POV VALENTINA
Ik schud die gedachte van me af en loop de Zaal uit.
Ik weet dat ik te vroeg kom, maar dat boeit me niks.
Ik sta alvast voor het lokaal van mijn moeder te wachten.
Even later komen er een paar Slytherins aan.
Waaronder Draco en Caleb.
Ik draai me om en probeer ze te negeren.
Ik voel een tikje op mijn schouder en draai me geïrriteerd om.
"Wat is er?" vroeg ik zuchtend.
Draco grijnsde.
"Niet zo opgefokt." zei hij.
Ik grom geïrriteerd.
"Zelfs als je boos bent ben je leuk." zei hij.
Ik weet wat hij aan het doen is.
Hij wilt me vleien en dan denken dat ik van hem ben.
"Draco hou gewoon op." zei ik.
"Als je dat echt wouw, dan zou je me al lang negeren." Fluisterde hij in mijn oor.
Ik bloosde.
"Meneer Malfoy, dit soort dingen, horen niet in het openbaar." zei mijn moeder hooghartig.
Ik keek haar dankbaar aan.
Ze knikte even en liep naar binnen.
Ik liep naar voren en gelijk kwamen er een paar Slytherins en Ravenclaws naar mijn tafel.
Ze begonnen te ruziën over wie naast me mocht zitten.
"KOPPEN DICHT!" riep ik zo hard als ik kon.
Ze schrokken zo van mijn uitbarsting dat ze gelijk stil waren.
"Interesseert het jullie niet wat ik wil?" vroeg ik.
Ze keken beschaamd naar beneden, net een stelletje kleuters.
"Dat dacht ik al. En als jullie het niet erg vinden, ga ik naast Hermione zitten." zei ik en ging naast Hermione zitten.
Ze glimlachte naar me.
Ik deed hetzelfde terug.
Alle jongens gingen teleurgesteld en mokkend aan een andere tafel zitten.
Mijn moeder keek mij trots aan.
"Goed, we gaan vandaag je innerlijke dier toveren." zei mijn moeder .
Ik keek haar geïnteresseerd aan.
Ze mompelde een spreuk en opeens vloog er een kat uit haar stok die vrolijk begon te miawen.
Ze kwam mijn kant op gelopen.
Ik aaide haar kopje en ze spinde lichtjes.
Mijn moeder riep de poes weer terug.
"Nu jullie." zei ze.
Ik zei de spreuk en een mooie hinde uit mijn stok.
Ik keek het beest verbaasd aan.
Ik aaide haar voorzichtig.
"JUFFROUW MCGONNAGAL." Zei de ijzige stem van Snape die in het klas lokaal stormde.
Toen hij mij zag met de hinde verwachtte zijn blik gelijk.
"Lily" zei hij voor de honderdste keer.
Ik word zo moe van die naam.
Mijn hinde liep naar hem toe alsof zij hem al jaren lang kent.
Ik kijk mijn hinde verbaasd na.
Snape aait de hinder liefkozend.
Mijn moeder kuchte.
Snape leek te ontwaken en keek mijn moeder aan.
"Wat wou u zeggen Professor Snape?" vroeg ze.
"Griffyndors verstoorde mijn les, ik laat ze na blijven dus de meeste kunnen niet naar Quiddich (Zwerkbal)" zei Snape afwezig.
Mijn moeder keek hem minachtend aan.
"Dag Severus." zei mijn moeder.
Professor Snape keek mij nog even recht in mijn ogen aan en daarna na die van de hinde.
Het Hert dat Harry heeft getoverd ging beschermend voor de Hinde staan.
"James." zei Snape vol walging.
Het Hert zwaaide met zijn gewei als waarschuwing.
Snape keek hem minachtend aan.
Hij keek verliefd naar de hinde en liep de deur uit.
Wie is James?
Waarom noemt hij mij en de hinde Lily?
Ik snap hem echt totaal niet.