Justine's P.O.V
Its been how many months na din ang nakalipas mula bg nangyari. I admit, may mga time na nag gagathering kaming pamilya, of course kasama ang pamilya nila Whill. Palagi niyang dinadala ang girlfriend niya. They always act like so sweet. And they succeeded. Im jealous. Seven months na nga pala akong buntis. Malaki na ang baby ko, mg one and only treasure. Di ko maisip na nakaya ko na wala si Whill para gabayan ako sa pag dadaka ko ng anak namin.
"Best, shopping tayo?"- Rina.
"Bakit?, aish! sige na nga wala din naman akong magawa dito eh."- pagmamaktol ko.
"Sige best, hintayin na kita sa baba ahh."- sabi ni Rina at pagkatapos ay bumaba na.
Wala na pala ako sa condo unit ko. Actually dito muna ako sa bahay tumuloy. Mahirap na kasi ehh, medyo malaki na ang tiyan ko.
After ilang minutes ay bumaba na rin ako. Simple dress lang ang isinuot ko at nag flat shoes lang.
"Oh tara na?"- yaya ko kay Rina.
Naglakad na kami patungo sa sasakyan niya at pumunta na ng mall.
MALL****
As usuall namimili na naman kami ng damit ni baby. Alam niyo bang may naisip na akong pangalan sa kanya?
Princess Lady Shaniah
(A/N: Shaniah, (Shanaya) po ang pagbasa niyan)
Diba ang ganda ng pangalan ng anak ko?, syempre maganda rin mukha niya. SOON.
Habang namimili kami ng damit ng anak ko, may naka agaw ng atensyon ko. Si Whill at yung girlfriend niya. Akay-akay niya ito habang namimili ng mga gamit pambata.
Yes. Buntis yung babae.
I admit, masakit para sa akin kasi ako di ko naranasan sa kanya ang ganung bagay. Talagang hindi na mangyayari ang gusti ko para sa anak ko, na magkaroon ng maganda at totoong pamilya.
Nagtungo muna ako ng CR. Hindi na rin sumama sa akin si Rina. Ewan ko ba parang may kakaiba sa kanya. Sa kanila ni mom at dad. Medyo kakaiba ang mga ngiti nila ngayon. Pagkatapos kong gumamit ng cr at diretso na ako pabalik kay Rina, ng biglang may tumakip ng ilong ko with some different kind of smell. And then, everything went black.
Third Person's P.O.V
Pagkalabas ni Justine ng comfort room, ay may biglang nagtakip ng kanyang ilong na sanhi ng kanyang pagkawalan ng malay. Hindi rin masyadong napansin ng mga tao dahil nasa may tagong part pa si Justine ng mall.
Makalipas bg tatlong oras ng byahe ay nakarating sila sa may pagkalumang bodega. Tamang tama nandoon na ang kanilang amo.
"Boss, dala na namin"- sabi ng nakamaskarang lalake.
"Mabuti ar hindi kayo nahirapan"- boss nila.
"Ginamitan namin ng pampatulog boss para wala ng makapansin na tao."- lalake.
"ANNNNNOOOOOOOOO??! Sh*t ! dont you know that she's pregnant? Paano kung may mangyaring masama sa bata? are you really out of your god damn fucking mind?- naiinis na sabi ng boss nila.
"Pasensya na po."- lalake.
"Sige na, ipasok niyo na"-sabi nung boss nila.
Sinunod naman nila ang utos nito. Pagkaraan ng ilang minuto ay nagising narin sa wakas si Justine.
Justine's P.O.V
Hmmmmmm.
Napasarap ata tulog ko. Ang sakit ng balakang ko.
Wait, bakit nakarali ako?
Omo! Kidnap ba to?
Uwaaaaaaaaahhhhhh!!
"Oh mabuti at gising ka na!"- asik sa aking ng guwapong lalake.
Wait, did I just say gwapo? Hmm, nevermind.
"Pakawalan moko dito!'- i shouted.
"Hahaha, nagpapatawa ka ba? hinintay namin tung pagkakataon na to tapos palalagpasin pa? no way!
"Cant you see Im pregnant? pag may nangyaring masama sa baby ko ipapakulong ko kayong lahat!!"- umiiyak na sabi ko.
Just thinking na mawawala sa akin ang baby ko, its like killing me agad agad. Kunin na lahat sa akin, wag lang ang kaisa isng bagay na napakahalaga sa akin.
"Oh talaga? sige tingnan lang natin kung magagawa mo yan."- sabi nung lalake at naglakad na papalayo.
After ng ilang seconds everything went black. Ang dilim OMO!
"TULLLLLOOOOOOOOOOOOOONNNNNNGGGGGG!!!!!!!!"- i shouted.
Pero its useless. Mukhang may pagka abandunadong lugar na to. Kaya imposible na may makarinig sa akin.
After nun, umiyak na lang ako ng umiyak. Nananalangin na sana makaligtas kami dito ng anak ko. Kahit ang anak ko nalang po ang buhayin ninyo Panginoon. Wala na akong ibang mahilingan ng tulong kundi kaw lang.
Pagkatapos nun, umilaw bigla ang side ko. Parang linagyan ako ng spot light.
Whill's P.O.V
Hey guys, before you judge me please pakinggab niyo muna sasabihin ko.
Its been how many months na ang nakalipas since iniwasan ko na si Justine. Atually, since nung nasa London pa ako, I already planned this thing.
Humahanap ako nun ng tyempo para magkagakit kami ni Justine. Then she suddenly brought up Deian, her ex boyfriend. So its my chance na.
Iniiwasan ko siya dahil I want to surprise her. Mayroon akong bagay na gustong ipakita at ipadama sa kanya.
Alam ko ang magiging consequence sa gagawin ko but I have a deep fate and trust na mag su-succeed ako.
Monica.
She's the girl na palagi kong kasama. So I bring her up sa plano ko. Gagawin namin ang lahat para magselos si Justine. Everywhere she goes palagi kaming sumusulpot. Parang nagiging stalker na nga kami eh. I want her to feel hurt, kasi after nun ipapadama ko na sa kaya ang unending love.
About naman dun sa buntis si Monica, well Im not the father okay? just ti make things clear sa inyo. Monica is pregnant simula nung nagkakilala kami. Iniwan siya ng boyfriend niya. Kaya lang siya pumayag sa kasunduan namin para makapaghiganti siya.
Yes, I am the mastermind kung bakit nakidnap ang pinakamamahal ko. I was so angry when sinabi ng bestfriend ko na linagyan nila ng pampahilo si Justine. Im so worried baka ano mangyari sa kanya at sa baby namin.
Every time I saw here kanina na umiiyak, parang gusto ko na siyang lapitan. I know she's so afraid na, lalo na pinatay ni mommy ang ilaw.
Yes, kasabwat ko silang lahat. I told them my llab about one month ago lang. Dad, Mom, Tita, Tito, and Rina.
The suddenly itinapat namin sa kanya ang spot light na nakapagtigil sa kanyang panaghoy.
Her angelic face full of tears, namumungay niyang mga mata.
Suddenly nagpakita na ako sa kanya. Her eyes was so shocked.
"W-whill?"- nahihirapan niyang sabi.
Hindi ako nagsalita at sinimulan nalang kumanta.
Kung may gusto ka,
Sa aking mahal.
May balak kang, agawin siya.
Itsura palang,
Sa akin lamang kana.
Akitin mo siya, siguradong magwawagi ka.
Nakiku-usap ako sayo,
Nagmamakaawa.
Kunin mo ng lahat sa akin,
Huwag lang siya.
Kunin mo na ang lahat sa akin.
Huwag lang, ang akun mahal.
Alam king kaya mong paibigin siya,
Sakin maagaw mo siya.
Paki-usap ko sayo magmahal ka nalang ng iba.
Kunin mo na ang lahat sa akin.
Huwag lang, ang aking mahal.
Ikamamatay ng puso ko.
Pag sa akin, inagaw mo siya.
May pakikilala akk sayo.
Kasing kisig ng mahal ko.
Siya nalang, ang ibigin mo.
Kunin mo na ang lahat sa akin.
Huwag lang, ang akun mahal.
Alam king kaya mong paibigin siya,
Sakin maagaw mo siya.
Paki-usap ko sayo magmahal ka nalang ng iba.
Kunin mo na ang lahat sa akin.
Huwag lang, ang aking mahal.
Ikamamatay ng puso ko.
Pag sa akin, inagaw mo siya.
Pagkatapos kong kumanta, agad ko siyang nilapitan at tinanggal ang tali sa kanyang mga kamay.
"You, doesnt have an idea how much I missed you heart. How much I want to hug you whenever I see you around, but I cant. Ayokong masira ang plano kong ito."- pagsisimula ko.
"Everything is set. Plinani ko ang lahat para kung sakaling pumayag ka handa na ang lahat. Ikaw nalang at ako ang kulang."- ako.
"Now, if you will let me be part of your life again, would you accept me as the man of your life again? will you be there every single moment when I wake up every morning beside me? Will you be the one whom I would like to share my live and life with till the rest of ourlives? Baby, will you be my wife?"- deritso kong sabi.
Alam ko na naman ang sagot niya eh. Pagkatapos ko siyang saktan. Pero atleast, I tried diba. Im ready to accept her answer. Tatanggapin ko yun kahit masakit sa akin.
Kung sakali mang ayaw niya na. </3
.efgie17♡