Kinagabihan ay nandito sa workshop ng white soldiers. Dahil sa takot ko sa mga multo, dito ko binabalak matulog. Nakakaasar nga dahil wala si Harly at Bea.
"Himala at nadalaw ka rito Jasmin," sabi ni kuya Carlo na kakapasok lang galing sa kabilang pinto, sa pinto ng Wanester division. Nasabi ko na rin naman na nasa gitna ng school ang bawat family workshop kaya may lagusan ang bawat division patungo rito.
Pumunta si Carlo sa kabilang couch at komportableng umupo roon.
"Eh paano kasi binabalak nila Charmaine na pumunta sa old school house mamayang alas-dose ng hating gabi. Papatunayan niya raw na hindi totoo ang mga multo. Nagtatago ako rito sa workshop para hindi nila ko makita," Mahaba kong pagpapaliwanag sa kanya. "Eh ikaw anong ginagawa mo rito?"
"Obvious naman 'di ba? wala ako sa bakasyon... bagsak ako sa dalawang subject namin." Nagbitaw ng malalim na buntong hininga upang ipakita ang kanyang pagkadismaya. "Alam mo yung feeling na dalawang linggo akong nag-review at nagkulong sa kuwarto para mag-aral pero bagsak pa rin ako."
"Sabi ni Rhian sa akin tuwing may test daw lagi ka naman daw bagsak kaya anong bago ro'n?" Isa sa mga member ng white soldier si Rhian at same division siya ni Carlo.
"Nag-aaral naman ako, ba't kaya ako bumabagsak? Okay lang bumagsak, gwapo pa rin naman ako." That's the reason kung bakit siya bagsak. Puro hangin ang laman ng ulo.
Biglang umupo sa tabi ko si Carlo, "Let's change the topic, anong sinasabi mong multo sa old school house?"
"Meron nga raw!"
"Kapag nasa normal world, multo ang tawag sa kanila pero dito sa magical world... Lost spirit ang tawag sa kanila," Sabi ni Carlo. "Pero mukhang masaya 'yang gagawin niyo, sama ako."
Kahit naman spirit pa ang tawag nila. Ang multo ay multo pa rin, hello! Kapag nanunuod kaya ako ng mga horror movies eh sobrang natatakot ako sa multo lalo na kapag may poltergeist na nangyayari.
Saktong pagsabi noon ni Carlo ay biglang bumukas ang pinto. "Aba! Nandito ka lang pala Jasmin!" Sigaw ni Klein sa akin at lumapit siya sa aking direksyon. "Tara na raw, pupunta na raw tayo lumang school house. Excited na ko!"
Alam na rin naman ni Carlo na walang maalala si Klein. Ang sinabi niya lang sa akin ay mag-ingat ako kapag nasa paligid si Carlo.
"Oh ikaw pala bata." Nakangiting sabi ni Carlo sa kanya. Hindi naman talaga bata si Klein at kasing edad lang namin, medyo childish kasi talaga ang personality niya kaya madalas siyang tawagin ng ibang estudyante o tao na bata. Ayos lang naman sa kanya iyon dahil alam niya naman sa sarili niya na isip bata siya.
Ngumiti si Klein kay Carlo at sinimulan niya na akong hatakin. "Tara na Jasmin! Hindi ka ba excited?" Nagbitaw ako ng buntong hininga, kung alam lang ng lalaking ito na takot ako sa mundo.
"Sasama ko ah!"
Parehas akong hinatak ni Carlo at ni Klein palabas ng workshop. Sana talaga maging okay lang ang lahat.
***
"Hoy babae saan ka ba galing ba't ang tagal mo?" Inis na sabi sa akin ni Charmaine habang naghihintay siya sa quadrangle. Nandoon na rin pala si Red at Charly. Himala yata! Napasama nila si Red ngayon eh dakilang K.J 'tong lalaki na 'to.
"Nagtatago sa workshop." Casual na sagot ni Carlo. Tinitigan ko siya ng masama, bwisit na lalaki 'to. Ilaglag daw ba ako.
Biglang lumapit sa akin si Charmaine at hinatak ako medyo palayo sa kanila, "Umayos ka Jasmin, chance ko na 'to para makapuntos kay Red. Makisama ka kung hindi sasabunutan talaga kit." Mahinang bulong sa akin ni Charmaine. As if naman na natakot ako sa banta niya.
Sabi ko na nga ba may hidden agenda talaga 'tong si Charmaine kung bakit mag-aaya bigla ng ghost hunting eh hindi naman kami masyadong close. Gusto lang talaga nitong lumandi kay Red, e'di lumandi siya... as if may pake ako.
"Oo na, oo na." Pagsuko ko sa kanya. Wala naman akong magagawa dahil nahatak na rin naman ako rito.
Naglakad na kami pabalik sa mga lalaki na nakaupo sa gilid ng fountain. "Okay let's pair up. Tutal naman anim tayong nandito. Ako at si Red, si Jasmin at si Charly, kayong dalawa naman Klein at kuya..."
"Carlo. That's the name of the most handsome student here at Altheria." Napangiwi naman kaming lahat dahil umandar na naman ang kahanginan ng lalaking 'to.
"Yeah whatever, tara na sa old school house."
Nagsimula na kaming maglakad patungo roon sa old school house. Actually medyo malayo ang nilakad namin dahil abandonado na ang lugar na iyon sa Altheria. "Sigurado ka ba na papasok tayo diyan? Tingnan niyo may warning sign na bawal pumasok." Pagsasabi ko nung makita ko yung sign.
Dis-oras na ng gabi kami nagpunta rito at dagdagan pa ng malakas na hampas ng hangin at mga puno na walang buhay. Juicecolored! Ganitong-ganito yung mga napapanuod ko sa mga horror movies eh.
"Scaredy cat." Biglang nagsalita si Red at matalim ko siyang tinitigan.
"Scaredy cat mo mukha mo. Ako matakot? Asa ka naman!" Pagsagot ko sa kanya.
Tumalon na sila isa-isa sa bakod na nakaharang habang kami ni Red ay naiwan pa sa labas. "Hoy babae! Ano hinihintay mo d'yan pasko? Talon na!" Malakas na sigaw sa akin ni Charly at mukhang bagot na bagot na ang lalaki na 'to. Kung ano ang ikinamaldita ng kakambal niya iyon naman ang pagiging bugnutin nitong ni Charly. Seriously, pinaglihi ba sa sama ng loob 'tong kambal na 'to?
"Arte pa eh!" Bigla kong naramdaman na umangat ako sa lupa dahil binuhat pala ko ni Red.
"Ano ba bitawan mo nga ako!" Kumapit ako sa bakod at tinuntong ko ang paa ko, "Kaya kong umakyat. Without. Your. Help." Inirapan ko siya pero gumanti lang din ng irap si Red.
"Ang bagal naman ng magnobyo na 'to! Bilisan niyo! Excited na 'ko!" Sabi ni Klein.
"Magnobyo?!" Malakas na sigaw ni Charmaine at Carlo na mukhang nagulat sa sinabi ni Klein.
"Oo kanina naglalakad sila ng magkaganito..." Ipinagsalikop pa ni Klein ang kanyang kamay at sinasabing magka-holding hands kami ni Red.
"Hoy Klein kung ano-anong sinasabi mo d'yan!" Sabi ko at mahina siyang hinampas sa balikat. "Charmaine hindi totoo 'yon. Alam mo naman 'yan, may sayad." Napatango-tango naman si Charmaine.
"Tapusin na nga natin 'to. Inaantok na ko." Biglang nagsalita si Charly.
Pinagmasdan ko muna ang lumang school house. Basag-basag ang salamin nito at wala akong makita kahit isang ilaw na bukas. Panlabas na anyo pa lang nito ay sobrang nakakatakot na, paano pa kaya kapag pumasok na kami.
"Kami ang mauuna ni Red then after 5 minutes ay sumunod kayo Jasmin. Then after 5 minutes ay pumasok naman kayo kuya Carlo at Klein. Gets ba?" Pagtatanong ni Charmaine at si Klein lang ang excited na sumagot ng 'oo'.
Pumasok na sina Red at Charmaine papasok sa abandonadong school house. Kung makakapit naman 'tong si Charmaine kay Red kulang na lang pati paa isabit sa katawan ni Red. Sarap sipain ng masubsob sa lupa.
Tuluyan ng pumasok sina Red at Charmaine sa loob ng old school house at tuluyan ng nawala sa aming paningin. Pinahid ko naman ang kamay ko sa suot kong short dahil ramdam ko ang pagiging pasma nito dahil sa kaba.
"Takot ka lang pala talaga. Tss." Pagsasalita ni Charly na nasa akin at inayos niya ang salamin na kanyang suot.
Maldito rin 'tong si Charly eh pero angkop naman ang pagiging masungit niya dahil matalino naman siya, in fact nasa top 10 marsham alchemist nga siya. Si Charly yung masasabi kong may class ang pagiging maldito samantalang yung kapatid niya ay parang nakikipag-away lang sa iskwater area.
"Oh five minutes na! Pumasok na kayong dalawa Jasmin." Pagtulak sa akin ni Klein pero mahina lang naman. "Go! Hintayin mo kami sa exit sa kabila."
Noong napalingon ako sa harap ay nagsisimula na palang maglakad papasok si Charly, bwisit na lalaki 'to. Hindi man lang marunong maghintay, matalino nga! Hindi naman gentleman.
Tumakbo ako para mahabol siya, "Charly sandal lang."
Naku! Wish me luck sa pagpasok namin dito.