Medya: mert, ayça
Adanın ağızından
"Of taş" diyesim geldi ama merak etmeyin öyle bir aptallık yapmadım gözlerime inanamıyorum rüzgarla aynı okuldaydık belkide aynı sınıfta bile olabilirdik
Kalabalıktan kurtulmak için merdivenlerden üst kata çıktık "Evet burası aşağıdan daha iyiydi" yavaşça ilerlerken Ben kapıların üstündeki numaralara bakarak sınıfın arıyordum O da bana bir şeyler anlatıyordu
Arkamızdan cırlak bir sesle bağıran birisi konuşmamızı yarıda kesmişti ve ben artık kulaklarımı hissetmiyordu kız koşarak yanımıza geldi ve rüzgarın boynuna atladı artık gülmüyordum çünkü o şu an benim olması gerekenele kucaklaşıyordu
Çok kıskanmıştım o rüzgara dokundukça ben ne yapacağımı şaşırıyor gözlerimle kızı süzüyordum minicik giydiği eteğiyle tam bir sürtüğe benziyordu
Kalbimde bir acı hissediyordum nefesim daralıyor konuşamıyordum bana neden böyle bir şey olduğunu bilmiyordum belki biliyordum ama kendime itiraf edemiyodum kendimi ona kaptırmaktan korkuyodum canım acıyodu hemde çok
O hallerini gördükçe gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı zaten onların umurlarında bile değildim sanki sevgili gibiydiler
Hemen koşar adımlarla lavoboya girdim hıçkırıklarıma yenik düşerek hıçkırarak ağlamaya başladım onu tanımıyor olsam bile onu ilk gördüğümde hissettiklerimi en son bir yıl önce hissetmiştim
Bir yıl önce o benim umutlarımı yıkmıştı güvenimi kırmıştı en kötüsüde beni en yakın arkadaşımla aldatmıştı evet yanlış duymadınız o beni en yakın arkadaşımla aldatmıştı
Bana yaptıklatıklarını hiç unutamıyorum kim böyle bir şeyi unutabilirdiki belki bir yıl önce mertin bana yaptığı gibi rüzgarda beni aldatırdı bu yüzden çok korkuyorum aşka yenik düşmekten korkuyorum doğru dürüst konuşmadığım insana duygu beslemek büyük bir hataydı mertin yaptıkları aklıma gelmişti
1 yıl önce
Her günki gibi alarmımın o berbat sesiyle uyandım üstümü giyinerek aşağı indim kahvaltı yaparak okula doğru yürümeye başladım karşıdan karşıya geçerken bir arabanın üzerime hızla geldiğini fark ettim anın şokuyla çekilememiştimde tam gözlerimi kapatmış ölmeye hazırlanırken bir el belimden tutup oradan çekip aldı
İkimizde yere kapaklanmıştık anın şokuyla gözlerimi bile açamamıştım beni yerden alıp banka otutturdu gözlerimi açtığımda kendimi ölmüşte cennetteymiş gibi hissediyodum rüzgara verdiğim tepkinin aynısını mertede vermiştim rüzgara aşık olduğum gibi mertede aşık olmuştum
Ben bankta oturmuş sakinleşmeye çalışırken birden
-iyimisin
Diye sordu biraz bekledikten sonra korkmuş titrek sesimle
-şimdi daha iyiyim
Diye cevap verdim bir müddet sesizliğin ardından bu sesizliği mert bozdu
-üşüyormusun
Ben eve gitmek istediğimi belirtmek için doğruldum
-sadece eve gitmek istiyorum
Mert beni alıp bir taksiye bindirdi evin adresini verdikten sonra ilerlemeye başladık yolda giderken telefonumu aldı hiç umursamamıştım normalde böyle bir şey olsa şu an çocuk hayatta bile olmayabilirdi
Evein önüne geldiğimizi anlayınca yorgun adımlarla taksiden indim tam içeri girecekken arkamda hissettiğim bir elle o yöne doğru döndüğümde...