09.44
Danny: Farkında mısın Baekhyun
Artık onu seviyorsun
My Clara: Bunu sana ben söyledim zaten -_-
Danny: Hayır hayır
Demek istediğim, önceden hoşlanıyorum bile diyemiyordun
Şimdi seviyorum diyorsun
My Clara: Çoğu senin sayende oldu biliyorsun
Danny: Öyle mi oldu?
Ah... Evet, sanırım
My Clara: Böyle yaptığında vicdan azabı çekiyorum
Danny: Tam olarak nasıl?
Anlamadım
My Clara: B-
Baekhyun koluna çarpan elle telefonu masaya düşürmüştü. Şaşkın bir şekilde büyümüş gözleriyle çarpan elin sahibine döndü.
"Ah, şey... Ben özür dilerim. Yanlışlıkla oldu." Kepçe kulaklı olan tek elini ensesine atıp mahcubiyetle konuşmuştu. Uykulu gözleri dersten sıkıldığını yeterince belli ediyordu.
"Hayır hayır hiç problem değil. Gerçekten. Bak bir şey olmadı." Mahcup olanın o olması gerekirken kızaran taraf yine kendisi olmuştu.
Ortamı yine o gergin bir sessizlik sardığında bu sefer ilk hamle Chanyeol'den gelmişti.
"Öğle yemeğini beraber yemek ister misin? Hem doğru düzgün teşekkür edemedim sana. Annem çok güzel yemekler hazırladı. Beraber yiyebiliriz?"
Baekhyun kalbinin sesini kulaklarında duyabiliyordu. İşte fırsat ayağına gelmişti ve Baekhyun'un bu fırsatı değerlendirmesi gerekiyordu.
"Aslında güzel olur. Beraber yiyelim." Renkten renge giren yüzü Chanyeol'ün de dikkatini çekmişti ve gözlerini yüzde dikkatlice dolaştırmaya başlamıştı. Elinin tersini Baekhyun'un kızarmış sağ yanağına ateşini ölçmek istercesine dokundurmuştu.
"Oh! Baekhyun, yanıyorsun!" (Evet bebeğim çok ateşliyim bilyrm tm.)
Baekhyun'un vücudundaki tüm kan yanağına hücum etmeye başlamıştı ve bu durumu daha da zorlaştırıyordu.
İki eliyle kendini yelleyip zoraki gülümsemeye çalıştı. "Aigoo! Hava çok sıcak Yeol. Baksana nasıl kızardım."
"Evet gerçekten de çok fazla kızardın. Neyse hadi bahçeye çıkalım."
Öğle molası zilinin çalmasını fırsat bilerek beraber ayaklandılar ve bahçeye indilir. Köşedeki gözlerden en uzak olan banka oturdular. Chanyeol inmeden önce annesinin hazırladığı sefer tasını almıştı. Teker teker çıkartıp kapaklarını açtı ve leziz kokuların etrafa yayılmasını sağladı. Baekhyun'un gördüğü yemeklerle ağzı sularınken karnının guruldaması ikisi tarafından da duyulmuştu. Chanyeol sesin sahibine bakıp kıkırdamış ve eline çubukları tutuşturmuştu bile.
"Bu kadar çok acıktığını bilmiyordum ufaklık."
Çubuklar elinde öylece beklerken bozulmuş ifadesi yüzüne yerleşmişti. "Ufaklık? Aynı yaştayız."
"Benden kısasın." Tek kaşını kaldırarak konuşmuştu.
"Dev olan sensin, ben kısa değilim."
"Üzerine daha fazla gelmeyeceğim. Hadi yiyelim." Gülümseyip diğerinin saçlarını karıştırmış ve kendi çubuklarını da eline almıştı.
Baekhyun bugün daha fazla ne olacağını merak ediyordu. Az önce saçlarını karıştırmıştı ve bu...kendini inanılmaz hissettirmişti. İçindeki yoğun duygular bir açıklık bulmuşda oraya akıyormuş gibiydi.
Tuhaf bir sessizlik aralarını sarmıştı. Sadece çubuklarından gelen sesler ikisinin de kulaklarına doluyordu. Chanyeol çubuklarını bir kenara bırakıp cebinden telefonunu çıkardı.
"Müzik dinlemeyi seviyorsun değil mi? Hatta söylemeyi de. Okul yarışmalarında daima birinci olan Byun Baekhyun, tabi ki sever."
Telefonuyla bir kaç yere girip tekrar başını kaldırdı ve gülümsedi. "Bu şarkıyı da seveceğini düşünüyorum."
Telefonu ortalarına bırakıp hoş gitar sesinin kulaklarına dolmasına izin vermişti. Baekhyun'da gözlerini kapatmış tüm dikkatiyle şarkıya vermişti kendini. Kendinden istemsizce geçerken dudaklarındaki gülümsemeye engel olamadı. Her bir cümlesi, kelimesi yüreğine dokunurken sıradan bir şarkının kendisini nasıl bu kadar etkilediğini düşünüyordu. Belki de yanındakinden dolayıydı bu his. Şarkının sonlarına doğru bitmesine üzülürken gözlerini yavaş yavaş gerçek dünyaya açmak için harekete geçirdi. Göz kapakları hafifçe aralanmaya başlamıştı. En sonunda gözlerinin tamamını açtığında beklemediği bu manzara gözlerinin kocaman olmasına sebep olurken ister istemez nefes alışverişleri sıklaşmıştı. Yüzüne çok yakın olan yüz kendisininkini dikkatlice incelerken tek yapabildiği gözlerini koyu kahverengi gözlere odaklamaktı. Ne olduğunu anlamamışken o şekilde durmaya devam etti. Ne bir geri çekilecek gücü ne de daha fazla yakınlaşacak cesareti vardı.
Diğer yüz aniden kendisine daha fazla yaklaşırken gözlerini kapattı Baekhyun. Ne olduğunu ve neler olacağını bilmiyordu...
~~~~~~~~
Chanyeol ün dinlettiği şarkı medyada tr altyazılı olarak koydum bir bakın bence :))))