Hindi ka naman pala tanga
Dumilat ako at nakita kong malaki padin ang mata niya at parang nagulat sa siya sa pagdilat ko.
Dahan-dahan akong tumayo. Alam kong pag nakatayo siya maari niyang makita yung poster at standee at masasayang lang ang lahat nang pagpapatihulog ko dito.
Nagisip ako nang mabilis kung pano hindi niya makikita yon.
Tumayo ako dahan dahan at kunwari nasaktan. "Ah! Crap." Arte ko.
Agad na tumayo si Alyssa at dinaluhan ako. Hinawakan ko ang kamay ko na kunwaring masakit. "What happened?" Tanong niya. Nakita niya ang hawak hawak kong kamay na sakto yung may hiwa galing sa pagsuntok ko sa kotse ko noon. "Gosh yung sugat mo."
"Okay lang ako Alyssa." Sabi ko sakanya. Hindi ko maalis ang titig ko sa kanya. Damn! She is still hot and beautiful Alyssa i love!
I looked at her she is busy checking my hand. My world stopped when she held my hand and looking so concerned because of me. I wish i can turn back time to be with her again, no hesitations, no what ifs, not being scared, just love. Pure love.
And i cant wait that to happen. Again..
"Kiefer, gusto mo ba tawagin ko saglit si Dennise to check your hand?" Tanong niya sakin na siyang nag pa-gising sa pagkatulala ko. Hindi na ako nakasagot kasi nakatakbo na siya palabas para tawagin si Dennise.
Agad akong tumayo para sana italikod ang mga standee na iyon at punitin ang mga poster na yon. Pero hinarangan nanaman ako nang mga babaeng ito na ang laki nang ngiti.
"Ano? Umalis kayo diyan baka dumating ulit siya!" Medyo mahina kong sigaw sakanila pero di padin sila umalis.
Ngumiti nang malaki si Laura. "One of your tactic ha, still the old phenom." Sabi ni Laura at umakto pang kinikilig.
"Hindi yon tactic. Kailangan ko yung gawin para hindi niya makita yang mga yan." Sabi ko at itunuro ang mga nasa likod nila na kanina ay pinag-guguluhan nila.
Inusog ko sila nang literal para maitalikod ko ang mga standee na iyon at para mapunit ang mga poster na napaskil sa pader.
"Kiefer." Narinig ko ulit ang boses ni Alyssa.
Bago ko balingan si Alyssa ay tinitigan ko ang mga babaeng to. "Mamaya kayo talaga lahat sakin." Bulong ko sakanila pero dinilaan lang nila ako.
Umirap ako sa kawalan sa sobrang kulit nila. Hindi ko alam bakit ako pumayag na sumama sa bakasyon na to kung wala pa kami sa Ilocos ay ganito na ang nangyayare? Dahil alam ko lahat to plinano nila Ella!
Yung bubwit na Ellang yon nakangiti pa sakin nang dumating sila kasama si Dennise at Alyssa. Mamaya talaga kayo sakin tignan niyo may tama kayong lahat sakin.
"What happened?" Dennise asked me but i can see her hiding her smile na parang alam na niya ang nangyare. Sabi na eh, plinano talaga to.
"I told you he turned around then he slipped his foot. Tapos natukod niya ang kamay niya para hindi ako madaganan. And..and..besh! Nagdudugo nanaman kamay niya!" Nag-papanic na sabi ni Alyssa.
Tinignan ko ang kamay ko. Its really bleeding pero wala lang yon sakin.
Tinignan ni Dennise ang kamay ko pero mas naunang nahawakan ni Alyssa ang kamay ko. Nanlamig ako. "Wala pa namang first aid dito sa 7-eleven." Ramdam ko ang frustration sa boses ni Alyssa. "Does anyone here have hanky i think we need to cover his hand para mag stop yung pag pump ng blood." Alyssa asked.
Tinaas ni Gizelle ang panyo niya and throw it to me. Kinuha yon ni Alyssa sa isa kong kamay at dahan dahang nilagay sa kamay ko para itali.
"I think hindi na ako kailangan dito." Narinig kong sabi ni Dennise. Tinignan ko siya at ang laki ng ngisi niya. Mga walang hiya talaga tong mga to. Bago ko pa siya pandilatan ay naka-alis na siya.
"Hindi mo ba nililinis tong sugat mo?" Tanong ni Alyssa sakin habang tinatali ang panyo sa kamay ko. "Why did you punch the glass ba kasi?"
Hindi ako nakasagot. Pinapanood ko lang siyang ginagamot ako. Nag-aalala siya, ang sarap sa pakiramdam. Kita kong hindi siya aware sa ginagawa niya pero ako hindi ako prepared. Nanlalamig na ang kamay ko sa mga haplos niya sakin.
And this is getting weird. Dahil ramdam ko at ramdam nang mga nandito ay nanghihina ako sa mga hawak niya sakin. Dapat ay itigil ko na tong kahibangan kong pag-gagamot niya sakin na dapat si Dennise naman. But i cant. Hindi ko magalaw ang kamay ko dahil naubusan ako nang lakas. Just because my weakness is right infront of me. That's why!
Naririnig ko ang mga paghinga ko na bumabagal. Tinignan ko si Alyssa na nag-hihintay nang sagot ko. Agad kong hinagip ang kamay ko.
Nakita ko ang pagka-gulat sa mukha niya. "Im sorry.." Hindi ko na tinuloy dahil tahimik lang akong nilagpasan siya at lumabas nang pesteng 7-eleven na to.
Pag-labas ko tumaas na ang araw. Ang tagal ko naman sa loob at pag labas ko ay umaga na? Tinignan ko si Alyssa sa loob. Bakit siya nag sosorry para san? Pero ayoko na makipag usap pa ulit dahil masyado akong nadala nang nararamdaman ko kanina.
Pag ka labas ko andoon lahat nang alumni nang Ateneo. Na malamang siguro ay sila ang may pakana nang lahat nang to. Pansin kong wala padin si Jeron at Mark?
Sinalubong nila ako ng hiyawan. Malamang ay nakwento agad ni Dennise at Ella yon. Hindi sila pwedeng hindi magiging updated.
"Ayos ba ang eye to eye manong ha?" Rinig kong kantyaw ni Migz sakin.
"Pasalamat ka sa sugat mo Kief at naka-points ka nanaman kay Alyssa." It was Bea Tan.
"Parang JaDine lang oh!" Sigaw ni Gretchen.
"No its LizQuen guys!" Paglalaban ni Ella.
"Hindi. KathNiel yon, nag slow mo eh." Sabi naman ni Dennise.
Tinitigan ko lang sila. I cant believe them celebrating theirselves dahil sa nakita nila but why am i so affected about it?
"How was it, Kiefer?" Von asked me.
I sighed. "Not now guys..not now." Tumahimik sila. "Mamaya kayo saking lahat." Sabi ko at nilagpasan sila.
Naglakad ako nang mabilis. Kinatok ko yung bus at agad na binuksan nang driver yon. Pumasok ako agad don at nakita ko andon si Jeron natutulog, habang si Mark ay nakikinig sa music.
Tinanguan ko lang si Mark at nilagpasan sila. Tumigil ako sa upuan namin ni Alyssa tinitigan ko yun bago lagpasan ulit at naglakad.
Bigla akong tumigil sa inuupuan ni Gretchen at Mae kanina. Bahala na kung san uupo si Mae pero what i need is to be distance with Alyssa.
Umupo ako doon at agad na sinandal ang ulo ko sa nasa unahan kong sandalan nang upuan. I sighed. Hindi ko alam bakit ganon ang naging reaksyon ko pero ayoko kasi maramdaman yun nang alam ko hindi pa okay si Alyssa.
Hindi niya pwedeng malaman kung sino ako nang dahil sa nag pakita ako ng pagmamahal sakanya. Gusto ko maalala niya ako dahil naalala niya at ang pagibig niya.
Nanghina ako kasi kaya ko maging matatag habang hinihintay siya pero sa tuwing kinakausap, hinahaplos, at nag aalala siya sakin nasisira lahat ng plano ko. Plano ko para sakanya. Plano kong hindi siya masaktan.
Narinig kong nag si pasukan na silang lahat. Tahimik lang sila pero may naririnig padin akong naghahalakhakan pero masyado nang pagod isip ko para alamin kung sino yun.
"Oh bakit ka andyan?" I heard Mae's voice.
Tinignan ko siya nang tamad. "Let me sit here," hindi siya umimik. "Please.."
Hindi na siya nag salita at pakiramdam ko ay tinabihan niya si Alyssa. Laking pasasalamat ko na. At least medyo malayo ako sakanya at makakahinga ako nang ayos.
Ramdam ko umupo si Gretchen sa tabi ko at nakatitig siya sakin. Tinignan ko siya at nababasa ko na ang nasa utak niya. "Mamaya nalang, Gre." Sabi ko.
Masyado nang pagod ang bibig ko para mag paliwanag, i need to think. Marami nang pagkakataon na sana sinabi ko yon kay Alyssa pero hindi ko magawa dahil ayoko nga siyang mahirapan pa ulit.
Yung iwanan ko lang siya non ay mahirap na sakin dahil kita ko na nahirapan siya. I saw that its really the downfall of her life. But for me? Seeing her like that was the darkest days of my life kaya naman ngayong mag pagkakataon ako na bumawi ayoko nang sayangin yun.
Mahirap sabihin sakanya ang lahat lalo na andito pa si Jeron pero siguro ay kailangan kong sabihin. Gusto ko kung maalala niya man ako ay nandon ako sa harapan niya. Kung kahit pag naalala niya at una niyang gagawin ay sampalin ako ay ayos lang basta alam ko ako unang taong andon pag naalala niya na ako.
But i have decided not to tell her.
-
"Kiefer.." Ramdam ko ang may yumuyugyog sa katawan ko. Dahan dahan kong dinilat mga mata ko at nakita ko si Gretchen. "Andito na tayo.."
Nasilaw pa ako sa araw na nalanghap ko. Kinuha ko ang Shades ko sa bag ko at sinuot yun. Nilibot ko paningin ko at mula dito sa bus ay kita ko ang tanawin.
"Asan na sila?" Tanong ko.
"They're on the hotel." Sabi ni Gretchen.
Tumayo ako, "Oh tara." Sabi ko.
Nakatulog pala ako.
"We're going to talk, Kiefer. You told me." Paalala niya sakin.
Umupo ako ulit at huminga nang malalim. Ayan nanaman. "Really? Kakagising ko lang Gre. Mamaya nalang."
Umirap siya. "And you really think we can talk mamaya? Magpapahinga tayo, after non swim party inuman kwentuhan--"
"Im not gonna tell her." Mabilis kong sabi.
Kumunot noo niya at umupo sa patungan nang kamay. "You what?"
"Hindi ko na sasabihin sakanya,"
"And why?"
"Because its my decision."
Mas kumunot noo niya. "Decision? Why?"
"Its not worth it, Gre." Malamig kong sabi.
"What the hell Kiefer?" Galit niyang untag sakin. "If its about love, and if its for love its worth it Kief. You love her right?"
Tumango ako. "Sobra. Pero.."
"Kung mahal mo siya sasabihin mo sakanya kasi nag-mamalasakit ka." Gretchen sniffed. She can see this coming. "There is not buts in love, its not applicable for love."
"Its not working, Gretchen." Nanghihina kong sabi.
"Not working what?"
"Everything. This Ilocos trip. This seatmate shit, the script, the standee, the posters, the scene awhile ago. Hindi gumagana Gretchen. Cant you see kayo na nag sabi na matatalino kayo pero hindi gumana lahat ng plinano niyo." Untas ko.
Napa-uwang bibig niya. "What? Wala kaming plinano Kiefer. What only thing we planned is the ilocos trip. Yun lang, we never planned the seatmate, the band, those standees and posters there hindi. Do you know what does it mean? Its fate. Tadhana yung nag plano nito, Kief."
Bumagsak ang balikat ko. "See? Kahit tadhana hindi makakaya to bring back Alyssa's memory. The way she touch my hand its like nothing to her, the way she cares about me its like she is just a guilty lady who tripped with me. And if you guys made up your minds, i made up my mind. I will let her go."
Hindi siya nakapag salita. Nagulat siguro, oo siguro nagulat siya sa sinabi ko. "Susuko ka na? Sabi mo hindi ka susuko? Kasi sabi mo ang tunay na pag ibig hindi dapat sinusukuan diba?" Nababasag ang boses nya.
"I will not let her go the way you think, Gre. I'll let her go while Im waiting for her. Hahayaan ko na muna siya while she have this selective amnesia for me. Hindi naman para sakin to, para sakanya to. Kasi habang hindi pa handa ang isip niya makaalala mag papahinga muna ang isip ko. But my heart? My heart remain with his role..to wait for his other half."
"1 plus 1?" Bigla niyang tanong sakin.
"Huh?"
"Just 1 plus 1 Kiefer." He asked.
"Anong pinagsasabi mo diyan Gretchen!" Naiinis kong sabi. Sa dinami rami kong sinabi tapos 1 plus 1 lang sinabi nya.
"The hell just answer it Kiefer!"
"2 okay 2! What is wrong with y--"
"Oh! Hindi ka naman pala tanga, Kiefer!" Sigaw sakin ni Gretchen.
Tinignan ko siya. "Tadhana na nagawa nang paraan para magkalapit kayo ni Alyssa. All you need to do is never go away from Alyssa. Yun lang naman ang kailangan Kiefer. Hindi mo kailangan mag let go habang nag hihintay ka, kasi pwede ka namang mag mahal habang naghihintay ka."
"Hindi ka naman tanga, Kiefer."
Mas gumulo isip ko. Ano na ba talaga dapat kong gawin?
--
(a/n: comment po tayo! Please, tell me how was it?)