PROLOGUE:
~*~
4 Years Ago
"Sino hinahanap mo?"
Tanong sa akin ng classmate kong nakasalubong ko.
Ilang ulit narin akong pabalik-balik sa classroom namin pero hindi ko parin nakikita ang hinahanap ko.
Lumingon-lingon pa ako sa paligid bago ituon sa kaniya ang buo kong atensiyon.
"Nakita mo ba si Louise?"
Kumunot ang noo niya. Nakakapagtaka rin itong tao na ito. Hindi siya malapit sa akin at minsanan lang din kami kong mag-usap. Tungkol pa iyun sa school matter. Kaya nakakapagtaka kung bakit niya ako kinakausap ngayon.
"Sinong Louise? Iyung si Monteroyo? O si Morales?"
Nakagat ko naman ang pang-ibabang labi ko sa sinabi niya. Tsk! Oo nga pala, dalawang Louise ang meron kami sa classroom.
"Si Karen Louise Monteroyo." sagot ko.
Tumango tango naman siya sa sinabi ko.
"Hi Becca!" Tawag pansin sa kaniya ng isa sa kaklase namin ng ito'y dumaan sa may gilid namin. Nasa may bukana kasi kami ng classroom namin.
"Hi!" Sagot naman ni Becca. Ang taong kausap ko.
Kitang-kita ko kung papaano dumako sa akin ang tingin ng taong pumansin kay Becca. At alam ko ang pinupukol niyang tingin sa akin. Disgusto!
Napaiwas na lamang ako ng tingin at hindi na lamang sila pinansin. Ang importante ngayon ay makita ko si Louise sa lalong madaling panahon. Kating kati na akong manampal ng taong traydor.
"So... Alam mo kung nasaan si Louise?" Tanong ko muli kay Becca.
Napatitig siya sa akin saglit. Humugot pa muna siya ng malalim na hininga. Ganoon na ba kahirap sa kaniyang aminin kung nasaan si Louise? Tanging lugar lang naman itanatanong ko sa kaniya, ano na ba ang mahirap sa pagsabi no'n? Pwede naman siyang manahimik kung gusto niya.
"I don't know kung bakit nagkaganiyan kayong dalawa. Pero sana naman mapag-usapan niyo iyan. Nagiging usap usapan na kayo ng buong campus tapo --- "
"I'm just asking you kung nasaan si Louise. As simple as that Becca." Pagsisingit ko sa sasabihin niya. Hindi ko na nagugustuhan ang pinupunto ng sinasabi niyang iyun.
Napailing na lamang siya.
"She's at the campus park."
Walang ano-ano'y umalis ako sa harapan niya at mabilis na naglakad patungo sa sinabi niya.
Kanina pa kita hinahanap, Louise. Lintek lang ang walang ganti sa ginawa mong paninira sa akin.
What a best gift ever! My best friend leech! Grabe iyung sorpresa mo sa akin. Nakakasurprise! Grabe, napahanga ako! Sa sobrang hanga ko, ang sarap mo ng patikimin ng sampal. Tsk!
Nakita ko silang masinsinang nag-uusap sa isang bench dito sa campus.
I walked towards her and slapped her! Napatayo naman silang tatlo.
"Nessa!"
Tawag pansin sa'kin nang magaling kong boyfriend. I glared at him then looked back to this bitch!
"You're one of a hella whore Louise. Bestfriend kita! You're my number one fan Yet I didn't expected that you're also my number one hater! Hindi ko alam na naiingit ka na pala sa'kin. Hindi ko alam na gano'n na pala ako ka out of reach sa'yo para kunin mo lahat sa akin. Lahat ng pinaghirapan ko! Lahat! Lahat-lahat! Una itong si Dale. " Turo ko sa boyfriend kong kasama niya.
"Tapos ngayon iyong kasikatan ko? How pathetic! I didn't knew that you are that cheap pala, Louise! Pero sana naman konting respeto!"
I grabbed her hair and slapped her. Hard! Yes, hard! Ganiyan ako kagalit sa kaniya ngayon.
Dama kong napapalibutan na kami ng mga taong tsismosong tumitingin sa ganap namin..
Hinarang ni Bry sa akin ang braso niya. Para hindi ko masaktan iyang girlfriend niyang haliparot.
Pilit naman akong hinahawakan at hinihila ni Dale palayo kay Louise. Kay louise na ngayon ay umiiyak na.
Physically nasasaktan ako sa ginagawa ni Dale. Pero mas masakit ang dulot nito sa akin, emotionally. Hindi kasi ganito sa akin si Dale. Hindi.
Pilit akong lumalayo kay Dale at pilit na inaabot si Louise. Kahit kalmot lang magawa ko man lang sa kaniya.
"Bitiwan mo ako!" Sigaw ko kay Dale.
"Nessa! Stop this!"
"I won't! Don't command me around. I am not your damn toy Dale Andrew!"
"Stop this!"
"Please, Nessa itigil mo na ito." Pagmamakaawa ni Bry na yakap yakap si Louise.
I shooked my head at buong lakas akong kumawala sa mga kamay ni Dale. And I did it.
"Stop? Bakit? Dahil nasasaktan na iyang Louise niyo? Bakit noong sa akin ba, tumigil siya? Hindi diba? Hindi siya tumigil hanggang hindi nalaman ng buong mundo. Tapos ngayon ako pa ang dapat tumigil? Aba, nakakahiya kayo!" Galit na galit kong sabi sa kanila.
Hindi ko aakalaing aabot kami sa puntong ito. Iyun bang kakalabanin nila akong dalawa para lang sa best friend ko.
Kunot noo at puno ng galit ang mata ko ng ipinukol ko ito kay Louise na nasa bisig ni Bry. Umiiyak siya.
Kailanman, sa ating dalawa ikaw parin ang mahina, Louise.
"At ano iyang iniiyak iyak mo? Acting like an innocent? Para kaawaan ka ng mga tao? Bitch! Your acting sucks! Hah! Ginagawa mo iyan para ako na naman iyung mapapasama? Ganiyan ka eh, ganiyan ka! Ganiyan na ganiy--- "
"Ikaw naman talaga ang masama!" Sagot niya.
"Shhh! Huwag mo nang patulan Louise." Saway sa kaniya ni Bry.
Mas nag-init ang ulo ko sa sinabi niya.
Lakas loob siyang umalis sa bisig ni Bry.
"No Bry. Dapat ito patulan eh." Buong lakas na sabi niya. Tinuro niya pa ako. Kita ko kung papaano manginig ang hintuturo niyang nakaturo sa akin. Siya parin ang Louise na takot makipag-away sa iba.
Nakakaramdam naman ako ng panghihinayang sa nangyayari sa amin ngayon. Pero mas nanaig ang galit ko sa kaniya.
I composed myself. Hinihintay ko ang sasabihin niya. Agad na rumagasa ang mga luha sa kaniyang mga mata. Agad niya naman itong pinunasan gamit ang mga palad niya.
" I work so hard for that FAME yet you just ruined it? " Panimula ko. Agad akong lumapit sa kaniya.
"SINIRAAN MO KO SA MGA FANS KO!" Sigaw ko sabay sampal sa kaniya. Isa sa kaliwa at isa sa kanan.
Agad na ipinaghawalay kami nina Dale at Bry.
"Bitiwan mo ako!" Inis kong sabi kay Dale. Binitiwan niya naman ako.
Yakay yakap naman si Louise ni Bry. Kita ko kung papaano siya kumawala ulit sa bisig nito at parang leon na sumugod sa akin at sinampal ako.
"How dare you! You deserve that!" Sigaw niya.
Aaminin ko. Naiiyak ako sa sitwasyon namin. The slapped isn't that hurt. Because that slapped isn't made to hurt me. At naiiyak ako sa ideyang iyun.
Akmang sasabunutan ko na sana siya nang biglang prinotektahan siya nang dalawang kasama niyang lalaki. Isa diyan ang boyfriend kung isa pang traydor. I looked at my boyfriend.
"Dale!"
I warned him.
"Nessa tama na!" sabi ni Dale sa akin na makikita ang ang galit sa mga mata nito na nakatingin sa akin.
Louise confronted me. Ngayon ko pa lang makikita ang palaban niyang side.
"I-it suits you! It suits you to be left by your thousands of fans na akala nila ang bait bait ng Idol nila. They have the right to know what's the real personality of their Idol! Nakakaawa kasi sila. Hindi nila alam kung anong klaseng tao ka! Hindi nila alam kung anong klaseng kaibigan ang iniidolo nilang otor. Ako na lang iyung nahihiya tuwing maiisip kong pakitang-tao lang iyang inaakto mo sa harapan nila!"
Mas lumapit pa siya sa akin. Kita ko ang galit at puot sa kaniyang mga mata. I've never seen her like this. Pero sa kabila ng pagiging matapang niya sa harap ko, tinaksil siya ng mga luhang dumaloy sa mukha niya.
"And now you're calling me your hater? So ako pa ngayon ang inggitera? N-nessa! H-hindi ko ugaling mambilang pero baka kasi nagkakalimutan na tayo. Ako ang nandyan noong hindi ka pa si Rhopalocera na isang sikat na manunulat. Ako ang nandyan noong nasa ibaba ka pa. Ako ang kauna-unahang taga-hanga mo. A-nd -- " She stopped as she try herself not to sob. "And now ganito na lang ang sinasabi mo sa akin? H-how could you do this to us? How could you be that cruel towards us? Alam na naming ang totoo!"
Nagpantig ang tenga ko sa huli niyang sinabi. Ano raw?
Napatingin ako kay Bry, umiwas lang siya ng tingin. Napatingin naman ako kay Dale, Galit lang ang naaninag ko sa mga mata niya. Then finally I layed my eyes on Louise. She's looking at me. And I am hurt from what I am seeing on her eyes. I saw pity. Her pity for me.
"I don't know what are you talking about. Gumagawa ka na naman ba ng kabalbalan ha Louise?"
"I ain't making up story here, Nessa. I'm saying the truth!"
"No you aren't. Sinisiraan mo lang ako!"
"Huwag ka ng magkaila pa. Alam na namin ang katotohanan Nessa. Ikaw ang unang nagtraydor! Ikaw ang nagset-up samin ni Dale. Ikaw ang nagset-up sa amin ng sarili mong boyfriend para may rason kang makipaghiwalay sa kaniya. At masiraan ako sa mata ni Bry at sa lahat ng tao. Pinagpapagulo mo kaming lahat. Sa ginawa mong iyun, YOU JUST RUINED OUR FRIENDSHIP!" She cried.
I was stunned.
No!
No!
No! It can't be. Of course it can't be.
Kahit anong sabi ko sarili niyan, bigla paring lumandas ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
No! It can't be! I look at Dale and Bry, umiwas lang sila nang tingin. Then I look at Louise.
Hindi! Hindi maari ito!
Papaano nila ...
" W-what now, Nessa? Ano na ngayon ang masasabi mo?" Hirap sa pagsasalitang sabi ni Louise.
Ramdam ko ang hapdi ng mumunting tusok sa puso ko. Gosh! What the hell did I do?
"S-sorry! I'm S-sorry... I'm just.....S-selfish! I'm so sorry!" I cried at napaluhod na lang.
I heard people gasping. Even Louise. Naririnig ko ang mumunti niyang iyak. Hindi ko sila kayang tignan. Hindi.
"I treated you as my sister yet you just ruined it. Hindi ko alam kung ano ang rason mo. Pero siguro sapat na ang mga sampal na natamo ko sa iyo upang masabi kong, wala na ang dating tayo. Wala na ang dating best friend ko. Or did we? Kilala na ba kita Nessa? Dahil sa tingin ko hindi. Dahil ang Nessa na kilala ko, hindi kayang gawin ang lahat ng ito. Ang Nessa na kilala ko, hindi kayang manakit ng tao. Siguro wala na 'yun. Wala na ang taong iyun. I-it may h-hurt to say this b-but for our own good..... Let's take this over."
Then she walked away with Bry.
Kita ko kung papaano tumulo ang luhang na sa may mata niya habang ipinipukol sa akin ang kaniyang huling tingin. At hindi ko akalain ang sakit na mararamdaman ko dulot ng pagtalikod niya sa akin.
Being left by the person you loved is painful but leaving the person whom you wouldn't want to be gone is a crucial sacrifice.
Naalis lang ang paningin ko sa kanila ng magsalita si Dale na nasa harapan ko.
"You're too immature. I-i can't believe you did that to us Vanessa.... I loved you yet you take it for granted. T-tell me, is our relationship was also just a show?" Dale angrily muttered.
Umiiyak akong tumango. I heard him gasped.
"I-im so sorry!" paulit-ulit kong sabi.
Lalapitan ko na sana siya nang,
"S-stop! L-lets stop this ..... Since the shows over.... W-we're also over!" he said then walked away.
At ang pag-alis na iyun ni Dale ang palatandaan na wala na. Sira na. Huli na. Masiyado ng masakit ang lahat ng nangyayari. At ako ang naging puno't dulo ng lahat ng iyun.
Gustong-gusto ko silang habulin at magmakaawa sa kanila pero nanatili akong nakayuko at umiiyak.
They walked away and left me miserable. That night I felt that I'm the worst person ever.
I thought my night would end up on that worst face off, but I didn't expected that something is already on my way, making me the monster they used to called me.
I'm Myka Vanessa and this is my worst 19th birthday ever.
***
EDITED ...