιού. Τα χέρια του ήταν σταυρωμένα μπροστά στο γυμνό στήθος του.
"Τι κάνεις;" Ρώτησα χαμηλόφωνα, η φωνή μου ακούστηκε πιο βραχνή. "Δεν κοιμάσαι; Είναι αργά." Του είπα στον ίδιο τόνο.
"Σε περίμενα, βασικά."
Απάντησε κοιτώντας με ευθεία στα μάτια, η φωνή του πιο βαριά και βραχνή από ποτέ.
"Σου είπα πως θα αργήσω. Επίσης σου είπα να κοιμηθείς-"
"Ήθελα να σε περιμένω." Με διέκοψε μιλώντας ήρεμα. Έκανε στην άκρη το λεπτό σεντόνι που σκέπαζε το σώμα του και σηκώθηκε από το κρεβάτι περπατώντας προς το μέρος μου. "Είναι πολύ αργά. Είσαι εντάξει;" Με ρώτησε όταν βρέθηκε ακριβώς μπροστά μου, τα χέρια του έπιασαν καθεμία απ'τις πλευρές μου και με έφεραν πιο κοντά του.
"Ναι αλλά λίγο ζαλισμένη."
Του απάντησα κοιτώντας τον ευθεία στα μάτια.
"Ήπιες πολύ;"
Με ρώτησε σμίγοντας τα φρύδια του, δείχνοντας ανήσυχος.
"Όχι πολύ."
Του απάντησα με ένα μικρό χαμόγελο.
"Είσαι σίγουρα καλά;"
Με ρώτησε ξανά, πιο ήρεμα αυτή την φορά.
"Ναι απλά χρειάζομαι ένα ντουζ αυτή την στιγμή, ελπίζω να μην κοιμηθώ εκεί μέσα."
Μουρμούρισα κοιτώντας στιγμιαία τον λαιμό του. Φαινόταν τόσο απαλός, ήταν για φίλημα.
"Θα ερχόμουν μαζί σου αλλά μπήκα πριν μαζί με την Ken-"
"Τι;"
Σχεδόν φώναξα, τα χέρια μου αυτόματα τον έσπρωξαν μακρυά μου, τα μάτια μου είχαν ανοίξει διάπλατα.
"Αστειεύομαι!"
Μου είπε αρχίζοντας να γελάει. Που βρήκε την όρεξη για αστεία στις 4 με 5 το πρωί;
Στριφογύρισα τα μάτια μου, πλέον η καλή μου διάθεση είχε καταστραφεί και άρχισα να περπατάω προς την βαλίτσα μου ώστε να πάρω νέα ρούχα για να φορέσω μετά το ντουζ μου.
Ο Harry ξεφύσηξε.
"Αστειευόμουν Aud, δεν μπορείς να μην πάρεις ένα αστείο στα σοβαρά για μια φορά;"
Είπε βγάζοντας ένα μικρό ροχαλητό, δείχνοντας ενοχλημένος.
"Δεν ήταν αστείο."
Του απάντησα ήρεμα και ύστερα αφού βρήκα τα ρούχα που ήθελα, άρχισα να προχωράω προς την τουαλέτα του δωματίου.
Μόλις τελείωσα από το σύντομο ντουζ μου, στέγνωσα το σώμα μου με μια άσπρη με υπέροχη μυρωδιά πετσέτα, ντύθηκα, βούρτσισα τα δόντια μου και ύστερα βγήκα από την τουαλέτα.
Ο Harry είχε καθίσει στο κρεβάτι έτσι ακριβώς όπως τον βρήκα όταν μπήκα στο δωμάτιο, η πλάτη και το κεφάλι του ακουμπισμένα στο κεφαλάρι του κρεβατιού.
Όταν τα μάτια μας συναντήθηκαν ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του. Ανέβηκα στο κρεβάτι και ξάπλωσα δίπλα του, το κεφάλι μου ακούμπησε το μαλακό μαξιλάρι και ανακουφίστηκα αμέσως.
"Πώς ήταν το ντουζ σου;"
Ρώτησε ο Harry ήρεμα, μετακίνησε το σώμα του και ξάπλωσε δίπλα μου, γυρνώντας έτσι ώστε να με κοιτάζει, όπως και εγώ.
"Χαλαρωτικό."
Απάντησα σιγανά. Ο Harry κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και έγλειψε τα χείλη του.
"Aud." Ξεκίνησε να μιλάει και πλησίασε πιο κοντά μου. "Συγγνώμη για πριν λίγο, είμαι απλά ένας καθόλου αστείος ηλίθιος. Μωρό μου, μην μου θυμώνεις σε παρακαλώ. Το μισώ τόσο πολύ όταν γίνεται." Μου είπε ψιθυριστά, το αριστερό του χέρι τοποθετήθηκε στο μάγουλό μου και με τον αντίχειρά του άρχισε να το χαϊδεύει απαλά.
"Είναι εντάξει, δεν χρειάζεται να απολογείσαι. Απλά εγώ είμαι χαζή και παίρνω τα πάντα στα σοβαρά όπως και εσύ είπες. Εγώ πρέπει να ζητώ συγγνώμη."
Μουρμούρισα και αυτός χαμογέλασε.
"Είσαι τόσο γλυκούλα μετά από το μπάνιο." Μου είπε με ένα χαζό χαμόγελο. "Θα κοιμηθείς με βρεγμένα μαλλιά;" Ρώτησε φέρνοντας το πρόσωπό του πιο κοντά στο δικό μου.
"Έτσι λέω. Ούτος ή άλλος τα στέγνωσα όσο μπορούσα με την πετσέτα οπότε θα είναι εντάξει."
Του απάντησα περνώντας τα δάχτυλά μου μέσα από τα βρεγμένα μου μαλλιά και προσπαθώντας να αγνοήσω την τόσο κοντινή μας απόσταση.
"Θέλω να σε φιλήσω τόσο άσχημα."
Μουρμούρισε πάνω στα χείλη μου.
"Νυστάζω."
Του απάντησα με ένα μικρό χαμόγελο.
"Θα κοιμηθείς αργότερα, απλά άσε με να σε φιλήσω."
Είπε μετακινώντας το σώμα του ακόμα πιο κοντά μου. Το χέρι του άφησε το μάγουλό μου και κατέβηκε με αργές κινήσεις κάτω στην μέση μου. Τα κρύα του δάχτυλα πέρασαν κάτω από το ύφασμα της μπλούζας και άρχισαν να χαϊδεύουν την περιοχή εκεί γύρω. Τα χείλη του φίλησαν πεταχτά και ρουφιχτά τα δικά μου και ύστερα με κοίταξε στα μάτια.
Με ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο ανέβηκε πάνω μου και επιτέθηκε στα χείλη μου. Τα χέρια του πέρασαν μέσα στα βρεγμένα μαλλιά μου ενώ τα δικά μου αντιθέτως αγκάλιασαν την μέση του.
Το φιλί ήταν αργό αλλά παθιασμένο, η γλώσσα του εισήλθε μέσα στο στόμα μου και πέρασε αργά πάνω από την δική μου καθώς τα χείλη μας κουνιόνταν πεινασμένα το ένα για το άλλο.
Άρχισε να τρίβεται ενάντιά μου και τότε ένα δυνατό βογγητό ξέφυγε και από τους δυο μας.
"Δεν σε χορταίνω Aud."
Μούγκρησε αφήνοντας φιλιά γύρω από το σαγόνι μου ενώ ύστερα κατέβηκε στον λαιμό μου. Χωρίς να ελέγχω τον εαυτό μου μετακίνησα τα χέρια μου στα οπίσθιά του πάνω από την γκρι φόρμα που φορούσε και τα ζούλιξα απαλά.
Ο Harry πετάχτηκε και σήκωσε το κεφάλι του να με κοιτάξει προσπαθώντας να σταματήσει τον εαυτό του από το να γελάσει.
"Μόλις έπιασες τον κώλο μου;"
Ρώτησε δείχνοντας να το διασκεδάζει καθώς ήταν και ελαφρά σοκαρισμένος.
"Το έκανα;"
Είπα νιώθοντας τα μάγουλά μου να καίνε καθώς συνέχιζε να με κοιτάζει.
Ο Harry άρχισε να γελάει και μου άφησε ένα γλυκό φιλί στα χείλη.
"Έχεις τόσο χαριτωμένο ποπό."
Μίλησα προτού να μπορέσω να σταματήσω τον εαυτό μου.
"Ο δικός σου είναι καλύτερος."
Μουρμούρισε και τα χέρια του αμέσως κατέβηκαν στους γοφούς μου. Σήκωσε ελαφρά το σώμα μου από το στρώμα και σύντομα τα χέρια του βρισκόντουσαν στα οπίσθιά μου. Ζούλιξε δυνατά, ένα μικρό γελάκι μου ξέφυγε και τα χέρια μου έπιασαν δυνατά τα μπράτσα του. Ο Harry είχε ένα περήφανο χαμόγελο στα χείλη του καθώς έσκυψε και ένωσε τα χείλη μας δημιουργώντας ένα γλυκό και αργό φιλί.
Αυτό συνεχίσαμε να κάνουμε για κάμποση ώρα. Πλέον ο Harry είχε ξαπλώσει δίπλα μου έχοντας ακουμπισμένο το κεφάλι του στο στήθος μου. Έπαιρνα σταθερές ανάσες και με τα δάχτυλά μου έπαιζα με τα μαλλιά του. Ακολουθούσε σιωπή.
"Πως πήγε το δείπνο με την Kendall;" Έσπασα την σιωπή ρωτώντας αβέβαιη. Είχα ξεχάσει τελείως το 'ραντεβού' του με την Kendall. Δεν πήρα καμία απάντηση και νόμιζα πως τον είχε πάρει ο ύπνος. "Harry;" Ρώτησα ήρεμα, με τα δάχτυλά μου έκανα στην άκρη τα μαλλιά του για να κοιτάξω το πρόσωπό του. Τα μάτια του ήταν ανοιχτά και την ίδια στιγμή ξεφύσηξε.
"Ήταν...εντάξει. Νυστάζεις;"
Απάντησε ψιθυριστά αλλάζοντας αμέσως το θέμα. Έσμιξα τα φρύδια μου αλλά αποφάσισα να το αφήσω. Ίσως μιλήσουμε αύριο.
"Ναι. Μπορείς να κλείσεις το φως;"
"Φυσικά, μωρό μου."
Μουρμούρισε και σηκώθηκε τεντώνοντας το χέρι του ώστε να ακουμπήσει τον διακόπτη πάνω από το κρεβάτι και να κλείσει το φως.
"Καληνύχτα."
Του είπα καθώς εκείνος ακούμπησε ξανά το κεφάλι του πάνω στο στήθος μου και έφτιαξε το σεντόνι που μας κάλυπτε.
"Καληνύχτα."
Απάντησε αφήνοντας ένα φιλί στην περιοχή πάνω από το στήθος μου. Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να ηρεμήσω. Άκουσα τον Harry να ξεφυσσάει σιγανά και το κεφάλι του να μετακινείται από το στήθος μου.
"Τι έγινε;" Τον ρώτησα μπερδεμένη. Δεν πήρα καμία απάντηση. "Harry που πας;" Ανασηκώθηκα καθώς ο Harry σηκώθηκε από το κρεβάτι.
"Δεν μπορώ να κοιμηθώ."
Μουρμούρισε αγνοώντας την ερώτησή μου και συνεχίζοντας να περπατάει προς την πόρτα.
"Τι έπαθες ξαφνικά;"
Ρώτησα λίγο πιο δυνατά εκείνη την φορά κάνοντας στην άκρη το λεπτό άσπρο σεντόνι.
"Απλά πηγαίνω να πιω λίγο νερό. Θα μιλήσουμε αύριο. Κοιμήσου σε παρακαλώ, εντάξει; Όλα είναι εντάξει."
Γύρισε και με κοίταξε αυτή την φορά. Δεν φαινόταν πολύ μέσα στο σκοτάδι αλλά μπορούσα να καταλάβω πως στεκόταν δίπλα στην πόρτα.
Χωρίς να με αφήσει να απαντήσω, άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω.
Here it is!!!
Idk πώς ήταν ... και το άφησα εκεί sorry not sorry. :(
Ανυπομονώ για τα επόμενα κεφάλαια :)))))
Ελπίζω να σας άρεσε πάντως!!!
Ψηφίστε και σχολιάστε άμα θέλετε...
Τα λέμε σύντομα bæs ❤